ถามเรื่องคาถา " ประกาศิตพระร่วง "

คาถานี้มีชื่อเสียงในด้าน " สาปแช่ง " สำหรับคนทั่วไป เพราะมีเรื่องเล่าลือของ " คนที่โดนผลของคำสาป " จาก " ผู้ที่ได้ชื่อว่ามีวาจาสิทธ์ " ซึ่งได้ผลเป็นไปตามคำกล่าวของผู้ใช้คาถา

แม้จริงๆแล้ว สามารถใช้ได้ในทางดีได้ " เพราะกล่าวอะไรเป็นไปตามคำพูดของผู้ใช้คาถา " อยู่ที่เจตนาเท่านั้นว่าจะใช้ในทางใด

ซึ่งบทคาถานี้มีอานุภาพ ทำให้คำกล่าวของผู้ใช้คาถาเป็นจริง หากเป็นเช่นนั้น ก็หมายความว่า เป็นคาถาที่ทำให้สิ่งที่เราต้องการให้เกิดขึ้นเป็นจริง เหมือนคาถาครอบจักรวาลดีๆนี้เอง ใช้ได้หลากหลายวัตุประสงค์

 

คาถาทุกบทจะได้ผลหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับตัวผู้ใช้นั่นละว่าเป็นอย่างไร เป็นผู้มีศีล มีสัจจะ เชื่อมั่น ศรัทธา เพียงไร คาถาจะศักดิ์สิทธิ์หรือไม่ควรระลึกถึงว่า

พระพุทธคุณ เพราะพระคาถานั้นได้ใช้คำศักดิ์สิทธิ์ อันประกอบด้วยความหมายถึงพระพุทธคุณ เป็นเครื่องเหนี่ยวนำให้จิตสื่อเอาพลังพุทธคุณมาใช้

พระธรรมคุณ เพราะพระคาถานั้นได้ใช้คำศักดิ์สิทธิ์ อันประกอบด้วยความหมายถึงพระธรรม อันเป็นสัจธรรม เป็นความจริงเที่ยงแท้ จึงบังเกิดผลจริง

พระสังฆคุณ เพราะพระคาถานั้นได้ใช้คำศักดิ์สิทธิ์ อันประกอบด้วยความหมายถึงพระสาวกผู้ดีงาม เป็นเครื่องเหนี่ยวนำให้จิตสื่อเอาพลังนั้นมาใช้

พระเทวาคุณ เพราะพระคาถานั้นได้ใช้คำศักดิ์สิทธิ์ อันประกอบด้วยความหมายถึงเทวดาและพรหม เป็นเครื่องเหนี่ยวนำให้จิตสื่อเอาพลังนั้นมาใช้

จิตของผู้ใช้ ผู้ใช้ต้องตั้งจิตให้แน่วแน่ มีสมาธินิ่งดิ่งลึกขณะใช้คาถาแม้เพียงชั่วคราวก็ตาม เพราะคาถาไม่สามารถทำงานเองด้วยการเขียนวางไว้ได้ จำต้องอาศัยจิตของผู้ใช้ในการส่งพลังให้ตรงตามคาถาเขียนไว้ ตัวคาถาไม่มีพลัง ไม่มีชีวิตในตัวเอง ตัวผู้ใช้ต่างหากที่มีชีวิต มีจิต จึงสามารถส่งพลังไปได้

ความศรัทธา ผู้ใช้คาถาต้องมีศรัทธาในคาถาที่ใช้ว่าได้ผลจริง เหตุใดจึงศรัทธา เพราะว่าเห็นพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ ในคาถานั้น จึงเชื่อถือศรัทธา ไม่ใช่ศรัทธาเพราะเห็นผู้ให้คาถาแสดงฤทธิ์โชว์ เพราะการแสดงฤทธิ์ได้นั้นไม่ได้รับประกันว่าเราจะใช้คาถาอย่างผู้แสดงฤทธิ์ได้ จำต้องพิจารณาที่ตัวคาถานั้น

ความวิริยะ ผู้ใช้คาถาต้องมีความต่อเนื่องในการใช้คาถานั้น ๆ จนชำนาญ เมื่อชำนาญและจำเป็นต้องใช้สามารถระลึกบริกรรมได้ด้วยจิตที่แน่วแน่ไม่ลังเลสงสัย คาถาจึงจะเกิดผลมาก หากจิตซัดส่ายขณะว่าคาถา ย่อมไม่เกิดผลดังที่ตั้งใจไว้

วาจาและกายของผู้ใช้ ผู้ใช้คาถาต้องไม่ลืมว่ากาย จิต วิญญาณ ต้องประสานไปทางเดียวกันเมื่อใช้คาถาทุกครั้ง ไม่ใช่ว่าจิตไปทางหนึ่ง แต่วาจาและการกระทำไปทางหนึ่ง จิตวิญญาณ และร่างกาย คือ การกระทำก็ต้องสอดคล้องไปกับคาถาที่ตนใช้ คาถาจึงมีความศักดิ์สิทธิ์ จิตต้องตรงตามคาถา คาถานำจิตไปทางใด จิตไปตามนั้น ไม่ใช่ว่าคาถาไปอย่างหนึ่ง จิตคิดอีกอย่างหนึ่ง เช่น ว่าคาถาให้ทาน แต่จิตกลับคิดเอาผลประโยชน์จากเขาคืน อย่างนี้ คาถาดีอย่างไรก็ไร้ผล

 

ใครมีประสบการณ์คาถาแนวนี้เล่าให้ฟังบ้างนะครับ

 

คาถาประกาสิตพระร่วง

จะได้ผลมากเมื่อเรารักษาศิล ด้วยคะและไม่กล่าวว่าร้ายใคร ต้องพูดในสิ่งที่ดีและเป็นศิริมงคลแก่คนอื่นคะ