ต้มยอดกระเจี๊ยบบ้าน ต้านโรคร้ายได้ผลนัก

เมื่อตอนเด็กๆ นั้น พ่อของยายผีป่าชอบไปเด็ดยอดกระเจี๊ยบแดง(พันธุ์พื้นบ้าน) เอามาผสมในต้มปลา ต้มไก่ รสชาติเปรี้ยวแปลกจากความเปรี้ยวของมะนาว

ทีนี้ย้ายไปอยู่ที่ทองผาภูมิ มีชาวกระเหรี่ยง มอญ พม่า ทวาย อาศัยอยู่มาก ทุกหลังคาเรือน ถ้าถามว่า วันนี้ทำอะไรกินกัน เขาบอกว่า ต้มกระเจี๊ยบ

เหมือนกับที่คนอิสาณ เขาทำน้ำพริกปลาร้า ส้มตำทานไม่มีเว้นแต่ละวันนั่นเอง

..............................................

ทีนี้ยายผีป่่ามานั่งคุยกับชาวบ้านที่เป้ฯคนไทย คนนั้นก็เป็นโรคความดัน เป็นโรคเบาหวาน เป็นหลากหลาย อ่อนเปลี้ยเพลียแรง

ก็คิดไปเพลินๆ ว่า

...............

ทำไมเราเห้นพวกต่างด้าว เขาแข็งแรง และเวลาไปโรงพยาบาลหรืออนามัย ไม่เคยเห็นใครเป็นโรคความดัน โรคเบาหวาน เผลอๆ มะเร็งเป็นน้อย โรคของพวกเขาส่วนมากจะเป็นมาลาเลีย โรคที่มีสัตว์เป็นพาหนะ ไม่มีโรคที่เกิดจากการบริโภคเลย

........................แน่นอนเขาอาจจะจำต้องขยัน จึงทำงานไม่ละเลิกเพราะพลัดถิ่นต้องสู้ แต่ถ้าสุขภาพแย่ ใครจะลุกมาสู้ตรากตรำไหวละจริงไหมคะ

.................................................

เมื่อทราบว่าอาหารประจำครัวเรือน คือต้มกระเจี๊ยบ ทานจนจะไม่มียอดกระเจี๊ยบให้ทานแล้ว อาหารตำรับนี้ก็ต้องมีส่วนช่วยต้านโรคร้ายด้วยใช่ไหมคะ

.........................................

ยายผีป่าเห็นเขาทำทานแบบมีแต่ยอดกระเจี๊ยบ หัวหอมแดงบุบ ตะไคร้ และปลากระป๋อง กระปิมอญใส่ลงไปแทนน้ำปลา

แค่นี้เขาก็ซดกันทั้งบ้านเกลี้ยงหม้อเลย

...............................

นึกถึงสูตรของพ่อ ก็เลยนำสูตรคุณพ่อ(เขมร) มาปนกับสูตรมอญ

ได้สูตรยายผีป่าดังนี้นะคะ

................................................

น้ำสะอาดใส่ในหม้อเบอร์ ๒๖ ประมาณ ครึ่งหม้อ บุบหัวหอมแดงไม่ลอกเปลือกใส่ลงไปตอนน้ำกำลังเดือด ประมาณ ๕-๗ หัวใหญ่ๆ

กะปิมอญหากท่านไม่คุ้นเคย หรือหาซื้ออไม่ได้ กะปิดีทั่วไปก็ช่วยได้กระมัง ท่านที่มีปัญหาโรคไต ใส่ประมาณ หนึ่งช้อนชาก็พอนะคะ ส่วนยายผีป่าใส่ ๑ ช้อนโต๊ะค่ะ มีน้ำปลาร้า หรือบูดู ลองใสไปสักหน่อยเพื่อรสชาดที่คุ้นลิ้นนะคะ ถ้าไม่ชอบกลิ่นกะปิ ปลาร้า บูดู ก็ไม่ต้องใส่นะคะ เอาเกลือสักหนึ่งหยิบมือโรยรอบๆ หม้อแล้วกวนสักสามหนเป็นพิธีเนาะ

บุบตะไคร้ใส่ไปตามใจ แต่ยายผีป่าทำแบบบ้านๆ คือ เอาทั้งใบด้วย ล้างสะอาดแล้วบุบโคน (สี่ห้าต้น) ก่อนจะขมวดใบมาซ่อนเป็นเกลียว ทิ้งลงไปจนน้ำเดือด ขมิ้นเหลืองเล็กน้อยบุบลงไป (นี่ตัวยาที่ไปเสริมช่วยต้านอนุมูลอิสระและรักษาแผลในลำไส้ และอื่นๆ อีกหลายอย่างดีนักแลฯ)

ถ้าชอบเครื่องเทศมากๆ ไม่ว่ากัน ข่าก็เอาข่าเหลืองนะคะ บุบไปอีก เรามาดูในตู้เบ็นเรามีเนื้อสัตว์อะไรบ้าง ปลาก็ดี ไม่มีก็ปลากระป๋อง แต่ลูกๆ ยายผีป่าเขาชอบเห็ดโคน หน้านี้เห็ดโคนแถวบ้านแพงมาก เลยเอาเห็ดฟางแทน อร่อยไม่ต่างกันนะคะ ปลานี่เอาปลาที่ไม่ค่อยมีก้าง เพราะอาจติดคอเด็กๆ ง่าย พอเดือดเต็มที่ ไร้กลิ่นคาวแล้ว เอายอดกระเจี๊ยบใส่ไปเยอะๆ เลย มันจะออกเปรี้ยวอมหวาน ทั้งๆ ที่ไม่ใส่ผงชูรสหรือน้ำตาล ก็อร่อยค่ะ

...............................................

ลองทำทานดูนะคะ หากท่านใดหายอดกระเจี๊ยบไม่ได้ ลองเอายอดชะมวง หรือส้มป๋อย หรือยอดมะขามอ่อน ใส่แทนก็ท่าจะได้ผลดีเช่นกันนะคะ

...............ทานอาหารดี ปลอดโรค ...ไม่จำเป็นต้องแพงต้องหรูใช่ไหมคะ

................................................

อ้อ..ข้าวสวยร้อนๆ กับพริกกระเหรี่ยงเม็ดเขียวๆ ตำใส่เลกือเยอะๆ กับกระเทียมพอฉุน เหยาะน้ำมันทานตะวันไปนิดๆ

ไปทานที่วัดถ้ำทะลุมา คิดว่าจะสู้ไม่ไว ที่ไหนได้ ยายผีป่าทานคนเดียวหมดข้าวไปหลายจานและพริกที่ดูไม่น่าทานกลับอร่อยมาก รสเผ็ดมันหายไปกับน้ำมันทานตะวันหรือยังไงไม่ทราบ อาหารชาวมอญ อีกสำหรับ เขาบอกว่า มันต้านแบคทีเรีย และแก้โรคเส้นเลือดตีบทำนองนี้ค่ะ

 

*-*
น้ำลายหยดแหมะ ๆ หน้าจอแล้วค่ะ
กำลังหิวๆ พอดีเลย

ยายก็สบายหลายสิบอย่างเลย ข้างบ้านมีผักเยอะแยะไปหมด
โดยเฉพาะชะอม ยอดเขียวๆๆ อวบ ๆ หลังบ้านยายนั่นไง
ทำน้ำพริกกะปิ ไข่ทอดชะอม ไม่ก็แกงส้มชะอมทอด


แค่นี้ก็ไม่ต้องไปตลาดแล้วค่ะ สบายไปหลายอย่างเลย

 

น้องแป้งยอดชะอมนำมาปั่น เขาว่าเป็นยา เหมือนดื่มน้ำใบย่านางตำครกหินมาคั้นผสมน้ำดื่ม เป็นยาเย็น

เดี๋ยวจะมีสูตรอื่นๆ มาเพิ่ม นี่ชะเอมที่รั้วเริ่มออกดอกแล้ว มันเกิดข้างถนนเลยหาไม้มาปักให้มันเลื้อยเข้าบ้าน จะได้กินผลของมัน มาต้มจิ้มน้ำพรกอร่อยชุ่มคอจริงๆ นะคะ