ธรรมโอวาท ของ หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต

เป็น ข้อหลักของธรรมโอวาทที่หลวงปู่ เทศน์สอน ในพ.ศ. ๒๔๘๓ ณ วัดป่าโนนนิเวศน์ จังหวัดอุดรธานี ซึ่งเก่าแก่ ละมีคุณค่าสูงส่งมาก ผู้จดบันทึกธรรมคำสอนไว้ คือ หลวงปู่หลุย จันทสโร
๑. ในโลกนี้เป็นธาตุทั้งนั้น ให้รู้เท่าทันกับธาตุอย่าหลงตามธาตุ
๒. ให้เห็นปัจจุบันธรรม อย่าส่งจิตอนาคต และ อดีต
๓. ธาตุ ๘๔,๐๐๐ ธาตุออกมาจากจิตหมด
๔. นิโรธเป็นของตัวดับเพราะรู้เท่าทันแล้ว จิตไม่เกิดยินดี ยินร้ายดับไปเช่นนี้ ชื่อว่านิโรธ
๕. แสดงฌานเป็นที่พักชั่วคราวแล้วเจริญจิตต่อๆไป
๖. ให้เอากาย วาจา ใจ นี้ยกขึ้น พิจารณา อย่าเพิ่ม อย่าเอาออกให้เห็นเป็นปรกติ
๗. มรรค ๘ นั้น สมาธิมรรค์เป็นองค์ ๑ นอกนั้นเป็นปริยาย
๘. ให้รู้ธรรมะและอาการของธรรมถึงขั้นละเอียด แล้วก็จะรู้เองเห็นเอง
๙. ถ้าส่งจิตรู้เห็นภายนอกกายเป็นมิจฉาทิฐิ ให้รู้เห็นอยู่ในกายกับจิตนั้นเป็นสัมมาทิฐิ
๑๐. นักปฏิบัติใจต้องเด็ดเดี่ยวกล้าหาญที่สุด จึงจะรู้ธรรมเห็นธรรม
๑๑. เกิดตาย เกิดแล้วตาย ชมแต่หนังของเก่า ไม่หันไปหาที่จะพ้นทุกข์
๑๒. ทำจิตให้เสมออย่าขึ้นอย่าลง อย่าไปอย่ามา ให้รู้เฉพาะปรกติของจิต
๑๓. แสดงฐานของธรรมเป็นบ่อเกิดอริยสัจของจริง
๑๔. แสดงตนดูถูกท่านว่าท่านเป็นคนโกรธ เพราะผู้ฟังไม่เห็นตามความเป็นจริง เพราะยุ่งแต่จิตของตัวเท่านั้น
๑๕. เกิดความรู้อย่างวิเศษ แล้วย่อมหาอานิสงส์ประมาณไม่ได้
๑๖. อัตตาหิ.......ฯลฯ เป็นของลึกลับที่สุด
๑๗. ให้รู้ธาตุเห็นธาตุ จิตจึงไม่มีติดทางราคะ
๑๘. ท่านแสดงไม่อ้างสวรรค์ นิพพาน ไม่อ้างทุคติ อ้างความไปทางปัจจุบันอย่างเดี่ยว เพราะชั่วดีก็ปัจจุบันที่ยังเป็นชาติมนุษย์
๑๙. คนเราจะดีจะชั่วต้องเกิดวิบัติเสียก่อน
๒๐. ความรู้ของพระพุธเจ้าเป็นอนันตนัย มากมายยิ่งกว่า ๘๔,๐๐๐ เท่านี้ก็เป็นอัศจรรย์
๒๑. ท่านกำชับว่าอย่าให้จิตเพ่งนอก ให้รู้ในตัวเห็นในตัว เมื่อรู้ในตัวแล้วรู้ทั่วไป เพราะตัวเป็นต้นเหตุ
๒๒. ให้ แก้ปัจจุบัน เมื่อแก้ปัจจุบันแล้ว ภพ ๓ นั้นหลุดหมดไม่ต้องส่งอดีต อนาคต ให้ลบอารมณ์ภายนอกให้หมด จึงจะเข้าอารมณ์ภายในได้ เพ่งนอกเป็นตัวสมุทัย เป็นทุกข์และเป็นตัวมิจฉาทิฐิ เพ่งในเป็นตัวสัมมาทิฐิ เพ่งในตัวเป็นสัมมาทิฐิ
๒๓. เล่นนิมิตก็ดี ยินดียินร้ายก็ดี เรียกว่าคุ้มเงาตน เชื่อในนิมิตเป็นบ้า
คัดลอกจาก

 

อนุโมทนา สาธุ ๆ
ในบุญกุศลทุกอย่างด้วยครับ
นิพพานัง ปัจจโย โหตุ

 

อนุโมทนาครับ

เป็นคำสอนสั้นๆ แต่ความหมายนั้นยิ่งใหญ่มาก