กฎแห่งกรรม...ปลาเป็นเหตุ

ในห้อง 'กฎแห่งกรรม - ภพภูมิ' ตั้งกระทู้โดย apichai53, 30 ธันวาคม 2009.

  1. apichai53

    apichai53 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 พฤศจิกายน 2009
    โพสต์:
    630
    ค่าพลัง:
    +2,261
    สมัยหนึ่งพระพุทธเจ้าประทับอยู่ พระวิหารเชตวัน ใกล้นครสาวัตถี เช้าวันหนึ่งพระองค์เสด็จไปบิณฑบาตยังนครสาวัตถี พระองค์ทอดพระเนตรเห็นพวกเด็กหนุ่มกำลังจับปลาในสระแห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ข้างทางเพื่อจะนำมาปิ้งกิน พระองค์เสด็จไปหาพวกเด็กหนุ่มแล้วตรัสถามว่า พวกเธอกลัวความทุกข์ความทุกข์ไม่เป็นที่รักของพวกเธอไม่ใช่หรือ

    เด็กเหล่านั้นกราบทูลว่าอย่างนั้นพระเจ้าข้า

    พระพุทธเจ้าตรัสว่า ถ้าพวกเธอเกลียดกลัวความทุกข์ ก็อย่าได้ทำบาปทั้งในที่ลับหรือที่แจ้งเลย ถ้าพวกเธอทำบาปแล้วแม้จะเหาะหนีไป ก็ไม่อาจพ้นจากความทุกข์ได้เลย
    (กุมารกสูตร๒๕/๑๑๕)

    เหตุใดพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้เป็นสัพพัญญูรู้แจ้งทุกสิ่งจึงทรงเตือนเด็กพวกนั้น


    <O:p</O:p
    เรื่องต่อไปนี้จะเป็นอุทาหรณ์ที่ดี
    แพทย์หญิงชาวไต้หวันชื่อกวั๋วฮุ่ยเจิน เป็นแพทย์ทางด้านโรคมะเร็ง ได้เล่าถึงประสบการณ์ที่ตนได้พบเห็นความว่าชายคนหนึ่ง มีนิสัยชอบเคี้ยวหมากสูบบุหรี่และดื่มสุรา ต่อมาได้ป่วยเป็นมะเร็งในโพรงปาก ได้มารับการรักษาในโรงพยาบาลอาการป่วยอยู่ในขั้นโคม่า ภายในโพรงปากถูกฝีหนองของมะเร็งกัดกินจนทะลุเป็นรูออกทางแก้ม หน้าน้ำหนองไหลออกมาตลอดเวลาแม้อาหารที่กินเข้าไป ก็มักไหลออกมาทางรูทะลุด้วย แม้สุราที่เคยชอบหนักหนาหากดื่มเข้าไป ก็เปรียบเหมือนเอาน้ำทองแดงกรอกปากก็ไม่ปาน แม้หมากที่เคยเคี้ยวเป็นประจำด้วยความชื่นชอบ ก็กลับกลายเป็นเหมือนกลืนกินลูกเหล็กกลมที่ร้อนแดง เนื่องจากดื่มกินไม่ได้ประกอบกับจิตใจที่สับสนเศร้าหมอง ร่างกายที่เคยแข็งแรงสมบูรณ์มาก่อนก็ผอมโซลงอย่างรวดเร็ว ในสภาพที่เจ็บปวดอย่างแสนสาหัสนี้ แพทย์ยังได้ต่อท่ออาหารจากจมูกตรงไปยังกระเพาะอาหารอีกด้วย ภรรยาของผู้ป่วยก็อยู่ในสภาพที่เจ็บปวดที่สุด เพราะต้องคอยหมั่นดูแลทำความสะอาดน้ำเลือดน้ำหนองที่ไหลออกมาอย่างไม่มีวันหมด ทั้งยังต้องเดินทางขึ้นเหนือล่องใต้ เพื่อหาแพทย์มารักษาและที่สำคัญคือต้องใช้จ่ายเงินทองมากมาย
    ผู้ป่วยได้เล่าให้พ..กวั๋วฮุ่ยเจินฟังว่าปกติตัวเขาชอบไปตกปลา เคี้ยวหมากดื่มสุราขณะที่ตกปลามีความรู้สึกที่แสนจะสุขสมอารมณ์หมาย แต่ในขณะที่โรคมะเร็งได้กำเริบจนใบหน้าต้องทะลุเป็นรูโบ๋ เขามีความรู้สึกสะเทือนใจยิ่งนัก บัดนี้จึงได้เรียนรู้ว่า ขณะที่เงี่ยงเบ็ดแทงแก้มของปลาจนทะลุ ภายในจิตใจของปลาความรู้สึกกลัวและความเจ็บปวดเป็นอย่างไร
    เสียงกระซิบอันแผ่วเบา ที่ผู้ป่วยพยายามเปล่งออกมาอย่างลำบากยากเย็นนี้ แสดงถึงความสำนึกในบาปกรรมของตน เขาได้รู้สึกว่าช่วงเวลาที่มีความสุขนั้น มันช่างน้อยนิด บาปกรรมที่ทำให้พวกปลาต้องตกใจกลัวและทนทุกข์ทรมาน บัดนี้ได้สะท้อนกลับมายังตน ร่างกายต้องเจ็บปวดถูกแทงทะลุที่กระพุ้งแก้ม ขณะที่ตัวเองกลืนน้ำลายก็เปรียบเสมือนถูกไฟเผาหรือถูกมีดกรีดร่างก็ไม่ปาน สภาพที่เจ็บจนทนไม่ไหวนี้ เทียบกับขณะที่ปลาถูกเบ็ดตกขึ้นมาแล้วดิ้นรนเพื่อหาทางรอดก็ไม่ต่างกันเท่าไรนัก

    ชีวิตของผู้ป่วยรายนี้เป็นบทเรียนที่ลึกซึ้งและเป็นอุทาหรณ์ว่ากฎแห่งกรรมไม่เข้าใครออกใครกรรมใดใครก่อกรรมนั้นตามสนองแน่นอนที่สุด
    ………………………………………………………………….<O:p

    เมื่อวันที่.. ๒๕๓๕ นาย <?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com[​IMG]</st1:personName>สมนึกอายุ ๔๔ปี กับนาย. อายุ ๓๐ปี อยู่บ้านหนองตะเคียนได้ไปทอดแหหาปลาที่คลองชลประทาน บ้านดงพิกุล นาย. จับปลาหมอได้ตัวหนึ่งแต่ไม่รู้ว่าจะเก็บปลาไว้ที่ไหนเพราะไม่มีภาชนะใส่จึงใช้ปากคาบปลาไว้ แล้วลงมือหาปลาต่อและเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดได้เกิดขึ้นขณะที่นาย. คาบปลาอยู่นั้นปลาเกิดดิ้นจนหลุดเข้าไปในลำคอเป็นเหตุให้นาย.ล้มทั้งยืนนายสมนึกไม่สามารถช่วยดึงปลาออกมาได้จึงรีบนำตัวส่งรพ.ทัพทัน

    หลังจากนั้นนาย. มีอาการไม่รู้สึกตัวแพทย์ได้ช่วยกันใช้คีมดึงปลาออกมาจนสำเร็จ ทำให้นาย.ซึ่งตอนแรกเข้าใจว่าเสียชีวิตแล้ว กลับฟื้นคืนสติอีกครั้งแต่หลังจากนั้นเกิดมีอาการชักกระตุกอีก จึงถูกส่งตัวไปรพ.อุทัยธานีแต่อาการยังไม่ดีขึ้นแพทย์ผู้รักษากล่าวว่าถึงแม้นาย. จะรอดชีวิตก็จะมีอาการแบบเจ้าชายนิทรา ทางญาติก็บอกว่าทำใจไว้แล้วภายหลังทางญาติได้นำตัวผู้ป่วยกลับบ้าน โดยอ้างว่าไม่มีเงินรักษา นายน.ได้เสียชีวิตลงในระหว่างทางสร้างความเสียใจให้แก่ญาติพี่น้องเป็นอย่างมาก
    (น...เดลินิวส์.. ๒๕๓๕)
    ……………………………………………………………….

    <O:p</O:p
    นาง. อายุ ๓๐ ปี เล่าว่าเมื่อต้นเดือนมิ..นี้นาย. อายุ๓๐ปีสามีซึ่งเป็นนักการสถานที่ราชการแห่งหนึ่งใน.อำนาจเจริญได้ออกไปเก็บตาข่าย ที่ดักปลาไว้เกิดลื่นล้มไถลก้นกระแทกกับตอไม้ไผ่ ทำให้ไม้ไผ่เสียบเข้าไปในรูทวารหนักและหักติดอยู่ในช่องท้อง จึงนำตัวส่งรพ..อำนาจเจริญแพทย์ทำแผลและให้ยาแก้ปวดรับประทาน แล้วให้กลับบ้านได้โดยไม่ฟังเสียงขอร้องจากผู้ป่วย ที่ขอให้หมอช่วยเอกซเรย์เพราะสงสัยว่าจะมีไม้หักติดอยู่
    หลังจากที่นาย.กลับมารักษาตัวที่บ้าน อาการเริ่มทรุดหนักลงมีอาการป่วยแทรกซ้อน และมีกลิ่นเหม็นจึงได้เข้ารักษาที่รพ.อำเภอกุดข้าวปุ้นเป็นแห่งที่ เมื่อวันที่ ๑๒ มิ..นี้ หมอก็ได้รักษาเพียงให้กินยาแก้อักเสบและทำแผลโดยไม่มีการเอกซเรย์ตามคำขอร้องของผู้ป่วยและญาตินาย. นอนรักษาตัวอยู่นานกว่าสัปดาห์อาการกลับทรุดหนักญาติขอนำตัวไปรักษาที่อื่นแต่หมอไม่อนุญาตในที่สุดนาง. กับญาติได้ตัดสินใจอุ้มนาย. ออกจากรพ.แห่งนี้นำส่งรพ.สรรพสิทธิประสงค์.อุบลราชธานี เมื่อไปถึงแพทย์ได้นำนาย. เข้าห้องเอกซเรย์เป็นการด่วนพบว่า ท่อนไม้ฝังติดอยู่ในช่องท้องจึงได้ผ่าตัดนำเอาไม้ไผ่ที่หักติดอยู่ออกมา โตขนาด นิ้ว ยาว นิ้ว และพบว่าลำไส้ของนาย. ติดเชื้อและเน่าบางส่วนแพทย์ต้องควักลำไส้ออกมากอง รักษาข้างนอกอ าการของนาย. ยังน่าเป็นห่วง
    (น...เดลินิวส์๒๘มิ.. ๒๕๓๗)
    ………………………………………………………………..
    <O:p
    ข้าราชการเก่าผู้หนึ่งเล่าประสบการณ์ของตนความว่า
    สมัยเมื่อรับราชการที่จังหวัดทางชายแดนวันหนึ่งผมได้ขับรถออกไปนอกเมือง เห็นชาวบ้านกำลังจับปลาในคูข้างถนนหลายคนวิ่งไล่ตะครุบปลาช่อนตัวใหญ่ ซึ่งโดดหนีไปมาอย่างว่องไว ผมจึงหยุดรถข้างถนนออกมายืนดูทันใดนั้นปลาช่อนก็กระโดดขึ้นมาบนถนนกระเสือกกระสนมาหยุดอยู่แทบเท้าผม คล้ายกับขอร้องให้ช่วยชีวิตมันไว้ พวกชาวบ้านก็ตะครุบตัวไว้ได้โดยง่าย
    ผมเกิดความสงสารจึงขอซื้อปลาช่อนเพื่อปล่อยเอาบุญ ณะนั้นมีรถขนาดเดียวกับผมแล่นผ่านไปข้างหน้าจนลับสายตาไป
    ผมนำปลาช่อนที่ซื้อไปไว้ในรถขับรถไปช้าๆ ตามองหาที่ปล่อยปลา พอดีเห็นบึงใหญ่ห่างข้างทางประมาณ ๑๐๐ มตรก็หยุดรถข้างถนน เอาผ้าขาวม้าที่อยู่หลังรถห่อปลา แล้วออกจากรถ เดินตามคันนา ไปจนถึงบึงหาที่น้ำลึก แก้ห่อผ้าขาวม้าแล้วปล่อยปลาลงน้ำ
    เจ้าปลาคงดีใจมากมันผุดขึ้นแล้วดำลงหลายหน เหมือนจะแสดงความขอบใจที่ช่วยชีวิตมันไว้ จากนั้นก็ดำหายลงไปในก้นบึง ผมยืนมองดูอยู่ในใจเกิดปีติ ที่ได้ช่วยชีวิตปลาช่อนตัวนี้ไว้เมื่อไม่เห็นมันโผล่ขึ้นมาอีกผมก็เดินกลับมาที่รถขับต่อไปบนเส้นทางเดิม เมื่อขับไปได้พักหนึ่ง เห็นคนมุงดูกลุ่มหนึ่งแต่ไกล เมื่อรถผมเข้าไปใกล้ก็มองเห็นสะพานไม้ข้ามคลอง กว้างพอสมควรผมจึงจอดรถข้างทาง แล้วเดินมองดูและชะโงกดูข้างล่าง เห็นรถยนต์คันหนึ่งตกลงไปอยู่ข้างล่างในห้วยตอนท้ายยับยู่ยี่ ผมตกใจมากเพราะจำได้ว่ารถคันนี้วิ่งออกหน้าตอนที่ผมกำลังซื้อปลาช่อนจากชาวบ้าน
    ชาวบ้านที่เห็นเหตุการณ์เล่าให้ผมฟังว่า สะพานนี้รถโดยสารเขาเคยวิ่งกันน้ำหนักมากกว่ายังไม่หักจำเพาะมาหักเอารถคันนี้พอสะพานหัก รถคันนี้ก็ตกลงไป ในรถมี คน ทุกคนบาดเจ็บสาหัส และถูกนำตัวไปส่งอนามัยอำเภอ ซึ่งอยู่ไม่ไกลพวกนี้เที่ยวมายิงนกเสมอ รถที่ตกยังมีนกเขาถูกยิงอยู่เป็นพวง และมีปืนแฝดอยู่ในรถ
    ผมขับรถกลับจังหวัดด้วยจิตใจที่หดหู่ หากผมไม่ขอซื้อปลาช่อนจากชาวบ้านเคราะห์กรรมอันนี้คงเกิดขึ้นกับผมแน่
    ( กฎแห่งกรรมโดย. เลียงพิบูลย์เล่ม)
    …………………………………………………………………

    <O:p</O:p
    ประเด็นที่ควรกล่าวถึงมีดังนี้
    . ทุกชีวิตต่างก็มีความทุกข์ประจำอยู่แล้ว ลำพังแต่ความร้อนหนาวหิวกระหายแก่เจ็บตายเพียงแค่นี้ก็ทุกข์จนสุดจะทนแล้ว เหตุไฉนจึงเบียดเบียนกันเข่นฆ่ากันเพิ่มทุกข์ให้แก่กันอีกเล่า
    .คนที่รักษาสุขภาพเป็นอย่างดี มักจะไม่เจ็บไข้แต่ก็ไม่เสมอไป เพราะตามหลักพุทธศาสนาบางครั้งคนเราก็เจ็บป่วยเพราะผลของกรรมเก่าดังที่พระพุทธเจ้าตรัสเล่าบุพกรรมของพระองค์ว่า
    ในกาลก่อนเราเป็นเด็กลูกของชาวประมง อยู่ในบ้านเกวัฏฏคามเห็นพวกชาวประมงฆ่าปลาแล้ว (แทนที่จะสงสารกลับ) เกิดความชื่นชมด้วยผลแห่งกรรมนั้น เราจึงปวดศีรษะเมื่อครั้งที่วิฏฏุภะฆ่าพวกศากยะ
    (พุทธาปทาน๓๒/๓๙๒)

    โรคมะเร็งในปาก อาจเป็นผลของบาปกรรมจากการตกปลาก็ได้ ดังนั้นผู้ที่ชอบหาความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่น พึงสังวรให้มากไว้สภาพความเจ็บปวด ของผู้ป่วยน่าสยดสยองมากบทเรียนบางอย่างนั้น คนฉลาดอาจเรียนรู้ได้โดยไม่ต้องใช้น้ำตาหรือชีวิตเลือดเนื้อของตนเองไปแลก
    .คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่สามารถเลือกทำดีหรือทำชั่วก็ได้ เรื่องที่นำมาเสนอนี้ย่อมเป็นอุทาหรณ์ว่าควรจะใช้ชีวิตนี้ไปในทางใด ...................

    <O:p</O:p
    ที่มา: http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=18239 (ผ้าขี้ริ้ว บัวใต้น้ำ)<O:p
    <O:p</O:p
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 30 ธันวาคม 2009
  2. charapinyo

    charapinyo เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    15 ตุลาคม 2008
    โพสต์:
    21
    ค่าพลัง:
    +252
    แรงใดในโลกที่กล่าวแล้วว่าแรงแท้ก็หาได้แรงกว่าแรงกรรมได้ห้ามลมห้ามน้ำไม่ให้พัดไม่ให้ไหลย่อมได้แต่ห้ามกรรมนั้นมีไฉนใครเล่าทำได้
     
  3. apichai53

    apichai53 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 พฤศจิกายน 2009
    โพสต์:
    630
    ค่าพลัง:
    +2,261
    สวัสดีมีใหม่ สมาชิกเวปพลังจิตดอทคอม ห้องกฎแห่งกรรมทุกท่าน ครับ
     

แชร์หน้านี้

Loading...