การปฏิบัติทางอริยมรรค ต้องมีการถึงจุดจบ

ลุงลองไปเอาคำสอน ที่เป็น สัมมาทิฐิ อย่างพระพุทธเจ้า มาอ่านซิ

รูป จิต เจตสิก นิพพาน มีอยุ่จริงเป้นธรรมที่เป็นปรมัตถ์
รูป จิต เจตสิก เป็นสิ่งเกิดดับ เป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
นิพพาน เป็นสิ่งที่ไม่เกิดไม่ดับ

แต่ เราไม่มีอยู่จริง มันเป้นแค่สมมุติ


ลุงลองไปยกมาเทียบ ระหว่างที่ลุงแมวพิมพ์มา กับพุทธวจน
คำสอนไหนที่เป็น มิจฉาทิฐิ

 

ถ้าเชื่อว่าเป็นอัตตา มันก็มีตามที่เชื่อ
นั้น
แล้วก็เข้าไปอยู่ในวงจร
ปฏิจจสมุปบาท อวิชชา(คือเชื่อผิด) ตัณหา อุปปาทานก็ตามมา
....เวียนไปจนครบ 12 อุปปาทาน
ลุงเข้าใจไม่ถูกต้องหยอคับ

 

กายกับจิต ลุงไปบอกว่า ไม่มีอยู่ จริงไง

ทั้งๆที่คำสอน พุทธวจน ก็สอนไว้อยู่

ธรรมที่เป็นปรมัตถ์ คือธรรมที่มีอยู่จริง มันคือ รูป จิต เจตสิก นิพพาน

 

รูป จิต เจตสิก เป็นสิ่งที่เกิดดับ (สังขาร)สืบเนื่องเพราะอุปปาทาน
ว่ามีอยู่
จริงและต้องมีต่อไป
เพราะอุปปาทานยังมี
แต่สุดท้ายเมื่อมีปัญญารู้แจ้ง
ตามความจริง
(อวิชชาดับหมด)ย่อมสิ้นความยึด
มั่นถือมั่นในตัวตน กายกับจิต
มันก็กลับ
คืนสู่ความไม่มี ไม่เหลืออะไร
(ยังไม่ถูกต้องหรือคับ)

 

หากจะ "สิ้นยึด" กลับคืนสู่ความไม่มี ไม่เหลืออะไร … เริ่มตั้งแต่สภาวะที่เรียกว่า “รู้” ในวงจรของ ปฏิจจสมุปบาท …

หากคุณ @ธรรมแท้ว่าง (AKA. คุณลุงแมว) สะดวกและมีเวลาว่าง… ผมอยากรบกวนให้คุณลุงแมวลอง คลิ๊ก เข้าไปอ่านพิจารณาอย่างพินิจพิเคราะห์ในกระทู้ #1 นี้ดูนะครับ _/|\_ ผมคิดว่าบางทีอาจจะเป็นประโยชน์กับคุณลุงแมวบ้างพอสมควร ไม่มากก็น้อยครับ _/\_

 

ขอบคุณที่ท่านคิดว่าลุงแมวจะฟื้นขึ้นมา
รู้ความจริง 555

 

พระอรหันต์ บรรลุธรรมแล้ว ทำไม ยังดำรงขันธ์อยู่ได้ละ ยังเผยแพร่ ธรรม จนกว่าจะหมดอายุไข

ไม่เห็นจะดับทันที ที่อวิชาดับ

พระพุทธเจ้าก็ ทำลายอวิชาตัณหาดับสนิท ก็ยังมีธาตุขันธ์ เผยแพร่พระธรรมได้จนครบ 80 ปี

เอ้า ตอบ มา

 

แค่ถามว่า ความเห็นข้างบนถูกไหม?
จะมาถามย้อนเพื่อไร?

 

ตรงนี้ติงไว้หน่อยครับ....
.....ไม่งั้นจะไปกันใหญ่

การตามรู้...ตามอายตนะ
คือตามเห็น.....ของผัสสะต่างๆ
คนที่ปฎิบัติแบบนี้.....
....ถ้าทำถูกต้อง
จะเห็น....
กระบวนการต่างๆของผัสสะ
เข้าไปเห็น....ทันทีว่า
ไม่มีความรู้สึกเป็นเรา....ตรงไหนเลย
เพราะถูกกระจายออก....
เห็น....ผัสสะทั้งหลาย...
....เป็นแค่กระบวนการทางธรรมชาติ
แค่นั้น....

ไม่ใช่อย่างที่คุณป.ปราบว่ามา
ไปตรึก
นี่วิญญานหยาบ...นี่วิญญานละเอียด
นี่วิญญานออกจากร่าง....
ไปตรึก....
สิ่งไม่มีตัวตน....ให้มีตัวตน....
ขึ้นมาอีก
ถ้าต่อหน้าพระศาสดา...
....จะกลายเป็นโทฆะบุรุษไปทันที

แท้จริง
วิญญานทางตา...คือ....การรับรู้ผ่านทางตา
.....การรับรู้...
ของแสงกลุ่มนึงผ่านลูกกะตา....
มีธรรมชาติการรับรู้หนึ่ง...
....ขึ้นมาที่การมองเห็นนั้น
....เกิดการแปรค่า...ดึงสัญญา
ว่าที่เห็น...คือ โน้นนั้นนี่
แปรค่าเสร็จ.....เกิดเวทนาขึ้น
ตามสัญญาที่เคยให้ค่าไว้...
....พอใจ
....ไม่พอใจ
....เฉยๆ

นี่ต่างหากครับ.... ที่พระศาสดาให้เห็น
ไม่ใช่วิญญานซ้อนร่างแบบที่คุณป.ปราบเข้าใจ

พระพุทธองค์ให้ตาม....ดูที่อายตนะ
เพื่ออะไร...
เพราะเมื่อตามดูแบบนี้

จะเห็นทันที...
ว่า"รูป"เป็นของเกิดดับ
....เดี๋ยวแสงกระทบวัตถุหนึ่ง
ลูกกะตารับแสงนั้น.....
....เป็นวัตถุหนึ่ง

เดี๋ยวก็ไปเห็น
เห็นแสงกลุ่มนึง...กระทบอีกวัตถุหนึ่ง
เเบบนี้อีก...
จึงเห็นว่าการ...มองเห็นนั้นไม่เที่ยง

และเห็นทันทีว่า
วิญญานทางตา...ที่เข้ามาแปลค่านั้น
เดี๋ยวก็เกิดทางตาบ้าง....
....เกิดทางหูบ้าง
....เกิดทางลิ้นบ้าง

ล้วนแล้วแต่เป็นของเกิดดับทั้งสิ้น
เห็นทันที
วิญญานที่วิ่งไปแปลค่า
ตามอายตนะต่างๆนั้น
บังคับไม่ได้ด้วย....
เดี๋ยวก็เกิดทางหูที....
เดี๋ยวก็วิ่งมาเกิดทางตาที

ทุกครั้งที่ผัสสะกระทบ
จิตตั้งมั่น
กระจายผัสสะทั้งหลายออกแบบนี้
จะเห็นเป็นแค่กระบวนการทางธรรมชาติ
เเค่นั้น....

พระศาสดาตรัสมรรควิธีที่ง่าย
คือวิธีนี้
แต่.....ใครจะทำวิธีนี้
....ต้องใช้ความตั้งมั่นของจิตที่มากพอสมควร
ไม่งั้นจะตามเห็น...
วิญญานที่เกิดดับตามอายตนะไม่ทันแน่นอน

วิญญานคือ จิต....ธรรมชาติของการรับรู้
การสร้างวิญญานหยาบ
วิญญานละเอียด...มีแขนขาครบ
แบบคุณป.ปราบเข้าใจ
.....จึงผิด

พระศาสดา...ให้กระจายมันออก
จะเห็นความจริง...
ตามธรรมชาติ...ที่มันเป็น....
ไม่ใช่กอบๆมันเข้ามาเป็นอีก"ตัวตน"หนึ่ง

 

ฝึกให้ลุง พิจารณาไงครับ

จะได้ มีพลังทางจิต ไม่ได้กลายเป้นธรรม พยักหน้า

 

ไหน คุณ ลองยกตัวอย่างการกระจายซิครับ ทำยังไง
จะยังไม่พูด ประเด็นอื่น

 

เรื่องสุญญตาก็เช่นกัน......

สุญญตา.....คือ ความว่าง
แต่ไม่ใช่ว่างเปล่า
แต่เป็นความว่าง...บนของที่มีอยู่

....มีรถ
....มีบ้าน
....มีร่างกาย
....มีหมา...มีแมว
....มีโต๊ะ...มีเก้าอี้
ของเหล่านี้ปรากฎ"มีอยู่"จริง

ว่างของสุญญตา...
คือว่างจาก"ความรู้สึก"....ว่ามีฉัน..มีเธอ
นี่คือว่าง...ของสุญญตาภายใน

สุญญาตาภายนอก...
คือ....ทุกสรรพสิ่ง....มีแค่รูปและนาม
เมื่อลึกลงไปๆ
ลึกลงไป......
ลึกลงไป....
.....
....
..
รูปทัังหลาย
โต๊ะ เก้าอี้ กรอบรูป ..ฯลฯ
ทุกสรรพสิ่งทั้งโลก...ทั้งจักรวาล
ก็มีสภาพ"ว่างเปล่า"

จึงเป็นความว่าง....บนของที่มีอยู่

ความว่างนี้....ถ้าจะเอามาเป็นวิหารธรรม
เครื่องอยู่ได้นั้น.....ดูๆแล้ว
....อาจต้องเป็น....พระอริยะขึ้นไปด้วยซ้ำ
เพราะได้เห็น
ความเป็นของว่างเปล่าของสรรพสิ่งแล้ว
ในคนทั่วไป...
ถ้าจะเอา...
สุญญตามาเป็นวิหารธรรมได้
ต้องทำอย่างที่ผมบอก
....ยกระดับจิต...ให้จิตอยู่กับอุเบกขา
จนจิตเกิดวิเวก.....
เพราะจิตที่ตั้งมั่น....เป็นสมาธินั้น
ไม่มีอกุศลจิตเกิดขึ้น....
....ไม่มีความรู้สึกว่าตัวว่าตน
แล้วให้จิต....อยู่กับสภาพนั้น
อาศัยความว่างจากตัวตน...
ว่างจากอกุศล...
เป็นที่ให้จิตอยุ่

ถ้าอยู่ด้วยสุญญตาแบบนี้
จะเห็นธรรมชาติต่างๆไหลเรื่อย....ไป
จิตไม่เกาะเกี่ยวกับสิ่งไหน
จะเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง...
......เป็นเช่นนั้นเอง

 

อธิบายแล้วครับ...ว่าแบบไหนถูก

#ลองตั้งใจอ่านดีๆครับ

 

ด้วยความยินดีครับ _/\_ ผมขอเป็นกำลังใจให้คุณลุงแมวหาทาง "สิ้นยึด" กลับคืนสู่ความไม่มี ไม่เหลืออะไรให้ได้โดยเร็วที่สุดนะครับ… ขอให้คุณลุงแมวมีสติตั้งมั่นในชีวิตประจำวันอยู่ทุกเมื่อครับ _/|\_



ขอให้คุณลุงแมว, คุณ @ปราบเทวดา (AKA. เก้ากระบี่เดียวดาย; ลอยลำ) และ ทุกๆท่านที่อ่านกระทู้นี้หรือโพสต์แสดงความคิดเห็นในกระทู้นี้รีบหาทางฉีดวัคซีนป้องกันโรค Covid - 19 ให้เร็วที่สุดนะครับ ^ ^

ปล. หากโพสต์นี้ของผมมีบางส่วนตอนใดที่ต้องใช้วิจารณญาณสูงในการอ่าน ไม่เหมาะสมตาม กฏระเบียบการโพสเนื้อหาในกระทู้ต่างๆที่หมวดอภิญญา-สมาธิ ผมรบกวนทางทีม Administrator กับ Moderator ของ Website พลังจิต ลบโพสต์นี้ของผมทิ้งได้เลยครับ ขอบพระคุณครับ _/\_

 

ถามอีกสักข้อละกัน

นี่คุณเข้า ใจ ว่า วิญญาณทางตา ที่ผมอธิบายแฟนต้า ว่ามันคือจิตหรือ

 

ผมถึงต้องบอกว่า
คนจะเห็นการผัสสะของอายตนะ
....ได้นั้น
ต้องอาศัยความตั้งมั่นของจิตมาก
จะเห็นการทำงาน....
ของกระบวนการเห็น ได้ยิน ได้กลิ่นฯลฯ
จนไปถึงการทำงาน
ของเวทนา...ของจิต
อย่างพระศาสดาตรัสไว้

มันจะเห็นทุกอย่างไปทีละขณะๆ
ไม่มีมา..กอบๆตัวเป็นวิญญาน
วิญญานเป็นตัวหนึ่งๆ...ที่คุณป.ปราบบอก

ตรงข้ามกับสิ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้
คนละขั้วเลยครับ

 

อย่างเพิ่งร่ายยาว ถามสั้นๆ ตอบสั้นๆก่อน

นี่คุณเข้า ใจ ว่า วิญญาณทางตา ที่ผมอธิบายแฟนต้า ว่ามันคือจิตหรือ

งั้นแถม ถามต่ออีกข้อ และตอบสั้นๆ เดี๋ยวผมจะมาอธิบายให้อีกรอบแปลไทยเป็นไทย

หมูเคยมาถึงจุด ที่ วิญญาณ ออกจากร่างกายแล้วนั่งมองดู ร่างกายตัวเองหรือยัง
เคย หรือ ไม่เคย
ออกแบบออกจะจะ นะ ไม่ใช่ ฝัน เคย หรือ ไม่เคย

 

อธิบายมาเถอะครับ
เพราะที่ถามมา....ผมอธิบายแล้ว

เวลาเดินมรรคตามพระพุทธองค์
ถ้ายังสำคัญการออกจากร่าง....
....นี่น่าผิดหวังนะครับ

อะไรน้อ?.....นอกเหนือจากขันธ์5
ที่พยายามตรึกให้มี....
อย่างคนทั่วไป....ไม่ได้ภาวนา
นี่ก็ว่าไปอย่าง

เพราะถ้าเดินตรงจริง....
มันจะไม่ตีขิม เล่นละคร
จะเห็นการแค่กระบวนการตามธรรมชาติ
ของกายใจแค่นััน
และไม่นอกเหนือจากขันธ์5ด้วย
ฌาน....มี...แต่ไม่เอา
เห็นอะไรแปลกๆ....มี....แต่ไม่เอา

แต่ในนี้....ที่คุณป.ปราบพูดถึง
คือการเห็นตามอายตนะต่างๆด้วย
เลยทำให้มรรค....ผิดไป
ไม่ใช่อย่างพระพุทธองค์บอกทางไว้
ผมเลยขอติงไว้หน่อยครับ

 

ว่างแบบความฝัน มีอยู่แบบความฝัน แม้แต่ตัวเราก้ออยู่ในความฝัน...เช่นกัลล์

 

ปลวกเทวดา เอาเรื่องฤทธิ์มาปนกับ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา