ประวัติท่านพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีลเถร

ประวัติท่านพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีลเถร วัดเลียบ อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี นามเดิม เสาร์ ท่านเกิดวันที่ ๒ พฤษจิกายน พ.ศ.
๒๔๐๒ ที่บ้านข่าโคม ตำบลหนองขอน อำเอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี
(ประวัติเกี่ยวกับบิดามารดาไม่มีบันทึกไว้) การศึกษา ได้ศึกษาอักษรธรรม อักษรขอม อักษรไทยน้อย และหนังสือไทย อุปสมบท ที่วัดใต้ ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี ต่อมาท่านพระอาจารย์เสาร์ได้เป็นเจ้าอาวาสวัดเลียบซึ่งอยู่ใกล้กับวัดใต้นั่นเอง ญัตติเป็นพระธรรมยุติ ที่วัดศรีทอง(ปัจจุบันคือ วัดศรีอุบลรัตนาราม) อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี มี่พระครูทา โชติปาโล เป็นพระอุปัชฌาย์ เจ้าอธิการสีทา ชยเสโน เป็นพระกรรมวาจาจารย์ ภายหลังได้มาอยู่ที่วัดเลียบ ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี
ท่านพระอาจารย์เสาร์เป็นผู้มีความเพียรเนเลิศ มีความสงบเสงี่ยม กิริยามารยาทอ่อนน้อม สุขุม พูดน้อย มีอัธยาศัยน้อมไปทางสมถะวิปัสสนา และพอใจแนะนำสั่งสอนผู้อื่นในทางนั้นด้วย เป็นผู้ใฝ่ใจในธุดงควัตร หนักในพระธรรมวินัย ถือปฏิบัติโดยเคร่งครัด ชอบวิเวก ไม่ติดถิ่นที่อยู่
ได้ธุดงค์เจริญสมณธรรมตามป่าเขาและจำพรรษาตามป่าเขาในถิ่นต่างๆ ทั่วภาคอีสานเป็นเวลาหลายพรรษา
เมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๐ ได้กลับมายังจังหวัดอุบลราชธานี สำนักของท่านอยู่ที่บ้านข่าโคมอันเป็นชาติภูมิของท่านบ้าง ที่วัดเลียบบ้าง ที่วัดดอนธาตุ พิบูลมังสาหารบ้าง ท่านพระอาจารย์เสาร์เป็นผู้เจริญด้วยศีล
สมาธิ ปัญญา และพรหมวิหารธรรม เมื่อกลับจากธุดงค์ ท่านได้นำความรู้ เผยแผ่สั่งสอนแก่ลูกศิษย์ทั้งหลาย ศิษย์องค์สำคัญของท่านที่มีชื่อเสียงคือ ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถร
ในเรื่องวงศ์ธรรมยุติในภาคอีสาน หลวงปู่เทสก์ได้กล่าวถึงพระอาจารย์เสาร์ไว้ดังนี้ "ท่านพระอาจารย์เสาร์ แท้ที่จริงควรจะมีประวัติไว้อ่านกันสนุกบ้างก็จะดี แต่นี้ไม่ค่อยจะเห็นประวัติของท่าน หรือมีข้าพเจ้าก็ไม่ทราบ ได้ยินแต่ท่านเล่าให้ฟังว่า เป็นสมภารอยู่ที่วัดเลียบได้ ๑๐ กว่าพรรษา คิดเลื่อมใสในภาคคณะธรรมยุติ จึงยอมสละญัตติเป็นธรรมยุติ ฆ้องกลองสำหรับตีในงานประเพณีทำบุญอึกทึกครึกโครมในสมัยนั้น ซึ่งมีอยู่ประจำวัดของท่าน ท่านก็สละทิ้งหมด ญัตติเป็นธรรมยุติแล้วก็อยู่วัดนั้น ต่อมาที่เขาไม่ชอบเขาก็โกรธ พวกที่ชอบเขาบอกว่า ของเหล่านั้นไม่จำเป็น เป็นสงฆ์ขอให้ปฏิบัติถูกต้องตามธรรมวินัยก็แล้วกัน"
ข้าพเจ้าก็ลืมถามไปว่า ภูมิลำเนาของท่านเกิดบ้านใด อำเภอใด มารดาบิดาพี่น้องของท่านมีกี่คน แต่เชื่อว่าท่านอยู้ใกล้เมืองอุบลราชธานีนี้แหละ เพราะท่านเคยพูดถึงเรื่องญาติของท่านบวชแล้วไปอยู่หลวงพระบาง เพราะคนชาวหลวงพระบางชอบใจได้มานิมนต์ญาติของท่านไป
ท่านนั้นก็ลืมชื่อไปอีกเหมือนกัน ไม่ทราบว่าชื่ออะไร จึงน่าเสียดายประวัติของท่านมาก ไม่มีใครบันทึกไว้ ส่วนข้าพเจ้าเองก็ไม่คิดจะบันทึกเสียด้วย ทั้งที่ท่านเล่าให้ฟังสอดๆอยู่นั่นเอง มันจะเป็นเพราะพระกัมมัฏฐานในขณะนั้นไม่คิดจะบันทึกอะไรทั้งหมด คิดจะทำความเพียรภาวนาอย่างเดียว การบันทึกนั้นบันทึกนี้เรื่องราวต่างๆ เป็นเหตุให้ยุ่งสมอง ทำอารมณ์ให้ฟุ้งมาก
มรณภาพ ใน พ.ศ.๒๔๘๔ ท่านพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีลเถร ได้จำพรรษาอยู่ที่วัดดอนธาตุ และได้เริ่มอาพาธเพราะโรคชรามาแต่ภายในพรรษานั้นเมื่อออกพรรษาแล้ว ท่านไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลสนองคุณพระอุปัชฌาย์ที่มรณะภาพแล้ว ณ อำเภอวรรณไวทยากร นครจำปาศักดิ์
ประเทศลาว ครั้นทำบุญเสร็จโรคก็กำเริบมากขึ้น จึงพยายามเดินกลับ พอมาถึงวัดมหาอำมาตยาราม นครจำปาศักดิ์ ก็ได้มรณะภาพลงในวันนั้น ในอิริยาบทนั่งก้มกราบพระประธานในพระอุโบสถ การมรณะภาพของท่านพระอาจารย์เสาร์นับว่าประกอบพร้อมด้วยความมีสติอันไพบูลย์
ตรงกับวันที่ ๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๘๔ สิริรวมอายุได้ ๘๒ ปี ๓ เดือน ๑ วัน คณะสงฆ์และอุบาสกอุบาสิกาชาวเมืองอุบลและพื้นที่ใกล้ไกลได้กราบขอโอกาสและขอขมาสรีระศพของท่าน เพื่อนำกลับมาจัดงานฌาปนกิจที่วัดบูรพา อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี ในเดือนเมษายน พ.ศ. ๒๔๘๕ โดยมีท่านพระอาจารย์มั่น ภูรทตฺตเถร เป็นกำลังสำคัญ


ประวัติท่านพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีลเถร นี้ได้คัดลอกมาจากหนังสือบูรพาจารย์ค่ะ (ถ้าตัวอักษรใดพิมพ์ผิดขอขมากราบขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ หนังสือเล่มนี้ได้มาจาก ผ้าขาวผู้ที่มีพระคุณท่านหนึ่งค่ะ) คราวต่อไปจะเป็นประวัติของท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถร ท่านใดสนใจประวัติของพระสายหลวงปู่มั่นเชิญติดตามต่อนะค๊ะ...ขอเป็นเพียงจุดเล็กๆจุดหนึ่งในการทำคุณงามความดีก็สุขใจ