บุญ ที่ถูกต้อง คืออย่าหลงบุญ

บุญ ที่ถูกต้อง คืออย่าหลงบุญ

ชาวพุทธเราส่วนใหญ่ยังเข้าใจผิดเกี่ยวกับเรื่องของ “บุญ”
…คิดว่าการทำบุญ ก็คือ

การตักบาตร, การถวายทรัพย์, ปัจจัย, การถวายสังฆทาน ฯลฯ
เพียงเท่านี้ เป็นต้น ยิ่งบางพุทธพาณิชย์ เน้นสอนให้บริจาคทรัพย์
หรือร่วมสร้างความยิ่งใหญ่อลังการเข้าวัดจนเกินตัว
มียอดบริจาคมากเท่าไหร่ถือว่ายิ่งได้บุญหนักศักดิ์ใหญ่ รวยล้นฟ้าไม่รู้เรื่อง…


แท้จริงแล้ว “บุญ” หรือ “ปุญญ” แปลว่า “ชำระ”
หมายถึง การทำให้หมดจดจากมลทิน เครื่องเศร้าหมอง
อันได้แก่ โลภะ โทสะ และ โมหะ


ตามพระไตรปิฎก เราสามารถสร้าง “บุญ” ได้ ๓ อย่าง คือ ทาน ศีล ภาวนา

๑. ทาน คือ การให้ เช่นที่กล่าวมาแล้ว
คือ การตักบาตร บริจาคทรัพย์ ถวายสังฆทาน เป็นต้น
ถือเป็น จาคะ หรือ การให้นับเป็น บุญอย่างหนึ่ง
แต่มีการให้บางประการที่ไม่นับเป็นบุญ
เช่น สุรา มหรสพ ให้สิ่งเพื่อกามคุณ เป็นต้น

๒. ศีล คือ ความประพฤติที่ไม่ละเมิด
หรือรักษาความสำรวมทางกาย วาจา
การรักษาศีลสำหรับฆราวาส ได้แก่ ศีล ๕ และอุโบสถศีล (มี ๘ ข้อ)

๓. ภาวนา คือ การอบรมจิตทางสมถะและทางวิปัสสนา
การนั่งสมาธิ เรียกว่า สมถะภาวนา
ส่วนการนั่งวิปัสสนา (สติรู้ถึงรูป–นาม) เรียกว่า วิปัสสนาภาวนา


“บุญ” ยังมีอีก ๗ อย่าง ตามอรรถกถา
หรือข้อปลีกย่อยนอกเหนือจากพระไตรปิฎก นับถัดไปเป็นลำดับที่ ๔ ดังนี้

๔. อปจายนะ ความเป็นผู้นอบน้อม ต่อผู้ที่ควรนอบน้อม

๕. เวยยาวัจจะ ความขวนขวายในกิจ หรืองานที่ควรกระทำ

๖. ปัตติทาน การให้บุญที่ตนถึงแล้วแก่คนอื่น
เช่น การอุทิศส่วนกุศล การกรวดน้ำ

๗. ปัตตานุโมทนา คือ การยินดีในบุญที่ผู้อื่นถึงพร้อมแล้ว
เช่น เห็นผู้อื่นทำบุญตักบาตร เมื่อเราพลอยปลื้มปิติยินดี
กล่าวอนุโมทนา เพียงเท่านี้ ก็ได้บุญแล้ว

๘. ธัมมัสสวนะ หรือการฟังธรรม
ไม่ว่าจะฟังธรรมโดยตรง หรือจากสื่อวิทยุ โทรทัศน์ ฯลฯ

๙. ธัมมเทศนา หรือการแสดงธรรมเมื่อได้ศึกษาธรรมะ
แล้วถ่ายทอดให้แก่ผู้อื่น นับเป็นบุญประการหนึ่งด้วย

๑๐. ทิฏฐุชุกรรม คือ การกระทำความเห็นให้ตรง หรือ สัมมาทิฏฐิ นั่นเอง

บุญทั้ง ๑๐ ประการนี้ บางที่เรียกกันว่า “บุญกิริยาวัตถุ ๑๐”
จะเห็นว่าบุญทำได้ถึง ๑๐ อย่าง
มีเพียงข้อแรกเท่านั้นที่ต้องใช้ทรัพย์ อีก ๙ ข้อล้วนไม่ต้องใช้ทรัพย์


ที่มา... บุญ ที่ถูกต้อง คืออย่าหลงบุญ | สังคมธรรมะออนไลน์

 

ขออนโมธนาบุญคะ ขอบคุณนะคะสำหรับข้อมูลดีๆ

 

สาธุ ครับ ใช่เลย มุ่งที่การตัดกิเลส ลดตัณหาดีกว่าครับ คิดใคร่ครวญเตือนตนเองไว้ให้ดี ลดการเบียดเบียนผู้อื่นและตนเอง จนถึงที่สุด

 

บุญที่ได้จากการภาวนา โดยการทำบุญกาย เช่นถือศีลแปดทุกวันพระหรือศีลห้าทุกวัน นี้จะเป็นเครื่องกลั่นกรองว่า เราควรจะทำอย่างไรเพื่อเป็นบันไดก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นใจ และเราจะสามารถยับยั้งสติไม่ไห้หลงบุญ คือทำตามที่เขาว่าดี แต่เราควรพิจารณาว่าควรคือทำบุญตามกาล ทุกอย่างล้วนเป็นวัฐจักรแห่งกรรม

 

บุญ

บุญนี้จะเกิด จะมีขึ้นได้ก็ต้องอาศัยวัตถุ คือ ที่ตั้งที่เกิดและศรัทธาความเชื่อความเลื่อมใส

พร้อมด้วยความเพียร ปัญญาความรอบรู้เป็นทุนเดิม

บุญกิริยาวัตถุ คือ สิ่งที่เป็นที่ตั้งที่เกิดของการบำเพ็ญบุญ เรียกบุญกิริยาวัตถุ มี ๑๐ ประการ

อนึ่งเมื่อได้ทำบุญแล้วก็อย่าได้ปรารถนาเอาโชคเอาลาภอย่างนั้นอย่างนี้ ซึ่งเป็นเรื่องที่เกี่ยว
ข้องกับตัณหา ผิดความประสงค์ในทางพระพุทธศาสนา ถ้าจะปรารถนาเอาแต่พระนิพพานสิ่งเดียวเท่านั้นแหละ
จึงจะเป็นการดี
บุญที่แท้จริงนั้นอยู่ในส่วนลึกแห่งหัวใจ มีทั้งบุญเก่าที่ได้สะสมอบรมมาแต่ชาติก่อนและบุญใหม่
ที่ได้บำเพ็ญให้เกิดมีขึ้นในปัจจุบัน ผู้ใดมีบุญกระทำสะสมไว้แล้ว ผู้นั้นเสมือนมีขุมทรัพย์นับด้วยอักโข จะเป็นที่พึ่ง
ทั้งโลกนี้โลกหน้าตลอดถึงพระนิพพาน.
(ที่มา หนังสือเราจะเข้าถึงธรรมได้อย่างไร ของพระเดชพระคุณครูบาพระสุพรหมยานเถระ วัดพระพุทธบาทตากผ้า
ต. มะกอก อ. ป่าซาง จ. ลำพูน)

 

อนุโมทนาสาธุ ครับ
ทำบุญ หวังสวรรค์ เพิ่มโลภะ อันนี้ ทำบุญแบบ พราหมณ์(ยังหลงในความมีตัวตน)
ทำบุญ สละโลภะ อันนี้ทำบุญแบบ พุทธ (ละอุปทานในตัวตน)

***ไม่มีทุกข์ใดเสมอด้วยเบญจขันธ์:VO