ทำพระเสียสมาธิขณะนั่งกรรมฐาน บาปมากไม๊?

เนื่องจากผมประมาณ 3 ปีที่แล้ว ได้เข้าไปบวชพระในวัดป่าเป็นเวลา เดือนกว่าๆ และบังเอิญมีครั้งหนึ่ง พระจำนวนกว่า 30 รูปรวมทั้งตัวผม กำลังนั่งกรรมฐานอยู่ แต่ในขณะนั่งสมาธิไปได้สักพัก ผมเกิดตะคริวที่ขาและเจ็บอย่างแรง จึงอุทานออกมาดังมากว่า "โอ๊ย ตะคริว กิน" ทำให้พระเสียสมาธิและจ้องมาที่ผม แต่ผมไม่ได้ตั้งใจนะครับ

1. ไม่ทราบว่าบาปไม๊ครับ?
2. ถ้าบาป บาปแค่ไหนครับ?
3. มีวิธีไุถ่ถอนบาปนี้ให้เบาลงได้อย่างไรครับ

หมายเหตุ ผมเป็นคนที่ทำ ทาน ศีล และ ภาวนา อยู่เป็นประจำ แต่ชอบคิดถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้นบ่อยมากเลย เพราะเป็นคนกลัวบาปมาก ศีล 5 ของผมนั้นครบนะครับ

 

ถ้าไม่ตั้งใจก็ไม่บาป แต่ควรทำการขอขมาพระรัตนตรัยเต็มรูปแบบ
มีพาน ดอกไม้ ธูปแพ เทียนแพ แล้วตั้งใจกล่าวคำขอขมาพระรัตน
ตรัยหน้าพระพุทธรูป โดยกล่าวตามแบบหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ในขณะ
ที่ขอขมาให้กล่าวย้อนไปถึงกรรมที่ตนได้ทำโดยไม่ตั้งใจด้วย เช่น

สัพพัง...ข้าพระพุทธเจ้า ชื่อ นาย.... ขอกราบขอขมาพระพุทธเจ้า
ทุกๆพระองค์ ...... จนพระธรรม พระอริยสงฆ์ ที่ได้เคยประมาท
พลาดพลั้งล่วงเกิน โดยเฉพาะกรรมที่ได้เคยทำให้พระสงฆ์เสียสมาธิ
โดยไม่เจตนา ขอทุกๆพระองค์ โปรดอโหสิกรรม..... จนจบ หา
เอาเองนะ เอาแบบหลวงพ่อฤาษีลิงดำนะ จะได้ครอบคลุมทั่วๆ

 

เห็นด้วยครับ "ขอขมาพระรัตนตรัยเต็มรูปแบบ" เพราะจากที่อ่านดูน่าจะฝังใจมากๆทำเต็มรูปแบบเลยจะดีมาก ถ้าขอขมาในโบสถ์เลยยิ่งดีครับ

 

อนุโมทนากับทุกท่านด้วยครับ

วิบากก่อแล้ว ย่อมรับผลแห่งวิบากนั้น
หากมีสติพอ วิบากก็จักเป็นเพียงแค่วิบาก
ไม่ได้เจตนาเสียแล้วก็อย่าให้สัญญามันทำร้ายใจเลยครัิบ วางลงเถิด
ขอขมาท่านแล้วก็อย่าอะไรเลย

หากบาปคือความไม่สบายกายไม่สบายใจ
1.ท่านไม่สบายใจต่อวิบากนั้น ก็บาปละครับ
2.วิบากนั้นหากส่งผลให้ท่านไม่สบายใจอยู่เท่าใดก็เท่านั้นละครับ
3.ท่านหมดความไม่สบายใจลงได้ต่อวิบากนั้นได้เท่าใดก็เท่่านั้นละครับ

ผมเองก็เพิ่งเจอประสปการณ์คล้ายกันมาอย่างสดๆร้อนๆ ก็รับวิบากนั้นอย่างเป็นไปไม่เอาใจไปเดือดร้อนด้วยก็เท่านั้นละครับ

มีแต่ใจ ที่เป็นไป สิ่งอื่นใช่ ที่ไหนกัน

 

บาปมาก ครับ ต่อไปก็จะมีคนมารบกวนท่านเหมือนกัน แบบไม่ได้ตั้งใจ
ถ้าพระนั้นมีศีล หรือคุณธรรมสูงๆก็ยิ่งโดนหนักหน่อยครับ
กฎธรรมชาติให้ผลเป็นยุติธรรมเสมอ

 

1 บาป

2 บาปมาก ถ้าเทียบทาน ศีล ภาวนา ในส่วนของภาวนาถือว่าสูงสุดใช่มั้ย แล้วการที่คุณไปทำอย่างนั้น เป็นการขัดขวางการปฏิบัติของพระ ไม่ใช่รูปเดียวด้วย คิดดูเอาเองแล้วกันว่าบาปหรือเปล่า และบาปขนาดไหน

3 วิธีแก้ คือ

- ขอขมาพระรัตนตรัยอย่างที่มีผู้กล่าวไว้ และการขอขมาพระรัตนตรัยนั้น ควรทำทุกวัน ผมทำทุกคืนเลยนะครับ เรื่องการขอขมาพระรัตนตรัย เพราะเราไม่รู้ว่าบางครั้งความคิดความอ่านของเราจะไปจาบจ้วงพระรัตนตรัยหรือไม่
ถ้าจะเทียบกับพระ พระสวดปาฏิโมกข์ เป็นการสวดทวนศีล
ฆราวาส ก็ต้องขอขมาพระรัตนตรัย เป็นการทวนความคิดเห็นที่ไม่ได้เรื่องต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

- เหตุเกิดตรงไหน แก้ตรงนั้น เมื่อคุณทำให้พระเสียสมาธิ ตรงนั้นไปแก้อะไรไม่ได้แล้ว แต่คุณสามารถเกื้อหนุนให้พระท่านสามารถปฏิบัติได้ดียิ่งขึ้น เป็นพละ เป็นกำลัง เป็นผู้สนับสนุนให้ท่านได้

ยกตัวอย่างเช่น ถวายอาสนะนั่ง (อันนี้หลวงปู่มั่นรับรองไว้ ถ้าผมจำไม่ผิดนะครับ ขอแนะนำให้สอบทานเรื่องนี้กับพระสายหลวงปู่มั่น น่าจะเขียนไว้ในมุตโตทัย ผิดถูกอย่างไรต้องขออภัย) เพื่อให้พระภิกษุสงฆ์ทั้งหลายได้นั่งปฏิบัติสมาธิ

หรือเป็นเจ้าภาพอาหารงานปริวาสกรรม ขอยกกรณีของผมเป็นตัวอย่าง ทุกปีผมจะเป็นเจ้าภาพงานปริวาสกรรม เจตนาของผม ผมต้องการเป็นพละ เป็นกำลังให้พระท่านได้ตรวจทานวัตรปฏิบัติของท่าน ส่วนคนอื่นเค้าจะคิดเห็นเรื่องงานปริวาสกรรมอย่างไรนั้น ก็เป็นเรื่องของเค้า

หรือถวายน้ำผึ้งแด่พระที่ออกจากงานปริวาสกรรม

พูดง่ายๆก็คือ ไปเปิดปัญญาดูว่าเราสามารถให้การสนับสนุนพระที่ท่านนั่งกรรมฐาน หรือนั่งสมาธิได้อย่างไร ก็ไปทำตรงนั้น คือแก้ให้ตรงจุด.....

 

ก่อนอื่นผมต้องขอขอบคุณทุกท่านที่ได้โปรดพยายามชี้แนวทางที่ถูกต้อง อย่างน้อยผมจะนำสิ่งที่พวกท่านได้นำมาเสนอแนะไปปฏิบัติ และขออนุโมทนากับทุกท่าน ณ ที่นี้ด้วยครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ

 

เมื่อทำไปแล้วย่อมมีบาป
แต่จะมาก-น้อย มีวิบาก
ขนาดไหนอยู่ที่เจตนา

ไม่อยากให้คิดกันว่าไม่มีเจตนาก็ไม่บาป

 

แค่ทำคนทั่วไป(ฆราวาส) ให้เสียสมาธิขณะปฏิบัติ ยังบาปเลยครับ

และนี่เป็นพระด้วยแล้ว บาปกว่าอีกนะครับ

แต่อย่าลืมขอขมาพระรัตนตรัยนะครับ

 

เคยอ่านมานะจำความได้ว่า มีพระอรหันต์รูปหนึ่งนั่งสมาธิอยู่ใต้ต้นไม้ แล้วมีอีกาตัวหนึ่งมาส่งเสียงร้องรบกวน หลังจากอีกาตายไปตั้งแต่นั้นจนถึงปัจจุบันนี้ยังไม่ได้ขึ้นมาจากนรกเลยอ่ะ คุ้นๆจะมาจากคำสอนหลวพ่อฤาษีหรือเปล่าน๊า ไม่แน่ใจ

 

เจตนาหรือไม่ใจรู้ดี ถ้าเจตนาต้องบอกว่าบาปหนักอย่าว่าแต่พระเลยครับขนาดฆราวาสทำสมาธิอยู่ยังบาปเลย ยิ่งจิตนิ่งอยู่ในความสงบเท่าไหร่ยิ่งบาป

 

เคยอ่านมาว่า.......

ในสมัยพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง มีอีกาตัวนึง บินโฉบแล้วร้องตรงหน้าพระที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ ตายไป อีกาได้ตกอยู่ในนรก จนปัจจุบันนี้ยังไม่ได้พ้นจากนรกเลยครับ


ปล. อ่านมานานมากแล้ว ตกหล่น ขออภัยเด้อ

 

1.จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็บาปครับ
2.เคยอ่านพระพุทธประวัติตอนหนึ่งพระพุทธองค์ตรัสว่าบาปเท่าฆ่าช้าง 1 เชือก(ยิ่งช่วงเข้านิโรธสมาบัติบาปเท่าอนันตริยกรรม) **ข้อ 2 นี้ถูกผิดประการใดขออภัยนะครับ จําไม่ได้ว่าครูบาอาจารย์สอน หรือเปิดพระไตยปิฏกเจอ
3.บาปเกิดแล้วลบไม่ได้ แต่ขออโหสิกรรมจากท่านได้

รู้สึกจะเป็นตอนที่ 1 ในพระอสิติมหาสาวก ไม่แน่ใจว่าใช่พระอานนท์มั้ย กําลังจะไปตามสามเณรรูปหนึ่งซึ่งกําลังปฎิบัติธรรมอยู่ แต่พระอสีติองค์นั่นไม่ทราบว่าเณรกําลังปฏิบัติ ผมคาดว่าน่าจะเป็นพระอานนท์เพราะเป็นองค์เดียวที่ยังไม่สําเร็จอรหันต์ พระพุทธเจ้าทราบเรื่องเข้าทรงห้ามพระอสิติรูปนั้นไว้


ขออภัยนะครับ จําเนื้อหาได้ไม่เต็มที่ และ จําพระไตรปิฏกไม่ได้ว่าเล่มไหน แต่คิดว่าเดี่ยวคงจะมีคนมาเติมเต็มในส่วนนี้ให้สมบูรณ์