ท่านใดทราบอานิสงค์(บาป)ของการดูถูกพระโพธิสัตว์บ้างครับ

ท่านใดทราบอานิสงค์(บาป)ของการดูถูก(ดูไม่ผิด)หรือการกล่าวให้ร้าย หรือการฆ่าพระโพธิสัตว์บ้างครับ

เคยได้ยินว่า หากฆ่าพระโพธิสัตว์ตาย ต้องใช้หนี้บาปทวีคูณ 10 เท่าของโทษปกติ จริงไหมครับ

 

และถ้าดูถูกผู้ทรงฌาณ กรรมของคนดูถูกจะเป็นอย่างไร

 

บาปกรรมตามปกติ ถ้ามีคุณมากก็บาปกรรมมาก ถ้ามีคุณน้อยก็บาปกรรมน้อย อยู่ที่คุณของพระโพธิสัตว์ในช่วงนั้นด้วย

แต่ว่าพระโพธิสัตว์ มักให้อภัยเสมอ จึงเป็นอโหสิกรรมเสียเป็นส่วนใหญ่ กรรมที่ว่า ๑๐ เท่า คงไม่จริง เพราะว่าอโหสิกรรมจากพระโพธิสัตว์น่าจะมีมาก จนยากจะทราบว่า ลดทอนบาปกรรมของสัตว์อื่นที่ทำร้ายได้มากน้อยแค่ไหน เพียงใด แต่การทำชั่วบาปอกุศลต่อโพธิสัตว์ก็มีผลวิบากกรรมแรงอยู่ดี

 

เมื่อพอรู้อยู่แล้ว อยากรู้เรื่องแบบนี้ไปทำไม? ให้ตรวจดูใจตัวเองลึกๆ
พินิจพิจารณาความคิดของตนเองลึกๆ ว่าที่เราคิดอยู่ คิดไปเพื่ออะไร
ถามตัวเองซ้อนๆ ไปหลายๆ ชั้น

แล้วจะรู้ว่า .. คำถามนี้ไม่ควรคิดครับ

 

พระโพธิ์สัตว์มักมีเมตตาเสมอแม้กระทั้ง คนที่จะมาเอาชีวิตก็ไม่มีจิตโกรธเคือง

 

ผมว่าบาปหนักมาก เป็นปกติของการทำงานของกรรม

แต่ถ้ามองระบบการสั่งสมบารมีของพระโธิสัตว์ให้เต็มที่
ถ้ายังกลัวคนมาปรามาส ด่า ทำร้าย
ผมว่าอีกร้อยอสงไขย บารมีก็ไม่เต็ม

 

เคยเขียนไว้นะกระทู้ไหนจำไม่ได้ละ กรรมเที่ยงตรงเสมอ

- ชีวิตจะล่มจม ตายอนาถทรมาน เสียชีวิตไม่ต้องรอไปส่งลงนรกหลายพันปี
- ฌานที่มีเสื่อม ถ้ากรรมหนักมากปิดมรรคผลนิพพาน ห้ามสวรรค์
- ส่วนผู้ทรงฌาน ราวๆ 1 ใน 4 ตามระดับฌานของเค้า

 

นี่เพิ่งมี มีคนมาคิดว่าผมทำไม่ดี มาพูดให้ผมได้ยิน ทั้งๆที่ผมนั่งอยู่ที่บ้านไม่ได้ไปหาเรื่องใครเลย ผมเลยท่องคาถามหาสะท้อนกลับไป แผ่เมตตาไป หวังไว้ว่าให้เขาได้เจอคนผิดตัวจริง ไม่ใช่เรา นี่แหละ งง เลย แต่อาจจะเป็นกรรมที่ผมเคยไปทำก็ได้ มันอาจจะตามกลับมาสนอง

 

ผมเคยคิดแบบเด็ก ป1

การทำงานของกรรม
กับสั่งสมบารมีของโพธิสัตว์ที่ต้องการโพธิญาณ

บารมีมีสามขั้น ในบารมี30ทัศ มีสิบประการ
บารมีระดับปกติขั้นพื้นฐาน
บารมีระดับกลาง อุปบารมี
บารมีระดับสูง ปรมัธบารมี

บารมีระดับปรมัธ สร้างได้ยากมาก ต้องสอบกรรมหนักมาก
โพธิสัตว์จะสอบตกกันมากมายในชั้นนี้

ต้องส่งลูกตัวเองไปอยู่นรกอเวจี ต้องเด็ดจริงถึงจะผ่าน

มีตัวอย่างที่ปรากฎในตำรา
พระพุทธเจ้าของเราตอนเป็นพระโพธิสัตว์ เล่นบารมีขั้นปรมัธข้อขันติบารมี
เมื่อตั้งโจทย์ ก็ลงมาสอบ เกิดเป็นดาบส ออกจากป่ามาอยู่ในอุทยานพระราชา แล้วกรรมก็ทำงานลองรับการทำข้อสอบ

พอเจอกัน พระโพธิสัตว์รู้แล้วได้เวลาทำข้อสอบ
พระราชาเห็นหน้าดาบสเข้าไม่พอใจ
สั่งทหารตัดแขน ตัดขา ตัดหู ตัดจูมูก
ดาบสหยั่งรู้ว่าสอบผ่านแล้ว ก็ขาดใจตาย..
พระราชาก็ไปอเวจีนรก นานเท่านาน

ผมมานั้งคิดเล่นๆ ตอนแรกคิดว่าพระราชาโหดร้าย
แต่พอมองการสอบบารมีของดาบส โหดร้ายกว่า?

ขอถามพระโพธิสัตว์หน่อยว่า
ใครเห็นแก่ตัว?
ใครเสียสละ?

 

"พระโพธิสัตว์รู้แล้วได้เวลาทำข้อสอบ"

กล่าวได้ดี กล่าวได้ดี

 

เหลวไหล จะปาบมากปาบน้อยก็แล้วแต่จะมีคุณมากหรือน้อยต่อตน อย่าไปคิดมากเลยเรื่องมันซับซ้อน เทวทัตทำเลวก็เพราะหาใช่ตัวเองทั้งหมด ไม่อย่างนั้นพระพุทธเจ้าไม่ช่วยอย่างถึงที่สุดหรอก คนเป็นเหยื่อยังมีอีกมาก ความเลวร้ายต่างๆ ที่คนทั่วไปไม่รู้ยังมีอีกมหาศาล พระพุทธเจ้ารู้ท่านก็ไม่บอกเพราะจะทำให้หมดกำลังใจในการมีน้ำใจกันไปเสียเฉยๆ

 

คิดแบบ ป๒
คือผมแปลกใจ ทำไมชอบอ้างปรามาสกันจัง ในห้องนี้
พระโพธิสัตว์เขาต้องเลี้ยงลูกตัวเองไว้ใช้งานเพื่อโพธิญาณ
มีทั้งเด็กดี เด็กเลว เด็กดื้อ ฯลฯ

เวลาเจอข้อความขัดกับความรู้สึกเจ้าของ ก็อ้างปรามาสๆ
ทำให้เด็กกลัวหัวหดหมด แล้วก็จากไป เหลือแต่ตัวพ่อ จนห้องนี้จะล้างแล้ว...

 

พระโพธิสัตว์ไม่ยินดีที่จะเห็นใครประสพเคราะห์กรรม แม้ว่าคนนั้นจะดีหรือเลว
เพราะโลกนี้สัตว์ต้องเวียนว่ายตายเกิดทั้งสิ้นและทุกคนสามารถกลับใจ
ปฏิบัติเพื่อการพ้นทุกข์ได้สิทธิ์เท่ากัน

และถ้ารู้ล่วงหน้าว่าใครจะมาสร้างกรรมใส่ตัวกับเรา
ก็หลบซะแต่เนิ่นๆ ถือว่าสงเคราะห์เช่นกัน

 

ไอ้ที่เลี้ยงที่สะสมท่านเรียกว่ามาร

ที่พระพุทธในสมัยนู้น จับบวชบังคับบวชก็เพื่อต้องการลดกำลังมารในบางส่วนด้วย ใครที่ไม่เข้าข่ายจะเป็นมารท่านก็ปล่อยให้ฟังให้คิดโดยไม่บังคับ ไม่เห็นกองทัพต้อนรับท่านตอนตรัสรู้หรือ การตรัสรู้ครังแรกท่านได้ทั้งลดกำลังมาร ได้ทั้งพระธาตุไว้ช่วยผู้ใดก็ตามแต่ท่านจะโปรด

 

ขอถาม จขกท. แล้วกัน... ท่านเองก็มีเมียแล้วด้วย
เป็นธรรมดาที่คนอยู่ด้วยกันก็ต้องกระทบกระเทือนกันบ้างโดยรู้ตัวบ้างหรือไม่รู้ตัวบ้าง
แล้วท่านไม่กลัวเมียท่านเองเป็นบาปหนักเหรอ? แล้วท่านแก้อย่างไร?

 

มารไม่มี บารมีไม่เกิด โบราณว่าไว้...

 

มารทำให้สิ้นบารมีต่างหาก หากไม่มีมารแล้วทำบารมีกันก็ไม่นาน ดูอย่างต้นของพุทธะในสายนี้เอาก็ได้ ไอ้หลายๆ อสงไขยหากไม่มีมารก็แค่ไม่กี่พันปี

 

กดLikeให้เลย ท่านกล่าวชอบแล้ว...

 

บาป และบุญ มันส่งผล ก็ต่อเมื่อ วันเวลามาถึง เมื่อเจ้าของ คนและสัตว์ นั้นๆ ที่ทำ บุญและ บาป ลงไป มันไล่ทันเมื่อไหร่ มันส่งผลเมื่อนั้น บุญแลบาป ที่สัตว์ ทั้งหลาย ทำ มันให้ผล ในวัน หนึ่ง บ้าง ๒-๓ วันบ้าง เดือน ๒ เดือน บ้าง หลายเดือน บ้าง และเป็นปี และยาวไปหลายๆปี จึงจะให้ผล บ้าง หรือกรรม ชั่ว ดี บางอย่าง ที่สัตว์ ทั้งหลายทำ มันให้ผล ใน ๑ ชาติ ๒ ชาติ ๑๐ ชาติ ๑๐๐ ชาติ ๑,๐๐๐ ชาติ แล้วแต่ กรรมนั้นๆ หนักเบาไม่เท่ากัน แล้ว วันหนึ่งๆ สัตว์ ทั้งหลาย รู้หรือ หรือไม่ว่า ทำกรรม บุญและบาป ต่อ วันกี่ครั้ง แค่คิด ว่าในใจ มันก็เป็น มโนกรรมแล้ว พระท่าน จึงสอน ให้หมั่น ขอขมากรรม บ่อยๆ


ไอ้ที่พูดออกมาเนี่ย มันให้ผล ผมมาแล้ว ในชาตินี้ ทั้ง กรรมดี และกรรมชั่ว นับ เกินกว่า ๑๐ ครั้ง หรือเป็นร้อยๆครั้ง ทั้งชั่ว และดี เฉพาะ ชาตินี้นะ ชาติก่อน ผมเองไม่รู้ เพราะ ระลึก ชาติไม่ได้ ใคร ก็ตามทำกรรม อะไรไว้ มันได้รับผล แน่นอน จะช้า หรือเร็ว เท่านั้น พระโพธิสัตว์ ที่บารมี ยังไม่เต็ม ให้ผลเช่นไร ผมไม่รู้ แค่ สัตว์เดรัชฉาน กรรมหนักเบา ก็ไม่เท่ากันอยู่แล้ว จะไป นับประสาอะไร กับคน ต้องไล่เบี้ย ตั้งแต่คนไม่มีศิล ไปถึง พ่อแม่ พระอริยเจ้า ขั้นต่ำ ไปถึงพระอรหันต์ มันคนละเรื่อเลยนะเรื่องของกรรม


ผมมีเรื่องเกร็ดเล็ก เกร็ดน้อย ให้ท่านฟัง ดังนี้ ท่านโคล่า หมา หลวงพ่อ ฤาษี วัดท่าซุงท่านกล่าวว่า เป็นหมาพุทธภูมิ เกิดอีก ๓ ชาติ บารมีก็เต็มแล้ว เวลาตาย ท่านจ้างให้ ลุงบุญธรรม ไปฝังโคนต้นโพธิ์ วัดท่าซุง ให้ค่าจ้าง ในสมัยนั้น ให้เงิน ลุงบุญธรรม ๕๐ บาท อยู่ จ.อุตรดิฐ ค่าแรง คนงาน ในสมัยนั้น ทำงาน วันละ ๓๐ ถึง ๓๕ บาทเท่านั้น กับขุด ฝังหมา ๕๐ บาทแป๊บเดียว ก่อน พ.ศ. ๓๐ ท่านบอกว่า ถ้า ไปฝัง ที่อื่น ลานกว้าง ทั่วไป คนเดินผ่านไปมา ข้ามไปมา จะเป็นโทษ รู้ก็ตาม ไม่รู้ก็ตาม พวกท่าน ลองเก็บไปคิดกันดู จะเชื่อหรือไม่เชื่อ ก้อ่าน เป็น นิทานก็ได้ครับ

 

เรื่องบุญกับบาป ตามความเห็นส่วนตัวของผม

สัตว์โลก ดวงจิตทุกดวงในแดนสมมุติจะมีกรรมเป็นของตนทั้งนั้น
มีทั้งกรรมดี กรรมชั่ว ติดตัวเจ้าของ
กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม

เวลากรรมส่งผลทั้งบาปและบุญมันสามารถ ชำระ ในตัวของมันเอง
บาปเหมือนไพ
บุญเหมือนน้ำ

เวลาบาปทำงาน บุญก็ทำงานด้วย
เมื่อไฟติดขึ้น น้ำก็ทำงาน ชำระกันในตัวของมันเอง

เทวทัตมีแต่บาปอย่างเดียว ไม่ได้สะสมบุญไว้
พอบาป(ไฟ)ทำงาน ไม่มีบุญ(น้ำ)มาชำระไฟ ทำไห้ไปนรกนาน...