การให้ธรรมะพ่อแม่....เป็นการทดแทนพระคุณที่สูงสุด

ลูกเอ๋ย....ยามที่พ่อแม่ของเจ้ามีอายุมากขึัน ย่อมมีโรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียน

ความแข็งแรงของร่างกายที่เคยมีก็ลดลง ใจน้อย โกรธง่าย ความจำก็เสื่อม

ขี้หลง ขี้ลืม จิตใจก็หมดความสุขสดชื่น ถึงแม้พวกเจ้าจะคอยเอาใจใส่ดูแลใกล้

ชิดสักเพียงใดก็ตาม ก็ไม่อาจช่วยให้พ่อแม่ของเจ้ามีความสุขได้เต็มที่ เพราะพวก

เจ้าทุกคนต่างมีภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบ เจ้าช่วยท่านให้ได้รับความสุขเพียง

การให้กินอยู่หลับนอนอันเป็นความสุขทางกายเท่านั้น แต่จิตใจของท่าน หาได้

ร่าเริงสดชื่นผ่องใสไม่ เจ้าจงจำหลักธรรมง่ายๆ ให้พ่อแม่ของเจ้า พาท่านไปทำ

บุญทำทาน สอนให้ท่านได้รู้จักปฏิบัติบูชา สวดมนต์ ภาวนา แผ่เมตตา ธรรมะ

จะอยู่ในจิตใจของพ่อแม่เจ้าทุกภพทุกชาติ ถือว่าเป็นการทดแทนพระคุณที่สูงสุด

เจ้าจงจำไว้นะลูกเอ๋ย...


( คำสอนของสมเด็จโต ท่านได้บันทึกเอาไว้ด้วยลายมือของท่าน )

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

จากหนังสือ " เสบียงทิพย์ "

ขอบคุณภาพประกอบจาก ดีดีพระดอทคอม - ศูนย์รวมเช่า,ประมูลพระเครื่อง,ออกบัตรรับประกัน,พระเครื่องคุณภาพ

" นิพพานชาตินี้กันเถอะ "

 

ขอกราบสมเด็จโตคะ สาธุเจ้าคะ กำลังปฏิบัติอยู่เลย ตอนนี้แม่มาอยู่ด้วย แม่อายุ 89 แล้ว ทุกวันศุกร์จะให้แม่ใส่บาตรพระ 2องค์ ลุกทำอาหารแต่เช้าเลย แม่ต้องนั่งรถเข็น แม่หูก็ไม่ได้ยิน ภาษาไทยแม่ก็ไม่รู้จัก กว่าจะแปลจีนเป็นไทย ไทยเป็นจีน เล่นเอาแทบแย่ ที่สาหัสหูแม่ไม่ได้ยิน เล่นเอาเราแทบของขึ้น เลยสอนแม่ได้แค่คำง่ายๆ คือ "บุญนี้ฉันให้ " สาธุ แล้วก็ยื่นมือแม่กวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวร ได้แต่นึกนะ ตัวเองทำมาเยอะละ จะทำเมื่อไหร่ก็ได้ แต่แม่มีเวลาน้อยละ ขอให้แม่ได้ทำบุญกุศลบ้าง แต่เราก็อนุโมทนากะแม่เหมือนกันนะ ที่อายุยืนได้ขนาดนี้ ศีลข้อที่ 1 ยอดเยี่ยมมาก ขอขอบใจเจ้าของกระทู้ด้วย เราคงกำลังสร้างบุญกุศลอยู่เหมือนกัน ถึงได้เจอกระทู้ที่โดนใจเลย สาธุคะ

 

ขออนุโมทนาบุญกับท่าน sirigul และลูกๆทุกๆคนที่กำลังปฏิบัติหน้าที่อย่างดีกับบุพการีของตน

เมื่อก่อนคุณพ่อผมท่านมาจากเมืองจีน มาสร้างฐานะที่เมืองไทย ท่านไม่ค่อยชอบเข้าวัด

เมื่อชวนไปท่านก็ปฏิเสธ เมื่อถึงบั้นปลายชีวิต ท่านต้องนั่งรถเข็น ต้องใส่สายฟีดใหัอาหาร

และสายปัสสาวะ ผมได้นำชุดสังฆทานชุดใหญ่มาให้ท่านได้อธิษฐาน. แล้วนำไปถวายที่วัด

ชวนท่านพิจารณาถึงความไม่เที่ยงของสิ่งทัังปวง โดยเฉพาะอย่างยิ่งความไม่น่าพิสมัยของ

การมีร่างกายอันมีสภาพแปรปวนไม่จีรังอันนี้ ผมค่อยๆชวนท่านพิจารณาเช่นนี้บ่อยๆ. แล้วก็

ตะล่อมถามท่านทำนองว่า ถ้าพ้นจากชีวิตนี้แล้วท่านอยากไปเกิดเป็นคนอีกไหม อยากเป็น

เทวดาไหม ใหม่ๆท่านรับไม่ได้ ( คนจีนส่วนใหญ่ไม่ชอบพูดถึงเรื่องความตาย ) แต่ผมก็ค่อยๆ

ชวนท่านอย่างนุ่มนวลให้ท่านได้พิจารณาเรื่องเหล่านี้บ่อยๆ ( เพราะสำคัญมาก ) เวลาผ่านไป

หลายเดือน ผมลองค่อยๆเลียบๆเคียงๆถามท่านเรื่องนี้ ท่านบอกไม่อยากเกิดมามีร่างกายที่

ไม่เที่ยงอย่างนี้อีก. เทวดาก็ไม่เอา ผมก็เลยบอกท่านว่างั้นไปอยู่กับพระพุทธเจ้าดีไหม ท่านก็

พยักหน้า ( แต่ดูยังไม่เต็มที่เท่าไหร่ ) ผมเอารูปพระพุทธเจ้าไปไว้หน้าห้องนอน เพื่อให้ท่านได้

เห็นง่ายๆ จะได้ระลึกถึงพระองค์บ่อยๆ



จนกระทั่งต่อมาวันหนึ่ง ท่านชี้ไปที่ไปบนอากาศที่บริเวณสวนข้างหัองนอนของท่าน และ

พยายามบอกอะไรเรา ( ท่านพูดและเขียนไม่ค่อยได้แล้ว ). เราก็ช่วยกันถามจนสุดท้ายคิดว่า

ท่านเห็นพระพุทธเจ้า ตอนนั้นเป็นเวลานั่งเล่นชมต้นไม้ตามปกติของท่าน


หลายวันต่อมา อยู่ๆเหมือนท่านต้องการจะบอกอะไรกับเรา. แต่พูดไม่ค่อยเป็นคำ ฟังไม่ออก

เราเลยเอาปากกาให้ท่านเขียน ท่านก็เขียนออกมาหลายประโยค ( เป็นภาษาจีน). แต่ตัวหนัง

สือยึกยือมาก เราพยายามเอาไปให้คนที่รู้หนังสือจีนช่วยอ่าน แต่คนที่รู้ก็อ่านไม่ออก

สุดท้ายพอจะรู้ได้แค่ประโยคเดียว ทึ่แปลว่า " กราบไหว้ร่างพระพุทธเจ้า "


ถึงตอนนี้ผมก็พอเข้าใจแล้วว่าคุณพ่อต้องการจะบอกอะไรเรา เมื่อวิ่งกลับไปถึงบ้าน เห็นท่าน

ท่าทางอึดอัดที่สื่อสารออกมาแล้วไม่มีใครเข้าใจท่าน พอผมเข้าไปคุกเข่าถามท่านว่า ท่าน

เขียนว่า. " กราบไหว้ร่างพระพุทธเจ้า ". ใช่ไหม ท่านก็พยักหน้าอย่างดีใจ แล้วผมก็ถามท่าน

ต่อว่า ท่านจะไปอยู่กับพระพุทธเจ้าใช่ไหม ท่านตกลงปลงใจแน่แล้วใช่ไหม ท่านก็ร้องไห้

พร้อมกับรอยยิ้มและพยักหน้ารับอย่างจริงจัง ผมรู้สึกปลาบปลืัมบอกท่านว่า. สาธุ ดีแล้วครับ


เช้ามืดวันที่ท่านเสีย ท่านหลับตามปกติแล้วก็จากไปอย่างสงบเมื่ออายุ81 ปี ( คืนนั้น เด็กวัย

รุ่นผู้หญิงที่นอนอยู่ชั้นบน. เล่าว่าฝันเห็นหญิงสาวสวยมากใส่ชุดมีสะไบงดงามมายืนล้อมเตียง

คุณพ่อ. เด็กหญิงก็ถามว่าใครน่ะ หญิงสาวเหล่านั้นก็ตอบว่า. ไม่ต้องกลัวน่ะ เรามารับอากงจ๊ะ

แล้วเด็กก็ตื่น...)

 

สาธุกับท่าาน Yo09 ที่ทำสำเร็จคะ เราเหล่าลูกหลานจีนนี่ ทราบกันดีเลย ที่จะสื่อสารกับท่านในเรื่องพระพุทธเจ้า ในเรื่องพระพุทธศนาสนา ศีล 5 นี่ ลำบากมาก เวลาทำบุญก็เห็นท่านบ่นงึมๆงำๆ เข้าไปฟังใกล้ๆก็จับใจความได้ว่า ขอให้ตัวเองมีความสุข ลูกหลานเจริญอะไรปานนี้แหละแต่ไม่รู้จักการแผ่เมตตา การให้ผู้อื่นมีความสุขด้วย ตลอดชีวิตท่าน พระเจ้าก็ไหว้นะ ตามศาลเจ้าต่างๆ โดยเฉพาะแถวเยาวราช แต่เข้าใจว่า ท่านไหว้แต่เทพเทวดามากกว่า ไม่เหมือนพวกเรานะ พุ่งตรงเลย พระพุทธเจ้าก่อน พระธรรม และพระอริยสงค์ แล้วค่อยเทพเทวดา