ท่านมีความเห็นอย่างไรเกี่ยวกับพระวินัยบัญญัติข้อที่ห้ามไม่ให้พระสงฆ์

ท่านมีความเห็นอย่างไรเกี่ยวกับพระวินัยบัญญัติข้อที่ห้ามไม่ให้พระสงฆ์fficeffice" /><O></O>

รับปัจจัยเงินทองเป็นของๆตนสำหรับวิถีชีวิตในยุคปัจจุบัน

http://watpamuntla.igetweb.com/index.php?mo=5&qid=96156<O></O>​

<O> </O>

กรุณาให้ความคิดเห็นหน่อยนะคุณโยม

เพื่อการพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น
หรืออาจจะเป็นข้อแนะนำเรื่องอื่นๆก็ได้ที่เห็นว่า
พระสงฆ์ควรปรับปรุงแก้ไขนะช่วยคลิ๊กเข้าไปตอบในลิงค์ที่ให้ไว้นะจะเป็นกุศลอย่างยิ่ง
สาธุ<O></O>​

สิ่งที่ควรศึกษาทำความเข้าใจก่อนให้ความคิดเห็น<O></O>
สาธุตามที่คุณโยมกล่าวมานั้นอาตมาก็รู้สึกดีใจที่ยังมีผู้ให้ความสนใจในเรื่องนี้อยู่และใส้ใจห่วงใยกับการงานของทางวัด<O></O>
เมื่อถามถึงความเห็นของอาตมาอาตมานั้นมีความเห็นดังนี้<O></O>
1.เรามาดูกันที่ชีวิตความเป็นอยู่ร่วมถึงเจตนาของพระสงฆ์ในปัจจุบันนั้นเป็นเช่นใดมีความแตกต่างกันอย่างไรกับในอดีตบ้าง<O></O>
1.1 พระสงฆ์ในอดีตออกบวชเพราะเบื่อหน่ายโลกวิสัยจึงแสวงหาหนทางให้พ้นจากโลกวิสัยเป็นผู้ใช้ชีวิตอย่างสันโดดมักน้อยยังชีพด้วยอาหารบิณฑบาต ห่มผ้าบังสุกุลอยู่ในที่อันวิเวกสงัด ฉันยารักษาโรคอันง่ายต่อการแสวงหา เป็นผู้ขวนขวยน้อยจิตจึงสงบหน้าที่ของการรับปัจจัยเงินทองไว้เมื่อมีผู้มีจิตศรัธทาถว่ายมาก็คือให้ไวยาวัจกรเป็นผู้เก็บรักษาเมื่อผู้ถวายปัจจัยมีเจตนาให้ใช้ปัจจัยในส่วนนั้นเพื่อสิ่งใดก็ให้พระสงฆ์ที่โยมผู้ถวายไว้หรือได้ปวารณาไว้นั้นบอกแก่ไวยาวัจกรให้หาสิ่งนั้นๆมาห้ามให้ใช้ไปมากเกินกว่าที่โยมปวารณาไว้ เช่นโยมกล่าวว่ากระผมขอปวารณาซึ่งค่าอันควรแก่เภสัจแก่พระคุณเจ้าขอให้พระคุณเจ้าแสดงไวยาวัจกรแก่กระผมเถิดดังนี้ พระภิกษุรูปนั้นก็สามารถขอได้เพียงเภสัจเท่านั้นแต่ถ้าโยมกล่าวว่าถวายค่าปัจจัยสี่อันควรแก่พระคุณเจ้าก็สามารถขอได้ในปัจจัยทั้งสี่ตามจำนวนปัจจัยที่ได้มอบไว้แก่ไวยาวัจกรณ์<O></O>
1.2 ในปัจจุบันพระสงฆ์มีการงานหน้าที่ที่แตกต่างกันออกไปจากแต่เดิมมากเช่นบวชเรียน ต้องใช้ค่าเดินทางจะให้ไวยาวัจกรติดตามตลอดก็ไม่ได้จุดนี้เป็นเรื่องที่หน้าคิดนะ เพราะจุดมุ่งหมายในการออกบวชได้เปลี่ยนไปแต่ดั้งเดิม<O></O>
2. แม้ออกบวชด้วยศรัทธาแล้วแต่ต้องมีหน้าที่การงานเกี่ยวกับการบริหารวัดวาอาวาสและเมื่อมีผู้นำปัจจัยมาถวายแล้วในปัจจุบันนี้จะหาโยมที่มีฐานะการเงินมากจนก่อสร้างอารามถวานสงฆ์ทั้งอารามเลยนั้นก็เป็นไปไม่ได้น้อยโดยมากก็คือรวบรวม<O></O>
ปัจจัยมาถวายเพื่อการก่อสร้างเสนาสนะที่อยู่สงฆ์ตรงจุดนี้แหละที่พระสงฆ์ต้องเข้าไปยุ่งกับการเงิน<O></O>
2.1 ปัญหาที่มักเกิดขึ้นไวยาวัจกรณ์ที่ทำตามหน้าที่โดยความเป็นธรรมนั้นหาได้ยากบางวัดกรรมการเป็นเปรตไปเลยเจ้าอาวาสไม่มีสิทธิ์ในการออกคำสั่งใดๆเป็นได้แค่หุ่นให้กรรมการแสวงหาผลประโยชน์จากรายได้ของวัด<O></O>
2.1 เจ้าอาวาสบางท่านเลยตัดปัญหาด้วยการเก็บเองใช้เองจนลืมตัวไปกลายเป็นเปรตไปเสียเองก็มี<O></O>
สรุป ปัญหาตั้งแต่ข้อง1-2<O></O>
1. เจตนาในการออกบวชเปลี่ยนไปหน้าที่การงานที่พระสงฆ์แสวงหาได้เปลี่ยนไปจึงทำให้ความคิดจิตสำนึกการให้ความสำคัญของพระวินัยข้อนี้เปลี่ยนไปจากเดิม<O></O>
2.ขาดไวยาวัจกรณ์ที่มีคุณธรรมเพียงพอในการที่จะเสียสละเวลาทำกิจเพื่อสงฆ์<O></O>
ดังที่ได้กล่าวมาทั้งหมดนั้นทางอาตมามีแนวคิดในการแก้ปัญหาตามความคิดของตนเองอยู่แต่อยากฟังความเห็นของทางคุณโยมหรือท่านใดก็ได้ทั้งบรรพชิตและโยมว่าควรทำอย่างไรจึงจะไม่กระทบกระทั่งเบียดเบียนทั้งทางปริยัติ ปฏิบัติ และการปกครอง<O></O>
สิ่งที่ต้องคำนึงถึง<O></O>
1. พระสงฆ์ที่ท่านต้องเรียนจำเป็นต้องใช้เงินทอง<O></O>
2.ท่านที่ต้องปกครองดูแลอาวาสปรับปรุงแก้ไขอาวาสแต่ขาดโยมที่ไว้ใจได้<O></O>
3.โลกปัจจุบันมีสิ่งแวดล้อมที่ทำให้เกิดปัญหาต่างๆอันเนื่องจากการขาดศีลธรรมจริยธรรมพระสงฆ์จำต้องออกแสดงธรรมเพื่อช่วยเหลือโลกให้สงบลงบ้าง<O></O>

ทั้ง3ข้อนั้นน่าคิดนะ หากจะกล่าวว่าเป็นพระก็ให้อยู่เหมือนเพราะอยากเรียนก็ให้สึกมาเรียน ก็ดูจะบีบบังคับหยามเหยียดท่านเกินไปและการเผยแผ่พระธรรมก็เช่นกัน หากไม่ทันกับเหตุการณ์ ก็คงช่วยเหลื่ออะไรไม่ได้มากนอกจากว่ามารดาบิดา ตลอด<O></O>

จนครูอาจารย์ และ สื่อ ทีวี วิทยุ หนังสือพิมพ์จะช่วยสร้างสรรค์ศีลธรรมจริยธรรมให้กับลูกหลานของตนเอง ด้วยจิตวิทยาธรรมชาติเช่นพาไปทำบุญที่วัด พาตักบาตรหน้าบ้าน พาสวดมนต์ที่บ้าน จัดกิจกรรมอบรมธรรมบ่อยๆเช่นมีชมรมธรรมะใน
โรงเรียน สื่อก็ช่วยกันหาข่าวที่สร้างสรรค์คุณธรรมจริยธรรม ให้คนในสังคมมองเห็นคุณค่าของพระศาสนาไม่ใช่จี้แต่จุดเสื่อมต้องติงจุดเสีย ยกย่องจุดเด่นให้ชัดเจนเป็นต้นส่วนการบริหารของทางวัดที่อาตมาอยู่ได้เป็นไปตามระบบพระธรรมวินัยที่ทำได้ก็เพราะได้ไวยาวัจกรณ์ที่มีคุณธรรมช่วยดูแล ขอแสดงแนวคิดไว้แต่เพียงนี้อาตมาอยากให้โยมได้แสดงมากกว่านะ
สิ่งที่อยากทราบความเห็นก็คือในส่วนหน้าที่การงานของพระสงฆ์ในปัจจุบัน และ การปฏิบัติตนของพระสงฆ์ในความคิดเห็นของทางญาติโยมว่าควรเป็นเช่นไรดี
เจริญธรรม เทวาสาธุปภาโส

 

ถ้าไม่พูดเสียบ้าง พระก็ทำพระศาสนาเสียหายมาก ก็ไม่มีความรู้อะไรมาก แต่ก็เห็นพระสายวัดป่า ท่านปฏิบัติกันมากจนได้ขั้นเป็นพระอริยสงฆ์กันก็มาก และที่มียังมีชีวิตอยู่ก็แสดงธรรมกันเต็มภูมิความรู้ ก็ไม่เห็นท่านจะไปเรียนเป็นด๊อกเตอร์และนำความรู้นั้นมาแสดงธรรมให้ญาติโยมฟังกัน ก็ไม่เห็นองค์ไหนที่ท่านเป็นพระปฏิบัติแล้วเรียนโดยใช้วิชาทางโลกมาสอนกัน ก็งง ๆ กับพระสมัยนี้ที่เดินเข้าไปในห้างแล้วซื้อคอมฯ แล้วอ้างว่าเอามาทำสื่อการเทศน์ พระพุทธศาสนา จะเสื่อมก็เพราะพระหรือเปล่า เพราะเห็นญาตโยมยังศรัทธาใส่บาตรกันจนล้นรถเข็น ในพระวินัยเหมือนเคยอ่านว่า พระพุทธองค์ให้รับบาตรไม่เกิน 3 บาตร แล้วปัจจุบันเดินกันกี่รอบ กี่รถเข็น แล้วก็อ้าง ศรัทธาญาตโยมเยอะจำเป็นต้องรับ เงินก็เหมือนกัน ญาติโยมใส่ในบาตร ก็รับไม่เคยบอกว่าผิดพระวินัย ในพระวินัยไม่ได้บอกว่าให้รับเงินทองถ้ารับจำเป็นต้องสละ ที่บอกมานี่เห็นในหนังสือพระไตรปิฎกเขียนว่าโยมก็เตือนพระได้ ถ้าทำผิด ถ้าไม่เตือนก็ไม่รู้

 

ในข่าวก็มีพระที่แอบนำเงินที่ชาวบ้านนำมาบริจาคไปเป็นของตนเองแล้วนำไปเที่ยวปรนเปรอสาวๆแล้วถูกจับก็มีให้เห็นออกบ่อยๆ แต่ผมคิดในแง่ดีนะว่าพระดีมีเยอะกว่าพระทุศีล
ส่วนกฎหมายที่จะไม่ให้พระรับเงินนั้น ถ้าพระที่เข้ามาปฏิบัติโดยไม่ได้หวังลาภสักการะท่านคงไม่เดือดร้อนอะไรมากผมขอใช้คำนี้ก็แล้วกัน แต่ถ้าเข้ามามีความนัยแฝงนี่สิน่าคิด ผมขอแสดงความเห็นสั้นๆแค่นี้ครับ เดี๋ยวคงมีคนเข้ามาโพสต์ต่อละครับ

 

กราบ กราบ กราบ .....โยมคนหนึ่งขอรับที่ขอตัว เป็นเรื่องของพระฯ...ท่าน โยมขอตัว เสี่ยงเหลือเกินต่อการปรามาสพระโดยเจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี .....โยโทโส...ฯ กราบ กราบ กราบ

 

รู้อยู่ครับว่าจะตอบอย่างไร แต่คนถามเป็นพระ ผมไม่อาจสอนคนที่มีศีลมากกว่าได้ครับ

 

พระธรรมวินัยมีอยู่พระพุทธเจ้าบัญญัติไว้เช่นไรก็ขอให้เป็นเช่นนั้นเถิด ด้วยอนาคตังสญาณมีหรือที่พระพุทธองค์ท่านจะไม่ทรงทราบความเป็นไปของสัตว์โลก และความเป็นไปของพระพุทธศาสนาของพระองค์ แต่ต้นฉบับเเรกสังคายนาครั้งที่หนึ่งสำคัญมาก ถ้าหาเจอไม่สูญหายก็คงจะดี เพราะพระพุทธองค์ท่านบัญญัติไว้โดยชอบแล้ว สาธุ

 

ขออภัย..คิดไรให้ยาก จับและใช้เพื่อการดำรงค์ชีพ มิใช่จับและใช้เพื่อสนองกิเลส อีกอย่าง..การแสวงหาปัจจัยไม่ควรทำด้วย เท่านั้นเอง

 

อยากคิดอะไรก็คิดไปเถอะ อยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ แต่อย่าไปคิดตัดแปลงข้อบัญญัติก็ที่พระองค์บัญญัติไว้แล้ว ก็แล้วกัน

 

ต้องร่วมมือกันทั้งสองฝ่าย

พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒ อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต

ปฏิจฉันนสูตร​

[๕๗๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิ่ง ๓ อย่างนี้ ปิดบังไว้จึงเจริญ เปิดเผยไม่เจริญ
๓ อย่างเป็นไฉน คือ
มาตุคาม ปิดบังเอาไว้จึงจะงดงาม เปิดเผยไม่งดงาม ๑
มนต์ของพราหมณ์ปิดบังเข้าไว้จึงรุ่งเรือง เปิดเผยไม่รุ่งเรือง ๑
มิจฉาทิฐิ ปิดบังไว้จึงเจริญ เปิดเผยไม่เจริญ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิ่ง ๓ อย่าง นี้แล ปิดบังไว้จึงเจริญ เปิดเผยไม่เจริญ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิ่ง๓ อย่างนี้เปิดเผยจึงรุ่งเรือง ปิดบังไม่รุ่งเรือง
๓ อย่างเป็นไฉน คือ
ดวงจันทร์ เปิดเผยจึงรุ่งเรือง ปิดบังไม่รุ่งเรือง ๑
ดวงอาทิตย์ เปิดเผยจึงรุ่งเรือง ปิดบังไม่รุ่งเรือง ๑
ธรรมวินัยที่พระตถาคตประกาศไว้แล้ว เปิดเผยจึงรุ่งเรือง ปิดบังไม่รุ่งเรือง ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิ่ง ๓อย่างนี้แล เปิดเผยจึงรุ่งเรือง ปิดบังไม่รุ่งเรือง ฯ

 

กระผมชอบถวายสตางค์ครับ
พระคุณเจ้าท่านใดไม่รับ กระผมก็ไปถวายท่านที่รับครับ

 

ดูก่อนท่านทั้งหลาย เราพึงยกสิกขาบทนี้ไว้