เรื่องเด่น นักปฏิบัติ ควรสังวร ระวัง อนันตริยกรรม!!!

.​

ท่านพุทธบริษัททั้งหลาย​

ท่านจะกรรมอะไรที่ท่านอดทนไม่ได้ ทำไปเถอะ ​

ขออย่างเดียวอย่าไปเผลอทำ อนันตริยกรรมก็แล้วกัน ​

อนันตริยกรรมนั้น ถ้าทำลงไปแล้วเสื่อมจากมรรคผล นิพพาน ​

ตั้งอยู่ในศาล ปาราชิก คือผู้พ่ายแพ้ ในพระพุทธศาสนา ​

อย่าทำมันบาปหนัก ​

๑. ฆ่าบิดา ​

๒. ฆ่ามารดา ​

๓. ทำร้ายพระพุทธเจ้าให้ห้อพระโลหิตขึ้น ​

๔. ฆ่าพระอรหันต์ ​

๕. ทำลายสงฆ์ให้แตกกัน​

ระวังนะ เวลาพระวัดใดวัดหนึ่ง
ขัดผลประโยชน์กัน
แตกสามัคคีกัน
ทะเลาะเบาะแว้งกัน
ญาติโยมอย่าไปสนับสนุนฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง​

เดี๋ยวจะกลายเป็นอนันตริยกรรมไม่รู้ตัว
เช่นอย่าง หลวงพ่อ วัดใต้ หลวงพ่อวัดเหนือ
ต่างก็มีหน้าที่กันเยอะแยะ ​

ขัดผลประโยชน์กันแล้วก็ไปทะเลาะถีบเถียงกัน
ต่างคนก็ต่างมีลูกศิษย์ทั้งพระทั้งโยมแตกกันเป็นพรรคเป็นพวก
ยกพวกขึ้นมารบกัน​

ถ้าพระสงฆ์แตกสามัคคีกันเป็นกลุ่มตั้งแต่ฝ่ายละ ๔ รูปขึ้นไป ​

นั่นเป็น สังฆเภท​

ในเมื่อ สังฆเภทแล้วก็เป็น
อนันตริยกรรม
ทำลายสงฆ์ให้แตกกัน
บาปนัก บาปหนา เพราะฉะนั้น
การกระทำกรรมให้ระวังอนันตริยกรรมให้มากๆ​

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1146087/[/MUSIC]

เสียงธรรมและถอดเสียง
หลวงปู่พุธ ฐานิโย
วัดป่าสาละวัน นครราชสีมา​

 

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง กิจของสงฆ์ควรให้ท่านจัดการเอง ฆราวาสควรเป็นผู้รู้เท่านั้น แค่เผลอคิดยังเป็นเศษกรรม

 

อนุโมทนาครับ
กับข้อเตือนใจที่แนะนำครับ
ขอบพระคุณครับ

 

​

กราบ ..อนุโมทนา สา ..ธุ ครับผม
ขอบคุณ กับ บทความ และ ธรรมมะ อันล้ำค่า ​

 

ตั้งเจตนา การรับรู้และวิจารณ์ ให้สุจริต ตามความคิดนึกของตนเองด้วยเหตุและผลที่ตนมี จะบาปได้ยังไง
.เอาไปเลย กระทิงดง 50 ขวด ...บอกก็บอกไม่หมดเอะอะก็จะปิดปาก ปิดหู ปิดตา ..?
ปิดปาก ปิดหู ปิดตา...ก็ยังบาปอีกนะจะบอกให้ พี่ปราบบบบ.. เพราะอะไรล่ะถึงบาปพี่ปราบบบบบบบบ ไม่ยอมบอกให้หมด

 

เพราะ อะไรนะเหรอ เพราะใจ พี่กำลังเกิด ละม๊าง



​

 

อนันตริยกรรม
อนันตริยกรรมนั้น เป็น กรรมหนัก หรือครุกกรรม ซึ่งครุกรรมนั้นถือเป็นกรรม
ที่มีพลังอำนาจมากให้ผลก่อนกรรมอื่นๆ และไม่มีกรรมใดมาขวางกั้นได้
มีพลังแรงอย่างทันตาเห็นในชาติปัจจุบันและสามารถส่งผลถึงชาติหน้าได้ ในส่วนชั่ว หรือบาปหนัก นั้น เรียกว่า อนันตริยกรรม คำว่า อนันตริยกรรม
เป็นคำยืมจากภาษาสันสกฤต มาจากคำว่า อนนฺตริย ซึ่งแปลว่า
ไม่มีช่องว่าง กับคำว่า กรฺม ซึ่งหมายถึง การกระทำที่ทำด้วยความจงใจ
คำว่า อนันตริยกรรม มีความหมายตามรูปศัพท์ว่า การกระทำที่ไม่มีช่องว่าง
หมายถึง การกระทำที่ไม่มีช่องว่างระหว่างกรรมที่กระทำลงไปแล้วกับวิบาก
หรือผลที่จะตามมา นั่นคือ กรรมที่จะต้องได้รับผลแห่งการกระทำนั้นทันที
โดยไม่ต้องรอเวลาที่ผลกรรมจะตามมาสนอง สาเหตุที่ต้องรับผลกรรมทันทีก็เพราะว่าเป็นกรรมชั่วหรือเป็นความผิดร้ายแรงที่สมควรได้รับโทษรุนแรงอย่างที่สุด อนันตริยกรรมจึงมิได้หมายถึงกรรมโดยทั่วๆ ไป แต่หมายเอาเฉพาะกรรมชั่วที่ร้ายแรงที่สุดเท่านั้นซึ่งมีอยู่ห้าประการด้วยกัน ได้แก่

1. สังฆเภท คือการที่พระสงฆ์รูปใดรูปหนึ่งหรือหลายรูป ได้กระทำการทำให้คณะสงฆ์ตั้งแต่สี่รูปขึ้นไปมีความเห็นผิดตามคำยุยงแห่งตนไปกระทำสังฆกรรมต่างหาก ไปสวดพระปาติโมกข์ต่างหาก ผู้ทำสังฆเภทได้นั้น หมายเฉพาะ พระสงฆ์ เท่านั้น

แต่ถ้าผู้กระทำเป็นสามเณร อุบาสก อุบาสิกา ชาวพุทธทั่วไป หรือคนภายนอกพุทธศาสนา นักปราชญ์ ขี้เหล้าเมายา ทิดบาเรียนทั้งหลาย ไม่จัดอยู่ในบาปหนัก ในข้ออนันตริยกรรมนี้ แต่บาปหนักนั้นก็เสมออนันตริยกรรม ในบรรดาอนันตริยกรรมนี้ สังฆเภทเป็นกรรมที่หนักที่สุด ให้ผลก่อนอนัตริยกรรม ประเภทอื่น และสิ้นสุดลงในชาติหน้าเท่านั้น เพราะฉะนั้นถ้าหากได้ทำ อนันตริยกรรม ไว้หลายอย่าง ก็จะได้รับผลของ สังฆเภท อันเป็นกระทงที่หนักที่สุด และอนันตริยกรรมประเภทอื่นก็จะกลายเป็นอโหสิกรรม เมื่อสิ้นวาระของชาติหน้า ​

---------------------------------------------------------------
ไม่ว่าสังฆเภทจะ มีความหมายว่าอย่างไรยังไงก็ อย่าเสี่ยงดีกว่าเนอะ.....

 

ผมแปลกใจอยู่เรื่องหนึ่งครับ คือว่า พระที่ทำการทะเลาะกันเพราะผลประโยชน์ทางโลกขัดกัน ไม่มีความสำรวม ยังยึดติดกับผลประโยชน์ในทางโลกทั้งที่เป็นสงฆ์แล้ว บุคคลเหล่านี้ยังนับว่าเป็นสงฆ์หรือไม่ครับ? และการที่พวกเค้าแตกแยกกัน คนที่เข้าข้างฝั่งใดฝั่งหนึ่ง จัดเป็นการทำอนันตริยกรรมให้สงฆ์แตกแยกจริง ๆ หรือไม่ครับ?

ที่ถามไม่ได้มีวัตถุประสงค์ในการดูหมื่นใด ๆ แต่ตั้งเป็นข้อสังเกตว่า พระควรมีความสำรวมระวัง ไม่ยึดติดในวัตถุทางโลกไม่ว่ามากหรือน้อยครับ พระพุทธเจ้าท่านไม่เคยสอนให้สงฆ์ยึดติดในผลประโยชน์ทางโลกใด ๆ เลยด้วยซ้ำ ถ้าพระสงฆ์ทะเลาะกันเพราะผลประโยชน์แบบนี้ ก็ไม่ต่างกับพระที่เดินห้าง ซื้อแผ่นหนัง ซื้อเกมส์เล่นทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่กิจของสงฆ์ครับ

ผมได้เจอพระป่าที่น่านับถือบางองค์ แม้สภาพปัจจุบันในกรุงเทพจะย่ำแย่ แต่ท่านยังเดินเท้าเปล่า กินอยู่อย่างสมถะในแบบของพระได้เลยครับ ท่านผ่านเข้ามากรุงเทพแล้วก็ธุดงค์ไปที่อื่นต่อ ผมไม่เห็นว่าพระเหล่านั้นจะยึดติดในลาภยศ ชื่อเสียง วัตถุ สรรเสริญเหมือนพระบางองค์เลยครับ บางทีผมก็สงสัยนะครับว่า พุทธศาสนาของเราจะอยู่ได้แค่ 5000 ปีตามพุทธทำนายก็เพราะไม่สามารถรักษาพระสงฆ์บางส่วนให้อยู่ในวินัยและจารีตที่สงฆ์ควรเป็นได้ครับ

 

ข้อ 5 น่าจะระวะงที่สุด


เพราะข้อที่เหลือนั้น

พวกเราคนทั่วไปคงทำไม่ได้ง่ายๆ

ส่วนข้อ 5

อาจจะมีโอกาส

รู้เท่าไ่ม่ถึงการณ์ได้

 

ถ้าพระบางส่วนที่ไม่ดี

พวกท่านก็่ย่อมได้ัรับกรรมของท่านไป

แต่เราจะไปสร้างบาปกรรมให้ตัวเราเองทำไมกัน

ถ้าเปนผม ผมจะไม่เข้าข้างฝ่ายไหนทั้งสิ้น ผมจะเข้าข้างฝ่ายคุณธรรมและศีลธรรม

เพือหวังปกป้องพุทธศาสนาเปนหลัก

 

ถ้าคุณปนชาวพุทธจริง

จะไม่มาสงสัยเรื่องนี้เลย

เพราะชาวพุทธเรานี้

คิดหวังแต่สร้างบุญบารมีเท่านั้น

สิ่งใดที่ไม่เกิดประโยชน์ต่อตนเองและสรรพสัตว์

จะไม่ทำ

 

ถ้าเช่นนั้น
ผมมี คำแนะนำ
ของหลวงปู่พุธ ฐานิโย ลองอ่าน
แล้วนำไปปฏิบัติดูครับ​

[FONT=&quot]นักปฏิบัติสมาธิ น่าฟังไว้[/FONT]​

[FONT=&quot]<O></O>​

[/FONT]​

​

​

[FONT=&quot]<O></O>จากคลิปเสียง...โอวาท หลวงปู่พุธ ฐานิโย.....[/FONT]​

(ถอดเสียงหลวงปู่พุธ ฐานิโย โดย พลูโตจัง)​

[FONT=&quot]<O></O>[/FONT]
[FONT=&quot]และอีกอย่างหนึ่งถ้าท่านจะเป็นนักปฏิบัติอย่างแท้จริง.. [/FONT]
ท่านอย่าไปถือพวก
[FONT=&quot]ถือพรรค [/FONT]
[FONT=&quot]ถือคณะ [/FONT]
[FONT=&quot]ว่าหมู่เขา หมู่เรา อาจารย์เขา อาจารย์เรา [/FONT]
ขอให้ยึดถือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
[FONT=&quot]เป็นสรณะที่พึ่ง [/FONT]
[FONT=&quot]ถือพระศาสดาคือพระพุทธเจ้าองค์เดียวเป็นครู [/FONT]
พระสาวกที่เผยแพร่ศาสนาอยู่ในปัจจุบันนี้
[FONT=&quot]ถอดแบบจากพระสัมมาสัมพระพุทธเจ้าทั้งนั้น [/FONT]​

[FONT=&quot]เพราะฉะนั้น [/FONT]
[FONT=&quot]การที่ถือพรรค [/FONT]
[FONT=&quot]ถือพวก [/FONT]
[FONT=&quot]ถือลัทธิแห่งการปฏิบัตินั้น [/FONT]
[FONT=&quot]ย่อมยังส่อแสดงว่าเป็นผู้ยังมีกิเลส [/FONT]
ยังมีอุปาทานในการยึดมั่นถือมั่น
[FONT=&quot]ถ้าตราบใดที่เรายังยึดถือมั่น [/FONT]
[FONT=&quot]ในพรรค [/FONT]
[FONT=&quot]ในพวก [/FONT]
[FONT=&quot]ในเรา [/FONT]
[FONT=&quot]ในเขา [/FONT]
ของเรา
[FONT=&quot]ของเขาอยู่ [/FONT]
[FONT=&quot]เราก็ยังไม่หมดอุปาทาน [/FONT]​

บางทีคณะนี้..โจมตีคณะโน้น
[FONT=&quot]คณะโน้น..โจมตีคณะนี้ ในทำนองนี่ [/FONT]
[FONT=&quot]ผู้ที่จะปฏิบัติธรรมเพื่อความพ้นทุกข์กันจริงๆ นั้น [/FONT]
ขอได้โปรดทำจิตให้เป็นกลาง
[FONT=&quot]ให้ปล่อยวางลงไป..ว่า [/FONT]
[FONT=&quot]ผู้ประพฤติผิด เข้าใจผิด เป็นบุคคลผู้ที่น่าสงสาร [/FONT]
ผู้ปฏิบัติถูก ทำถูกต้องและได้ผลดี
[FONT=&quot]เป็นบุคคลผู้ที่น่าอนุโมทนา [/FONT]​

ผู้ที่ทำผิด
[FONT=&quot]ไม่ใช่ผู้ที่นักปฏิบัติธรรมจะต้องไปกล่าวจ้วงจาบด้วยคำพูดหยาบคาย แม้ว่าเขาจะทำผิด [/FONT]
ก็เป็นเรื่องของเขา
[FONT=&quot]แต่เราไปกล่าวจ้วงจาบ ด้วยวาจาที่หยาบคาย [/FONT]
[FONT=&quot]เป็นการสร้างบาปกรรมขึ้นใส่ตัวเอง [/FONT]​

อย่าไปสำคัญว่าคนทำผิด ด่าไม่เป็นไร ไม่บาป
[FONT=&quot]คนทำผิดเราด่า ก็บาป คนทำผิด เราตำหนิ ก็บาป [/FONT]​

แต่ถ้าเราติเพื่อก่อนั้นได้บุญ
แต่ตำหนิ เพื่อจะให้เสียหาย เสียชื่อเสียเสียงนั้น บาป
มันบาปอยู่ที่ตรงไหน
เพราะเรากล่าวคำหยาบ
ผ[FONT=&quot]รุสวาจายะ เวรมณี[FONT=&quot] ...มันเป็นอกุศลกรรมบถ[/FONT]
[FONT=&quot]เป็นวจีทุจริต[/FONT]
[FONT=&quot]ในเมื่อวจีของเรายังหยาบ ยังทุจริตอยู่ [/FONT]
[FONT=&quot]มันก็ผิดศีลข้อ มุสาวาท ..[/FONT]
[FONT=&quot]เพราะคำหยาบเป็นฉายาแห่งมุสาวาท [/FONT]
[FONT=&quot]เพราะฉะนั้นนักปฏิบัติพึงสังวร[/FONT][/FONT]
[FONT=&quot]ระวังเรื่องนี้ไว้ให้ดี [/FONT]​

พยายามทำความรู้แจ้งเห็นจริง
[FONT=&quot]ให้มันปรากฏขึ้นภายในจิตของตัวเอง [/FONT]​

[FONT=&quot]ถ้าเรายังสำคัญว่าเรานี่ [/FONT]
[FONT=&quot]ดีกว่าคนอื่น[/FONT]
[FONT=&quot]เก่งกว่าคนอื่น [/FONT]
นั่นแสดงว่าเรายังโง่กว่าเขา
[FONT=&quot]ถ้าเรามีความสำคัญว่า [/FONT]
[FONT=&quot]เราเนี่ย [/FONT]
[FONT=&quot]โง่กว่าเขา..[/FONT]
[FONT=&quot]ไม่เก่งเท่าเขา [/FONT]
[FONT=&quot]เราก็ยังโง่อยู่อีกนั่นแหล่ะ [/FONT]​

แต่ถ้าเราสำคัญว่าเรามีความรู้สึกเป็นกลางๆ
[FONT=&quot]มีความเป็นธรรมอย่างแท้จริง[/FONT]
[FONT=&quot]นั่น..เราเริ่มฉลาดขึ้นมาบ้าง [/FONT]
[FONT=&quot]เพราะฉะนั้นขอให้ ..สังวรระวัง [/FONT]
[FONT=&quot]ในเรื่องการกล่าวตำหนิ ติเตียน ซึ่งกันและกัน[/FONT]
[FONT=&quot]หรือการถือพรรค ถือพวก ถือหมู่ ถือคณะ [/FONT]​

พระพุทธเจ้าสอนว่า
[FONT=&quot]..สัพเพ ธัมมา อนัตตา[/FONT]
[FONT=&quot]ธรรมทั้งหลายทั้งปวง เป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน [/FONT]
แต่เรายังจะมาถือ อหังการมะมังการ
[FONT=&quot]มีตัวมีตน มีเรา มีเขา มีพรรค มีพวก [/FONT]​

มันก็ผิดต่อหลักคำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า<O></O>

​

<!-- google_ad_section_end -->​

​

 

ผมอนุโมทนาให้นะครับ ถือว่าที่คุณพูดมาจากจริตที่ถูก แต่ผมขอตั้งข้อสังเกตนะครับ จำเป็นหรือไม่ที่การเห็นต่างหมายถึงการไม่ใช่ชาวพุทธ แม้การเห็นต่างนั้นจะเป็นในเรื่องกิจของสงฆ์ พระพุทธศาสนา คุณสามารถสรุปแบบดูถูกโดยอาศัยตรรกะส่วนตัวเพียงอย่างเดียวได้หรือครับ?

การที่ผมตั้งข้อสงสัยไม่ได้ตั้งอยู่บนเจตนาลบหลู่ เป็นข้อสงสัยที่ถามในมุมที่ต้องการรู้ ซึ่งคุณปราบเทวดาได้ยกคำสอนของหลวงปู่พุธมา และผมเห็นด้วยตามนั้น ผมไม่เห็นถึงความจำเป็นที่คุณจะต้องมาดูถูกคนอื่น หรือยกตนข่มท่านเพียงเพราะคนนั้นมีความสงสัยหรือมีความเห็นที่แตกต่างครับ

การตั้งใจทำบุญ มีความคิดชอบ การกระทำชอบ เป็นหน้าที่ของชาวพุทธ ที่คุณพูดเหล่านี้ถูกต้องครับ แต่ผมยืนยันว่าผมเป็นชาวพุทธและการตั้งข้อสงสัยของผมไม่ได้ทำให้ความเป็นพุทธของผมลดน้อยลงครับ

 

ก่อนอื่นต้องขอบอกเลยว่าพระนี่เราแตตะต้องไม่ได้ศีลต่างกันนะครับถึงท่านไม่ดีท่านก็แบกศีลที่มากกว่าเรา ศีลนี่มีอยู่ที่ตัวเราทุกคนมีอยู่แล้วไม่ต้องไปหาที่ไหน แต่อยู่ที่ว่าเราจะไปทำผิดหรือไม่ จะมีสติรักษาไว้ได้หรือไม่ ฉะนั้นในขณะที่เป็นพระบางเวลาที่ท่านทำถูกศีลท่านก็มากกว่าเรา ฉะนั้นแม่ชีทศพรท่านเคยกล่าวไว้ว่าพระเนี่ยจะดีหรือไม่ดียังงัยท่านก็เป็นเพราะ แม้แต่เณรจริงๆแล้วเรายังแตะต้องไม่ได้เลย ศีลต่างกัน และยังเป็นใบบุญของพระพุทธเจ้าที่สืบทอดกันยังศาสนาให้มาถึงทุกวันนี้ สิ่งที่ท่านแบกอยู่หนักมากกว่าเราเยอะ คือศีลท่านเยอะต้องระวังมากกว่าเรา เมื่อท่านทำผิดท่านก็หนักกว่าเราเสี่ยงต่อบาปมากกว่าเรา สิ่งที่ท่านทำถ้าท่านทำผิดท่านก็ได้รับกรรมในส่วนของท่านอยู่แล้ว ฉะนั้นเราไม่ควรไปแตะต้องเลยครับ เราก็ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ส่วนตัวท่านจะเป็นอย่างไรนั้นท่านมีวิบากกรรมของท่านอยู่แล้วถ้าท่านทำผิดก็อย่าไปซ้ำเติมท่านเลยครับ ฉะัน้นปล่อยวางไป เรามีหน่าที่สร้างกุศลก็สร้างต่อไป พระดีดีก็มีเยอะ พระไม่ดีก็มีเยอะฉะนั้นเราไปว่าพระเจาะจงพระยังงัยก็คือคำว่าพระ ก็เหมารวมกันหมด ก็ไม่ดี เราไปว่าพระไม่ดีๆ พอเป็นข่าวดังขึ้นมา ทีนี้ไปถึงประเทศอื่นคนศาสนาอื่นเค้าจะมาเข้าใจลึกซึ้งแบบเรามั้ย ป่าวเลยคนศาสนาอื่นหรือคนต่างประเทศเค้าเหมารวมหมดครับ ฉะนั้น เราปล่อยวาง ท่านทำผิดท่านก็จะถูกลงโทษเองเราอย่าเอาตัวเราไปเสี่ยงให้แปดเปื้อนต่ออกุศลเลย เรามีหน้าที่สร้างกุศลให้เยอะที่สุด แล้วเรื่องที่ บอกศาสนาจะอยู่ถึง5000ปีหรือไม่ ไม่ได้ขึ้นอยู่ที่พระเพียงอย่างเดียว อยู่ที่เราทุกคนอยู่ที่พุทธศาสนิกชนทุกคน ไม่ใช่จะไปโทษตำหนิแต่พระ ลองมองสังคม มองให้ลึกซึ้ง อย่างพระจะซื้อหนังซื้อเกมส์เรากลัวบาปเราก็บอกท่านตรงๆไม่ขายก็จบ แต่คนเราไม่ใช่หรอที่นำมาขายให้พระ อย่างนึงเลย วัดก็อยู่ในเมืองอยู่ในสังคมก็เยอะฉะนั้นพระก็ยังเป็นคนอยู่ อยู่กลางเมืองแล้วเป็นพระก็ยังมีกิเลสท่านก็ตัดยากเหมือนเราหรืออาจจะศึกษามาน้อย จิตใจไม่แข็งพอสังคมพาไปก็คล้อยตาม ฉะนั้นอย่าโทษแต่พระเลย ถ้าจะโทษจงโทษเราทุกคน จงโทษตัวเอง จงโทษสังคมเถิด เราทำให้มันเจริญกันเอง เราจะโทษใคร เราทุกคนมีส่วนผิดด้วยกันทั้งหมด ฉะนั้นอย่าไปโทษใคร เราจงดูตัวเรา มากกว่าที่จะไปดูคนอื่นว่าเราดียังดีพอหรือยังปฏิบัติยังงัยไปถึงไหน ถ้าเราปฏิบัติตัวเราดีเอาตัวลอดได้จิตใจเข้มแข็งพอไม่ต้องไปสนใจ เราก็ทำตามหน้าที่ของเราไป เราก็จะอยู่บนโลกนี้ได้อย่างเข้าใจและมีความสุข พูดง่ายก็คือเราเปลี่ยนแปลงโลกไม่ได้ แต่เราเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดี จิตใจแข็ง ไม่ต้องหมุนไปตามโลกตามทางของโลกตามกระแสกิเลสของโลก เดินอย่างมีสติ เมื่อตัวเราดีแล้ว เราจะไปสนใจอะไร ฉะนั้นคัยเค้าจะทำยังงยเค้าก็ได้รับผลเช่นนั้น เราไม่เป็นอย่างเค้าก็พอ เราทำได้แค่ตักเตือนเมื่อเตือนแล้วเค้าไม่ฟังก็ถือว่าเราช่วยฉุดแล้วแต่เค้าไม่รับเอง เพราะฉะนั้นปล่อยวางแล้วทำจิตใจให้สบายทำชีวิตให้มีความสุขเดินหน้าไปอย่างมีความสุขแล้วก็หมั่นสร้างกุศลสิ่งที่ดีให้กับตัวเองนะครับ ผมบอกก่อนเลยนะครับไม่ได้มีเจตนาจะดูถูกใคร มีเจตนาเดียวคือต้องการแนะนำครับ อยากจะช่วยเพื่อนมนุษย์ให้เดินถูกทางไม่เข้าใกล้ทางเดินนรก คืออะไรที่ช่วยแนะนำกันได้ก็ช่วยกัน ถ้าเราพุทธศาสนิกชนไม่ช่วยกันใครจะช่วยเรา อะไรที่ช่วยกันได้ก็ช่วยๆกันครับ แต่การช่วยก็ไม่ใช่ช่วยเสียจนเป็นทุกข์ต่อตัวเองเป็นกรรมต่อตัวเองลำบากต่อตัวเงแต่ให้ช่วยได้เท่าที่ช่วย คือเราช่วยแล้วเค้าไม่สนใจ เราก็ปล่อยวางเค้าเถอะครับ แล้วเราก็เดินหน้าต่อของเราอย่างมีความสุขและสร้างกุศลและทำตัวเราชีวิตเราให้ดีที่สุดเท่านั้นพอครับผม ขอให้ทุกท่านพบธรรมที่แท้จริงเข้าถึงธรรมที่แท้จริงขององค์พระศาสดาและจูงมือกันพากันเข้านิพพานเยอะๆนะครับ สาธุ

 

Sadhu with everyone and khun Raynolds ka

 

อนุโมทนาสาธุครับ ควรจะคิดพิจารณาเรื่องราวเหล่านี้กันบ้าง เพราะเหตุให้สิ่งต่างๆนั้นวุ่นวายและไม่จบสิ้นนั้นเพราะคนที่ไม่ได้มีหน้าที่ มายุ่งย่าม เรื่องมันก็มีให้เห็นมากมาย แต่ศาสนานั้นสำคัญเพราะอะไร ก็คิดพิจารณาเอาครับ

 

เรื่อง ภิกษุทะเลาะกันนั้น มีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาลแล้วครับ เรื่องภิกษุเมืองโกสัมพี
แม้พระบรมศาสดาเองไปทรงห้ามก็ไม่ฟัง.....
พระองค์จึงเสด็จออกจากเมืองโกสัมพี แต่เพียงพระองค์เดียว....
เมื่อชาวเมืองโกสัมพี ทราบว่าพระบรมศาสดาทรงหนีห่างจากพระภิกษุที่ทะเลาะกันแล้ว
จึงไม่มีใครสนใจ..พระภิกษุพวกนั้น (แม้บิณฑะบาตรก็ไม่ได้)
นานเข้า พระภิกษุนั้นก็สำนึกถึงความไม่สำรวมในสิกขา
จึงตามไปขออดโทษแก่พระบรมศาสดา แล้วขอคืนตามธรรมนั้น....

 

สรุปคือแม้จะไม่ตรงตามอรรถกถาแต่ในความรู้สึกแล้วผิด ไม่ควรกระทำเพราะเป็นกรรมใหญ่ใช่ไหมครับ ผมจำได้ว่าเพียงแค่อยากได้ของผู้อื่นและผู้อื่นนั้นเป็นพระอรหันต์ด้วย ยังต้องตายตกนรกอเวจีและอีกมากมายสุดท้ายต้องใช้กรรมด้วยการเกิดเป็นศิลาเปรต ถึง๔มหากัปล์ มันก็เป็นอุทาหรณ์สอนใจได้ใช่ไหมครับ แต่นี่ทำให้คนอื่นมากมายต้องเดือดร้อนเสียหายผมพิจารณาว่าหนักเอาการเลยกรรมนั้น