กรรมที่เราเผา "มดดำ" ตอนเด็ก

วันนั้น ได้ตัดสินใจ ปฏิบัติกรรม อย่างจริงจัง หลังจากทิ้งไป ๔ ปี เข้า
ลงทะเบียน ปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวัน ๘ วัน แม่ชีพรรณทิพย์บอกว่า ๓ วันแรก
อดทนมากๆนะ เดี๋ยวเจ้ากรรมนายเวร เค้าจะมาขวางไม่ให้ได้พระกรรมฐาน เพราะเค้าอยากให้เรารับกรรม ตามสนองอย่างที่เคยทำไว้กับพวกเค้า เพราะฉะนั้น เจ็บปวดในขณะปฏิบัติกรรมฐาน ต้องกำหนด ปวดหนอ ตามที่สอน หลวงพ่อ ท่านบอกเลยว่า ใครตายในกรรมฐาน จะรับจัดงานศพให้ เป็นเจ้าภาพใหญ่เลย เพราะ การสร้างบารมี มันเลยความตายไปนิดเดียว เมื่อปวดมากๆ จะระลึกกรรมได้ ว่าไปทำอะไรไว้ จะอ่านตัวออก บอกตัวได้




เราก็อะนะ ฮึกเหิม อย่างแรง ก็มุ่งมั่นเลยว่า ตายเป็นตาย อะ บ้ายุ อะนะ อิอิ พอเริ่มปฏิบัติวันที่ ๒ ขณะกำลังเดินจงกรมอยู่ เอ .... รู้สึกทำไม เจ็บที่หน้าจัง เหมือนมดกัด กัดทั่วหน้าเลย เจ็บ ปวด ยิบๆๆๆๆๆๆ เลย กำลังจะเผลอเอามือปัดให้หายคัน นึกได้ว่าหลวงพ่อสอนว่า เจ็บแค่ไหนก็อย่าปัด อย่าจับ มุ่งเดินจงกรมต่อไป ทนไม่ไหวให้หยุดเดิน ตรงนั้น เปลี่ยนมากำหนด " ปวดหนอ จนกว่าจะหายปวด"


แต่ท่านก็บอกว่าแรกๆ ยิ่งกำหนด ปวดหนอ มันยิ่งปวด แต่ต้องอดทน แล้วมันก็จริงตามนั้น


เราเจ็บ มากเลย ยิบๆๆ ทั่วหน้าเลย เรามีอาการแบบนี้มานานแล้ว จำคร่าวๆว่ามีอาการนี้ ตั้งแต่เรียนมัธยมต้น จนถึง ณ ปัจจุบันวันนั้น อาการคือ ถ้าเหงื่อออก แล้วอากาศร้อน โดนแดด จะปวดแบบนี้ เหมือนมีอะไรมากัดหน้า ยิบๆ ทั่วหน้าเลย แสบ และคันมาก ถ้าแสบมาก หน้าจะเป็นแบบคนเป็นลมพิษ ผื่นหนาๆ ทั่วหน้าเลย



เราคิดเพียงว่า คงเพราะอากาศในอาคาร ภาวนา ๒ วันนั้นร้อนมาก กำหนด ปวดหนอ โอ้ย ...ทำไมมันยิ่งปวดนะ อดทนไว้ ทนหนอ ปวดหนอ ปวดหนอ แล้วก็ พอทุเลาลงบ้าง พอครบกำหนดเวลาเดินก็นั่งสมาธิต่อ ทีนี้ความปวดกลับมาเลย เราก็กำหนดรู้เท่าทันปัจจุบัน "ปวดหนอ" ไปเรื่อยๆๆ
แถม" ทนหนอ"
" จะไม่ไหวแล้วหนอ"
"ทำไมปวดจังเลยหนอ"
"หลวงพ่อรับจัดงานศพลูกจริงๆ หนอ"

สารพัดจะกำหนดอะเรา เพราะปวดมาก ถึงมากที่สุด แต่แล้ว ความรู้สึกปวดยิบๆๆ ทั่วหน้าก็หายไปแบบ หายเป็นปลิดทิ้ง เรายังคงหลับตาอยู่เหมือนเดิม

แต่ภาพที่มืดๆ ตอนหลับตาเนี้ย ทำไมมันสว่างขึ้นอะ เห็น location ตอนเด็ก อายุ ๖-๘ ขวบ สมัยอยู่บ้านพักข้าราชการ เป็นบ้านไม้ บรรยากาศเดิมๆ กลับมา เราเหมือนยืนดูหนังเลย


เราเห็น พ่อสอนเรา ทำไรซักอย่าง แล้วเราก็ภูมิใจที่ทำเป็น นั่น คือ
ตัวเรา กำลังสนุกกับการ เอากระดาษหนังสือพิมพ์ ม้วนให้ยาวๆ
แล้วจุดไฟที่ปลายกระดาษด้านนึง แล้ว จิ้มไฟ ลงที่แถวของมดดำ
ที่กำลังเดินเป็นทาง กลิ่นเหม็นไหม้ของมดดำ ลอยคลุ้งไปหมด


กลิ่นที่คุ้นเคย สนุกจัง สนุกจัง มดอยู่ไหนอีก จะเผาอีกอะ ชอบกลิ่น
มดไหม้ ดีจังเลย พรุ่งนี้ มีอีกจะเผาอีก เผาอีก เผาอีก
(เพิ่งรู้ว่าตอนเด็กซาดิสต์ แหะแหะ)


เราลืมไปหมดแล้ว จำไม่ได้เลย แต่เห็นภาพนั้น ความทรงจำ
กลับคืนมาหมดเลย สติเราก็ออกมาพูดเลย ตอนนั้นยังเด็กมาก ไม่รู้
อะไรคือถูก อะไรคือผิด ไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษมด ที่ อรเผาด้วยนะ

แต่ ดันมีเสียงตอบกลับ เสียงอาฆาตแค้นเลย แต่ไม่ได้บ่งบอกว่า
เสียงชาย หญิงนะ เสียงดังก้องในหูเราว่า " ไม่อโหสิกรรมให้!!!! ดูกัน
ไปก่อน"

เราอะก็ยังคงปฏิบัติต่อ พยายามกำหนด ปวดหนอ ปวดหนอ
พองหนอ ยุบหนอไปเรื่อยๆ ทำกรรมฐานเสร็จครบตามเวลา ก็จะแผ่เมตตา ๗ อย่างออกไป พอถึงสัตว์ก็นึกถึงคุณ มดเลย แผ่ให้เค้า


วันที่ ๓ เริ่มเข้าที่เข้าทาง แต่เดินจงกรม ทีไร นั่งสมาธิทีไรก็จะมีอาการ รู้สึกปวดแสบเหมือนมดกัดที่หน้าเหมือนเดิม จนเราชิน ว่าไงก็ต้องปวด เหมือนเรายอมรับผลกรรมที่ทำไว้ไปโดยปริยาย


วันนั้น กำลังนั่งสมาธิแล้ว ก็รู้สึกว่า เอ... จิตเราดิ่งลึกได้แล้ว
(อธิบายไม่ได้จริงๆ ว่าอะไรคือนั่งได้ นั่งไม่ได้ ต้องได้ปฏิบัติเอง) ก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะจิตกำลังสงบดี ไม่ได้คิดเรื่อง มดดำที่เผานะ


แต่ในระหว่างนั้น มีเสียงก้องมาในหูอีกว่า "อโหสิกรรมให้แล้วนะ" เสียงสดใส ไม่ได้โกรธแค้น เสียงมีความสุข แล้วก็รู้เองเลยว่า คุณมดดำ อโหสิกรรมให้แล้ว หลังจากวันนั้นจนวันนี้ ไม่เคยปวดแบบนี้อีกเลย


แม่ชีพรรณทิพย์บอกว่า วันที่ ๓ ต้องทน เจ้ากรรมนายเวรเค้าจะพิสูจน์ ความอดทน ความสำนึกผิด ถ้าผ่านไปได้ มันจะคนละโลกกับ ๓ วันแรกเลย แล้วเราก็พิสูจน์แล้วว่า จริง ตอนนี้ จะเดินไปไหนที ก็ดูว่ามีมดไหม เดี๋ยวเหยียบเค้า เดี๋ยวคุณมดจะตายอะ กลัวมาก


หลังจากนี้ก็จะเป็น คุณแมลงสาบ ต่อแถว มาเอาคืน เดี๋ยวเขียนอีกทีจ้า



ปล. โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน อย่าเชื่อหากไม่ได้พิสูจน์ด้วยตนเอง นะค่ะ หลวงพ่อจรัญ ท่านไม่เคยสอนให้เชื่อ แต่ท่านจะสอนเสมอว่า ให้ลองทำกรรมฐาน แล้วจะเห็นเอง
เราก็จะคิดเสมอว่า เราจะพิสูจน์
ไม่ว่าจะ เรื่อง ทำกรรมฐานแล้วระลึกชาติได้ (จริงไหมหนอ)
หรือว่า ทำกรรมฐาน สามารถเห็นเลข เห็นหวยได้ จะเล่าให้ฟังเรื่อยๆค่ะ

 

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ เคยไปปฏิบัติมา 4 ครั้ง ไม่เคยเห็นอะไรเลยค่ะ มีแต่ปวดหนอ ปวดหนอ ๆๆๆๆ

 

สู้ๆนะค่ะ ^_^

มีอีกหลายกรรมที่ไม่ได้เห็นในกรรมฐาน แต่ด้วยการปฏิบัติ อรจะรู้ด้วยตนเองเลยว่า ที่เป็นแบบนี้เพราะกรรมใด เดี๋ยวจะเล่ากรรมที่ไม่ได้เห็นในกรรมฐาน แต่ระลึกได้เอง อีกครั้งค่ะ

 

ปล. โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน อย่าเชื่อหากไม่ได้พิสูจน์ด้วยตนเอง นะค่ะ หลวงพ่อจรัญ ท่านไม่เคยสอนให้เชื่อ แต่ท่านจะสอนเสมอว่า ให้ลองทำกรรมฐาน แล้วจะเห็นเอง
เราก็จะคิดเสมอว่า เราจะพิสูจน์
ไม่ว่าจะ เรื่อง ทำกรรมฐานแล้วระลึกชาติได้ (จริงไหมหนอ)
หรือว่า ทำกรรมฐาน สามารถเห็นเลข เห็นหวยได้ จะเล่าให้ฟังเรื่อยๆค่ะ[/QUOTE]






ขออนุโมทนาด้วยจ้าน้องอร หลวงพ่อท่านบอกไว้ว่า กรรมฐานช่วยให้รู้ถึงกรรมได้ ส่วนจะแก้กรรมได้หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับตัวเราเอง เพราะเราคือ ผู้ปฏิบัติรู้ได้เฉพาะตนอ่ะค่ะ (เป็นบางท่านนะคะ ขึ้นอยู่กับภูมิเดิมในชาติก่อน ๆ ด้วย แต่ก็อย่าท้อที่จะปฏิบัติก็แล้วกันค่า)

แล้วก็ขอ ปล. ต่อเลยนะคะ พี่เองก็รู้สึกได้ตอนนั่งใหม่ ๆ ทั้งที่บ้านด้วย พอได้ไปปฏิบัติที่วัดครั้งแรกที่นั่งเป็นชั้นสองตึกภาวนาข้างลานดิน พี่นิ่งได้ดีพอสมควรเลย แต่ไม่แน่ใจสิ่งที่เห็นในสมาธิเป็นการอุปทานของเราหรืออะไรกันแน่ คือ พอนิ่งไปสักพักก็รู้สึกว่าเห็นในห้องภาวนาเหมือนตอนลืมตานั่นแหละ แต่มันสลัว ๆ ออกไปทางมืดกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ...

หลังจากที่พยายามพินิจในสมาธิว่า เราเองนั่งอยู่ในห้องนี่แหละแต่คนที่มาปฏิบัติธรรมที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ กันดูเลือน ๆ ห่างไป แต่พอมองไปข้างหน้าห้องช่วงระหว่างเสากลางห้องจนมาถึงตัวพี่ กลับรู้สึกเหมือนกับว่าพวกเค้ากำลังจ้องมองเราอยู่แต่เห็นหน้าไม่ชัดเลย

ภาพข้างหน้าเคลื่อนไหวเข้ามาหาพี่ช้า ๆ แต่การเคลื่อนไหวไม่เหมือนกับที่เรา ๆ เดินตามปรกติ จะกึ่ง ๆ ลอยวูบ ๆ เข้ามาหรืออย่างไรก็อธิบายไม่ถูก พยายามภาวนาต่อไป (แต่ก็แอบนึกว่าตายละ เกิดอะไรขึ้นแล้วเนี่ย!?)

ครู่เดียวรู้สึกตัวเองว่า มันไม่ใช่ละ เราต้องตั้งสติให้ได้แต่พวกเค้าก็ไม่หยุดยังคงค่อย ๆ เคลื่อนไหวเป็นภาพกึ่งวูบ ๆ ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ แผ่เมตตาก็ไม่มีผลเลยไม่ได้แล้วกลัวเลยอ่ะ ทำยังไงดี หลวงพ่อเจ้าขาช่วยลูกด้วยเจ้าค่ะ ลูกกลัวแล้วฉับพลันก็นึกถึงคำหลวงพ่อว่าให้พยายามกำหนด รู้หนอ หรือ เห็นหนอ ที่ลิ้นปี่แล้วตั้งสติ จับคำภาวนานั้นทันที

แวบเดียวเท่านั้น เหมือนจะได้เห็นเป็นภาพหลวงพ่อท่านนั่งอยู่ด้านหน้าของพระประธาน ข้าง ๆ กันก็เหมือนจะเป็นท่านเจ้าประคุณสมเด็จโต ช่วยลูกด้วยเจ้าค่ะ แล้วทุกอย่างก็หายไป กลับสู่สภาวะปรกติไปในบัดดล...(ปล.เสียยาวเหยียดเลย อิอิ)

ปล. (อีกครั้ง) โปรดใช้วิจารณญานเช่นกันนะคะ ขอให้มีความศรัทธาในสิ่งที่ทำ แล้วถ้าสิ่งที่ทำนั้นเป็นสิ่งที่ดี เราย่อมมีกำลังใจและไม่ย่อท้อที่จะทำต่อไปให้ดีที่สุดค่ะ ขออนุโมทนากับน้องอรและทุกท่านด้วยค่ะ สาธุ

 

[quote

ครู่เดียวรู้สึกตัวเองว่า มันไม่ใช่ละ เราต้องตั้งสติให้ได้แต่พวกเค้าก็ไม่หยุดยังคงค่อย ๆ เคลื่อนไหวเป็นภาพกึ่งวูบ ๆ ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ แผ่เมตตาก็ไม่มีผลเลยไม่ได้แล้วกลัวเลยอ่ะ ทำยังไงดี หลวงพ่อเจ้าขาช่วยลูกด้วยเจ้าค่ะ ลูกกลัวแล้วฉับพลันก็นึกถึงคำหลวงพ่อว่าให้พยายามกำหนด รู้หนอ หรือ เห็นหนอ ที่ลิ้นปี่แล้วตั้งสติ จับคำภาวนานั้นทันที

[/quote]


แผ่เมตตาในช่วงที่ยังนั่งสมาธิอยู่หรือค่ะพี่ภัท จริงอย่างพี่ภัทว่าไว้เลยค่ะ ไม่ได้ผล แน่นอน เพราะ บุญยังไม่เกิด หลวงพ่อเคยบอกไว้ว่า อย่าแผ่เมตตาตอนกำลังทำกรรมฐาน ให้ทำครบเวลาก่อนแล้วจึงแผ่เมตตาออกไป บุญยังไม่เกิดหากแผ่ในระหว่างที่ทำ เหมือนกระสุนปืนที่ยิงออกไปแล้วหล่นที่ปากกระบอกเลย เมื่อครบเวลาแล้วแผ่ออกไป ยิงกระสุนปืน ไกลข้ามประเทศ ก็ส่งบุญถึงกันได้ น่ะค่ะ

ปล. ฟังเรื่องพี่ภัทแล้วสนุกจัง อยากฟังอีกอะค่ะ แหะแหะ

 

ฉับพลันก็นึกถึงคำหลวงพ่อว่าให้พยายามกำหนด รู้หนอ หรือ เห็นหนอ ที่ลิ้นปี่แล้วตั้งสติ จับคำภาวนานั้นทันที

แวบเดียวเท่านั้น เหมือนจะได้เห็นเป็นภาพหลวงพ่อท่านนั่งอยู่ด้านหน้าของพระประธาน ข้าง ๆ กันก็เหมือนจะเป็นท่านเจ้าประคุณสมเด็จโต ช่วยลูกด้วยเจ้าค่ะ แล้วทุกอย่างก็หายไป กลับสู่สภาวะปรกติไปในบัดดล[/QUOTE]


จ้า ดีนะพี่ภัทนึกออกว่า ต้อง เห็นหนอ รู้หนอ เนอะ แล้วค่อยแผ่เมตตาตอนครบชั่วโมงเนอะ ^_^

หลวงพ่อ กะหลวงปู่มาช่วยไว้ ทำให้อรนึกถึงเรื่องพระคุณของหลวงพ่อ เดี๋ยว อีกพักใหญ่ๆ จะเล่าให้ฟังนะค่ะ พี่ภัทมีเรื่องไร มาแชร์กันอีกนะค่ะ อรอยากรู้อยากเห็นอะ

 

ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันกันนะคะ เห็นภาพเลยค่ะ


สาธุ สาธุ^^

 

จ้า ดีนะพี่ภัทนึกออกว่า ต้อง เห็นหนอ รู้หนอ เนอะ แล้วค่อยแผ่เมตตาตอนครบชั่วโมงเนอะ ^_^

หลวงพ่อ กะหลวงปู่มาช่วยไว้ ทำให้อรนึกถึงเรื่องพระคุณของหลวงพ่อ เดี๋ยว อีกพักใหญ่ๆ จะเล่าให้ฟังนะค่ะ พี่ภัทมีเรื่องไร มาแชร์กันอีกนะค่ะ อรอยากรู้อยากเห็นอะ [/QUOTE]



อนุโมทนาจ้า ได้เลยจ้า ^o^

 

อนุโมทนาจ้า ได้เลยจ้า ^o^[/QUOTE]


อรจะรออ่านอย่างใจจอใจจ่อเลยนะค่ะพี่ภัท อิอิ

 

อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลย เราก็เคยไปปฏิบัติที่วัดอัมพวัน ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะค่ะ รู้สึกดีเช่นกันค่ะ ที่ได้เจอลูกศิษย์หลวงพ่อจรัญ เหมือนกันค่ะ แชร์ประสบการณ์กันได้นะค่ะ อยากฟังบ้างอะค๊า แหะแหะ

 

ขอบคุณครับ ถ้ามีเงิน+มีเวลา ก็อยากจะไปซักครั้งนึง ^^

 

ขออนุโมทนาด้วยนะคะ จริง ๆ แล้ว เงินไม่มีความจำเป็นเท่ากับความตั้งใจที่บริสุทธิ์หรอกค่ะ ถ้าคุณมีเวลาหรือมีโอกาสได้ผ่านไปก็แวะเข้าไปกราบพระ กราบหลวงพ่อได้ค่ะ หลวงพ่อท่านเคยบอกว่าข้าวของวัดแต่ละเมล็ดท่านปลุกเสกด้วยบารมีของท่าน ใครทานแล้วรวย (แต่ต้องทำในสิ่งที่ดี ๆ นะคะ ^^) แค่คุณคิดว่าจะไป นั่นก็คือ สิ่งที่ดี ๆ ที่เกิดขึ้นในใจคุณแล้วนะคะ สาธุ

 

อรกินทุกครั้งเลย พี่ภัท อิอิ เพราะคำที่หลวงพ่อบอกว่า หลวงพ่อปลุกเสกเนี้ยล่ะ
แต่กลับมาทำงานนะ ข้าวจะไม่กินเหลือเลย เทวดา 16 องค์ในข้าว 1 เมล็ดเนี้ย ทำให้กลัวบาปมาก จะกินก็ตักกินทีละน้อยๆ หมดก็ค่อยเติม ^_^

 

เคยไปฝึกกรรมฐานที่วัดอัมพวันเหมือนกันครับ

ประสพการณ์ตอนนั้นแปลกมากครับ

1. ครั้งหนึ่งระหว่างเดินจงกลมอยู่ที่วัด ระหว่างที่จิตนิ่งๆ ก็เห็นผู้หญิง 2 คน (จำชุดที่ใส่ไม่ได้แล้ว) ยกพานดอกไม้มาคนละพาน แล้วมากราบเราเฉยเลย
ขณะนั้นลืมตาอยู่ด้วยนะ

2. ไม่เคยเห็นอะไรเลยตั้งแต่ฝึกมา

3. แต่จิตสามารถระลึกรู้กรรมในอดีตของตนเองได้ (แต่คงไม่ทั้งหมดหรอก)

4. พอได้เจอเจ้ากรรมนายเวร เราก็รู้ได้เลยว่าคนนี้แหละเป็นเจ้ากรรมนายเวร ก็ทำเรื่องขออโหสิกรรม ก่อนที่กรรมจะเริ่มทำงาน (เรียกง่ายๆ ว่าขออโหสิก่อนจะความสัมพันธ์จะเริ่มบิดเบี้ยว)

 

หลวงพ่อจรัญ ท่านสอนไว้ว่า เมื่อทำกรรมฐาน ก็จะระลึกกรรมได้ค่ะ ซึ่งในที่นี้ ไม่จำเป็นต้องเห็นระหว่างการทำกรรมฐานค่ะ

อย่างอร มีอยู่ สองกรรม ที่เห็นได้ ด้วยความระลึกถึงกรรมระหว่าง กรรมส่งผลอยู่เหมือนกันค่ะ เดี๋ยวเล่าอีกทีค่ะ

 

ขออนุโมทนาบุญกับน้องอรด้วยค่ะ เคยไปฝึกกรรมฐานที่วัดอัมพวันมาก่อนประมาณ ๑๐ กว่าครั้งค่ะ เมื่อประมาณ ๑๐ ปีก่อน ปกติการเข้ากรรมฐานแต่ละครั้งจะลางานไปครั้งละ ๗ วัน และไม่ได้มีความทุกข์ เพียงเพื่ออยากปฏิบัติธรรม ประสบการณ์ทางจิตก็ไม่เห็นอะไรนอกจากความสบายใจ...

แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งที่จำได้แม่นมาก ทุกข์ใจเรื่องแฟนเจ้าชู้มาก และนอกใจไปมีหญิงอื่น และครั้งนั้นทุกข์ใจมาก ทุกข์จนป่วยกายลุกขึ้นไป จำได้ว่า เจ้าหน้าที่ได้จัดให้พักรวมอยู่กับคุณป้าอีก ๓ ท่าน แต่ละคนก็มาด้วยศรัทธา พอป่วยคุณป้าท่านหนึ่งก็ได้แจ้งแม่ครู (ขณะนี้ท่านบวชเป็นแม่ชีแล้ว)

แม่ครู ท่านคงดูด้วยญาณทัสนะได้ประกาศออกไมโครโฟนว่า " คนที่นอนอยู่ในห้อง ไม่ให้นอนนะ ต้องออกมาฝึก ป่วยก็ต้องออกมา ทานยาแล้วให้มานั่งสมาธิ ไม่ให้มานอน"

จำต้องลุกขึ้น และไปที่ศาลาคามาวสี ซึ่งผู้ฝึกจะต้องเดิน ๑ ชั่วโมงครึ่ง และนั่งอีกหนึ่งชั่วโมงครึ่ง เมื่อถึงศาลาจึงตั้งจิตอธิษฐานต่อหน้าองค์พระปฏิมาว่า..

"หลวงพ่อเจ้าคะ ทุกครั้งที่ลูกเข้าวัด ลูกไม่เคยมีทุกข์เลย ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ลูกเข้าวัด เพราะทุกข์ ถึงแม้จะอยู่ในรั้ววัด แต่ใจลูกเหมือนอยู่ในนรก ขอหลวงพ่อได้โปรดเป็นที่พึ่งให้ลูกด้วยเถิด ขอให้ลูกได้ทราบเหตุแห่งทุกข์ด้วยเถิดเจ้าค่ะ"

จากนั้น จึงได้ปฏิบัติธรรม โดยการเดิน ๑ ชม.ครึ่ง และนั่ง ๑ ชม.ครึ่ง ขณะที่ได้นั่งสมาธิก็ได้ปรากฏภาพหนึ่ง และมีเสียงบรรยายภาพว่า

"ในอดีตชาติ ตนเองเคยเกิดเป็นชาย เป็นลูกคหบดีมีฐานะร่ำรวย เป็นลูกชายคนเดียว เนื่องจากเป็นคนทีมีความสามารถ และมีหน้าที่การงานดี ทำให้มีหญิงสาวมาชอบพอมากมาย และเป็นนักเลงหญิง

บิดามารดาอยากให้แต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝา จึงได้ไปหมั้นหมายหญิงสาวที่กำพร้าบิดามาอยู่ที่บ้าน หวังว่า ความดีและความงามของเธอจะหยุดความเจ้าชู้ลงได้


แต่ผิดคาดเขายิ่งทำตัวเจ้าชู้กว่าเดิม ทำให้หญิงคู่หมั้นต้องช้ำใจครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ในที่สุด เธอก็ทำดีจนสามารถชนะใจ และเลิกเจ้าชู้"

นิมิตครั้งนั้นได้ทราบว่า ชายเจ้าชู้ คือตนเอง และต้องใช้วิบากกรรมที่ตนเองทำไว้ จึงนึกอโหสิกรรมให้แก่ชายคนรัก จิตที่ทุกข์ใจ หายเป็นปลิดทิ้ง

เป็นประสบการณ์ที่ได้จากวัดอัมพวัน และไม่เคยลืมเลย

ขออนุโมทนาบุญค่ะ

 

แม่ครูพรรณทิพย์ ป่าวไหมหนอ ^_^

อรก็ทำกรรมฐานที่วัดอัมพวันตั้งแต่ปี ๔๑ น่ะค่ะ ถ้าเข้ากรรมฐานเอง ก็เพียง ๑๐ กว่าครั้งจนถึงวันนี้ แต่เน้นปฏิบัติเองที่ห้องพักน่ะค่ะ หากมีโอกาสถึงได้เข้ากรรมฐานที่วัด ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ

ดีใจกับพี่ Numsai ที่ได้ใช้กรรมเก่าครั้งนั้นนะค่ะ

อรคิดเสมอว่า

เวลาทำกรรมใดไว้ เจ้ากรรมนายเวรมาทวงคืน เค้าจะมีความสุขกับการที่เห็นเราเสียใจ แต่เราไม่รู้ว่าเพราะกรรมใด เราคิดว่าเราเองไม่ได้ทำอะไรไม่ดีเลยในชาตินี้ ทำไมเจอเรื่องร้ายๆบ่อยๆ ยิ่งเพิ่มความเสียใจ ท้อใจแก่เรา นั่นคือ สิ่งที่เจ้ากรรมนายเวรอยากให้เป็น ทรมานใจ ให้เราเป็นทุกข์

หากวันใด เรารู้กรรมที่นำมาเกิด ระลึกกรรมที่ทำให้ชีวิตเจอเรื่องร้ายๆ เรายอมรับในกรรม เพราะเรารู้สาเหตุแล้วว่าเราทำไม่ดีมาก่อนนี่เอง แล้วหมั่นสร้างกุศลแก่เจ้ากรรมนายเวร ความเสียใจจะไม่มีเหลือติดค้างในใจเลย

แหะแหะ พอได้ไหมค่ะ แนะนำอรด้วยนะค่ะ

 

แล้วที่เกี่ยวกะ พญานาคอะค่ะ แอบอ่านเจอที่พี่ Numsai post ไว้อะค่ะ

เม้าท์ให้ฟังหน่อยจิค่ะ แหะแหะ อยากรู้ด้วยคนอะ ^_^

 

ขอฟังด้วยคนค่ะ วัดหลวงพ่อเป็นที่แรกที่อยากไปฝึกกรรมฐาน