ความสุขของเด็กขายดอกกุหลาบ (ประสบการณ์ ผมเอง)

เมื่อคืน วันที่ 14 มกราคม 2553 เวลาประมาณ 1 ทุ่ม

ผมกับรุ่นน้องที่โรงเรียน ได้ไปทานข้าวที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ในขนาดนั้น ได้มีเด็กขายดอกกุหลาบเดินมาขายกุหลาบ

มาบอกว่า... พี่ๆ ช่วยซื้อดอกกุหลาบผมหน่อยหน่ะ
ผมก็เลยถามไปว่า...ดอกหล่ะ เท่าไหร่หล่ะ
...ดอกหล่ะ 20 บาทครับ

...งั้นพี่ไม่เอาหล่ะ


เด็กคนนั้นได้พูดขึ้นอีกว่า... อ่าว! ไม่ซื้อให้แฟนพี่หรอ
... เฮ้ยนี่ไม่ใช่แฟน น้องพี่เอง ... ไม่เชื่อหรอกแฟนพี่ๆ แน่ๆ เลย
... ดูหน้าตาสิ เหมือนกันนะ
... ไม่เชื่อหรอก





ในขนาดนั้น ผมกับน้องที่ทานข้าวด้วยกัน ได้เหลือบไปเห็น ขนมที่เด็กขายดอกกุหลาบ กินอยู่

น้องที่ทานข้าวด้วยกัน ได้ถามว่า... เฮ้ย! กินขนมคนเดียวไม่แบ่ง งกหว่ะ
น้องที่ขายดอกกุหลาบ ได้บอกว่า... อะผมให้พี่ กินป่ะ
...อ่าวมันหมดแล้วนี่หว่า อะไรเนี่ย
.... งั้นเดี๋ยวผมไปซื้อให้ใหม่นะครับ (เด็กคนนั้นยิ่มแล้วรีบเดินไปซื้อทันที)



ในขนาดนั้น ผมกับน้องที่ทานข้าวด้วยกัน ได้นั่งงงมันมึนอยู่นิดๆ นั่งจ้องมองเด็กคนนั้น มันไปซื้อมาจริงๆ ด้วย
ผมกับน้องก็ตกใจ มันไปซื้อมาจริงๆ ด้วย

จากนั้น เด็กคนนั้นก็ได้เอาขนมมาให้ผมกับน้อง ผมก็นั่งมึนๆ มันไปซื้อมาให้จริงๆ หรอนี่ น้องผมก็รีบเอาเงินให้ค่าขนมที่ซื้อมาให้ เด็กคนนั้นก็ไม่เอา ผมกับน้องก็เลยคิดไม่ออก

ก็เลยถาม ราคาดอกกุหลาบนั้น
เด็กคนนั้นก็บอกว่า ...ดอกหล่ะ 20 บาท ครับ ซื้อให้หน่อย ซื้อให้แฟนพี่ไง

ผมกับน้อง... อะๆๆ ได้ๆ ซื้อก็ซื้อ ก็รีบเอาเงินให้ 20 บาท แล้วเอาดอกกุหลาบมา

น้องที่ทานข้าวด้วยกันได้ถามเด็กคนนั้นว่า... เฮ้ยน้องมีแฟนยัง (เด็กที่คนที่ขายดอกกุหลาบ อายุประมาณ 5-6 ขวบ ตัวอ้วนๆ น่ารักนิดหน่อย) มีแฟนยังไอ้น้อง
.... ยังไม่มีเลยครับ (ยิ้ม)
... จะไปแล้วหรอไอ้น้อง
.... ครับผม (ยิ้ม)
.... งั้น จุ๊บๆๆ
เด็กคนนั้นบอกว่า ... ไม่จุ๊บ ผมมีแฟนแย้ว
(ผมกับน้องก็นั่งมึน เด็กตัวเท่านี้มีแฟนแล้วหรอเนี่ย)

ในขนาดที่แซวอยู่นาน เด็กคนนั้นได้เดินไปขายที่โต๊ะ พร้อมกับยิ้มด้วยความสุข แล้วก็จากไป

 

^___^

อ่านแล้วยิ้มเลยค่ะ


ขอบคุณนะคะ

 

เด็กมีน้ำใจจัง น่ารักค่ะ!

 

สิ่งดี ๆ จุดเล็ก ๆ ในเมืองใหญ่ ๆ
น่ารักมากค่ะ...

 

ขนาดที่ผมเขียนเรื่องนี้
และยังนึกถึงเรื่องวันนั้น



ผมยังมีความสุขอยู่เลยครับ


ความสุขเล็กใจกลางเมืองใหญ่