กรรมเวรมีจริงหรือ แก้กรรมได้จริงหรือ

หลายครั้งที่มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นกับตัวเรา..เป็นเรื่องดี บ้าง..เป็นเรื่องไม่ดีบ้าง..ซึ่งถ้าเป็นเรื่องไม่ดี..เรามักจะอุทานขึ้น ว่า.. "โอ้ กรรมเวร หรือเวรกรรม" แล้วคุณรู้หรือเปล่าล่ะว่า..เวรกรรมนี้เป็นตัวอย่างไร ? เวรกรรมมีจริงเหรอ ? แก้กรรมได้จริงหรือ ? วันนี้อาตมภาพจะมาเล่าเรื่องกรรมให้โยม ๆ ฟังหรือให้อ่าน พร้อมทั้งจะยกตัวอย่างให้เห็นเด่นชัดขึ้นไป

คำว่า กรรม นี้ หมายถึง การกระทำทางกาย วาจา ใจ ที่ประกอบด้วยเจตนา เป็นคำมีความหมาย กลาง ๆ มิได้หมายถึงสิ่งที่ไม่ดีดังที่โยมส่วนใหญ่เข้าใจกัน ถ้าเรากระทำด้วยเจตนาดี เราเรียกว่า กรรมดี ถ้าเรากระทำด้วยเจตนาร้าย เรียกว่า กรรมชั่ว และผลที่เกิดจากการกระทำด้วยเจตนาของเรา เรียกว่า วิบากกรรม หรือ ที่เข้าใจกันว่า เจ้ากรรม นั่นเอง


ส่วนคำว่า เวร นั้น โดยทั่วไปหมายถึง ภาระหน้าที่ เช่น เข้าเวร อยู่เวร หรือ เป็นคำด่า เช่น ไอ้เวร แต่ในทางธรรมะหมายถึง การผูกใจเจ็บแค้น ว่าจะต้องทำคืน เช่น เมื่อถูกเขาด่าก็ด่าตอบ หรือเมื่อถูกทำร้ายก็จะต้องล้างแค้นคืน ซึ่งผลที่เกิดจากการก่อเวรสืบเนื่องกันมาไม่มีที่สุด นี่เรียกว่า การจองเวร หรือ เราว่า นายเวร นั่นเอง


ดังนั้น กรรมเวรหรือเจ้ากรรมนายเวร ดังกล่าว ก็คือ กฎแห่งกรรม หรือกฎธรรมชาติอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นอย่างสมเหตุสมผล ถ้าเรากระทำกรรมดี เราก็ย่อมได้รับผลแห่งกรรมดี แต่ถ้าเรากระทำกรรมชั่ว เราก็ย่อมได้รับผลแห่งกรรมชั่วเหมือนกัน เปรียบเหมือนกับการที่เราปลูกพืชชนิดใด เราก็ย่อมได้ผลของพืชชนิดนั้นเฉกเช่นเดียวกัน และเมื่อเราก่อเวรคือ ผูกใจแค้นอาฆาตก่อกรรมไม่ดีต่อกับบุคคลใด บุคคลนั้นก็ย่อมจองเวรผูกแค้นต่อเราเหมือนกัน.. นี่คือลักษณะของการสร้างเจ้ากรรม-นายเวร นั่นเอง


อีกประเด็นหนึ่ง..ที่ อยากจะอธิบายก็คือ การแก้กรรม ที่เป็นประเด็นร้อนในสังคมขณะนี้ หรือที่ออกรายการทีวีในวันก่อน ๆ ที่แสดงให้เห็นว่า เราสามารถแก้กรรมได้นั้น จริง ๆ แล้วเป็นสิ่งที่ขัดกันกับหลักในทางพระพุทธศาสนาที่บอกไว้ว่า ถ้าทำกรรมดีก็ย่อมได้รับผลดี ทำกรรมชั่วก็ย่อมรับผลชั่ว ทำกรรมอะไรไว้ก็ต้องรับกรรมนั้น เราไม่สามารถแก้ไขกรรมนั้นได้เลย ไม่ได้รับผลชาตินี้ก็ย่อมได้รับชาติหน้าไม่ช้าก็เร็ว ดังพระดำรัสที่พระพุทธเจ้าตรัสรับรองไว้ว่า "กมฺมุนา วฎฺฏตี โลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"และตรัสว่า "สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้ " ไม่มีทางที่จะตัดหรือแก้กรรมที่ทำไว้ได้ ยกตัวอย่างเช่น เรื่องบุรพกรรมของพระมหาโมคคัลลานเถระแม้เป็นพระอรหันต์แล้วก็ยังต้องรับกรรม


เรื่องมีอยู่ว่า.. ในอดีตชาติพระมหาโมคคัลลานะนั้น ท่านเป็นคนดีมีกตัญญู ปรนนิบัติพ่อแม่ตา บอดอย่างดี ฝ่ายแม่ขอให้แต่งงานจะได้มีคนช่วยแบ่งเบาภาระ ท่านก็ปฏิเสธหลายครั้ง แต่ในที่สุดแม่ก็หาผู้หญิงมาแต่งให้จนได้แต่สะใภ้ไม่ดี ปรนนิบัติพ่อแม่อยู่ได้เพียง ๒-๓ วันเท่านั้นก็เบื่อ คิดกำจัด บอกสามีว่า อยู่ร่วมกับพ่อแม่ไม่ได้ เพราะสองคนชอบทำสกปรกเลอะเทอะ แต่สามีก็ไม่เชื่อ


วันหนึ่ง พอสามีออกไปข้างนอก เมียก็เอาเชือกปอ ข้าวยาคู พวกน้ำนม มาทิ้งเรี่ยราดเต็มบ้าน สามีกลับมาก็ถามว่ามันอะไรกัน เมียบอกว่าพ่อแม่ทำ จนทำให้เกิดความแตกร้าวกับพ่อแม่ของตัวเอง ในที่สุดหลงเชื่อเมีย คิดฆ่าพ่อแม่ และรับปากกับภรรยาว่า จะจัดการกับท่านทั้งสอง


วันหนึ่ง ได้โกหกพ่อแม่ว่าจะพาไปเยี่ยมญาติต่างถิ่น จึงได้พาขึ้นเกวียนเดินทางไปเมื่อถึงกลางป่าจึงบอกพ่อว่าให้ช่วยถือเชือก บังคับโคแทนตนไว้ และโกหกท่านว่าที่นี่มีโจรดักซุ่มอยู่ทำทีว่าจะไปสังเกตการณ์ แล้วได้ปลอมตัวเป็นโจร มาทุบตีพ่อแม่จนถึงแก่ความตายและทิ้งศพไว้ในป่าแล้วจึงกลับไป


ด้วยกรรมนั้น ท่านนั้นตกนรกหมกไหม้เป็นเวลาช้านาน ด้วยวิบากกรรม ถูกโจรทุบละเอียดแล้วถึงความตายถึง ๑๐๐ ชาติ ในชาติสุดท้าย เป็นพระมหาโมคคัลลานเถระแม้ได้รับการแต่งตั้งเป็น พระอัครสาวกฝ่ายขวา ได้รับการยกย่องจาก พระศาสดาว่าเป็นผู้มีฤทธิ์มาก ยังต้องถูกพวกโจรทุบด้วยกำลังแห่งกรรมถึงนิพพาน แม้จะเป็นพระอรหันต์ก็ยังไม่พ้นบาปกรรมที่ได้ทำไว้แก่พ่อแม่ผู้มีพระคุณใน ชาติก่อน


สรุปความได้ว่า...เจ้า กรรมนายเวรนี้ มีติดตัวอยู่กับเราทุกคน ไม่ว่าจะเป็นคนยาก ดี มี จน ล้วนมีกรรมเป็นของตนเอง กรรมที่ทำไว้ในชาติก่อนหรือในชาตินี้ย่อมส่งผลให้เราเป็นไปตามกรรมนั้น ทั้งที่ให้ผลแล้วและยังไม่ปรากฏผล การจะแก้กรรมหรือตัดกรรมที่ทำไว้แล้วย่อมทำไม่ได้ แต่จะทำได้โดย.. การตัดกรรมคือการหยุดทำความชั่วหยุดทำบาป ส่วนการตัดเวรคือการหยุดการพยาบาทอาฆาตจองเวรซึ่งกันและกัน คือไม่แก้แค้นซึ่งกันและกันรู้จักคำว่าให้อภัยซึ่งกันและกัน นะโยม..เจริญพร..


อ้างอิง : คำแก้ปุจฉาของพระมหาสุวัฒน์ ปุญญาวชิโร เพชรรักษา พระอาจารย์ประจำในโรงเรียนมหาจุฬาลงกรย์ราชวิทยาลัย

 

ผมฟังธรรมะของวัดท่าซุง ให้รักษาศีล ๕ ให้บริสุทธิ์และไม่สงสัยในพระพุทธเจ้า หรือให้ได้โสดาบัน กรรมจะตามไม่ทัน