ท่านใดทราบอานิสงค์(บาป)ของการดูถูกพระโพธิสัตว์บ้างครับ

สวัสดีครับ ท่านมารเดินดิน ผมว่าท่านคิดผิดแล้ว ท่านคิดว่า พระเทวทัต มีแต่บาป ไปดูประวัติ ท่านให้ดีๆ พระพุทธเจ้า พระองค์ได้ พยากรณ์ ไว้แล้ว หลังจาก สิ้น พระศาสนา ของพระตถาคต ไป ๑ พุทธ ทันดร ก่อน ที่พระศรีอริยเมตตรัย จะมาตรัสรู้ เป็นพระพุทธเจ้า เขาเรียก ว่ากรึ่ง หนึ่ง จาก ศาสนา พระสมณโคดมเจ้า -ศาสนา ของพระศรีอรยเมตรัย สมมุติว่า อีก ล้านปี ในเมืองมนุษย์พระศรีจะมาตรัส เป็นพระพุทธเจ้า ครึ่งหนึ่ง อีก ๕๐๐,๐๐๐ ปี อีกห้าแสนปี ในเมืองมนุษย์ เมื่อนั้น จะมีพระปัจเจกะพุทธเจ้า มาตรัสรู้มากมาย นับจำนวน หมื่น จำนวนแสน พระองค์ทีเดียว และหนึ่งในนั้น ก็คือ พระเทวทัต มาตรัสรู้ เป็นพระปัจเจกะพุทธเจ้าด้วย ท่านได้รับ ถูกพยากรณ์ จาก พระพุทธเจ้าแล้ว



ด้วยที่พระเทวทัต ไม่ตก นรก อเวจีมหานรกนาน เพราะด้วยพระมหากรุณา ธิคุณ ขององค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงสงเคราะ จึงตกนรก อเวจี แค่อึดใจเดียว ของอเวจี จริงๆ อายุของอเวจี มีอายุขัย ๑ กัป ผมจะไม่อธิบาย เรื่องของกัป ไปหาความรู้เอาเองครับ ในพลังจิต มีเยอะแยะ ๑ พระเทวทัต พระพุทธเจ้าบวชให้ ๒ อานิสงฆ์ ของการบวช ๓ พระพุทธเจ้า สอนพระเทวทัต ได้ อภิญญาสมาบัติ อภิญญา ๕ เหาะ เหิร เดินอากาศได้ อานิสงฆ์ ของบุญ ฌาณ ผมไม่พูดถึง มันประมาณมิได้ และด้วย ที่พระเทวทัต บำเพ็ญ บารมี มา พอๆกับพระพุทธเจ้า เป็นเพื่อนกันก็มาก ด้วยกรรม ที่พระเทวทัต อาฆาต ในสมัย เป็น พ่อค้า ทองคำ ไปหาอ่านเอาเองครับ


ด้วยเหตุนี้ พระเทวทัต ก็เป็นคนมีบุญมาก แต่ด้วย ทำบุญมาสักเท่าไหร่ ก็ตาม เพราะว่า พระเทวทัต ทำกรรมหนัก คือ ทำอนันตริยกรรม ทำร้ายพระพุทธเจ้า ให้นิ้ว แตก ทรง ฮ้อพระโลหิต จริงๆ ท่านต้องการจะฆ่า แล้วกรรมหนัก อีกประเภทหนึ่ง ทำให้ สงฆ์แตกแยกกัน ถึงให้ มีบุญขนาดไหน ก็ตาม สุดท้าย พระเทวทัต จึงตก นรกอเวจีมหานรก แล้วตอน สุดท้าย ตอน พระแม่ ธรณี สูบ พระเทวทัต นึกถึงบุญ คุณของพระพุทธเจ้า จึงเอา หัว บูชาพระพุทธเจ้า ก่อนลงอเวจี นี่ผมแค่พูด นิดเดียวเอง อีก เรื่อง รายละเอียด ให้ไปหาอ่าน และคิดเอาเองครับ ท่าน

 

สวัสดีครับคุณ บุณทรงพระเครื่อง ยินดีได้รู้จัก

ผมก็คิดแบบเด็กๆนะครับ
ผมตึ้งข้อสังเกต นะครับ

เรื่องกรรม กับเรื่อง บารมี
ทำงานต่างกัน แต่ทั้งสองอยู่ในดวงจิตเจ้าของ

กรรมเป็นการกระทำของบุคคล มีกรรมเป็นของตน

ส่วนบารมีของเทวทัต ได้มาจากช่วยให้พระโพธิสัตว์ในการสะสมบารมีของตน ในพุทธประวัติจะเห็นว่า มีเทวทัติเกิดร่วมหลายครั้ง เป็นตัวเล่นกรรมชั่ว
ไห้พระโพธิสัตว์ เทวทัตได้บารมีมาจากเป็นผู้ช่วย

ต้องแยกให้ออก ระหว่างการทำงานของกรรม
กับการสั่งสมบารมีในจิตเจ้าของ

 

สวัสดีครับทุกท่าน

ขอถามสักนิด

พระเทวทัต แกไปตั้งจิตตั้งใจเอาไว้เมื่อใดว่า

"จะตั้งตนเป็นศัตรูเพื่อให้พระโพธิ์สัตว์เจ้าบารมีเต็มจนสำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า"

อ่านเจอที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ถึงเหตุเริ่มต้นของพระเทวทัตที่ทำกรรมชั่วกับพระองค์แบบนี้ มาจากสมัยก่อนโน้นเป็นพ่อค้าทองคำเป็นเพื่อนกัน

ไม่เห็นจะพบว่าแกจะอธิฐานมาช่วยอะไรสักอย่าง ดีแต่ขอจองเวรจองกรรมเพราะความ โกรธ

คือ เทวทัตแกโกงทองเขาไม่สำเร็จแกเลยมาพาลโกรธหาว่าเพื่อนตัดหน้าแกเลยจองเวรเพื่อนคือ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาตลอด

ตั้งแต่นั้นมา เกิดมาร่วมชาติร่วมสมัย แกเจอพระโพธิ์สัตว์ทีไร เป็นได้เล่นงานทุกที พระโพธิ์สัตว์สมัยแรกๆ ก็เอาคืนเล่นงานตอบโต้อยู่ แกก็สู้ไม่ได้

สมัยหลังๆ พระโพธิ์สัตว์พัฒณากำลังใจตั้งในความดีมามากแล้วนั่นล่ะจึงเห็นว่าท่านยอมอดทนตลอด

ตรงนี้แหล่ะสำคัญขอรับ ถ้าพระโพธิ์สัตว์ไม่ตั้งมั่นในความดีจริงๆ บารมีท่านจะเต็มจนมาตรัสเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้หรือ?

พระเทวทัตไม่ได้มีส่วนช่วยเลย เพราะแกไม่ได้ตั้งใจมาช่วยแกตั้งใจจองเวรอาฆาต

มาด้วยมูลเหตุแห่งถาดทองคำที่แกโกงเขาไม่ได้แล้วพาล ไม่ได้เกี่ยวเนื่องด้วยเหตุแห่งการต้องการช่วยทำบารมีของพระโพธิ์สัตว์

พระพุทธเจ้าท่านตั้งใจทำดี รักษาความดี มาตลอดต่างหากล่ะขอรับบารมีท่านจึงเต็มได้

ผู้ที่อธิฐานมาช่วยชัดๆ คือ พระพิมพาเถรีคู่บารมีผู้ติดตามร่วมทุกข์สุขทุกอย่าง พร้อมด้วยผู้ตั้งใจจะเป็นลูกให้บริจาคเพื่อบารมีพระองค์จะได้เต็มเพื่อเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้

พระเทวทัต ตั้งใจแบบนี้ตั้งแต่เมื่อใดขอรับ?

"ความเห็นว่าการกระทำชั่วเป็นความดี "

จัดเป็นความเห็นตรงตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าสอนหรือไม่?

อันที่จริงก็มีประโยชน์สำหรับหลายๆ ท่าน

ที่ทำลีลาแบบนี้เพื่อให้เกิดแง่มุมข้อคิด อันจะนำไปสู่การพิจารณาเพื่อให้เกิดปัญญา

แต่ไฟน้อรู้ว่าร้อนแล้วจับ ก็ต้องรู้ให้จริงน่อจึงจับแล้วมือไม่พัง

มีเวลาน้อยไปนิด เอาเท่านี้ก่อนครับ

เจริญในธรรมทุกท่าน

 

มารเดินดิน มีบางส่วนที่ถูกครับ .. แม้ว่าพระเทวทัตจะไม่ได้เจตนาช่วย แต่เป็นกรรมเร่งลัดส่วนของพระโพธิสัตว์ครับ

แต่การที่พระเทวทัตในอดีตชาติ อธิษฐานจองเวรกับพระโพธิสัตว์ ทำให้กรรมของเขาจะต้องสร้างบารมีมาให้ทันกันนะครับ
ดังนั้น บุญเขามีมากพอสมควรนะครับ จึงจะตามมาถึงพระพุทธเจ้าได้

 

เขียนได้ดี ต้องไปถามเทวทัตเองแหละครับ

ที่ผมเขียนในกระทู้ นี้ เพราะชอบมองในมุมต่างๆที่น่าพิจรณา
เช่น แค่่ถาดทองคำใบเดียว จองเวรสี่อสงไขย?

 

ครับ เขาต้องมีบุญด้วย บาปด้วย เรื่องกรรม

 

มาต่อ...สวัสดีครับ แลกเปลี่ยนกันน่อ

ต้นเหตุแรกเริ่ม..ก่อนจะต่อเนื่องมาเรื่อยจนท้ายที่สุดแห่งการจองเวรนี้

จุดเริ่มต้นแห่งการจองเวรมาจากเรื่องถาดทอง จากชาตินั้น ก็ทำกรรมต่อมาก็เนื่องมาเรื่อยๆ ตามเหตุและปัจจัย

ชาติไหนไม่เจอคู่จองเวร ก็ทำบุญรักษาศีล ทำสมาธิเป็น แต่เจอทีไรเป็นต้องหาทางทำลาย เพราะ..ไม่รู้.. ผ่านมาแล้วตายเกิดเวียนว่าย

จะนึกออกรึเปล่าเคยจองเวรกันมา..ผลแห่งการผูกเวร เวลาไม่เจอกัน ก็ดูเหมือนจะผลักให้ต้องทำบารมีตามเพื่อถล่มต่อ แล้วก็กลายเป็นผลดีกับพระโพธิ์สัตว์หรือไม่?

ถ้าพระโพธิ์สัตว์ไม่ดีด้วยตัวท่านเอง จะทนไหวรึ?

นึกๆ ไปก็คงยิ่งเห็นความยอดเยี่ยมของพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน เจอคนตามจองเวรขนาดนี้ท่านยังทำบารมีมาจนสำเร็จได้

นี่สิยอดเยี่ยมของจริง..

ถ้าเราพากันคิดว่า จะลองสละตัวเล่นกรรมชั่วให้ทำบารมีผ่าน ก็ลองนึกดีๆ แล้วกันนะครับ ว่าทำไปเพราะอะไรแน่

ผู้จะทำหน้าทีนี้จริงๆ ได้ ต้องเป็นคนทำบารมีมาแค่ไหนกัน? แล้วทำแบบไหน? จะทำตัวเป็นครูให้ครูนี่ ต้องทำขนาดไหน? ไหวจริงมั้ย?

เทวทัตแกจองมาของแกแบบนั้น แต่เพราะพระพุทธเจ้าดีจริงจึงทำมาจนจบ หาใช่มาจากคนจองเวรทำให้เต็ม จริงหรือไม่?

ถ้าผลแห่งการสละตัวแบบนั้นทำให้ได้ดีเป็นเรื่องน่าบูชา พระพุทธเจ้าต้องสอนไว้ครับ ครูบาอาจารย์ที่เป็นพระอริยเจ้าคงต้องสอนแล้วครับ

เคยได้รับคำสอนมาแต่ว่า "อย่าไปพากันด่าพระเทวทัตท่านเลย ถ้าไม่มีพระเทวทัตก็ไม่มีพระพุทธเจ้านะ"

นี่ผมฟังนะ ผมคิดว่า ไม่ใช่ท่านพากันบอกว่าพระเทวทัตมีบุญคุณอะไรกับพระพุทธเจ้าหรอก

ผมฟังแล้วประสาทผมอาจจะไม่ดี คิดไปว่า มีดีก็มีเลวเป็นธรรมดาโลก เพียงแต่ท่านพากันยกเรื่องนี้มาสอนคนให้เกิดปัญญารู้จักโลกธรรมแปด

ส่วนที่ให้เลิกด่าเพราะไม่มีประโยชน์อะไรขึ้นมาเลยมีแต่พาใจตัวเองให้เศร้าหมองเปล่าๆ

พระเทวทัตชดใช้ผลแห่งการกระทำนั้นอยู่ และรอเวลามาบรรลุเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า

ถือว่าตำนานการจองเวรนี้จบสิ้นกันที

จบตั้งแต่ แกสำนึกรู้ตัวตอนไปขอขมาแล้ว

แต่กรรมหนัก แก้ไขไม่ได้แล้ว ต้องรับผลทันที ดีที่พระพุทธเจ้าท่านสงเคราะห์ไว้เป็นทุนแต่แรกผ่อนหนักเป็นเบาไว้

จึงเหลือแค่ ห้าพันปี

หลายชาติ ที่พระพุทธเจ้าสงเคราะห์มากมายแบบนี้แก่พระเทวทัต

แล้วนี่..พระพุทธเจ้านะครับ ท่านย่อมทราบโดยตลอด ทั้ง อดีต ปัจจุบัน อนาคต

ว่าต่อไปพระเทวทัตนี้จะเป็นยังไง ผมขอเอื้อมพิจารณาว่า ท่านคงสงเคราะห์ดักไว้ให้จึงพาบวช สอนอภิญญา เป็นทุนรอนไว้ให้เพื่อเหตุนี้หรือเปล่า
ท่านคงทราบด้วยพระสัพยุตญาณ
ว่าถึงยังไงพระเทวทัตก็จะพาตัวเองลงนรกแน่ ท่านแก้ดักทางผ่อนโทษให้ล่วงหน้าไว้นั่นเอง

ใครที่มีคุณต่อใครมาโดยตลอด..กัน

พระเทวทัตคือ ผู้น่าสงสาร เป็นมิจฉาทิฐิ หลงเวียนวนกับการผูกเวรมานาน แต่ที่สุดก็จบ เข้านิพพานเหมือนกัน

จบเท่านี้สำหรับความเห็นเรื่องนี้ของข้าพเจ้า

ขอให้เจริญในธรรมแห่งองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายิ่งๆ ขึ้นไป

 

สวัสดีครับคุณ Armarmy ยินดีที่รู้จักครับ

ผมก็เห็นด้วย เรื่องมันซับช้อนยากจะเข้าใจ
เหมือนท่าน อฮ เขียนไว้(ไม่รู้ไปทำอะไร โดนใบแดงเสียแล้ว)

 

ที่ผมเข้าเล่นเวปนี้ เพราะชอบ เป็นเวปที่เปิดกว้างพอสมควร
เจ้าของเวปก็เป็นพระโพธิสัตว์(เท่าที่อ่านเจอ)

อย่าจริงจังกับความเห็นของผมนะครับ
คือมันคิดไม่เหมือนกับชาวบ้านเขา
ผู้รู้ในเวปนี้มีมาก ผมแค่มาคุยเล่น
ผมรู้จักเวปนานแล้ว ตอนแรกมีคนเข้ามามากเลย
อ่านสนุกมาก ได้ความรู้ บันเทิง ได้อารมณ์

มาตอนนี้ดูเหมือนหายไปมาก (ไม่รู้เข้าใจถูก?)
ผมเองมีเวลาว่างมากตอนนี้ เลยเข้ามาอ่านเล่น
เขียนบ้างเป็นช่วงๆ(ถ้าอยากจะแสดงความคิดเห็น)

อยากให้เวปนี้อยู่นานๆนะครับ...

 

ยินดีครับ อันที่จริงก็ต้องมีมาแปลกๆ เรื่อยๆ บ้างจึงจะคุยสนุก ได้แง่มุมต่างๆ พัฒณาปัญญากันครับ

ม่ายงั้นก็จะกลายเป็นห้อง copy & paste ไปเสียหมด

ต้องมีถามตอบ คุย เถียง ทะเลาะกันบ้าง จึงจะได้แง่มุมหลากหลาย ธรรม ขยายได้ครอบคลุมทุกเรื่อง

แต่แง่มุมใครเล่าจะรู้ครบ ในเมื่อเราต่างเป็นผู้ศึกษาอยู่

เจริญในธรรมครับ

 

สาธุ

_//\\_

 

อันนี้เป็น คหสต นะครับ ไม่ใช่ความรู้
ต้องรู้ให้ได้ก่อนว่าเราดูถูกถูก หรือดูถูกผิดครับ
ถ้าถูกก็ไม่น่าจะมีผลหรอก เพราะถ้าเราพูดในสิ่งที่เป็นความจริงอะไรก็ทำอะไรเราไม่ได้ (ยกเว้นความหมั่นไส้ของคนหลงกับคนโกรธ)
แต่ถ้าผิดก็คงจะมีผลบ้าง
อย่างเช่นถ้าพระโพธิสัตว์สอนธรรมที่ถูกต้อง แต่เราไปด่าปรามาศท่าน กรรมทันตาก็คือทำให้เราหลง เรียนรู้ธรรมะที่ไม่ถูกต้อง อาจจะได้เรียนผิดไปอีกหลายชาติเหมือนกัน
ส่วนกรรมที่ส่งผลยาวนาน ผมว่าน่าจะแล้วแต่กรณีไป ว่าดูถูกแบบผิด ๆ ด้วยความหนักเบามากน้อยเพียงใด ซึ่งผมก็ยังไม่รู้หรอก อีกอย่างพระพุทธเจ้าท่านสอนว่า คิดเรื่องกรรมวิสัยมันจะมีเชื้อแห่งความบ้าครับ เพราะมันเป็นเรื่องอจิณไตย

ผมว่ากรรมมันส่งผลโดยไม่มีรูปแบบที่แน่นอน ถ้าจะคิดเรื่องกรรมไม่ควรคิดไปข้างหน้า ควรคิดกรรมที่ผ่านมามากกว่า เพราะสิ่งท่มันเกิดข้นมาแล้วมันแน่นอนกว่าสิ่งที่ยังไม่เกิด ว่าเราเจออะไรมาแล้ว และจะทำอย่างไรให้ไม่ต้องเจออีกเป็นการเรียนรู้ ส่วนวิบากของกรมในวันข้างหน้า ถ้าไม่อยากให้มันเกิดก็ต้องระวังตัวไม่ให้ไปปรามาศใครง่าย ๆ จะดีกว่าที่จะไปปราศเขามั่วซั่วแล้วมากลัวทีหลังแน่นอนครับ ถ้าปรามาศไปแล้วและแน่ใจว่าเราเป็นฝ่านถูกก็เฉยซะ แน่ใจว่าเป็นฝ่ายผิดก็ไปขอโทษขอขมา ไม่แน่ใจว่าถูกหรือผิด ก็ศึกษาให้ดีเสียใหม่ ปล่อยให้มันเป็นไปตามกรรม แล้วค่อยมาเรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเราอีกที

พุทธ คือ รู้ การไปพยายามรู้ในสิ่งที่ยังรู้ไม่ได้ เพราะมันยังไม่ใช่วิสัยของตน ก็คือบ้าครับ เชื่อเถอะ ผมบ้ามาแล้ว

ถ้ากลัวกรรมที่จะเกิดจากการดูถูกพระโพธิสัตว์ ไม่ต้องคำนึงถึงการส่งผลของกรรมว่ามีอะไรบ้างหรอกครับ เอาแค่กลัวว่ามันจะบาปก็พอ "หิริ โอตตัปปะ" ถ้าจริตเราไม่ต้องกับพระโพธิสัตว์พระองค์นั้น ก็แค่ไม่ต้องคบค้าสมาคมก็ได้ ฟังอยู่ห่าง ๆ อย่างจับผิดและคิดตามคอยตรวจสอบ มันก็ไม่เสียหายเท่าไร อันไหนเชื่อได้ก็เชื่อ อันไหนเชื่อไม่ได้ก็เก็บไว้ตรวจสอบทีหลัง

เพียงแต่ว่าจับผิดให้มันเป็นจับผิดนะครับ ไม่ใช่หาเรื่อง ผมก็เคยเจอเพื่อนในบอร์ดหาเรื่องเอาเหมือนกัน ประเภทตัดข้อความสั้น ๆ เอามารีโพสโดยไม่ได้เอาข้อความทั้งหมดมามันก็เปลี่ยนความหมายของสิงที่ต้องการสื่อสารไปโดยสิ้นเชิง อย่างนั้นไม่ใช่การจับผิด แต่เป็นการหาเรื่อง

ทุกวันนี้ หาคนสอนถูกจริง ยาก สอนครบก็ยาก สอนโดยแทรกปริศนาธรรมแล้วเราไปเข้าใจอีกอย่างก็มี = = เรามักจะอวดฉลาดโดยที่เราไม่รู้ตัวเสมอ และโง่โดยที่ไม่รู้ตัวเสมอ ฟังคนอื่นเขาพูดมาอย่างไรเสียก็ต้องเป็นเราที่ต้องกลับมาศึกษาเองให้ดีอยู่ดี