ตะกรุดฤาษีเก้าตน ตะกรุดในตำนานแห่งแดนล้านนา

ตะกรุดที่หายากที่สุดของล้านนา คือตะกรุดฤาษีเก้าตน ครูบาสม วัดป่าแดด หรือที่เรียกกันว่าครูบาเสือ เหตุที่เรียกว่าครูบาเสือ ก็เพราะว่าท่านได้สำเร็จวิชาแปลงกายเป็นเสือ ซึ่งเป็นวิชาขั้นสูงสุด และท่านยังเคยแปลงเป็นเสือเพื่อทดสอบพระที่นั่งสมาธิธุดงในป่า 3 ท่าน โดยสองท่านพอเห็นเสือต่างพากันวิ่งหนีไป เหลือเพียงพระครูสิริธรรมโฆษิต (ครูบาวัดปากกอง หรือครูบาผีกั๋ว) ท่านเดียวที่ยังนั่งสมาธิอย่างสงบ ครูบาสมท่านเลยรับเป็นศิษย์และเป็นถ่ายทอดวิชาให้ครูบาปากกองจนหมดสิ้น ในอดีตพระที่สำเร็จอภิญญาขั้นสูงกลายร่างเป็นเสือได้ก็จะมี หลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ย หลวงพ่อเฮง วัดเขาดิน หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ หลวงพ่อเกษมเขมโก สุสานไตรลักษณ์ และก็ครูบาสม วัดป่าแดด ท่านเป็นสหธรรมกับครูบาเจ้าศรีวิชัย และครูบาแก้ววัดน้ำจำ เคยแลกเปลี่ยนความรู้กันบ่อยๆ ลูกศิษย์ครูบาเจ้าศรีวิชัยหลายรูปก็มาเรียนวิชากับครูบาสมด้วยเช่นกัน เช่นครูบาชุ่ม วัดวังมุย ตะกรุดหนังควายท่านเรียนมาจากครูบาสม ครูบาผัด วัดศรีดอนมูล อาจารย์ครูบาน้อย ผู้ที่ละสังขารแล้วไฟเผาไม่ไหม้ เจ้าของวิชาตะกรุดก๋าสะท้อนที่โด่งดัง ก็ไปเรียนวิชาตะกรุดกับครูบาสม ครูบาปากกอง ครูบาขัตติยะ วัดเวฬุวัน ครูบาวัดดอนจืน และอีกหลายๆท่านที่โด่งดังในแดนล้านนา ส่วนมากก็มาเรียนวิชากับครูบาสมทั้งสิ้น จึงถือว่าท่านเป็นเหมือนบรมครูของครูบาอาจารย์ทั้งในอำเภอสารภี และลำพูน เลยก็ว่าได้
ตะกรุดฤาษีเก้าตน เท่าที่เคยเห็นมีไม่ถึงสิบดอก เป็นการสร้างขึ้นโดยอาราธนาบารมี อิทธิฤทธิ์ ของฤาษีที่มากด้วยฤทธิเดชทั้งเก้าตนมาไว้ที่ตะกรุด อันมี ฤาษีตาวัว ฤาษีตาไฟ ฤาษีปะไลย์โกฏ ฤาษีกัสสะปะ ฤาษีไกรภพ ฤาษีพุทธมงคล ฤาษีสิงหดาบถ ฤาษีสัจจะพันคิรี ฤาษีมุนีดาบถ ซึ่งฤาษีแต่ละตนก็จะมีความชำนาญในด้านต่างๆที่แตกต่างกัน บางท่านเด่นด้านหนังเหนียว คงกระพัน บางท่านก็ด้านเมตตามหานิยม บางท่านก็ด้านโภคทรัพย์ เป็นต้น ครูบาสมท่านได้อัญเชิญอิทธิฤทธิทุกอย่าง บารมีฤาษีทุกตน มาไว้ในตะกรุดนี้ เพื่อปกป้องลูกหลาน ลูกศิษย์ลูกหา ที่เคารพศรัทธาท่าน ให้ปลอดภัย อยู่ดีกินดี เป็นที่เมตตาและมหาอำนาจ ตลอดจนโภคทรัพย์ เรียกได้ว่าพุทธคุณครอบจักรวาฬเลยทีเดียว ใครมีวาสนาได้ครอบครองก็ไม่อยากขาย เปลี่ยนมือยาก เพราะหายากเหลือเกินครับ ในเว็บมีแต่คนโชว์ ไม่มีคนขายครับ ดอกนี้ก็เช่นกัน ขอแสดงไว้เพื่อเป็นความรู้และฝากไว้เป็นมรดกของแผ่นดินล้านนาเหมือนกันครับ บางท่านอาจจะมีปัญหาสงสัยในใจว่า ทำไมท่านเก่งขนาดนั้น เหตุใดทานจึงไม่เป็นที่รู้ัจักซักเท่าไหร่ คำตอบก็มีอยู่ว่า ในสมัยก่อนสื่อยังไม่ก้าวหน้าเท่าปัจจุบันนี้ และวัตถุมงคลของท่านก็สร้างน้อยชนิดนับชิ้นได้เลย และท่านสร้างเฉพาะตะกรุดเท่านั้น ทั้งตะกรุดโทน ตะกรุดก๋าสะท้อน ซึ่งมีความคล้ายกับของเกจิอาจารย์ท่านอื่น ซึ่งแยกสำนักไม่ได้ นอกจากตะกรุดฤาษีเก้าตน ที่ท่านสร้างมาเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของท่าน โดยครูบาปากกองท่านก็สร้างตามต้นฉบับอาจารย์ท่านเหมือนกัน แต่จะเป็นฤาษีแปดตน มีตะกรุดแปดดอก คงเป็นเพราะไม่อยากสร้างให้เหมือนอาจารย์หรือเทียบชั้นกับอาจารย์ก็เป็นได้ (อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวครับ) ช้างเผือกอยู่ในป่า ถ้าไม่หาก็ไม่เจอครับ ฉันใดฉันนั้น ครูบาอาจารย์ พระเกจิ แห่งอำเิภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ ถือว่าได้กำเนิดพระอรหันต์มากมายครับ และความศักดิ์สิทธิ์ของวัตถุมงคล ไม่ได้วัดกันที่ราคา แต่วัดกันที่เจตนาการสร้าง และพิธีกรรมการสร้าง ตลอดจนผู้สร้างมากกว่าครับ