กฎแห่งกรรม

ยาดองของเมาเราต่างก็รู้ว่ามันมีโทษ แต่ก็คิดว่าโทษนั้นมันอยู่กับตัวเรา จริงๆแล้วโทษของการผิดศีลทั้ง 5 ข้อ นั้นไม่ได้ตกอยู่แค่กับเราคนเดียวนะครับ แต่มันกลับส่งผลกระทบต่อทุกคนในครอบครัว ผมขอเล่าเรื่องนี้ให้เป็นอุทาหรละกัน ผมมีเพื่อนคนนึงรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก ขอเรียกมันว่าไอ้ ป. ละกันครับ ผมกับ ป. เกิดและโตที่กรุงเทพอายุเราปีเดียวกัน อยู่หมู่บ้านเดียวกัน เป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก ป.ชีวิตมีอิสระกว่าผม เพราะ ป.จะอยู่บ้านกับพี่เลี้ยง โดยแม่ ป.ทำงานต่างประเทศ นานๆจะกลับมาทีแต่ก็ส่งเงินให้ ป.ใช้ทุกเดือน

พอเข้าวัยรุ่น อายุ 15-16 ป.ก็อยู่บ้านคนเดียวไม่มีพี่เลี้ยง ซึ่งบ้าน ป.ก็เหมือนฮาเร็มดีๆนี่เอง มีเพื่อนฝูงมากหน้าหลายตาแวะเวียนมา ทั้งที่ผมรู้จักและไม่รู้จัก ช่วงนั้นผมจะไม่ค่อยไปเล่นที่บ้าน ป.สักเท่าไหร่ เพราะไม่ชอบเพื่อนใหม่ ป.ที่ท่าทางเหมือนนักเลง (เหตุที่ ป.เป็นเช่นนี้ ผมวิเคราะห์ได้ตอนอายุมากขึ้น ว่าสาเหตุมาจากการผิดศีลของแม่ ป. แต่จะเป็นกล่าวล่วงบุพการีผู้อื่น จึงขอไม่พูดดีกว่า) ป. เริ่มเข้าสู่วังวนของอบายมุขมากขึ้น จนถลำลึก ครั้งนึง ป.เคยชวนผมลองยาบ้า แต่ผมก็บอกไม่อ่ะ กูกลัวติด แต่ด้วยส่วนนึงของมันก็ดี ที่มันรู้ว่าผมเป็นเพื่อนมันไม่เคยเซ้าซี้ หรือรบเร้าให้ผมเล่นยากับมัน หลังๆ ป.มันเอาทุกอย่าง ตั้งแต่ กาว เหล้า ม้า กัญชา ผงขาว อะไรที่หาได้มันเล่นหมด จากผู้เสพ ก็กลายเป็นผู้ขาย

อายุ 18 ป ทำผู้หญิงท้องได้ลูกชายมาคน ซึ่งเมีย ป ตอนนั้นก็ไม่ต่างจาก ป สักเท่าไหร่คือเป็นเด็กสาวใจแตก ป.คบกับผู้หญิงคนนี้อยู่ 3 ปีก็เลิกกันโดยที่ฝ่ายหญิงทิ้งลูกหนีไปอยู่กับชายคนใหม่ ภาระจึงตกมาที่ ไอ้ ป แต่มันก็รักลูกมันนะ แต่ด้วยกรรมของมันทำให้หนีไม่พ้นจากวังวนอบายมุข มันก็ยังทำอาชีพเดิมบางครั้งถึงขนาดกระเตงลูกขี่มอเตอร์ไซส่งยาย่านพัตพงษ์ ส่วนคนที่จ้างมันส่งไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกครับ ตำรวจนอกแถวนี่แหล่ะที่จ้างมัน

ชีวิตมันก็แบบนี้แหล่ะครับ เมื่อถลำเข้าไปแล้วก็มีอยู่ 2 ทาง ไม่โดนฆ่าปิดปาก ก็ต้องไปอยู่ในคุก ก่อนมีการกวาดล้างคดียาเสพติดของรัฐบาลทักษิณ ประมานปี 43-45 เนี่ยผมไม่แน่ใจ ไอ้ ป.โดนรวบเข้าบางขวาง หมดอิสรภาพจนทุกวันนึ้ก็ยังไม่ได้ออก ส่วนลูกไอ้ ป. ปัจจุบันเป็นหนุ่มน้อยแล้ว อายุราวๆ 16-17 แต่ขอโทษเถอะครับ ผลของกรรมยังไม่หมด แม้ลูกไอ้ ป.จะโตเป็นหนุ่ม แต่กลับมีสติปัญญาเท่ากับเด็ก 5-6 ขวบ ส่วนแม่ ป.ตอนนี้กลับมาอยู่ไทยเลี้ยงหลานรอวันไอ้ ป พ้นโทษ

ผมไม่อยากโทษว่าต้นเรื่องของวิบากกรรมเกิดจากใคร ไม่ว่าจะเป็นแม่ ป ตัว ป แต่สุดท้ายทุกคนหนีไม่พ้นกฎแห่งกรรม

 

ออกจากคุก ... เดินทางใหม่ยังไม่สาย


กรรมบาปที่เคยก่อ บรรเทาได้ด้วยการเจริญกรรมฐานภาวนา


.

 

กรรมเป็นผู้ลิขิต ชีวิตเป็นไปตามกรรม
ละเหตุแห่งทุกข์ได้ จะพบสุขตลอดกาล


" นิพพานชาตินี้กันเถอะ "

 

กลับใจได้ แม้ผ่านไป 100 ปี ก็ยังถือว่าไม่สาย