ถามอาการจากการฝึกกสิณครับ

ตอนนี้ผมฝึกโอทาตกสิณอยู่อะครับ แล้วพอตอนนอนผมก็ฝันทุกวันเลยครับ กุศล อกุศลบ้าง และพอตื่นมาก็รู้สึกเหมือนนอนไม่เต็มอิ่มอะครับ เหมือนว่าสมองไม่ fresh แล้วก็รู้สึกไม่ค่อยมีสมาธิเลยครับ มีแต่ความคิดฟุ้งซ่านตลาดเลย
คือว่าตอนฝึกนี่ผมก็เพ่งที่แผ่นกสิณ แล้วก็หลับตา ภาวนา สีขาวๆๆ พอภาพหายก็พยายามดึงภาพกลับถ้าดึงแล้วไม่มาจริงๆ ก็ลืมตามาดูใหม่
อยากทราบว่า
1.อาการแบบนี้จะหายไปเองเมื่อฝึกไปถึงระดับหนึ่งหรือว่าผมมาผิดทางครับ
2.แล้วตอนฝึกนี่ควรเอาอารมณ์ไปจับทีอะไรครับ คือที่ผมฟังของหลวงพ่อฤาษีลิงดำมาคือท่านบอกว่า อย่าทิ้งลมหายใจอ่ะครับ คือควรนึกภาพกสิณ บริกรรมภาวนาแล้วก็กำหนดลมหายใจไปด้วยอย่างงี้ถูกต้องมั้ยครับ ?
ขอบคุณครับ

 

ผลของ กสิณ

คือความสงบ ของ จิต ครับ

เป็น บุญ กุศล ฝ่ายดี เรียกว่า กุศลกรรม ที่ มีผลมาก ให้ผลมาก ครับ


ดังนั้นอาการต่างๆ ที่ จขกท. เกิดขึ้น เป็นขึ้นนั้น ไม่ใช่ผลของ กสิณ ครับ

ยิ่ง ฟุ้งซ่าน นี่ ยิ่งไม่ใช่ใหญ่เลย ครับ

กสิณ นี่ เป็น ศตรู กับ ฟุ้งซ่าน กันเลย อยู่ตรงกันข้ามกัน

ผู้ที่ได้ กสิณ นั้น ทรง ฌาน อยู่ ไม่มีทางที่ความฟุ้งซ่าน จะ กำเริบ ได้ ครับ


ดังนั้น แยกตอบประเด็นต่างๆ ของ จขกท. ดังนี้

1. จขกท. ฝึกจริง แต่ ... ผลของการฝึกนั้น จิต ยังไม่เป็น สมาธิ หรือ ฌาน ใดๆ

เรียกได้ว่า เป็น เบื้องต้น ของผู้หัดเบื้องต้น ที่ จิต ยังไม่ สงบ จน จิตลง สมาธิ ครับ

2. กสิณ แปล เพ่ง เพ่ง จน อารมณ์หนึ่ง จิต สงบ จน จิต เป็น สมาธิ เป็น ฌาน ครับ


ลองอ่าน คำเทศน์ ของ ครูบาอาจารย์ ดูครับ

กสิณ

โดย หลวงพ่อฤาษีลิงดำ พระอรหันต์แห่งวัดท่าซุง


อาโปกสิณ

อาโปกสิณ อาโป แปลว่า น้ำ กสิณ แปลว่า เพ่ง อาโปกสิณ แปลว่าเพ่งน้ำ
กสิณน้ำ มีวิธีปฏิบัติดังต่อไปนี้ ท่านให้เอาน้ำที่สะอาด ถ้าได้น้ำฝนยิ่งดี ถ้าหาน้ำฝนไม่ได้ท่านให้เอา
น้ำที่ใสแกว่งสารส้มก็ได้ อย่าเอาน้ำขุ่น หรือมีสีต่างๆ มา ท่านให้ใส่น้ำในภาชนะเท่าที่จะหาได้
ใส่ให้เต็มพอดี อย่าให้พร่อง การนั่ง หรือเพ่ง มีอาการอย่างเดียวกับปฐวีกสิณ จนกว่าจะเกิด
อุคคหนิมิต อุคคหนิมิตของอาโปกสิณนี้ปรากฏเหมือนน้ำไหวกระเพื่อม สำหรับปฏิภาคนิมิต
ปรากฏเหมือนพัดใบตาลแก้วมณี คือใสมีประกายระยิบระยับ เมื่อถึงปฏิภาคนิมิตแล้วจงเจริญ
ต่อไปให้ถึงจตุตถฌาน บทภาวนา ภาวนาว่า อาโปกสิณัง <!-- google_ad_section_end -->

 

ท่องให้ขึ้นใจครับ

กสิณไม่ใช่มโนภาพนะ กสิณนี่ต้องใช้นิมิตตรง ต้องใช้ดูวัตถุแล้วจำภาพ ไม่ใช่มโนภาพ

กสิณไม่ใช่มโนภาพนะ กสิณนี่ต้องใช้นิมิตตรง ต้องใช้ดูวัตถุแล้วจำภาพ ไม่ใช่มโนภาพ

กสิณไม่ใช่มโนภาพนะ กสิณนี่ต้องใช้นิมิตตรง ต้องใช้ดูวัตถุแล้วจำภาพ ไม่ใช่มโนภาพ

กสิณไม่ใช่มโนภาพนะ กสิณนี่ต้องใช้นิมิตตรง ต้องใช้ดูวัตถุแล้วจำภาพ ไม่ใช่มโนภาพ

กสิณไม่ใช่มโนภาพนะ กสิณนี่ต้องใช้นิมิตตรง ต้องใช้ดูวัตถุแล้วจำภาพ ไม่ใช่มโนภาพ

 

ขอบคุณสําหรับคําแนะนํามากครับ แล้วอยากถามอีกอย่างว่ามโนภาพนี่เป็นยังไงอ่ะครับ แล้วจะเกิดขึ้นตอนไหนหรอครับ ขอบคุณครับ

 

มโนภาพก็... คือไม่มีต้นแบบ แต่จินตนาการเอาเลยไงครับ

เช่นเราเห็น รถวีออสสีดำ เราก็คิดว่า ถ้ามันเป็นสีขาวจะเป็นยังไง
ทั้งที่เราไม่เคยเห็นรถคันนี้สีขาวเลย

 

อ่อ เข้าใจแล้วครับ คือตอนนี้ผมมีปัญหาคือตาขวากระตุก ส่วนตาซ้ายก็เจ็บอ่ะครับ อยากทราบว่าเกิดจากการฝึกกสิณที่ผิดรึเปล่าครับ คือตอนเพ่งภาพนี่ผมก็เพ่งปกติครับ แต่ตอนหลับตานึกภาพนิมิตนี่ควรเกร็งหรือว่าปล่อยครับ เพราะเวลาจะประคองภาพกสิณนี่ผมเกร็งตลอดเลยครับกลัวภาพหาย ขอบคุณครับ

 

เพ่ง... แปลเป็นไทยว่า มอง
มองแล้วก็จำ ไม่วอกแวกไปอารมณ์อื่น ท่านให้ใช้คำว่าเพ่ง

ไม่ใช้ไปถมึงทึงลูกกะตานะครับ
มองแล้วก็จำ นึกภาพเท่านั้นเอง
เหมือนนึกหน้าคุณพ่อคุณแม่และแฟนสาวยังไงละครับ
เพียงแต่เราจับภาพให้อยู่นิ่งนานๆเท่านั้นเอง

อย่าใช้ตา ให้ใช้ใจ

 

การฝึกสมาธิทุกชนิดทุกรูปแบบต้องไม่มีอาการใดใดเกิดขึัน ไม่ว่าจะยามฝึกหรือยามนอน ถ้านอนแล้วฝัน นั่นแสดงว่า ฝึกไม่ถูกต้อง ฟุ้งซ่าน เพ้อเจ้อ จึงเกิดอาการแปลกๆ
ข้าพเจ้าเองไม่อยากขัดศรัทธาพวกท่านเกี่ยวกับการฝึกต่างๆ ข้าพเจ้าบอกได้คำเดียวว่า สิ่งที่พวกคุณทุกแห่งทุกที่ฝึกกันอยู่ ไม่ถูกต้อง ขอรับ

 

การฝึกสมาธิทุกชนิดทุกรูปแบบต้องไม่มีอาการใดใดเกิดขึัน ไม่ว่าจะยามฝึกหรือยามนอน ถ้านอนแล้วฝัน นั่นแสดงว่า ฝึกไม่ถูกต้อง ฟุ้งซ่าน เพ้อเจ้อ จึงเกิดอาการแปลกๆ
ข้าพเจ้าเองไม่อยากขัดศรัทธาพวกท่านเกี่ยวกับการฝึกต่างๆ เพราะบ้างครั้งอาจไปขัดกับผลประโยชน์ หรืออาจไปขัดกับความเชื่อของพวกท่าน
สิ่งที่คุณถามมาข้าพเจ้าจึงไม่ขอตอบ แต่ขอให้ทุกท่านจงรับรู้เอาไว้ว่า การฝึกกสิณ มีความมุ่งหมาย เพื่อมิให้หลงติดใน สิ่งทั้งหลายที่นำมาเป็นวัตถุอันจูงใจเข้าไปผูกอยู่ขอรับ

 

ไม่ถงไม่ถามเรื่องสุขภาพสักคำ

 

ขอแสดงความเห็นด้วยนะครับ

ฝึกสมาธิ แล้ว นอนฝัน ...ผมว่าไม่เกี่ยวนะครับ สังเกตุพฤติกรรมการเสพข้อมูล
ดีกว่า ถ้าอยากฝึกสมาธิแล้วไม่อยากฟุ้ง ไม่ฝันจนรบกวนเวลานอน น่าจะลองไม่
ฟังเพลง ไม่อ่านหนังสือ ไม่ดูละคร น่าจะช่วยได้มาก เพราะมหรสพทั้งหมดเป็น
ข้าศึกของสมาธิ เคยมั้ย ? นั่งสมาธิแล้วอยู่ๆ มีเสียงเพลงก้องอยู่ในหัวทั้งที่ไม่ได้ร้อง ?
การฝึกสมาธิเท่ากับเราบริหารจิต ผลลัพท์คือ ความสงบมีจิตตั้งมั่น แรกๆก็อาจ
ไม่สงบในทันที เพราะจิตยังไม่คุ้นชิน ต้องค่อยๆ ฝึกอย่างต่อเนื่องรอให้จิตปรับ
สภาพสักระยะ ก็จะก้าวหน้าตามลำดับ....สำคัญอย่ารีบอยากได้ เดี๋ยวมันจะไม่
ได้ ต้องอุทิศเวลาทำประจำ กะเวลาเอง...ทำไปเรื่อยๆ ทุกวันไม่ทิ้ง..

ส่วนที่ฝึกแล้วมีอาการทางกาย อันนี้เป็นเรื่องปกติ สำหรับการฝึกสมาธิแนวกสิณ
อาจมี ปวดหัว คลื่นไส้ มึน ปวดตา แสบตา..เราใช้ตามอง ( เพ่ง ) ต้องเข้าใจ
ธรรมชาติของกรรมวิธีการฝึกด้วย มันต่างจาก การจับลมหายใจ บางคนจับลม
แล้วตัวคล้ายจะหมุน จะลอยก็เคยมี และต้องเข้าใจธรรมชาติของสมาธิด้วยว่า
ตอนที่มันเข้าใกล้ๆ ความสงบมันมีความเครียดเล็กๆ แฝงอยู่ ยิ่งมาบวกกับ
จิตที่คิดอยากฝึกให้ได้เร็วๆ เครียดไปกันใหญ่..ทำใจสบายๆนะครับ

ส่วนที่ยกเอาคำอ้างของ หลวงพ่อฤษีฯ มาประกอบนั้นผมไม่ก้าวล่วง แต่ผมจะ
บอกว่าส่วนตัวจับที่ กสิณนิมิต อย่างเดียว ทิ้งเลยลมหายใจ เพราะว่ามันเป็น
การสร้างภาระให้จิตเพ่งสองทาง ทั้งเพ่งที่กสิณ และ เพ่งที่ลมหายใจ มันสร้าง
ภาระเกินไป ยกตัวอย่างเรานอนหลับ ร่างกายมันก็หายใจเป็นปกติ ไม่ได้เพ่ง
ไม่ได้บังคับ มันก็ทำงานเองได้ ไม่ต้องสั่ง เลือกเอาสักอย่างจะดีกว่า..

สำคัญใจสู้มั้ย ? ทำจริง ได้จริง ของจริงมีอยู่ นะครับ เป็นกำลังใจให้
ผมก็ฝึกแนวกสิณอยู่ มีอะไรชี้แนะ น้อมรับฟังทุกประการ...

 

กสินอะ เค้าไม่พยายามนึกภาพ สติมันมากไป
วางสติให้เบาลง เอาใจจับภาพเบาๆ ภาพมันไม่ค่อยจะมี
ภาพมีบ้างไม่มีบ้าง นึกไว้เบาๆ นึกทั้งๆที่ไม่มีนั้นแหละ
หนักเข้า ภาพนั้นจะปรากฏเสมือนมีขึ้นมาจิงๆในจิต

 

หลังจากที่ผมหายจากโรคทางตาแล้วได้กลับมาฝึกกสิณใหม่อีกครั้งผมมีคําถามอยากจะถามอีกครับว่า
ปกติผมเป็นคนไม่ฝันครับ แต่พอเริ่มฝึกกสิณนี่ฝันตลอดเลยครับ วันไหนฝึกหนักฝึกเยอะก็จะยิ่งฝันเยอะครับ ผมฝันว่ากําลังทําข้อสอบอยู่ครับ แต่ทําไม่ได้สักข้อเลย แต่ก็รู้ว่าตัวเองฝันอยู่น่ะครับ พยายามทําแต่ก๊ทําไม่ได้ครับ แล้วก็มีต่ออีกเยอะครับ อยากรู้ว่าการฝันนี่สื่อถึงอะไรหรอครับ แล้วจะทําไงให้ไม่ฝันอ่ะครับ จําได้ว่าตอนฝึกอาณาปาณสติไม่เป็นอ่ะครับ
ขอบคุณครับ

 

เก่งนี่

สังเกตนะว่า คุณ จำแนกแยกแยะ ความต่างของสัญญาได้

กรรมฐานที่ใช้ กสิณ รูปสัญญา จะให้อามิสเจือปนเป็น ภาพเพ้อฝัน

ส่วน กรรมฐานอานาปานสติ ไม่ใช่รูปสัญญา แต่ก็ไม่ใช่อรูปสัญญา
ไม่ว่าจะอย่างไร อานาปานสติ ไม่ก่ออามิสเจือปนเป็น ภาพเพ้อฝัน

ก็จะสมดั่งที่พระพุทธองค์ตรัสชี้ว่า อานาปานสติ เป็น อนิมิตสมาธิ เป็น
หนทางห่างไกลข้าศึก ( นิมิต ) ทำให้แลเห็นนิมิตใดๆได้ด้วยอนิจจสัญญา
( เห็นแต่ไม่ให้ความสำคัญ เข้าไปมั่นหมาย ) เมื่อฝึกเนืองๆ จิตใจจะ
คลายจาก ราคะ ในที่นี้ให้หมายเอา รูปราคะ รูปสัญญาราคะ เมื่อล่วง
รูปสัญญาได้เนืองๆ แล้วเล็งเห็นนิมิตใดๆด้วยอนิจสัญญา ตามเห็นความ
ไม่เที่ยงเนืองๆ ได้ ก็จะสัมผัสธรรมที่เรียกว่า นานัตสัญญา คือ พ้น
จากสัญญาใดๆ

ตรงพ้นจากสัญญาใดๆ ตรงนี้ คือ ก้าวข้ามอุปทานขันธ์ จะแนกแยกขันธ์5
ออกจากจิต เมื่อ เอาอุปทาน สัญญา รูปสัญญาออกจาก จิต ก็จะไม่
หลงไปกับ เมืองแก้ว ตั่งแก้ว ตู้แก้ว นกแก้วนกขุนทอง

ทีนี้

ก็เหลือแต่การใช้ ปฏิภาณไหวพริบ ใช้ปัญญาอันยิ่งเอง โดยไม่ใช่การ
เชื่อตามใคร ไม่เชื่อตามครู ไม่เชื่อตามพระพุทธองค์ แต่เราจะประจักษ์
แจ้งด้วยตัวเอง จะน้อมไปอย่างไร

น้อมไปสู่การ เห็นนิมิต อันสลัดได้ยาก พาไปสู่ วังวนอุปทาน โรงลิเกจักรพรรดิ์

หรือ จะน้อมไปสู่การสิ้น อุปทาน แยกธาตุแยกขันธ์ให้ได้เนืองๆ เพื่อความ
สิ้นไปของอาสวะ บริสุทธิหลุดพ้น ก็ว่ากันไป

 

กินอิ่ม นอนอิ่ม

กิเลส กำเริบ

ลองอดอาหาร ลดกิเลสให้กำเริบน้อยลง ดูครับ


ฝันเพราะขาดสติ สติกำลังไม่พอ สติมีน้อย

เลยฟุ้งซ่าน เพราะสติ ตามไม่ทัน


ถ้าสติ มีกำลัง นะ

ฝันอยู่เราก็รู้ตัวว่าฝันอยู่

เราก็สามารถที่จะ กำหนดให้หยุดได้ กำหนดให้หยุดฝันได้

กำหนดตัดความฝันออกไป ได้

ถ้าสติไม่มีกำลัง ฝันก็จะไหล ไปเรื่อยๆ ฝันเรื่องโน้นเรื่องนี้ ไหลไปเรื่อย


.

 

วันนั้นผมก็กินไม่เยอะน่ะครับรู้สึกว่าจะหิวก่อนนอนด้วยมั้งครับ คือเหมือนหลอดไฟบ้านผมมันออกเหลืองๆหน่อยอ่ะครับ แผ่นกสิณของผมเป็นสีขาว พอโดนแสงเหลืองอ่อนหน่อยๆก็เลยไม่ขาวใส เป็นไปได้มั้ยครับว่าจะเป็นกสิณโทษ ขอบคุณครับ

 

จะฝึก กสิณ ต้อง หยุดความคิด ไม่ฟุ้งซ่าน ให้ได้ครับ

ทดสอบด้วยตัวเอง

ใน 60 นาที สามารถที่จะ หยุดความคิด หยุดความฟุ้งซ่าน โดยไม่คิดอะไรเลยได้ไหม

ถ้าทำได้ กสิณ ก็จะฝึกได้ง่าย ครับ


ทดสอบ จับเวลาดูครับ ถ้า สติเพลอ เมื่อไหร่ ก็เริ่มต้น นับเวลาใหม่

.

 

การฝันว่ากำลังทำข้อสอบ น่าจะสือหมายความว่า กำลังใช้ความพยายาม ทำอะไรสักอย่างอยู่
ในความฝัน หลายอย่างจะไม่ได้แสดงเรื่องนั้นๆ โดยตรงโดย ทั่วๆไปจะเป็นการเปรียบเทียบมากกว่า ไม่มีใครที่จะบังคับไม่ให้ฝันได้ ยกเว้น ผู้ที่ตื่นแล้ว ผู้ไม่หลงแล้ว ผู้รู้แล้ว