นรก สวรรค์ มีจริงหรือ? โดยหลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง

​

เนื่องด้วยความเคลือบแคลงสงสัยในจิตของข้าพเจ้าเกี่ยวกับเรื่องนรก สวรรค์นั้นมีมาช้านาน โดยเฉพาะผู้ใหญ่ในยุคก่อนมักจะพูดอบรมเด็กๆ อยู่เสมอจนติดปากว่า “ผู้ใดทำชั่ว จะต้องไปชดใช้กรรมในเมืองนรก และถ้าผู้ใดสร้างสมแต่ความดี ก็จะได้ไปเสวยสุขในสวรรค์ เป็นเทวดาและนางฟ้ากัน” ซึ่งข้าพเจ้าก็ฟังแบบเข้าหูซ้ายทะลุออกหูขวาไปยังงั้นเอง หาได้นำมาใส่ใจไม่ เพราะคิดว่าเป็นเรื่องเพ้อฝัน เลื่อนลอยหรือไม่ก็เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ที่เอามาหลอกเด็ก โดยสร้างภาพความน่ากลัวต่างๆ ในเมืองนรกให้ผู้รับฟังเห็น จะได้เกิดความหวาดกลัวที่จะกระทำความชั่ว ในเวลาเดียวกันก็สร้างภาพความสวยงาม และความสะดวกสบายอย่างเลิศลอยในสวรรค์ชั้นฟ้า ให้ผู้รับฟังเห็นจะได้เกิดความกระตือรือร้นที่จะกระทำความดี เพื่อที่จะได้ไปเสวยสุขในสวรรค์กับเขาบ้าง แต่ถึงแม้ข้าพเจ้าจะไม่เชื่อว่านรก สวรรค์มีจริงดังที่ได้กล่าว แต่ข้าพเจ้าก็ยังเห็นดีด้วยที่มีคนเชื่อ เพราะถ้าเชื่อได้เขาก็จะละเว้นความชั่วกระทำแต่ความดี ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ดีสำหรับตัวเขาเองและสังคมส่วนรวม

แต่หลังจากที่ข้าพเจ้าได้สอบถามปัญหาหลวงพ่อถึงเรื่องผี และได้รับความเมตตาจากหลวงพ่อช่วยอธิบายให้ฟังอย่างละเอียด(ดังที่ข้าพเจ้าได้เขียนเล่ามาแล้วในตอนต้น) ก็ทำให้ข้าพเจ้าฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ในคำอธิบายนั้นหลวงพ่อได้เอ่ยถึงท่านเทพฤทธิ์ซึ่งเป็นเทวดา อีกทั้งพูดถึงเทวดาชั้นภูมิต่างๆ พรหม และพระนิพพานด้วย เอ!..ถ้ายังงั้น นรก สวรรค์ พรหม และพระนิพพาน ก็คงจะไม่ใช่็เป็นเรื่องที่นำมาเล่าขานกันอย่างไร้สาระน่ะซี?

ด้วยเหตุนี้เอง ในวันหนึ่งข้าพเจ้าจึงได้เลียบเคียงถามหลวงพ่อว่า “หลวงพ่อครับเมื่อคราวก่อนผมถามหลวงพ่อเรื่องผีและหลวงพ่อก็ได้เมตตาอธิบายให้ผมฟังแล้ว อีกทั้งยังได้พูดพาดพิงไปถึงเทวดาและพรหมอีกด้วย ถ้ายังงั้นนรก สวรรค์ที่เขาพูดๆ กันนั้นก็มีจริงใช่ไหมครับ

หลวงพ่อหัวเราะมองหน้าข้าพเจ้า แล้วเอ่ยถามว่า “เออ!..คุณมนูญ รู้จักเต่าไหม?”

ข้าพเจ้าชักงงไม่แน่ใจหลวงพ่อ ว่าได้ยินคำถามของข้าพเจ้าหรือไม่ แต่ก็รีบตอบว่า “โธ่!..หลวงพ่อ ต.เต่าหลังตุง ใครๆ ก็รู้จัก แต่มันไม่เกี่ยวกับนรก สวรรค์ ที่ผมถามนี่ครับ”

“เกี่ยวซี่คุณ เพราะฉันไม่อยากเป็นเต่ายังไงล่ะ คุณรู้ไหมว่าเต่าน่ะมันอยู่ในน้ำแหวกว่ายหาอาหารกินร่วมกับปลาเป็นประจำ แต่บังเอิญมันมีคุณสมบัติพิเศษเดินขึ้นไปเที่ยวบนบกได้ และก็ได้ไปเห็นห้วย หนอง บึงต่างๆ มากมาย สามารถแยกแยะได้ว่าสถานที่ใดอุดมสมบูรณ์น่าอยู่น่าอาศัยกว่ากัน แต่ด้วยเต่านั้นมีความผูกพันกับฝูงปลาในหนองน้ำเก่า จึงย้อนกลับไปบอกปลาว่า ท่านทั้งหลายหนองน้ำที่ท่านอยู่กันในขณะนี้นั้นมันคับแคบ อาหารการกินก็หาได้ยาก อีกทั้งน้ำก็กำลังจะเน่าเสียไม่น่าอยู่เลย แต่ถัดจากหนองน้ำนี้ไปอีกเพียงหกศอกเท่านั้นเอง มีบึงใหญ่น้ำใสสะอาด อาหารการกินอุดมสมบูรณ์ยิ่งนัก หากท่านทั้งหลายเชื่อข้าพเจ้า ก็ขอให้พุ่งตัวกระโดดขึ้นไปบนขอบสระแล้วยอมว่ายบนบกกระเสือกกระสนตนเองสักชั่วอึดใจ ก็จะข้ามไปเสวยสุขอยู่ในบึงใหญ่นั้นได้โดยไม่ต้องลำบากยากเข็ญกันอีกต่อไป” หลวงพ่อหยุดเล่าพร้อมกับถามข้าพเจ้าว่า “ถ้าคุณเป็นปลา คุณจะยอมเชื่อเต่า พุ่งตัวจากหนองน้ำขึ้นไปบนบก ข้ามไปสู่บึงใหญ่หรือไม่?”

ข้าพเจ้านิ่งคิดด้วยเหตุผลโดยสมมุติเอาตัวเองเป็นปลา สักครู่ก็ตอบไปว่า “เอ!..หลวงพ่อครับ ถ้าผมเป็นปลาผมก็คงจะเชื่อเต่าได้ยากอยู่ดี เพราะไม่แน่ใจว่ามีบึงอยู่จริงตามที่เต่าพูดหรือไม่ หรือถ้าบึงนั้นมีจริงก็ไม่แน่ใจว่า จะห่างจากหนองน้ำที่อยู่เพียงแค่หกศอกตามที่เต่าพูด หากผมเสี่ยงพุ่งขึ้นไปว่ายบนบก กว่าจะถึงบึงที่เต่าว่าก็อาจจะเอาชีวิตไปทิ้งเสียก่อนก็ได้”

“รวมความว่าหากคุณเป็นปลา คุณก็คงยอมทนทุกข์ทรมานอยู่ในหนองน้ำเก่าของคุณต่อไปใช่ไหม?” หลวงพ่อถาม

“ครับ เพราะผมไม่กล้าเอาชีวิตไปเสี่ยงกับอนาคตที่ยังมองไม่เห็นและยังพิสูจน์ไม่ได้ว่าบึงมีจริงตามที่เต่าบอกหรือไม่?” ข้าพเจ้าตอบอย่างมั่นใจ

“นี่แหละ ด้วยเหตุนี้แหละ ฉันจึงไม่อยากเป็นเต่าไงล่ะ เพราะคุณมันพวกปลาหลงหนองน้ำเก่า” หลวงพ่อพูดยิ้มๆ แล้วกล่าวต่อว่า “ถ้าฉันบอกคุณขณะนี้ว่า นรก สวรรค์ พรหม มีจริง คุณจะเชื่อหรือ? ยิ่งฉันบอกต่อไปว่า มิใช่มีแต่โลกมนุษย์เพียงแห่งเดียว หากแต่ยังมีอบายภูมิ 4 ซึ่งเป็นภูมิต่ำกว่ามนุษย์ได้แก่ นรก เปรต อสุรกาย และสัตว์เดรัจฉานอีก และภูมิที่สูงกว่ามนุษย์ก็ยังมีสวรรค์ภูมิอีก 6 ชั้น ได้แก่ จาตุมหาราช ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี และปรนิมมิตวสวัสดี นอกจากนั้นยังมีพรหมอีกถึง 20 ชั้น คือ รูปพรหม 16 ชั้น และอรูปพรหมอีก 4 ชั้น รวมกันแล้วเขาเรียกว่า ไตรภูมิน่ะ คุณจะเชื่อหรือ? ยิ่งหากฉันบอกต่อไปว่ายังมีแดนสูงสุดที่สูงยิ่งกว่าพรหม คือพระนิพพานเข้าไปอีก คุณก็ยิ่งจะไม่เชื่อเข้าไปใหญ่ ทั้งนี้เพราะคุณยังเป็นมนุษย์ปุถุชนทั่วๆ ไป หลงคิดเอาว่ามีแต่โลกมนษย์ที่คุณอยู่เพียงแห่งเดียวเท่านั้น ใครจะพูดถึง นรก สวรรค์ พรหม นิพพาน แล้วเป็นไม่ยอมเชื่อเด็ดขาด เปรียบดังเช่นฝูงปลาที่หลงหนองน้ำเน่าไม่มีผิด ไม่ว่าเต่าจะพูดชักชวนไปอยู่ที่ห้วย หนองบึง ทะเลสาบ ที่ดีกว่าเพียงไร ปลาเหล่านั้นก็หาเชื่อไม่ ด้วยคิดเอาว่าโลกอันกว้างใหญ่ไพศาลของพวกตนนั้นก็คือหนองน้ำเก่าที่ตนอยู่เพียงแห่งเดียว เท่านั้นเอง คุณเองก็เป็นเช่นปลาหลงหนองน้ำเน่านะ ที่ยังคิดว่ามีเพียงโลกมนุษย์ที่คุณอยู่เพียงแห่งเดียว”

ข้าพเจ้าโดนหลวงพ่อสรุป ให้เป็นปลาในหนองน้ำเน่าเข้าให้แล้วอย่างจัง แต่ก็ไม่ยอมถอย หัวเราะแหะๆ ถามย้ำเพื่อความแน่ใจอีกครั้งว่า “ผมอยากฟังจากปากของหลวงพ่อมากกว่าที่จะฟังจากคนอื่นน่ะครับ รวมความว่า นรก สวรรค์ พรหม และนิพพานนั้นมีจริง ๆ ใช่ไหมครับ”

“เอ!..คุณมนูญ นี่จะบังคับให้ฉันเป็นเต่าให้ได้นะ” หลวงพ่อพูดยิ้มๆ “เต่าน่ะเวลามันเดินคุณเห็นไหมว่ามันเดินส่ายหัว และคุณรู้ไหมว่ามันส่ายหัวทำไม?” หลวงพ่อย้อนถามอีก

“เป็นธรรมชาติของเต่ามั้งครับ” ข้าพเจ้าตอบ

“ไม่ใช่! เต่าส่ายหัวเพราะมันเอือมระอาปลาหน้าโง่ที่หลงหนองน้ำเน่ายังไงล่ะ คุณจะให้ฉันต้องเดินส่ายหัว เพราะเอือมระอามนุษย์หลงโลก อย่างพวกคุณเหมือนเต่าหรือยังไง?” หลวงพ่อหัวเราะ พอเห็นข้าพเจ้าหน้าเสียก็เมตตาพูดต่อไปว่า “เรื่องนรก สวรรค์ พรหม และนิพพาน นั้นมีจริงหรือไม่นั้น ฉันในฐานะเป็นสาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขอยืนยันตามที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่ามีจริง และฉันเองก็ตั้งใจไว้อีกว่าอีกไม่นานฉันจะพูดเรื่อง ไตรภูมิ ออกอากาศที่สถานีวิทยุกระจายเสียง 04 ตาคลี ซึ่งคุณรับผิดชอบอยู่ คุณเตรียมจัดเวลาออกอากาศให้ฉันก็แล้วกัน หากคุณสนใจก็อัดเทปไว้จะได้รู้โดยละเอียดถึงนรกขุมต่างๆ สวรรค์ทั้ง 6 ชั้น พรหมทั้ง 20 ชั้น และพระนิพพาน ดีไหมล่ะ?”

“ดีซีครับหลวงพ่อ” ข้าพเจ้าตอบรับด้วยความดีใจ ในขณะที่ข้าพเจ้าถามเรื่องนรก สวรรค์นี้ หนังสือเรื่องไตรภูมิ ยังมิได้ออกอากาศที่สถานีวิทยุตาคลี 04 และทันทีที่หลวงพ่อพูดออกอากาศ ข้าพเจ้าก็ให้พันจ่าอากาศเอกกริช บำรุงพงษ์ บันทึกเทปไว้ฟัง และต่อมา พลอากาศโท ม.ร.ว.เสริม ศุขสวัสดิ์ จึงได้มาขอเทปจากสถานีวิทยุ 04 ไปถอดแล้วจัดพิมพ์เป็นรูปเล่มให้ศิษย์รุ่นหลังๆ ได้อ่านกันมาจนทุกวันนี้ ซึ่งข้าพเจ้าเองก็แอบภาคภูมิใจอยู่ลึกๆเพราะด้วยคำถามเรื่องนรก สวรรค์ ของข้าพเจ้าข้อนี้เอง ได้มีส่วนช่วยผลักดันให้หลวงพ่อต้องพูดถึงเรื่องไตรภูมิ

ดังนั้นหากท่านผู้สนใจเกี่ยวกับเรื่องนรก สวรรค์ พรหมและนิพพาน ก็จงรีบหาหนังสือเรื่องไตรภูมิ ของหลวงพ่อพระมหาวีระ ถาวโร อ่านเสีย แล้วจงใช้วิจารณญาณของท่านพิจารณาด้วยตนเองต่อไปเถิด

(คัดลอกจาก หนังสือ “สู่แสงธรรม” หน้า 59 - 63)

 

กราบโมทนา สาธุ ท่านผู้มีใจบุญใจกุศล เสียสละเวลาหาบทความ นำบทความที่ดี มีประโยชน์ ให้ผู้อ่านได้ศึกษา อันก่อให้เกิดปัญญาในการพิจารณา เมื่อปัญญาพิจารณาแล้ว จิตจะเป็นผู้กำหนด เป็นผู้เลือกความถูกต้อง ถือว่าเป็น จาคะ คือการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน อีกทั้ง ถือว่าการให้นั้น เป็นธรรมทาน เป็นบุญใหญ่ สมดั่งพระธรรมคำสั่งสอนของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตอบปัญหาท้าวสักกะผู้เป็นจอมเทพยดา ปรากฏใน ตัณหาวรรค ธรรมบท ว่า “การให้ธรรมทาน ชนะการให้ทั้งปวง ผู้ใดให้ธรรมเป็นทาน ผู้นั้นชื่อว่าให้พระนิพพานแก่คนทั้งหลาย“ ขอโมทนาสาธุ

 

ผมยืนยันว่ามีจริง เพราะครั้งหนึ่งที่เกือบจะขาดใจจิตดับ ปรากฎว่ามียมทูตมา และมีผู้เปิดบัญชีมาอ่านให้ฟังว่ายังไม่ถึงเวลา ต้องไปทำกิจต่อ

ตั้งแต่นั้นมาก็เร่งทำบุญประจำ

 

สาธุ สาธุ สาธุ ลูกขอกราบนอบน้อมแก่หลวงพ่อฤษีลิงดำครับ

 

ขอร่วมอนุโมนาครับ