ความอัศจรรยย์อย่างหนึ่งในพระธรรมวินัย

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า กล่าวถึงความอัศจรรย์อย่างหนึ่งในพระธรรมวินัย ว่า

"การศึกษาพระธรรมวินัยเป็นไปตามลำดับ การบำเพ็ญไปเป็นตามลำดับ และ การปฏิบัติเป็นไปตามลำดับ"

อรหันตผลไม่ได้บรรลุโดยพลันทันที

ดังความอัศจรรย์ของมหาสมุทรที่ค่อย ๆ ลาดลึกลงไปเป็นลำดับ ไม่ได้ลึกลงไปทันที

___________

แสดงว่าการปฏิบัติควรทำไปตามลำดับ ไม่ใช่หาทางลัดหรือวิธีลัดตามที่มีใครบอกให้เชื่อ ถ้ามีทางลัดแล้วได้ผลจริงคงจะได้บรรลุอรหันต์กันง่าย ๆ โดยไม่ต้องใช้พละ (กำลัง คือ ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา) อะไรเลย ถ้าเป็นแบบนี้ความยุติธรรมคงไม่มี


อย่าใจร้อน ความยุติธรรมมี พระพุทธเจ้าตรัสสอนว่า ปรับอินทรีย์ ๕ (ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา) ให้พอดี การปฏิบัติก็จะได้ผล

เอาสติไว้กลางควบคุมศรัทธาและปัญญาให้พอดีที่หัวท้ายสองข้างไม่หนักไปข้างใดข้างหนึ่ง และ ปรับกำลังคู่ของวิริยะกับสมาะธิให้เหมาะพอดี

(ถ้าหนักศรัทธามากไปกลายเป็นความงมงาย ถ้าปัญญามากไปจะเป็นคนที่เชื่อตัวเองหรือตรรกศาสตร์มากไป)

 

สาธุ
มันเป็นเช่นนั้นเอง

ทางลัดไม่มี
ทางอื่นก็ไม่มี เป็นสายเอกทางเดียว

การท่องจำข้อธรรมมากๆ สวดมนต์มากๆ ก็ไม่ได้ทำให้บรรลุธรรม
ต้องลงมือทำเองจึงจะเห็นผล
คำแนะนำของคนอื่น ฟังไว้เป็นบทเรียนได้
แต่ไม่สามารถเดินตามเขาได้ทุกก้าว

ก้าวของใครก็ของใคร ไม่เท่ากัน
และที่สำคัญทำแทนกันไม่ได้
รู้แทนกันก็ไม่ได้ด้วยเป็นปัตจัตตัง

 

ขออนุโมทนาค่ะ​

​