ตัวสกปรกที่สุด..คือ..กิเลสในหัวใจ

เทศน์อบรมฆราวาส
ณ ศาลาสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ
เมื่อเช้าวันที่ ๒๕ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐

ตัวสกปรกที่สุด..คือ..กิเลสในหัวใจ

เขาเขียนไว้หน้าวัด เขาคึกคะนอง หรือเขาดูความเคลื่อนไหวของเราก็ไม่ทราบ หรือเขาเขียนคึกคะนองก็ไม่ทราบ เงินวัดนี้ไม่เก็บ ว่าอย่างนั้นนะ จ่ายไปหมด ใครมาสร้างอะไร ๆ ให้ไม่เอา แต่ทางจงกรมเป็นเหว นั้นแหละธรรมเจริญ เขาเขียนไว้ข้างนอก เราไม่ได้ไปเขียนละ เราผ่านไปอ่านดู ที่ว่าไม่เก็บถูกต้อง เงินวัดนี้ไม่เก็บถูกต้อง ออกหมดเลย ใครสร้างอะไรให้ก็ไม่เอา ถูก เราจะเอาเฉพาะที่จำเป็น ๆ ไม่จำเป็นไม่ให้ทำ คือทำอะไรต้องมีเหตุมีผลทุกอย่าง

คิดดูซิ กุฏิเราเขามาขอสร้างถึง ๘ หน กุฏิเราอย่างทุกวันนี้ อยู่ขนาดนั้นก็จะไปอยู่อะไรอีก เขาจะมาขอสร้าง รื้อใหม่ ไม่ให้รื้อ ขอสร้างใหม่ ไม่ให้สร้าง ซัดถึง ๘ หน หนที่ ๘ ขนาบใหญ่เลย เราละขนาบ จากนั้นมาเลยเงียบ เพราะมันอยู่พอ เป็นพอ ไปมาหายุ่งอะไร ว่าอย่างนั้นเลย

ร่างกายนี้มันวิเศษวิโสมาจากไหน มันก็กองอสุภะอสุภัง

เหล่านี้เขาไม่ได้สกปรกนะ ร่างกายนี้สกปรก ไปเกี่ยวข้องกับอะไรสกปรก เกี่ยวข้องกับเครื่องนุ่งห่มใช้สอยอะไร ต้องซัก ต้องล้าง ต้องอะไร ไม่มีอะไรสกปรกยิ่งกว่าร่างกาย

สิ่งเหล่านี้เขาไม่ได้สกปรก สร้างไปแล้วเขาก็เรียบร้อยอยู่อย่างนั้น มาสร้างหาอะไร มันก็พอกันแล้วกับซากผีดิบ กุฏิที่พัก ที่อยู่ เขาสวยงามสะอาดสะอ้านยิ่งกว่าร่างกาย ไม่ให้สร้าง บอก นั่นละ ๘ หน หนที่ ๘ เอาใหญ่เลย เอาจริง ๆ ไม่ใช่ธรรมดา ดุเอาจริง ๆ ทำไมพูดเท่าไรไม่ฟังเสียงครูเสียงอาจารย์ คำพูดสอนเหล่านี้ไม่เป็นธรรมแล้วเหรอ เป็นธรรมแต่จะสร้าง ๆ อย่างนั้นเหรอ ใส่ เงียบ นี่ ๘ หนแล้วนะ จากนั้นมาเงียบ ก็จะสร้างอะไร ร่างกายของเราอะไรจะสกปรกยิ่งกว่า ร่างกายนี้สกปรกมาก สร้างอะไรขึ้นมา ๆ มันสกปรก เพราะร่างกายเข้าไปเกี่ยวข้อง ต้องเช็ดต้องล้างต้องถู

มนุษย์ไปไหนสกปรกตรงนั้น แล้วยังจะสร้างห รูๆ หร าๆ ฟู่ ๆ ฟ่า ๆ เท่านั้นชั้นเท่านี้ชั้น ประดับประดาตกแต่ง ไปตกแต่งอะไรซากผี ให้มันสดสวยงดงามไปที่ไหน นั่นละธรรมท่านพิจารณาอย่างนั้น ท่านจึงไม่ได้ตื่นเต้นกับสิ่งใด คือพอเหมาะพอดีอยู่กันไป

พอพูดอย่างนี้ ก็วิ่งเข้าถึงเรื่องหลวงปู่มั่นเรา แต่ท่านไม่ได้มากระจายออกอย่างเรา ท่านบอกสร้างหาอะไร ท่านว่า นี่มันพอดีแล้ว คำว่าพอดีครอบไปหมด สร้างหาอะไร ไปทำกุฏงกุฏิให้ ท่านดุ ท่านไม่ให้ทำ นี่มันพอดีแล้ว ไปอยู่ที่ไหนท่านกั้นห้องอยู่ ๆ ก็พอดีกับอัตภาพซากผีดิบ อยู่ในห้องนั้นมันก็พอดีกัน เหมือนว่าหีบศพดิบเท่านั้น ท่านไม่ตื่นไม่เต้นกับที่อยู่ที่อาศัย ไม่ได้เหมือนกิเลส

ตัวสกปรกโสมมที่สุดคือ กิเลส มันกลบ

ร่องรอยความสกปรกของมัน อะไรหาตกหาแต่งให้สวย ให้งาม เพื่อกลบความสกปรกของตัวเองที่ฝังอยู่ในร่างกาย และจิตใจของโลก

มันไม่ได้สะอาดนะกิเลส สกปรกมากที่สุด มันจึงหาเครื่องประดับมากลบมาปิดเอาไว้ไม่ให้เห็น ไม่ให้รู้ ใครก็ดูตั้งแต่ผิวเผินข้างนอก ๆ ตัวสกปรกคือ ตัวกิเลสมันไม่ได้ดู พระพุทธเจ้า-พระสาวกท่านดูตัวนั้น ชำระออกหมดแล้วอยู่ไหนสบายหมด การอยู่ การกิน การใช้สอย ความเป็นอยู่ปูวายท่านสะดวกสบายหมด เพราะไม่มีอะไรมากวน กิเลสตัวกวนที่สุด ชอบประดับประดาตกแต่งให้สดสวยงดงาม ไม่มีอะไรเกินกิเลส ตัวสกปรก มันหามากลบเอาไว้ ๆ ไม่ให้มองเห็นตัวสกปรกของมัน ใครเห็นก็เห็นตั้งแต่ภายนอกที่ประดับประดาตกแต่งหน้าร้าน ภายในร้านมีแต่ขี้หมู ขี้หมา กิเลสมันไม่ให้เห็น ธรรมจ่อเข้าไปเห็นหมด เป็นอย่างนั้นละ

ถ้าหากว่าความเป็นอยู่ปูวายพอดิบพอดีกับธรรมท่านแล้ว จะไม่ยุ่งยากมากนะมนุษย์เรานี้ เป็นไปเพราะกิเลส

อันนั้นก็ดี อันนี้ก็ดี ดีไม่ดีแข่งขันกันชิงดี ชิงเด่น ชิงไปตลอด ชิงอะไรมันไม่ดี ชิงไปไหนมันก็เลวไปทั้งนั้นละ ถ้าดีแล้วไม่ต้องชิงก็ดี อันนี้ชิงดีชิงเด่น ดีอยู่ที่ไหน เด่นอยู่ที่ไหนมันไม่มีเรื่องของกิเลส ไม่มีคำว่าดีว่าเด่น มีแต่เลว เรื่องธรรมไม่มีชิง อะไรสกปรกชะล้างออก ๆ

เรื่องธรรมเป็นอย่างนั้น พวกเราพวกตาบอดมันไม่เห็น เป็นบ้ากันด้วยการตกแต่งประดับประดา ทุกสิ่งทุกอย่างเอาให้สวยให้งามที่สุด

คือกิเลสมันกลบตัวของมัน เข้าใจไหม ตัวสกปรกที่สุดคือ กิเลสมันอยู่ในหัวใจ

มันหาเครื่องมาปกปิดความสกปรกของมัน ด้วยการตกแต่งประดับประดาทุกสิ่งทุกอย่าง แม้แต่ร่างกายออกไปถึงบ้านถึงเรือนสถานที่อยู่ มันประดับประดาเอาไว้หมด เพื่อกลบตัวสกปรกของมัน

พากันจำเอานะ จะติดตามกันอย่างไรไม่ทัน ตายทิ้งเปล่าๆ ถ้าตามมันทันแล้วไม่ดีดไม่ดิ้น อยู่ไหนสบายไปหมด เราไม่ทุกข์มากลำบากมาก นี่เพราะวิ่งตามกิเลส เห็นเขามีเราก็อยากมี ชิงกัน ชิงกิเลสกัน ตัวนั้นก็สกปรก ตัวนี้ก็สกปรก แล้วมาพลิกใหม่ว่าชิงดีชิงเด่นกัน ชิงความสกปรกกันไม่ว่านะ เป็นอย่างนั้นละ

ธรรมท่านไม่ได้เป็น ท่านดูตลอดทั่วถึง ดูละเอียดลออมาก ไม่มีอะไรเกินธรรม ถ้าปฏิบัติตามธรรมแล้วสบาย ๆ เครื่องบริขาร พ่อแม่ครูจารย์ มรณภาพมีอะไร ไม่มี เครื่องบริขารที่จะแยกอันนี้ให้เป็นที่ระลึกกราบไหว้บูชาของบรรดาลูกศิษย์ไม่มี มีบาตรบาตรก็ดูว่าไปไว้จุดศูนย์กลางที่วัดสุทธาวาส ไม่ได้ให้ส่วนบุคคล ส่วนบุคคลอื่นใดก็ไม่กล้ารับ ดูเอาไปไว้ที่สุทธาวาสที่พิพิธภัณฑ์ บาตรบริขารหลวงปู่มั่นไปอยู่ที่นั่น ไม่ได้แจกให้ใคร

ความสกปรกมันกลบตัวของมัน ออกให้เป็นของสวยของงาม เพื่อไม่ให้เห็นตัวสกปรกมัน

เพราะฉะนั้น โลกถึงดีดดิ้น เพราะวิ่งไปตามกิเลสมันหลอก ถ้าดูตามความสัตย์ความจริงแล้วไม่ดีด ไม่ดิ้น การอยู่การกินใช้สอยการแต่งเนื้อ แต่งตัว สถานที่อยู่ปลูกบ้าน ปลูกเรือนพออยู่อยู่ได้แล้ว พอแล้ว ๆ อันนี้ทำอะไรไม่พอ เพราะกิเลสมันปกปิดของมัน มันกลัวจะไปเห็นความสกปรกของมัน ต้องประดับประดาตกแต่งตั้งแต่ร่างกายนี้ออกไปถึงสถานที่อยู่ที่ไหน ๆ ให้สวยงามหมด ไม่ให้เห็นความสกปรกของกิเลส

ธรรมท่านเห็นแล้วท่านไม่ยุ่ง ไม่สร้าง ถ้าว่าสร้างที่พักที่อยู่ พออยู่พอเป็นพอไป การใช้สอยก็เหมือนกัน ไม่ฟุ่มเฟือย ทุกอย่างอยู่ง่าย กินง่าย นอนง่าย ไปง่ายมาง่าย ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่กับธรรม ถ้าเป็นกิเลสไม่พอ ๆ ทั้งนั้นละ เป็นบ้ากันทั้งโลก กิเลสสอนคนให้เป็นบ้า เอาละวันนี้พูดเท่านั้นละ..ให้พร..


รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
<!-- m -->http://www.luangta.com<!-- m --> หรือ <!-- m -->http://www.luangta.or.th<!-- m -->
และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz
และเครือข่ายทั่วประเทศ

ลานธรรมจักร • แสดงกระทู้ - ตัวสกปรกที่สุดคือกิเลสในหัวใจ