จะทําอย่างใง หากผมมีปัญหาใน การปฏิบัติ เช่นนี้ครับ

ในเวลา ที่ผมปฏิบัติสวดมนต์ ภาวนา มักจะมีความรู้สึกเข้ามาว่า นี่ เรากําลังทําอะไรอยู่นะ เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง บางทีจิตก็เกิดการลบหลู่ จนบางครั้ง รู้สึกหดหู่ ครั้งต่อไปเลยไม่กล้าปฎิบัติอีก กลัวจะบาป เเต่ก็อยากปฏิบัติทุกวัน อย่างนี้ควรทําอย่างไรดีครับ

 

ปรามาสพระ โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

​

"กราบเรียนหลวงพ่อที่เคารพ ในระยะนี้ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใด ลูกมีอารมณ์อยากจะด่าพระบ้าง ด่าหลวงพ่อบ้าง ปรามาสพระพุทธเจ้าบ้าง ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรจึงจะหายครับ...?"



เหตุที่จะเกิดได้เพราะการเจริญกรรมฐาน ถ้าการเจริญกรรมฐานดีขึ้นมาจะข้ามขั้นพอที่มารจะดึงไม่อยู่ อารมณ์นี้จะเกิด เป็นเรื่องของพระยามาราธิราช เขาเรียก กิเลสมาร น่ะ มันเกิดเข้ามาคร่อมใจห้ามได้ดี ถ้าดีกว่านี้จะไม่ตกอยู่ในอำนาจของเขา เรียกว่าจะไม่ลงนรก คิดจะทำจิตใจให้ฟั่นเผือไปโกรธนั่นโกรธนี่ เว้นนั่นเว้นนี่เสีย

แต่ว่ามันจะเป็นชั่วคราว บางทีก็สัก 4-5 เดือน และต่อไปก็หาย ถ้าอารมณ์ดีขึ้นมาก็ขอขมาโทษพระรัตนตรัย ขอขมาโทษพระพุทธเจ้า ถ้ามันฟุ้งก็ฟุ้งไป ถ้าเลิกฟุ้งรู้สึกตัวขึ้นมาได้ก็ขอขมาโทษใหม่ อย่างนี้ไม่ช้าก็หายนะ ไม่เป็นไร

แม้แต่ฉันในช่วงเจริญฌานโลกีย์ มันก็มีเหมือนกันก่อนจะขึ้นอันดับสูงนะ นี่มันก็มีอาการอย่างนี้เป็นของธรรมดาที่ท่านบอกว่ากิเลสมารเข้าครอบงำจิต เรายอมแพ้มันเราก็ตกต่ำแน่นอน มันอาจจะเผลอ ขอขมาแล้วเผลอก็ว่ากันไป มีสติใหม่ก็ตั้งใจขอขมาใหม่ ไม่ช้ามันก็เลิก

อย่าง อาจารย์ฉัตร ลูกศิษย์หลวงพ่อปานหนักกว่านี้ ไม่ใช่อารมณ์ด่าใครหรอก นั่นป่วยแบบท่าน โคธิกะ เลย บวมทั้งตัว ๑ ปี ไม่ขยายตัว หลวงพ่อปานบอกว่าคุณฉัตรเอ้ย ! ลดกรรมฐานสัก ๑ วัดได้ไหม มันจะได้หาย อาการอย่างนี้ไม่ใช่อาการไข้ปกติ มันเป็นเรื่องกิเลสมารแกล้ง

อาจารย์ฉัตรบอกว่าผมพยายามทำมาตั้งหลายปี ยอมแพ้กิเลสมารวันเดียวผมยอมไม่ได้ ผมยอมตายพร้อมกับธรรมะดีกว่า พอปฏิญาณแบบนั้นรุ่งขึ้นหาย มันสู้ไม่ได้มันเลยเลิก กลัวคนบ้า ไอ้นี่ก็เหมือนกัน อาการอย่างนีต้องสู้กันหลายวันหน่อย เพราะมันอารมณ์ทางจิตใจนะ นั่นมันครอบงำทางกายด้วย เปลื้องง่ายกว่า

จากหนังสือ ธรรมปฎิบัติ เล่ม ๑๕
วัดจันทาราม(ท่าซุง) อ.เมือง จ.อุทัยธานี​

 

เรื่องจิตปรามาสพระตอนปฏิบัติ เป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นนะครับ ตามที่หลวงพ่อท่านกล่าวไว้ข้างบน.....

ส่วนเรื่องอื่นที่เกิดขึ้นกับคุณนั้น ผมแนะนำว่าคุณอย่าไปสนใจเลยครับ จริงๆแล้วมันคือกิเลส มันคือนิวรณ์ มันคือความฟุ้งซ่านในจิต ถ้าคุณไม่สนใจมัน แล้วคุณปฏิบัติในกรรมฐานต่อไป คือสมมุติว่าคุณฝึกลมหายใจ คุณก็นำจิตไปสนใจแต่ลม มันจะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่ต้องไปสนใจ กำหนดรู้ที่ลมอย่างเดียว หรือถ้าคุณสวดมนต์อยู่ ความคิดมันเกิดขึ้น ก็ทิ้งไปเลย สวดต่อ ไม่ต้องไปสนใจมัน ไม่นานครับ พวกนี้จะหายไปเอง.....

ถ้าสมมุติว่าคุณชอบในการสวดมนต์ ผมแนะนำให้คุณเพิ่มบทขอขมาพระรัตนตรัยเพิ่มเขาไปอีกบทในการสวดมนต์ปกติ อย่างนี้ก็ได้นะครับ

 

คำขอขมาพระรัตนตรัย​

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ


สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต ฯ

(ถ้าหลายคนว่า.....ขะมะตุ โน ภันเต, ฯลฯ....
ขะมะตุ โน ภันเต , อุกาสะ ขะมามะ ภันเต ฯ )


หากข้าพระพุทธเจ้า ได้เคยประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินต่อพระรัตนตรัย อันมีพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ด้วยทางกายหรือวาจาก็ดี และด้วยเจตนาหรือไม่มีเจตนาก็ดี รู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี ขอองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระธรรม พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย และผู้มีพระคุณทุกท่าน ได้โปรดอดโทษให้แก่ข้าพระพุทธเจ้าตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบเท่าเข้าสู่
พระนิพพานด้วยเทอญ ฯ

จากหนังสือสวดมนต์แปล
วัดจันทาราม (วัดท่าซุง) อ.เมือง จ.อุทัยธานี

 

ประตูอมตะ เราเปิดแล้วเพราะท่าน ชนผู้ฟังจงปล่อยศรัทธา
มาเถิด ดูกรพรหม เราจะไม่มีความสำคัญในความลำบาก
แสดงธรรมอันประณีตที่ชำนิชำนาญในหมู่มนุษย์ ฯ
[๕๕๘] ลำดับนั้น สหัมบดีพรหมดำริว่า เราอันพระผู้มีพระภาคทรงทำ
โอกาสเพื่อทรงแสดงธรรมแล้ว จึงถวายอภิวาทพระผู้มีพระภาค ทำประทักษิณแล้ว
อันตรธานไปในที่นั้นเอง ฯ

http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=15&A=4405&Z=4482

 

มันต้องแยกกันนะ
ไหว้พระสวดมนต์ปฏิบัติธรรม นี่เป็นการทำความดี เราก็ทำ
ปรามาสพระ เป็นมโนกรรมชั่ว เราพยายามงด
เราพยายามทำความดี ถ้าจิตวอกไปปรามาส เราก็ระงับซะ
คิดแค่นี้แหละครับ ผมก็เป็น
ผมก็ระงับ เครื่องมือในการระงับก็มีเยอะ
กรรมฐาน ๔๐ เอย มหาสติปัฏฐาน ๔ เอย อานาปานสตินี่แหละระงับได้ไวนักแล
แต่กสิณจะไวกว่านะ ถ้าฝึกกสิณได้มันจะระงับได้ไวมาก

จริงๆแล้ว ปัญหาของเราก็คือ เราไม่เจริญ พุทธานุสสติ ธัมมานุสสติ สังฆานุสสติ
ถามตัวเองบ่อยๆสิว่า พระพุทธเจ้าดีจริงมั้ย พระธรรมที่ทรงแสดงนั้นเป็นของจริงมั้ย
พระอริยสงฆ์ที่ตามรอยพระพุทธบาทท่านดีมั้ย
คิดทบทวนบ่อยๆ นิวรณ์ข้อวิจิกิจฉามันก็จางหายไปครับ

 

กิเลสครองใจ

เพราะเรายังมีกิเลสนี้ละจึงต้องมาปฏิบัติกัน ลักษณะที่คุณเป็นผมเองเป็นบ้าง แต่ไม่มาก ผมก็ไม่ได้สนใจเพราะไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นอย่างนั้น แต่มีคนที่เป็นมากอย่างคุณ เคยได้พูดคุยกัน เขาก็ปฏิบัติไปเรื่อยๆครับ หากมีปัญหาไม่สบายใจก็ขอมาต่อพระรัตนตรัยหลังการปฏิบัติทุกครั้ง ไม่นานก็จะค่อยๆหายไปครับ แนะนำให้ปฏิบัติต่อไปเรื่อยๆ และขอขมาต่อพระรัตนตรัย หากมีลักษณะอย่างเดิมเกิดอีก
เจริญในธรรมครับ