ความดีที่ไม่เคยถูกเปิดเผยมานาน

.เรื่องเล่าดีๆที่คนไม่รู้ ไม่มีในหนังสือเล่มใด..
ความดีที่ไม่เคยถูกเปิดเผยความเมตตาที่ไม่มีประมาณ.... เรื่องเล่าดีๆเพื่อการพัฒนาตน.......

...ไม่ต้องสึกหรอก...

... ในยุคที่คน มากด้วยอัตตาและตัวตนใน..สังคมที่มากด้วยการแสดงตนและสร้างภาพในการทำบุญและความดี ทำให้ย้อนคิดถึงความดีที่ไม่เคยถูกเปิดเผยมานาน....

.... ย้อนไปเกือบ 10 ปีก่อน หลวงตานั่งอยู่ในกุฏิร้อยลูกประคำมีเพียงไม่กี่คนที่นั่งร่วมสนทนา มีพระรูปหนึ่งกริยาเรียบร้อย บวชมาหลายพรรษา มีความปราณีตของจิตสูง ...เข้ามากราบหลวงตา..จะขอลาสึก..สืบเนื่องด้วยความจำเป็นที่ต้องไปทำงานชดใช้หนี้ที่ค้างไว้ ของครอบครัว จำนวนหนึ่งแสนบาท... พระรูปนี้เป็นพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบบวชมานานหลายพรรษา..แต่ด้วยเหตุผลทางโลกที่ครอบครัวมีฐานะยากจน..ท่านจึงจำเป็นจะต้อง สึก..เพื่อออกไปทำมาหากิน หาเงินช่วยครอบครัวใช้หนี้ไม่งั้นบ้านจะถูกยึด...

หลวงตาพิจารณามองไปที่ภาพหลวงปู่ แล้วหันมาถามพาพระว่า..อยากจะบวชหรืออยากจะสึก พระท่านยกมือไหว้ตอบด้วยน้ำตาว่า..อยากจะบวช ตลอดทั้งชีวิต..แต่มีเหตุจำเป็นจริงๆจึงต้องสึก....

หลวงตา บอกว่ารอตรงนี้นะ..แล้วท่านก็เดินเข้าไปในห้องก่อนที่จะเดินกลับออกมา ....สิ่งที่ทำให้น้ำใสๆซึมที่ตา ของพวกเรา... กับคำพูดของ.หลวงตาที่ตอบว่า... ไม่ต้องสึกหรอก ...แล้วท่านก็ยื่นเงินจำนวนหนึ่งแสนบาทให้พระรูปนั้น...นี่เงินเอาไปให้ครอบครัวใช้หนี้ ...แล้วก็ตั้งใจสวดภาวนา..ไม่ต้องคิดอะไรมาก...
พระรูปนั้นยื่นเงินคืนกลับ บอกว่ารับไม่ได้...รู้สึกเกรงใจ..และละอาย ที่ทำให้หลวงตาต้องลำบาก.. แค่มาอาศัยอยู่ที่วัดก็เป็นพระคุณอย่างมหาศาล..

หลวงตาบอก..ไม่เป็นไรเราลูกพระพุทธเจ้าเหมือนกัน..เป็นลูกหลานของหลวงปู่..เมื่อมีปัญหาเราก็ต้องช่วยกัน..

หลวงตาพิจารณาแล้วว่าท่านเป็นผู้ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบมีความตั้งใจในการที่จะบวชบำเพ็ญเพียรภาวนา.เงินแค่นี้ถือว่าเล็กน้อยมาก เมื่อเทียบกับกุศลคุณความดีที่ท่านตั้งใจจะทำ.

.. พระท่านก้มกราบ แทบเท้าหลวงตา และหันไปก้นกราบที่รูปหลวงปู่.....
ความรู้สึกในตอนนั้น..เวลามันหยุด เพราะพลังแห่งเมตตา..เราเห็นความเมตตาอย่างไม่มีประมาณของหลวงตา..

หลวงตาหันมาพูดว่า..เรื่องนี้อย่าไปเล่าให้ใครฟังนะ.

.เรา .ถามว่า.หลวงตาช่วยคน..ทำความดีขนาดนี้..ทำไมไม่อยากให้ใครเขารู้ล่ะ.. หลวงตาตอบว่า..มากกว่านี้ก็เคยมี..แต่ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง..

คนเราทำความดีแล้วทำไมต้องไปบอกใครรู้ทำไมล่ะ...ทำความดีมีเมตตาต้องประกาศให้คนรู้เหรอ...ทำแล้วให้จบ ช่วยใครก็ให้จบ..อย่าไปยื้อ อย่าไปติดในบุญคุณ..ทำให้เป็นนิสัยให้เป็นความเคยชินที่ดี..สร้างบุญ สร้างความดีแต่อย่าเป็นไปติดในความดีสิ่งที่เราทำ..มันจะเป็นสิ่งที่ทำให้อัตตาและตัวตนเราเติบโตมันเป็นสิ่งไม่ดี..เราสวดมนต์สร้างความดีเพื่อการพัฒนาตน..

เรื่องราวในวันนี้ขออนุญาตจากท่านเพื่อนำมาเผยแพร่ให้เป็นประโยชน์ในเรื่องการทำความดีแบบไม่ยึดติดในตัวตน..เพื่อการพัฒนาตน...
เป็นการเผยแผ่แบบอย่างที่ดีจากหลวงตาเพื่อการพัฒนาตนและจิตวิญญาณอย่างยั่งยืน