บทความเปรียบเทียบเชิงมุมกลับ คนดี คนโง่ คนเลว ทำไม ?

พอดีไปเจอบทความเปรียบเทียบเชิงมุมกลับมาครับ เลยเอามาแชร์

คนดี : รู้ผิดชอบทำในสิ่งที่ดี ไม่ทำเรื่องชั่ว และคนดีไม่จำเป็นต้องฉลาด

คนโง่ : อยู่ตรงกลางระหว่างคนดีกับคนชั่ว แต่ดีหรือชั่วอยู่ห่างกันแค่ชั่วลัดนิ้วมือ คนโง่จึงเห็นกงจักรเป็นดอกบัว

คนชั่ว : ชั่วช้าเป็นสันดาน ไม่แยแสศีลธรรม จรรยาบรรณ กฏหมาย ยึดเอาผลประโยชน์ของตัวเองเป็นที่ตั้ง



คนโง่เลยมักจะไปอยู่กับคนเลว ผสมปนเปกันมากๆบางครั้งก็แยกแยะได้ยากว่าคนไหนคนชั่วคนไหนคนโง่ เพราะคนเลวๆก็มักจะทำในเรื่องโง่ๆ ส่วนคนโง่ก็หลงผิดทำเรื่องชั่วๆ

คนชั่วในประเทศจีนสมัยก่อนก็ถึงขนาดยอมสาบานว่าจะไม่เกิดเป็นคนอีกเจ็ดชาติ และยอมเอาหัวมุดถังอุจจาระ
..ใน เมืองจู๋ซาน มณฑลหูกว่างมีนิกายชั่วช้าที่สืบทอดรุ่นต่อรุ่น คอยดักปล้นชิงทรัพย์จากพ่อค้าเป็นประจำ นิกายนี้แบ่งเป็นสองสำนักคือสำนักของพั่วโทวเหล่าจูและสำนักของศิษย์น้อง บรรพตไผ่ ก่อนเข้าศึกษาวิชาอาคมในสำนัก ทุกคนต้องสาบานกับเหล่าจูว่ายินยอมไม่เกิดเป็นคนเจ็ดชาติจึงจะรับเข้าสำนัก เนื่องจากผู้ที่ศึกษาวิชาอาคมสายนี้ต้องโดนสายฟ้าผ่าใส่ ดังนั้นจึงคิดหาวิธีการหลบเลี่ยงฟ้าผ่า และต้องกระทำในวันก่อนตรุษจีนโดยสวมชุดผ้าป่านไว้ทุกข์ นำเงินทองทั้งหมดที่ลักขโมยได้ตลอดระยะเวลาสามปีมากองในถังอุจจาระเจ็ดใบ จากนั้นโขกศรีษะก่อนมุดหัวเข้าไปในถังอุจจาระหลายครั้งเพื่อขับไล่เทพ สวรรค์.....

นิกายบรรพตไผ่ในเรื่องนี้ก็ร่ำเรียนวิชาอาคมจำพวกที่ใช้ในการลักเล็ก ขโมยน้อยเช่นกัน ส่วนตำนานที่ว่าผู้ศึกษาวิชาอาคมในนิกายบรรพตไผ่ต้องเอาหัวมุดถังอุจจาระ โดยอ้างว่าทำเพื่อหลบเลี่ยงฟ้าผ่านั้นน่าสนใจมาก ดู ท่านิกายบรรพตไผ่คงทราบแก่ใจดี ว่าตัวเองเป็นนิกายชั่วช้า สวรรค์ต้องพิโรธ ดังนั้นจึงอาศัยสิ่งสกปรกมาหลบเลี่ยงฟ้าผ่า ช่างเหมาะสมกับความโง่ของคนชั่วช้าจริงๆ

จากส่วนหนึ่งของคำนำจากผู้เขียน "เยี่ยน เหลย เซิง" เรื่องนักพรตไร้ใจ


ทำชั่วทำไม ?
1 หลงผิด ไม่ตั้งใจ ไม่รู้จริงๆว่าที่ทำมันไม่ดี
2 คิดว่าทำแล้วเท่ หัวก้าวหน้า
3 ผลประโยชน์ ชั่วแต่ทำแล้วได้ดีเลยทำ
4 อุดมการณ์ ยอมทำชั่วเพื่ออุดมการณ์
5 ชอบ ฝักใฝ่ อยากเลวเป็นสันดานอยู่แล้ว
6................

คนโง่กับคนเลว ก็มักจะมีข้ออ้างในการทำชั่วเหมือนๆกัน
คนเลวมักจะใช้ข้ออ้างเดิมๆในการทำชั่ว (ที่เรียกว่าวนลูป พูดไม่รู้เรื่อง)
ส่วนคนโง่ก็มักจะจำคำพูดของคนเลวมาอ้าง (เพราะคิดเองไม่เป็น)

อย่าง ก็จะมีข้ออ้างว่า เสรีภาพ , สิทธิมนุษยชน , ต้องเท่าเทียม , ใครไม่เห็นด้วยเป็นพวกล้าหลัง , ยัยเยียดคนที่ไม่เห็นด้วยเป็นฝ่ายตรงข้าม , ล่าแม่มด , แตกต่างแต่ไม่แตกแยก จะเห็นว่าทุกคนใช้ข้ออ้างแบบเดียวกันหมด

ดีหรือชั่วอยู่ห่างกันแค่ชั่วลัดนิ้วมือ ถึงจะต่างกันแค่เส้นบางๆ แต่ดีก็คือดี ชั่วก็คือชั่ว

...ถึงแม้บางคนก็หลงผิดคิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำอยู่นั้นถูกต้อง อย่างพวกที่ฝักใฝ่สมหงอก อยากล้มเจ้า อาจจะถูกปลูกฝังความเกลียดชัง ได้รับข้อมูลที่บิดเบือน อะไรก็แล้วแต่ เวลามีคนทักว่าเรื่องที่ทำมันไม่ดี พวกนี้ก็จะพูดปลอบใจพวกของตัวเองว่า จงมั่นใจว่าสิ่งที่เราทำอยู่นั้นถูกต้อง จงมั่นคงในอุดมการณ์ต่อไปอย่าไหวหวั่น

แต่ผิดก็คือผิด ถูกก็คือถูก ต่อให้มั่นใจก็ไม่สามารถกลับขาวเป็นดำเปลี่ยนผิดให้เป็นถูกได้

ทำดี 99ครั้ง ทำชั่ว 1ครั้ง การทำชั่วแม้เพียงแค่ 1ครั้งก็คือความชั่ว ไม่สามารถเปลี่ยนให้เป็นเรื่องถูกต้องขึ้นมาได้

บางคนก็ชอบเอาเรื่องที่เคยทำดีมาทวงบุญคุณ บางคนก็เอามาใช้เป็นข้ออ้างเพื่อให้ตัวเองทำชั่ว ประมาณว่าเอาน่าแค่ครั้งเดียวเอง คราวหลังจะไม่ทำอีก

บางคนก็อ้างว่าคนเราไม่ดีทั้งหมด คนเลวในบางเรื่องก็อาจจะเป็นคนดีในบางเรื่อง(นั่นแน๊!) มีคดีอยู่ในศาลแต่ไม่ยอมแสดงความรับผิดชอบ ไม่สำนึกผิด กองเชียร์ก็อ้างว่าเรื่องที่เขาโกงถึงมันจะไม่ดีแต่เขาก็ทำดีในเรื่องอื่น เขาอาจจะเป็นพ่อเป็นสามีที่ดี เขาอาจจะช่วยเหลือบริจาคให้สังคม (ก็อ้างกันไป)

ดีคือดี ชั่วคือชั่ว
บางคน ก็อ้างว่าคนที่ไม่เห็นด้วยมีสิทธิ์อะไรมาตัดสินว่าเรื่องไหนมันชั่วหรือไม่ ก็จงเข้าใจเสียว่าดีคือดี ชั่วคือชั่ว เรื่องดีย่อมไม่ชั่ว และเรื่องชั่วย่อมไม่ดี

บางทีก็มีตรรกะแปลกๆ อย่างเช่น :เรายินดีที่จะอยู่กับคนเลวที่ควบคุมได้ด้วยกฏหมาย มากกว่าจะอยู่กับคนดีที่ควบคุมไม่ได้ตรวจสอบไม่ได้
แต่

กฏหมาย เปลี่ยนแปลงได้ แก้ไขได้
ความดีความชั่ว เปลี่ยนแปลงแก้ไขไม่ได้

ดีชั่วนั้นไม่ต้องให้สังคมมาตัดสิน ต่อให้สังคมตัดสินว่าดีแต่ถ้ามันเป็นเรื่องชั่วมันก็คือชั่ว บางทีก็อ้างกันไปว่าความดีของสังคมหนึ่งอาจจะไม่ดีสำหรับอีกสังคมหนึ่ง คำถามคือมันมีด้วยเหรอ ความดีที่เมื่ออยู่อีกที่หนึ่งมันคือความเลว

ความดีนั้นมีเพียงหนึ่งเดียวไม่ว่าในโลกนี้ โลกไหน จักรวาลนี้หรือจักรวาลไหนความดีก็จะยังเป็นความดีเสมอ

CR. คนดี คนโง่ คนเลว ทำชั่วทำไม ? บลาๆๆๆๆ

 

ดี ชั่ว ให้เอาหลักศีล 5 มาเป็นบรรทัดฐาน
ถ้าเอาความฉลาดทางกายภาพคือมันสมองมาเป็นบรรทัดฐานของคำว่า โง่หรือฉลาด

คนโง่ที่มีสมองไม่ดี แต่ทางจิตใจดีมาก คือมีความฉลาดทางใจ ก็ไม่มีใครมาชักนำให้ทำเลวได้

คนที่สมองดี แต่จิตโง่เขลาเป็นทาสให้กิเลสครอบงำ ก็ทำเลวได้และเป็นหัวหน้าของคนเลวได้

คนฉลาดเวลาทำความดีก็ทำประโยชน์ให้โลกได้อย่างมากมาย
คนฉลาดเวลาทำความเลวก็ทำลายโลกได้อย่างมาก

คนโง่เวลาทำความชั่วก็จะไม่ทำลายล้างได้มหาศาลอย่างคนฉลาด ยกเว้นว่าเอาไฟไปเผาป่า 55 เพราะมันไม่ต้องคิดเยอะ แต่คนฉลาดที่ที่ตั้งใจเผาป่าจะหาวิธีที่จะเผาได้เยอะกว่าเช่นกัน

ดี เลว อยู่ที่จิตใจ จิตใจขัดเกลาได้ หากยังคิดได้ไม่บ้า หรือวิกลจริต ต่อให้โง่ถึงอ่านหนังสือไม่ออก ก็ทำจิตให้ฉลาดได้