"กิเลสเกิดขึ้นที่ใจ ตัวกายนั้นไม่มีกิเลส" (หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)

.
"กิเลสเกิดขึ้นที่ใจ ตัวกายนั้นไม่มีกิเลส"

" .. "ตัวเรานี้เกิดขึ้นมาด้วยกรรม" ยังเหลือเป็นตัวเป็นตนนี้ "เรียกเศษกรรม" เศษกรรมนี้จะต้องติดตามอยู่อย่างนั้น "เมื่อมีเศษมันก็ต้องติดตามเป็นการใช้กรรมอยู่ตลอดเวลา" อย่างไรก็ไม่พ้นจากเงื้อมมือ ของกรรมไปได้

ที่จะพ้นจากเงื้อมมือของกรรมก็ "เพราะจิตใจที่ไม่ยึดถือ" ตัวตนนั้นต่างหาก "ครั้นใจมายึดมาถือมันถึงจะเป็นกรรมเป็นเวรกันอยู่" เมื่อใจไม่ยึดไม่ถือมันปล่อยวางเสียแล้ว นั่นแหละจะพ้นจากกรรม "กรรมตามไม่ทันหรอก เพราะใจไปยึดจึงค่อยกระเทือนถึงใจ"

ถือว่าเรากระทำเขากระทำอะไรต่าง ๆ นานา แล้ว มันไปยึดไว้ มันทำอันนี้ จริงหรอก "ตัวกรรมมันทำเหตุอย่างนี้ก็จริง แต่มันเป็นเหตุให้เนื่องถึงใจ สะเทือนถึงใจ เศร้าโศกเสียใจ" อาลัยอาวรณ์ ไม่พอใจ สารพัด ทุกอย่าง

"กิเลสเกิดขึ้นที่ใจโน่น ตัวกายนั้นไม่มีกิเลส แต่เป็นเหตุให้เนื่องถึงใจ เมื่อใจนั้นไม่ยึด ไม่ถือ ปล่อยวางละถอนได้" ส่วนกายอันนี้ ถึงกรรมจะตามท้น ถึงเขาจะทุบจะตึจนแหลกเหลวก็ช่าง

ตัวอย่าง เช่น "พระโมคคัลลานะ เป็นต้น ถูกทุบจนกระทั่งกระดูกเป็นจุณไป หมดก็ไม่ถึงใจ ใจไม่ตาย ท่านยังอธิษฐานให้ประสานกันแล้วเหาะไป กราบทูลลาพระพุทธเจ้า" อันนี้เป็นตัวอย่าง .. "

"เทสรังสีอนุสรณ์"
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี