ความหายนะอย่างถึงที่สุด10ข้อ ของการปรามาสพระรัตนตรัย

​

อ้างอิงจากหนังสือ "พระประวัติ สมเด็จพระสังฆราช สุกไก่เถื่อน"


ท่านกล่าวไว้ว่า บุคคลที่เป็นพระโสดาบันแล้ว ถ้าปรากฏว่า มีผู้อื่นผู้ใดประมาทพลาดพลั้ง หรือคะนองปาก กล่าวตำหนิติเตียน หรือนินทาว่าร้าย ด่าบริภาษ
แม้จะเป็นพระอริยะบุคคลที่เป็นคฤหัสถ์

ท่านกล่าวว่า ห้ามมรรค ผล นิพพาน แม้บุคคลผู้นั้นจะพากเพียรปฏิบัติธรรม อย่างไรก็มิอาจสามารถ บรรลุมรรคผลได้
การติเตียน ด่าบริภาษพระอริยเจ้า จึงมีโทษมาก

เกิดความหายนะอย่างร้ายแรงที่สุด10อย่างคือ

บุคคลผู้นั้นจะยังไม่บรรลุธรรมที่ยังไม่บรรลุ 1
เสื่อมจากธรรมที่บรรลุแล้ว ฌาณ สมาธิ จะเสื่อมทันที 1

สัทธรรมของบุคคลผู้นั้นย่อมไม่ผ่องแผ้ว 1
เป็นผู้หลงคิดว่าตนเป็นผู้บรรลุสัทธรรม 1

ไม่ยินดีในการประพฤติพรหมจรรย์ 1
ถ้าเป็นภิกษุต้องอาบัติเศร้าหมองอย่างใดอย่างนึง 1

ย่อมถูกโรคเบียดเบียนอย่างหนัก 1
ถึงความเป็นบ้ามีจิตฟุ้งซ่าน 1

หลงตามกาละ คือตายอย่างขาดสติ 1
เมื่อตายย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก 1

กรรมที่บริภาษ ด่าทอ พระอริยบุคคลนี้ เป็นกรรมตัดรอน มรรคผล นิพพาน
มิใช่กรรมเก่า แต่เป็นกรรมที่สร้างขึ้นใหม่ และมีผลรุนแรงมาก มีอำนาจตัดรอนกรรมดีอื่นๆในทันใด

วิธีแก้กรรมนี้ ต้องกล่าวขอขมาโทษ แก่พระอริยเจ้า เมื่อพระอริยเจ้าอดโทษไม่เอาโทษแล้ว ก็ไม่ห้าม มรรค ผล นิพพาน กลับมาเป็นปรกติดังเดิม

ขอขอบพระคุณ องค์สมเด็จพระสังฆราช สุกไก่เถื่อนครับ สำหรับธรรมะนี้

ดังนั้นให้เราหมั่นขอขมาพระรัตนตรัยทุกๆวัน
เพราะเราไม่รุ้ว่าบุคคลที่เราเดินผ่านไปผ่านมา หรือว่าพบเจอ แล้วเราไปแสดงอากัปกิริยานไม่เหมาะสม ใส่ท่าน บุคคลเหล่านั้น ท่านเป็นพระอริยเจ้าหรือไม่
เพื่อความปลอดภัยและเจริญก้าวหน้าของตัวเราเอง ให้เราอย่าประมาท ปรามาสพระรัตนตรัยเด็ดขาด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเว็บพลังจิต ที่ค่อนข้างจะมีทั้งพระโพธิสัตว์ ทั้งพระอริยเจ้า แวะเวียนมาเสมอๆ ดังนั้นอย่าไปปรามาสท่านใดเป็นอันขาดครับ

ความหายนะที่ร้ายแรงก็คือ การหลงว่าเราบรรลุธรรมไปแล้ว เพราะถ้าเราหลงว่าตัวเองบรรลุโดยที่ยังไม่ได้บรรลุจริงๆแล้วล่ะก็

ส่วนมากจะกู่ไม่กลับและมีอบายภูมิเป็นที่ไปครับ
แล้วยิ่งเราไปสอนคนผิดๆ เพราะหลงว่าตัวเองบรรลุธรรมไปแล้ว
ยิ่งสอนคนด้วยธรรมะผิดๆไปเป็นจำนวนมากเท่าไหร่ เราเองก็จะยิ่งต้องชดใช้กรรมนานเท่านั้นครับ

ดังนั้นอย่าเผลอปรามาสพระเป็นอันขาดครับ





____________________________


>> ขอขมาพระรัตนตรัย

 

ผมเห็นด้วยคนครับ ........จงสนทนากันครับเพื่อเพิ่มเติมปัญญาในส่วนที่ขาดหาย........และอย่าปรามาศกันโดยทดสอบปัญญากันเพื่อหาจุด? ??..................ของแต่ละบุคคน............ไม่มีใครที่มีปัญญารอบรู้มากเท่าองค์พระสมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอรหันต์เจ้าครับ............... จงคิดเสมอว่าเรายังไม่ดีพอครับ.............อนุโมทนาสาธุครับ แล้วสมาธิของแต่ละท่านจะเดินไปตามลำดับ...แล้วท่านจะรู้เองครับว่ามรรค 4 ผล 4 นิพพาน 1 เป็นเช่นไร สาธุครับ...........

 

อืมหรือ งั้นจะไห้ดี ช่วยแสดงไห้ดูด้วยสิว่า แค่ไหนที่เรียกปรามาส
หรือสงสัยก็คือปรามาส
หรือสงสัยได้แค่ไหรจึงไม่เรียกปรามาส
พอดีไม่ค่อยรู้เรื่องหนะนะ ยังไม่ได้ ยาน4หนะ

ออ รบกวนคุณ จขกท คนตอบด้วยนะครับ คนอื่นไม่ต้องตอบหรอกครับ
กราบขอบพระคุณครับ

 

ถูกต้องที่สุดครับ ประเสริฐแท้ พระสัทธรรมขององค์พระสัมมา สาธุ อนุโมทนา ครับ..

 

เราปรามาส หรือว่าไม่ปรามาส
ตัวเราเองก็ย่อมรู้ดีที่สุดครับ

หลวงตามหาบัว ท่านเป็นพระที่ดีมากๆ
แต่พระที่ดีแบบหลวงตาท่านก็มีอยู่หลายองค์นะครับ

คนส่วนไหญ่มักเอา ตนเองเป็น-บัน-ทัด-ถาน-เอาตนเองเป็นที่ตั้ง สิ่งใดๆที่ตนเองทำไม่ได้ เห็นไม่ได้ รู้ไม่ได้ คนเหล่านั้นจะบอกว่า ไม่มีจริง และเมื่อเขาทำไม่ได้เขาก็คิดว่าคนอื่นก็ทำไม่ได้เช่นกัน
เมื่อเขาสัมผัสไม่ได้เขาก็ว่า คนอื่นก็สัมผัสไม่ได้เหมือนเขา

เรากำลังเอาความคิดตัวเองเป็นบรรทัดฐานเพื่อวัดว่าท่านใดดี ท่านใดไม่ดีอยู่รึเปล่าครับ
ถ้าจิตของเราเคยคิดตำหนิติเตียนพระอริยสงฆ์ ก็กราบขอขมาท่านได้เสมอครับ ไม่เคยสายไปครับ

หรือแม้แต่เทวดาเอง ท่านก็มีความดีของท่าน
เราเคยปรามาสเทวดาหรือไม่ครับ

ทางที่ดีเราขอขมาให้หมดดีกว่าครับ ชาตินี้ไม่เคย ชาติก่อนก็อาจจะเคยครับ
เพื่อความปลอดภัยของตัวเราเองครับ

ไม่ลำบากเลยนี่ครับ แค่เราสลายคลายทิฏฐิมานะของเรา แล้วตั้งจิตขอขมาด้วยใจจริงของเราก็เท่านั้นเองครับ

 

ปรามาสพระรัตนตรัย

กราบขอบพระคุณค่ะที่แบ่งปันความรู้และความถูกต้องในการปฏิบัติตัวต่อพระรัตนตรัย

แต่มีคำถามหนึ่งว่า ถ้าสำหรับบุคคลที่ไม่อยู่ในศาสนาพุทธเป็นผู้ปรามาสเพราะไม่รู้หรือเพราะเค้าไม่ได้อยู่ในศาสนาพุทธก็ตาม เขาก็มีบาปตามนั้นเช่นกัน ใช่หรือไม่คะ? ขอบคุณล่วงหน้าในความกระจ่างคะ

ด้วยความนับถือ
ฟลัฟฟี้

 

แต่มีคำถามหนึ่งว่า ถ้าสำหรับบุคคลที่ไม่อยู่ในศาสนาพุทธเป็นผู้ปรามาสเพราะไม่รู้หรือเพราะเค้าไม่ได้อยู่ในศาสนาพุทธก็ตาม เขาก็มีบาปตามนั้นเช่นกัน ใช่หรือไม่คะ? ขอบคุณล่วงหน้าในความกระจ่างคะ

มีผลกรรมเหมือนกันครับ
อย่างตอนที่พระพุทธเจ้าทรงพึ่งจะตรัสรู้
ก็มีพราหมณ์ คนนึงเดินมาพบพระองค์
และถามว่า พระองค์นี้ดูมีราศีสง่างามยิ่งนัก
ผู้ใดเป็นอาจารย์ของพระองค์ พระองค์ทรงนับถือธรรมของผู้ใด
พระองค์ก็ทรงตอบว่า พระองค์ทรงบรรลุธรรมด้วยตัวพระองค์เอง เป็นพระพุทธเจ้า
พราหมณ์ คนนี้ก็ไม่เชื่อ คิดว่าใครจะบรรลุธรรมได้เอง แล้วก็เดินจากไป
เลยแทนที่จะบรรลุธรรมเป็นคนแรก เลยอดเลย
เพราะปรามาสพระพุทธเจ้าโดยไม่ทราบว่า พระองค์นี้ คือพระพุทธเจ้า

แต่ก็ไม่รู้ตอนนี้ท่านขอขมาพระพุทธเจ้าแล้วรึยังนะ

แล้วก็มีเรื่องของพระท่านไหนเล่ามาจำไม่ได้
ประมาณว่ามีคนคริสต์ เห็นพระพุทธรูปก็ไม่รู้เผลอไปเดินข้าม หรือลบหลู่โดยไม่ตั้งใจ
พอตายแล้วก็มาหาหลวงพ่อ หลวงพ่อท่านก็อุทิศบุญให้
ปรากฏว่าคนๆนี้ โมทนาหรือรับบุญไม่ได้ เพราะเคยลบหลู่พระพุทธเจ้าเอาไว้
ซวยเลยคนนี้ ต้องรอค่อยๆใช้กรรมไป

แล้วจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของศาสนาดก็ตาม
ก็ล้วนมีความดีด้วยกันทั้งนั้น อย่าปรามาสสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งของศาสนาพุทธ และศาสนาอื่นครับ เพื่อความปลอดภัยของเราเองครับ

 

อนุโมนาบุญค่ะ

 

ส่วนมากจะกู่ไม่กลับและมีอบายภูมิเป็นที่ไปครับ
แล้วยิ่งเราไปสอนคนผิดๆ เพราะหลงว่าตัวเองบรรลุธรรมไปแล้ว
ยิ่งสอนคนด้วยธรรมะผิดๆไปเป็นจำนวนมากเท่าไหร่ เราเองก็จะยิ่งต้องชดใช้กรรมนานเท่านั้นครับ.....เยี่ยมครับ

อย่างไรที่เป็นปรามาศบ้างครับ จะได้จำไว้...

 

โมทนาด้วยครับ บทความนี้ให้ประโยชน์มากเลยครับ ทางที่ดีก็ควรจะขอขมาพระรัตนตรัย ทุกวันตามที่หลวงพ่อท่านสอนนะครับ เอ แต่ว่าจำเป้นต้องต่อหน้าพระพุทธรูปทุกครั้งเลยหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ
หรือจะคิดขอขมาเอาในใจก็ไม่รู้ว่าได้หรือ เปล่า และต้องว่าเป้นบาลีหรือเปล่าอันนี้ไม่แน่ใจ

 

^^ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนามิ ค่ะ ^^

 

แนะนำ.....น่าจะปักหมุดกระทู้นี้นะครับ.....

 

ก็มันเห็นไม่เหมือน สัตว์ที่ได้มรรคผล มันก็จะกู่กลับยาก เช่น คุณชอบธรรมชาติ เค้าชอบแสงสี คุณก็จะไปธรรมชาติ ส่วนเค้าจะมาเหรอ เค้าก็ไปที่ชอบคือแสงสี

เดินคนละทาง มันก็ไปคนละที่ ^-^

 

แล้วถ้าใจคิดอย่างเดียวล่ะคะ จะบาปมากไหมเพราะตอนนี้จิตใจตัวเองชอบคิดว่าพระเรื่อยเลยค่ะ ไม่เข้าใจหมือนกัน แต่ทุกครั้งที่คิดก็ขอขมาตลอดนะคะ แต่มันก็คิดเองอีกแล้วกลุ้มใจมากๆค่ะ เป็นเฉพาะพระค่ะ คนทั่วไปไม่คิด

 

มโนกรรมครับ.....ใจนี่แหละครับตัวสำคัญ(อย่าให้มันเลวขนาดกับออกมาทางกายนะครับ).....ขอขมาตลอดถูกแล้วครับ.....

 

อ่านแล้วน่ากลัวมากเลย

 

มีวิธีแก้ไหมคะ คือตอนนี้กลุ่มใจมากๆขอขมาทุกวันเลยค่ะวันล่ะหลายๆรอบ จนตอนนี้คิดว่าอยากจะอยู่ห่างๆพระสักระยะเพื่อให้หายคิดว่าพระอ่ะค่ะ

 

วิธีแก้ที่คุณทำถูกแล้วครับ.....มีมันคิดขึ้นมา...ให้รู้...ให้ตัด..แล้วขอขมาตอนนั้นเลยนะ....ทำบ่อยๆ...ทุกครั้งที่มีอารมณ์นี้เข้ามา....อีกหน่อยมันก็อ่อนไปเอง....มันเป็นความเลวที่สั่งสมมาอ่ะครับ.....คำถามนี้ผมก็เคยถามหลวงตาม้านะ...ท่านก็ตอบอย่างนี้.....

 

ถูกแล้วครับ
เมื่อมีสติ สมาธิ อะไรเข้ามา จะรู้ทันเองละครับ