นิพพาน คือ เหมือนในหนัง ไซอิ๋ว ใช่ไหม

มีลักษณะเป็น เทพ ไม่เกิด ไม่ตาย สำเร็จ มรรคผล บรรลุ

มีอิทธิฤทธ์

 

นิพพานเป็นมายา

 

ไม่รู้ ยังไม่เคยสัมผัส เมื่อก่อนเคยอยากรู้ แต่เด๋วนี้เฉยๆแล้ว

 

หาข้อสรุปไมได้ ก็ไม่ควรเลือก จริงไหม

 

พวกคุณๆ ไปกังวลกับมันมากไปหรือเปล่า

อยู่กับความจริง ดีกว่า

 

มันเป็นความเป็นไปได้ ที่ไม่น่าเป็นไปได้

แต่กับ หลักวิทยาศาสตร์ ที่คุณไม่รู้จักมัน

มันคือ ความเป็นไปไม่ได้ ที่อาจเป็นไปได้

คุณจะว่ามันตอบ อะไรไม่ได้

คำตอบ คือ ไม่มี หรือ ไม่ต้องหา มันก็ถือว่าดี




แต่จริงแล้ว มีคำตอบ แต่เรายังไม่พบคำตอบ

 

ป่าวไม่ใช่อย่างที่คุณคิด
เรื่องนิพพานคนพูดมักไม่รู้ คนรู้มักไม่พูด ปฏิบัติเอง รู้หรือไม่รู้ก็ไม่เป็นไร เพราะปฏิบัติไม่กี่อาทิตย์ชีวิตก็เปลี่ยนไปแล้ว

 

นี่กำลัง พูดถึง ศาสนา กับ วิทยาศาสตร์

และหลักความจริง

 

คนรู้ไม่พูด อาจเพราะ ไม่รู้

หรือ ที่รู้ ไม่เป็นอย่างที่คิดไว้

 

หุหุ ปะคุง

 

ที่พูดคือ มุม ในทุกๆด้าน

 

ช่างลึกซึ้งงงงงงงงง

 

พิสูจน์ไปถึงไหนแล้ว ปะคุง

 

เราพิจารณาจากเรื่องจริงที่เกิดขึ้น วิทยาศาสตร์เจริญมาไม่ถึง100ปี โลกย่อยยับแล้ว คนรุ่นต่อไปลำบากเพราะพวกเราเดินกันผิดทาง

 

วิทยาศาสตร์ เจริญมา เป็น 1000 ปี ตั้งแต่ อียิปธ์ โบราณ หรือก่อน หน้า นั้น

ประมาณ 5000 ปี ก่อเกิด ศาสนา ทั้งหมดอีก



แต่มูลเหตุ ของการเกิดศาสนา เขาก็ บอกเกิดเพราะ ความไม่รู้ของมนุษย์


เรื่องทั้งหมด มันจะจริง ได้อย่างไร

 

pakung

นิพพาน คือ มีก็คือไม่มี ไม่มีก็คือมี

 

มาตามจิตเรียกร้อง

เอาอย่างนี้นะคะ ปะคุง

ลองหลับตาดู แล้ว มองเห็นอะไรหรือเปล่า?

ไม่เห็นถูกไหม? แต่สิ่งที่เรารู้ตอนนี้ คือ ความคิดว่า

เราจะหลับตาทำไม? นั้นคือ สภาวะของจิตที่คิด

เพียงแต่เราไม่รู้ว่า ความคิด คือ จิต

ที่นี้ ปะคุงเอาไหม จินตนาการในสิ่งที่ฝัน

และคิดว่า เกิดขึ้นจริง เช่น ปะคุง เป็นผู้หญิง

แต่ปะคุง มีร่างเป็นผู้ชาย อันนี้เรียกว่า อัตตาของจิตเกิดผิดร่าง

แต่ว่า จิตมันไม่ใช่อย่างนั้น จิตไม่มีตัวตน

มันไม่มีอะไร แต่ที่มนุษย์ทุกข์ เพราะมัวแต่คิด

และจินตนการมากไป ทำให้ไม่สามารถเข้าถึง เนื้อแท้ของจิตวิญญาณตนเอง

สิ่งที่สำคัญที่สุด ไม่ใช่นิพพาน

แต่เป็น ความสามารถในการรู้วิถีชีวิตจิตวิญญาณของตนเอง

ถ้า ปะคุงพร้อม และหยุดจินตนาการ นั้นแหล่ะ ที่เรียกว่า นิพพาน

 

เราพูดถึงความจริงวิทยาศาตร์ตอนนี้ คุณก็รู้เกิดอะไรขึ้น จะมีโอกาสอยู่เสวยสุขได้อีกกี่ปี ลางร้ายมาเป็นทิวแถวทั้งจิตใจคนต่ำลง ธรรมชาติแปรปรวน

 

เป็นยังไง

 

คุณตั้งหากที่ไปหาทาง เอามาดับทุกข์ตนเอง

มันไม่มี เราต้องคิดว่าไม่มี

มันอาจจะง่ายเพราะ ผมไม่ทุกข์มั้ง

แต่ที่ จะมาหาคำตอบ


ก็คือความสุข อยากทำอะไรไปเรื่อย เปื่อย มีความสุข มันจะทุกข์อย่างไร


คุณไม่เจอคำตอบ ของตัวคุณเองมากกว่า