!!!!!ประกาศเตือนภัยพิบัติ!!!!! กำลังมาถึง ตอนนี้

ภัยพิบัติ ที่ ว่าก็คือภัยพิบัติทางจิต ซึ่งกำลังหระหน่ำอย่างรุนแรง
จากการรับข้อมูลที่ ผิดเพี้ยนชวนหลง
เมื่อปี 2000 มีคำทำนายว่าโลกจะแตก แต่สุท้ายคนที่เชื่อมั่นในคำทำนาย มีกลุ่มต่างดาว กลุ่มผู้หยั่งรู้มากมาย สุดท้ายยย สติแตก

หมั่นดูจิต หมั่นแยกแยะ ปฏิบัติธรรม ตามหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า
รอดพ้นภัยพิบัตทางจิตแล

ขอย้ำผู้ปฏิบัติธรรมย่อมไม่กลัวตาย...........

-สำนักไหน ผู้ไหน ท่านใด ชวนปฏิบัติธรรมเพื่อจะรอดพ้นภัยพิบัติ นั้นปลอม

-สำนักไหน ผู้ไหน ท่านใด ชวนปฏิบัติธรรมเพื่อละวาง ขจัดกิเลส ชวนเห็นรู้แจ้ง
นั้นของแท้

 

จริง.........

 

วิทยาศาสตร์ทางจิตที่แท้จริง คือการศึกษาจิตจากภายใน อย่างที่พระอาจารย์ท่านว่าอย่าปล่อยจิตออกนอก !!

 

เเลัวตอนนี้ที่เมืองไทยมีอระไรอะ ไม่ใช่ภัยพิบัติหรอค่ะ

 

ผมทำนาย ปีหน้า 2012

เดือนกันยายน น้ำจะท่วมใหญ่ แบบปีนี้อีก แน่ๆๆๆ


5555

 

ผมคิดว่า ภัยพิบัติทางจิต เป็นต้นเหตุของภัยพิบัติทางธรรมชาติ.

 

สภาวะจิต เกิภายดใน ดับภายใน

อารมณ์ เกิดภายนอก ต้องดับภายใน

 

การดับทุกข์ที่แท้จริง คือ การดับกิเลสตัณหาในตัวเราเอง

 

ไม่รู้ mamboo คิดไปเองรึเปล่านะคะ ><

แต่มันเป็นความรู้สึก.. รู้สึกว่า.. คนที่ห้อง วิทยาศาสตร์ทางจิต - ลึกลับ จริงๆแล้ว อยากให้มันเกิดภัยพิบัติขึ้นจริงๆ

ไม่ใช่ว่า อยากให้เกิดสิ่งร้ายๆนะ.. แต่เหมือนกับ.. เกิดจริงๆก็ดี โลกนี้จะได้มีการเปลี่ยนแปลงซะที ผู้คนจะได้เลิกเห็นแก่ตัว

ประมาณนี้.. อีกอย่างคือ.. มันตื่นเต้นดี ><

อิอิ ^^ (ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่านะ ถ้าเข้าใจผิด ขอโทษหลายๆท่านด้วยค่ะ เหอๆๆ ^_^)

 

จริงครับ.. พวกนี้หากิน
และยังดื้อ, พร้อมจะเอาคนลงเหวไปกับตนด้วย.

 

ทุกปีเลยครับ ขอแสดงความเสียใจ พ่อผมเล่าให้ฟังว่าสมัยก่อนก็มีแบบนี้แต่ไม่รุนแรงเท่านี้ พ่อผมบอกว่าคนสมัยก่อนที่ภาคเหนือ จะไม่สร้างบ้าน2ที่ครับ คือตีนเขา กับริมห้วยที่ไหลมาจากภูเขาครับ แต่ทุกวันนี้ประชากรมากขึ้นการเลือกทำเลบางทีทำไม่ได้ครับ การตัดไม้ทำลายป่ามากขึ้น ก็เลยแรงครับ

 

ผมก็เคยคิดเป็นบางครั้งนะครับ แหะๆ ^^"
แบบบางทีเบื่อขึ้นมา หรือ อะไรไม่ได้ดั่งใจขึ้นมา หรืออะไรๆมันดูวุ่นวายๆไปซะหมด หรือบางที่ก็เบื่อกับการที่ต้องแข่งขันต่างๆแก่งแย่งกันต่างๆในสังคม เบื่อระบบทุนนิยม เบื่อความวุ่นวาย บางทีก็คิดนะว่าตายๆไปกันได้ซะหมดก็ดี อะไีรแบบนี้

 

<center>ปโลภสูตร </center> [๔๙๖] ครั้งนั้นแล พราหมณ์มหาศาลคนหนึ่งได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค ถึงที่ประทับ ฯลฯ ครั้นแล้วได้ทูลถามว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับ มาต่อบุรพพราหมณ์ผู้เฒ่าผู้แก่ ผู้เป็นอาจารย์และปาจารย์กล่าวไว้ว่า ได้ยินว่า แต่ก่อน โลกนี้ ย่อมหนาแน่นด้วยหมู่มนุษย์ เหมือนอเวจีมหานรก บ้านนิคมชนบท และราชธานี มีทุกระยะไก่บินตก ดังนี้ ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ อะไรหนอเป็นเหตุ เป็นปัจจัยเครื่องทำให้มนุษย์ทุกวันนี้หมดไป ปรากฏว่ามีน้อย แม้บ้านก็ไม่เป็น บ้าน แม้นิคมก็ไม่เป็นนิคม แม้นครก็ไม่เป็นนคร แม้ชนบทก็ไม่เป็นชนบท พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ดูกรพราหมณ์ ทุกวันนี้ มนุษย์กำหนัดแล้วด้วยความ กำหนัดผิดธรรม ถูกความโลภไม่สม่ำเสมอครอบงำประกอบด้วยมิจฉาธรรม มนุษย์เหล่านั้นกำหนัดแล้วด้วยความกำหนัดผิดธรรม ถูกความโลภไม่สม่ำเสมอ ครอบงำประกอบด้วยมิจฉาธรรม ต่างก็ฉวยศาตราอันคมเข้าฆ่าฟันกันและกัน เพราะฉะนั้น มนุษย์จึงล้มตายเสียเป็นอันมาก ดูกรพราหมณ์ แม้ข้อนี้ก็เป็น เหตุเป็นปัจจัยเครื่องทำให้มนุษย์ทุกวันนี้หมดไป ปรากฏว่ามีน้อย แม้บ้านก็ไม่เป็น บ้าน แม้นิคมก็ไม่เป็นนิคม แม้นครก็ไม่เป็นนคร แม้ชนบทก็ไม่เป็นชนบท ฯ ดูกรพราหมณ์ อีกประการหนึ่ง ทุกวันนี้ มนุษย์กำหนัดแล้วด้วยความ กำหนัดผิดธรรม ถูกความโลภไม่สม่ำเสมอครอบงำ ประกอบด้วยมิจฉาธรรม เมื่อมนุษย์เหล่านั้นกำหนัดแล้วด้วยความกำหนัดผิดธรรม ถูกความโลภไม่สม่ำ เสมอครอบงำประกอบด้วยมิจฉาธรรม ฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาล ฉะนั้น จึงเกิด ทุพภิกขภัย ข้าวกล้าเสีย เป็นเพลี้ย ไม่ให้ผล เพราะเหตุนั้นมนุษย์จึงล้มตายเสีย เป็นอันมาก ดูกรพราหมณ์ แม้ข้อนี้ก็เป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องทำให้มนุษย์ทุก วันนี้หมดไป ปรากฏว่ามีน้อย แม้บ้านก็ไม่เป็นบ้าน แม้นิคมก็ไม่เป็นนิคม แม้ นครก็ไม่เป็นนคร แม้ชนบทก็ไม่เป็นชนบท ฯ ดูกรพราหมณ์ อีกประการหนึ่ง ทุกวันนี้ มนุษย์กำหนัดแล้วด้วยความ กำหนัดผิดธรรม ถูกความโลภไม่สม่ำเสมอครอบงำ ประกอบด้วยมิจฉาธรรม เมื่อมนุษย์เหล่านั้นกำหนัดแล้วด้วยความกำหนัดผิดธรรม ถูกความโลภไม่สม่ำเสมอ ครอบงำประกอบด้วยมิจฉาธรรม พวกยักษ์ปล่อยอมนุษย์ที่ร้ายกาจลงไว้ เพราะ ฉะนั้น มนุษย์จึงล้มตายเสียเป็นอันมาก ดูกรพราหมณ์ แม้ข้อนี้ก็เป็นเหตุเป็นปัจจัย เครื่องทำให้มนุษย์ทุกวันนี้หมดไป ปรากฏว่ามีน้อย แม้บ้านก็ไม่เป็นบ้าน แม้นิคม ก็ไม่เป็นนิคม แม้นครก็ไม่เป็นนคร แม้ชนบทก็ไม่เป็นชนบท ฯ พราหมณ์มหาศาลนั้นกราบทูลว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ภาษิตของ พระองค์แจ่มแจ้งนัก ฯลฯ ขอท่านพระโคดมโปรดทรงจำข้าพระองค์ว่า เป็น อุบาสกผู้ถึงสรณะตลอดชีวิต จำเดิมแต่วันนี้เป็นต้นไป ฯ</pre>

 

อณุโมทนา สาธุครับ

 

ขอบคุณทุกๆๆคำแนะนำดีๆๆ การมาเตือนเพื่อให้ได้รับข้อมูลข่าวสาร ส่วนความคิดเป็นเรื่องของบุคคล ใครได้รับรู้รับฟังแล้ว "สติแตก" ก็แปลว่ารับรู้แบบขาด "ปัญญา" เพื่อให้เราตื่นรู้ ไม่ได้ ตื่นตระหนก จ๊ะ

 

ช่วงนี้น้ำท่วมไปกว่าค่อนประเทศ ผู้คนเดือดร้อนหลายสิบล้านคน เรือกสวย ไร่ นา เสียหายหลายล้านไร่ ถ้านี่ยังไม่ถือว่าเป็นภัยพิบัติ ก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรดี

 

พูดจาดีมากครับ...อย่างนี้สิ.."วิถีคนจร"(ของแท้)

 

โดยส่วนตัวเลยนะคะ คิดว่าคนที่คิดมากและติดตามเรื่องภัยพิบัติส่วนมากจะเป็นคนมีลูกแล้วและลูกยังเล็กช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ อย่างเช่นโจซี่เป็นต้นถ้าเฉพาะตัวเราเองกับพ่อและพี่ชายก็มีการพูดกันไว้ว่าใครจะตายยังไงก็ตายก็อโหสิให้กันและไม่ได้กังวลอะไร แต่กับลูกที่ยังเล็กประมาณสามขวบนี่บอกเลยว่าห่วงมาก ความเป็นห่วงลูกนี่มันเป็นอะไรที่สุดยอดมันตัดยากมากสำหรับคนเป็นแม่ แต่ก็เตรียมตัวไว้ทุกทางจะเกิดไม่เกิดยังไงก็ต้องช่วยลูกให้ได้ก่อน

 

นั้นหน่ะสิครับ ใครไม่ห่วงลูกบ้าง พุทธองค์ตรัสว่า มี ลูก ก็เหมือนมี ห่วงคล้อง
การห่วงลูกก็เป็นการยึดมั่นถือมั่นอย่างหนึ่ง
แต่เป็นการยึดมันถือมั่นที่ประเสริทแท้

 

เตือนภัยอันเกิดจากความคิด การปรุงแต่งของใจตนเอง จงเอาชนะใจตนเอง ก็ชนะภัย