ธรรมะภาคปฏิบัติ

แบ่งปันจากการภาวนา
คุณสมบัติพระโสดาบันคือ
1.พระโสดาบันหมายถึงผู้ก้าวเข้าสู่กระแสแห่งพระนิพพาน มีอันปิดทุคติ เช่น นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน ได้อย่างแน่นอนตลอดไป ละสังขารแล้วไปสู่สุคติ
2.พระโสดาบันปฏิบัติสมาธิได้ขณิกะสมาธิ อุปจาระสมาธิ อัปนามาธิ และได้ฌาณอย่างน้อยปฐมฌาณ(รูปฌาณขั้นที่ 1)
3.พระโสดาบันศีลบริสุทธิ์ เช่น ศีล 5
4.พระโสดาบันไม่ลืมความตาย ตายแล้วขอไปนิพพาน (ตั้งอารมณ์)
และ 5.พระโสดาบันศรัทธาพระรัตนตรัย (พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์)
วิธีปฏิบัติเพื่อเป็นพระโสดาบัน
1.ตั้งจิตอธิษฐานอาราธนาพระรัตนตรัยเป็นสรณะสูงสุดในการดำรงชีวิต
2.อาราธนาศีล ศีลแปลว่าปกติ วิรัติแปลว่าเว้น ตั้งใจปฏิบัติกาย วาจา ใจ ให้ปกติ นี้แลคือศีล
3.ทำสมาธิอยู่เนืองๆ ให้จิตรวม(หลวงปู่เทศก์ท่านใช้คำว่า"มิคสมังคี") คือได้ฌาณ เมื่อได้ผู้ปฏิบัติจะรู้เอง
4.ต่อไปนี้สำคัญ ไม่มีสักกายะทิฐฐิ หมายความว่า เราพิจรณากาย ทั้งกายเรากายเขา กายเธอ เป็นต้น แตกแยกกระจัดกระจายออกเป็นท่อนๆ สักแต่ว่าเป็นธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา กายเรากายเขาไม่ใช่ของเรา นี้แลคือเป็นอนัตตา(ไม่ใช่ตัวตน) และไม่มีสักกายะทิฐฐิ คือไม่เห็นว่ากายเป็นของตน (เรามีท่าทีคือรักษาความสะอาด เช่น อาบน้ำทาแป้ง ทาโรลออน ทาโคโลจญจน์ เป็นต้น)
5.ไม่มีวิจิกิจฉา คือไม่ลังเลสงสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าพระองค์ปัจจุบันท่านชื่อ"พระสมณะโคดม"!
6.ไม่มีศีลลัพพรตปรามาส คือไม่ลูบคลำศีลและพรต หมายความว่าศีลบริสุทธิ์และปฏิบัติกาย วาจา ใจ ปกติ และอยู่ด้วยปัญญา มีสติอยู่ทุกเมื่อ
7.ไม่ประมาท!
8.ไม่หมกมุ่นในกาม มีดำริออก ลด ละ เลิก พิจรณาเห็นเป็นอสุภะ(ไม่งาม)
แล้วสำรวม! (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ)!

 

ข้าพเจ้าขอโมทนาในธรรมอันประเสริฐนี้ ธรรมที่นำไปสู่การพ้นทุกข์

แต่ในเว็บนี้จะมีสักกี่คนที่จะสนใจ จะมีสักกี่คนที่จะเข้าใจ และจะมีสักกี่คนที่จะนำไปปฏิบัติ

ในเว็บนี้เห็นมีแต่ผู้ติดอยู่ในสมาธิ หลงอยู่แต่ปิติ อันไร้ค่า หาได้ใช้ปัญญาในการละกิเลสให้หมดสิ้นไป อันได้แก่การละสังโยชน์ทั้ง10

เจริญพร......สวัสดี

 

ถาม
1.คุณขันธ์ครับ อารมณ์โกรธนี่มันเป็นวิมุตติหรือสมมุติครับ?
2.คุณวรกันต์ครับ เวทนาเป็นเจตสิกของรูปใช่หรือเปล่าครับ?

 

ข้าพเจ้าขอโมทนาในธรรมด้วยคร้าบ

การเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารภพน้อยภพใหญ่นี้ มันทุกข์ร้อนมาก ๆ ผู้ไม่ปรารถนาที่จะมาเวียนว่ายตายเกิดอีก ต้องปฏิบัติตนรักษาศีล บำเพ็ญภาวนา ตั้งศรัทธาให้มั่นคง ปฏิบัติธรรมกำหนดรู้ถอดถอนความยึดมั่นถือมั่นในอารมณ์ทั้งปวง ถอดถอนความยึดถือในโลกทั้งปวง ในธรรมทั้งปวง ความเป็นตัวเป็นตน ความแบกหาม เอาสมมุติทั้งหลายทิ้งไปให้หมด สละไปให้หมด จึงได้ชื่อว่าเป็นผู้หลุดพ้นจากการเวียนว่าย ตายเกิด
_____________________________________________________

จิตผู้รู้เหมือนฟองไข่ เมื่อลูกไก่โตเต็มวัย จะเจาะเปลือกไข่ออกเอง (วิมุตติ)
อบรมจิตผู้รู้ด้วยศีล สมาธิ ปัญญา