ขออนุญาตสอบถามอาการระหว่างปฏิบัติธรรม

ผมขอนมัสการเรียนถามอาการระหว่างการปฏิับัติดังนี้
คือเมื่อปฏิบัติธรรมหรือสวดมนต์ เมื่อปฏิบัติไปได้สักระยะหนึ่ง
จนจิตเกิดความสงบหรือตั้งใจเฉพาะในเรื่องที่ทำอยู่นั้น
จะเกิดอาการเจ็บมากที่หัวใจ (หน้าอกซ้าย) เหมือนมีอะไรมาแทง
เมื่อทำจิตใจให้สบายและผ่อนคลายก็จะค่อยบรรเทาลง
แต่ในตอนปกติไม่มีอาการดังกล่าวแต่อย่างใด
(อาการเหมือนจะเริ่มเป็นตั้งแต่ตอนบวชเมื่อหลายปีก่อน)
จึงขอนมัสการถามว่าอาการดังกล่าวเกิดจากอะไร
เป็นการเพ่งเกินความพอดีหรือไม่ หรือเป็นอาการทางสมาธิอย่างหนึ่ง
หรือเป็นอาการของโรคหัวใจ
ขอกราบขอบพระคุณครับ

 

ขอตอบคำถามแทนหลวงพ่อเล็กนะครับ เท่าที่อ่านจากที่คุณเขียนมาลักษณะแบบนี้น่าจะเป็นเพราะเวลาคุณปฏิบัติสมาธิภาวนาไม่ว่าคุณจะนั่งหรือนอนทำสมาธิภาวนา อาจทำแบบเกร็งๆ คือประมาณว่าคุณพยายามเพ่งมากเกินไปทำให้เหมือนคุณพยายามเค้นให้จิตสงบเป็นสมาธิเร็วๆ จึงทำให้เกิดความเครียดแล้วเป็นผลให้กล้ามเนื้อส่วนอกของคุณเกิดอาการเกร็งหรือเหน็บชา หรืออีกนัยยะนึงถ้าพูดเป็นภาษาธรรมะคือ ขันธมาร ( ขันธ์ที่คอยกีดขวางการทำความดี ) ผมขอแนะนำว่าเวลาปฏิบัติให้ใจเย็นๆ ปฎิบัติเท่าที่ทำได้แต่ห้ามทิ้งการปฏิบัติเป็นอันขาด แล้วก็หมั่นดูแลรักษาสุขภาพด้วย ถ้ารู้สึกว่าไม่สบายก็ลองไปหาหมอตรวจสุขภาพบ้าง ที่แนะนำก็เท่านี้แหละครับ