ปฏิหาริย์ของสมเด็จโต พรหมรังษี จากประสบการณ์จริง ครั้งที่ 3

หลังจากที่ผมได้นำเสนอเกี่ยวกับปฏิหารย์ของสมเด็จพุฒาจารย์โต ครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2 ไปแล้วนั้น โดยได้แฝงคำสอนของสมเด็จโตไว้ด้วย เพื่อให้ท่านผู้อ่านที่มีจิตศรัทธาต่อสมเด็จโต ได้นำไปปฏิบัติสร้างบุญกุศลให้แก่ตนเอง ขอให้เชื่อเถิดว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง คนเราทุกคนย่อมมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คอยดูแลคุ้มครองช่วยเหลือแน่นอน แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์จะช่วยเหลือได้หรือไม่ได้ คน ๆนั้นต้องมีพลังบุญป็นทุนของตนเองเสียก่อน โดยการสร้างความดี, สร้างบุญ ให้มาก เมื่อท่านมีพลังบุญมากแล้ว สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำกายของท่านก็สามารถช่วยท่านได้ ดังคำสอนของสมเด็จโตกล่าวไว้ว่า "บุญเจ้าไม่เคยสร้าง จะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า"
ครั้งนี้ผมจะเล่าเรื่องปฏิหารย์ของสมเด็จโต ครั้งที่ 3 คือประมาณปลายปี 2553 ผมและครอบครัวได้ขับรถยนต์ซันนี่ นีโอ เครื่อง 1600 ซีซี ไปเที่ยวเชียงใหม่เป็นครั้งแรก ไม่มีประสบการณ์ขับรถขึ้นดอยมาก่อน วันแรกได้ขับรถขึ้นดอยสุเทพเพื่อกราบสักการะบูชาพระธาตุดอยสุเทพ ขับรถระหว่างทางก็ไปได้ดีตลอด ก่อนจะถึงยอดดอย ไม่ทราบมาก่อนว่าเป็นโค้งหักศอกสูงชัน ขับด้วยเกียร์ 2 พอถึงโค้งหักศอกเปลี่ยนเกียร์ 1 ไม่ทัน จึงเร่งด้วยเกียร์ 2 แต่รถก็ไม่มีกำลังส่งแล้ว เครื่องกระตุกทำท่าจะดับ คิดในใจว่าถ้าเครื่องดับต้องเหยียบเบรคแล้วเรียกให้คนมาช่วย จากนั้นมีความรู้สึกว่ารถยนต์วิ่งขึ้นจนถึงบนดอยได้เอง พอหาที่จอดรถได้แล้ว ผมก็ยังแปลกใจว่ารถขี้นมาได้อย่างไร ต่อมาวันที่ 2 ได้ขับรถไปเที่ยวดอยอ่างขาง เลยอำเภอฝางไปแล้วจะเป็นทางขึ้นดอยชันมากกับชันน้อย ในระหว่างทางมีทาง 3 แยก ตรงไปเป็นทางสูงชัน ถ้าเลี้ยวขวาเป็นทางลงดอย ผมขับรถวิ่งตรงทางสูงชัน วิ่งไปได้ประมาณ 100 เมตร เครื่องรถเกิดดับทันทีทั้งที่กำลังส่งก็มีมากพอ ผมต้องเหยียบเบรคแล้วให้คนในครอบครัวหาไม้มาหนุนยางรถยนต์ไม่ให้ไหล ผมจึงลงจากรถ เห็นรถที่วิ่งตามมา ตระโกนบอกว่าผมไปผิดทาง ที่ถูกต้องเลี้ยวขวา ผมจึงหาทางกลับรถแล้วเลี้ยวไปเส้นทางที่ถูกจนถึงดอยอ่างขาง ผมมาคิดว่าหากรถยนต์ไม่ดับตอนไปผิดทาง ผมก็ไม่รู้ว่าวิ่งไปถึงไหน จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น 2 ครั้ง ทำให้ผมมั่นใจว่าด้วยบุญบารมีของสมเด็จโต ได้ช่วยเหลือให้รอดพ้นจากอุบัติภัยทั้ง 2 ครั้ง เที่ยวเชียงใหม่อยู่ 5 วันก็กลับกรุงเทพโดยสวัสดิภาพ
ขอให้ท่านผู้อ่านตั้งใจสร้างบุญให้มาก ๆ นะครับ แล้วสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะช่วยท่านเอง