หลวงพ่อเกษม เขมโก จ.ลำปาง อริยสงฆ์แดนล้านนา

รับทราบการจอง

 

รายการที่ 112
เหรียญบล๊อกเยอรมัน ปี 2537
เนื้อทองแดงนอก ผลิตที่ประเทศเยอรมัน สวยมาก
ขนาดเหรียญ 3 ซ.ม.
ราคา 450 บาท

 

ปิดรายการนี้
รายการที่ 113
เหรียญกรอบรูป ยิ้มเมตตา ปี 2536
สภาพพอสวย
ราคา 120 บาท

ที่มาของภาพยิ้มเมตตา หลวงพ่อเกษม เขมโก

นิตยสารศักดิ์สิทธิ์ฉบับที่ 231 ปีที่ 10 วันที่ 16 สิงหาคม 2535กมล เอกมโนชัย ผู้อำนวยการและเจ้าของนิตยสารศักดิ์สิทธิ์ ได้ปรารภกับสุวิทย์ เกิดพงษ์บุญโชติ เนื่องจากอยากได้รูปภาพสวย ๆ ของหลวงปู่ครูบาเจ้าเกษม เขมโก มาลงปกศักดิ์สิทธิ์ เพราะเรายังไม่เคยมีภาพสวย ๆ ซึ้ง ๆ ของหลวงปู่ท่านเลยสักภาพเดียว

ด้วยบารมีหลวงปู่ ที่ล่วงรู้ลึกเข้าไปถึงความตั้งใจมั่นของเรา อีกไม่กี่วันต่อมา เจ้าประเวทย์ ณ ลำปาง ประธานคณะศิษยานุศิษย์หลวงปู่ ได้บอกมาทางโทรศัพท์ กับท่านกมลว่า วันเกิดปีนี้หลวงปู่จะไปเทศน์ที่บ้านเจ้าประเวทย์ ถ้าว่างก็ให้ไปที่บ้านด้วย ทั้งผมและผอ.กมล ขนลุกซู่ด้วยความปีติสุดขีด

ผอ.กมล กับผม รีบเคลียร์งาน พอถึงวันนัดหมายก็ออกเดินทางทันที ระหว่างเดินทางผมและผอ.กมลต่างสนทนาวาดหวังกันไปตลอดทางจากรุงเทพฯ เราคุยกันด้วยเรื่องสัพเพเหระ จนกระทั่งขับไปถึงนครสวรรค์ ก็วกเรื่องเข้าหาจุดมุ่งหมายที่จะเดินทางไปบ้านเจ้าประเวทย์ในวันนั้น

ตอนหนึ่งของการสนทนา ผอ.กมล บอกว่า หลวงปู่ไม่ค่อยจะอนุญาตให้ใครถ่ายภาพของท่าน เท่าที่ได้เห็น แม้ท่านจะอนุญาตให้ถ่าย ก็มักได้ภาพที่ไม่ชัดบ้าง ภาพก้มหน้าบ้าง มองไปทางโน้นบ้าง ทางนี้บ้าง ไม่เคยเห็นภาพที่ท่านมองกล้องเลยสักภาพเดียว และส่วนมากหลวงปู่ท่านอยู่แต่ภายในกุฏิ มักไม่ห่มผ้า จะสวมแต่เพียงอังสะตัวเดียว ผู้ที่มีโอกาสเข้าไปถ่ายภาพหลวงปู่ แม้จะได้ภาพของท่าน แต่ก็ไม่สมบูรณ์ ตรงที่ท่านไม่ได้ห่มจีวร

ผมก็บอก ผอ.กมลว่า ถ้าคราวนี้หลวงปู่ท่านเมตตาอนุญาตให้เราได้เข้าไปถ่ายภาพของท่านในตอนที่ไม่มีใครอยู่ด้วยก็ดี เพราะเวลาถ่ายภาพ ขณะคนเยอะ ๆ มักไม่ค่อยได้ภาพที่สมบูรณ์นัก ติดแขนคนนั้นบ้าง ติดศีรษะคนนี้บ้าง บางคนยิ้มแป้นเข้ามาอยู่ในภาพ หน้าเต็มจอทีเดียว ผอ. กมล เปรยเชิงบ่นเบา ๆ ว่า ทำยังไงจะได้ภาพที่สมบูรณ์ที่สุด สวยที่สุดนะ ผมก็บอกไปด้วยความหวังแบบลม ๆ แล้ง ๆ ว่า ถ้าเรามีโอกาสได้เข้าไปถ่ายรูปท่านตรงหน้า ถ้าหลวงปู่ท่านมองกล้องแล้วยิ้ม ให้ผมได้ถ่ายภาพของท่านสักภาพ ผมคงช็อกแน่ ๆ

เรา ผมหมายถึงทั้ง ผอ.กมล และผม ต่างยกมือไหว้ สะมะณัง วันทามิ จบเหนือหัว ด้วยความหวังว่าจะให้คำพูดของเราได้ยินไปถึงหลวงปู่ ซึ่งจะเป็นไปได้หรือไม่ก็ตาม แต่ใจของเราในขณะนั้นคิดอย่างนั้นจริง ๆ แล้วการสนทนาของเราก็มาถึงจุดสำคัญ

ผมพูดกับผอ.กมลว่า เวลาใครถ่ายรูปหลวงปู่ออกมา มักปรากฏว่าหลวงปู่ท่านปิดผ้าก๊อซไว้ที่ศีรษะของท่านเสมอ ไม่มีใครรู้ว่าหลวงปู่ท่านเป็นอะไร และใครเห็นรูปนี้ก็มักถามกันเสมอ ถ้าเกิดบังเอิญวันนี้หลวงปู่ท่านไม่ปิดผ้าก๊อซให้เราถ่ายรูปหลวงปู่ก็ดี ผู้อ่านก็จะได้เห็นกันเองว่า หลวงปู่ท่านเป็นอะไรถึงปิดผ้าก๊อดไว้

วันนั้น ผอ.กมลขับรถไปถึงบ้านเจ้าประเวทย์ที่ลำปาง เย็นพอดี หลังจากเข้าอวยพรเจ้าประเวทย์แล้ว ก็ได้ทราบว่าหลวงปู่ท่านมาอยู่ที่บ้านเจ้าประเวทย์แล้ว ที่บนบริเวณบ้านเต็มไปด้วยผู้คน ประตูห้องหลวงปู่ปิดสนิท ทั้งผมและผอ.กมล ต่างชะเง้อชะแง้คอยืดยาวเพียรพยายามคอยดูว่า เมื่อไหร่ประตูห้องของหลวงปู่จะเปิดออกมา เพื่อที่ว่าจะได้หาโอกาสถ่ายภาพหลวงปู่

และแล้วไม่นานเกินรอ ประตูห้องของหลวงปู่ก็เปิดออก สายสิญจน์ถูกโรยออกมาจากในห้อง เสียงบอกต่อ ๆ กันว่า หลวงปู่จะเป่าสายสิญจน์ ผู้คนที่อยู่บนบ้านเจ้าประเวทย์ ต่างก็แย่งกันจับสายสิญจน์กันอลหม่าน สักครู่ พอหลวงปู่เป่าสายสิญจน์เสร็จ ผอ.กมลถามเจ้าประเวทย์ว่า หลวงปู่จะเทศน์คืนนี้ไม่ใช่หรือ เจ้าประเวทย์ท่านบอกว่า หลวงปู่ไม่เทศน์แล้ว

ทั้งผมและทั้ง ผอ.กมล หน้าจ๋อยซีดลงทันที

เจ้าประเวทย์ก็บอกว่า คืนนี้คุณพักกันที่ไหน ผอ.กมลบอกว่า พักโรงแรม เจ้าประเวทย์ก็บอกว่า ถ้ายังไม่กลับ พรุ่งนี้เช้า หลวงปู่ท่านฉัน คุณมาใหม่ซี ผอ.กมลรับปากเจ้าประเวทย์

รุ่งเช้า ผอ.กมลและผมเตรียมของที่จะถวายหลวงปู่ทั้งของฉันและเงินเป็นแบงก์ห้าร้อย ทั้งของผมและของคุณศิรินทร ที่ใส่ซองฝากไปจากบ้าน รวมทั้งที่ ผอ.กมลและคุณชิโนรสภรรยาของท่าน ซึ่งใส่ซองเดียวกัน ที่จะขาดไม่ได้ก็คือ พวงมาลัยดอกมะลิ

คนเต็มบ้านเจ้าประเวทย์ตั้งแต่เช้า ผอ.กมล และผมไปนั่งรอกันอยู่หลังสุด ตอนนั้นใจไม่กล้าคิดกล้าหวังกันแล้วว่า จะได้ภาพหลวงปู่ เหมือนอย่างที่ได้นั่งคุยกันมาในรถ เราตั้งความหวังกันไว้สูงมากเกินไปซะแล้ว นั่งคิดโน่นคิดนี่

และแล้ว จู่ จู่ เสียงใครก็ไม่รู้ยืนเรียกอยู่หน้าห้องของหลวงปู่ เสียงดังว่า ศักดิ์สิทธิ์สองคน หลวงปู่ให้เข้าไปถ่ายรูปในห้อง

ทั้งผมและผอ.กมล ตกตะลึงตัวชาไปหมด อย่างไม่แน่ใจว่าเป็นความจริง หลวงปู่ท่านเรียกให้เข้าไปถ่ายรูปของท่านในห้อง ที่ไม่มีคนอื่นอยู่ด้วย จริง ๆ หรือ ผมยังไม่แน่ใจนัก จึงยังนั่งนิ่งอยู่กับที่ เสียงคุณอมร วงศ์แหลมทอง จากหนังสือ “เซียนพระ” ยืนเรียกอีกว่า “ศักดิ์สิทธิ์ หลวงพ่อให้เข้าไปถ่ายรูปในห้อง” นั่นแหละทั้งผมและผอ.กมล จึงลนลานกันเข้าไปในห้องของหลวงปู่

ภายในห้องของหลวงปู่ทั้งผมและผอ.กมลถึงกับเข่าอ่อน ผอ.กมล นั้นทรุดลงกราบแทบเท้าหลวงปู่ทีเดียว เพราะอะไรหรือครับ

หลวงปู่ท่านห่มจีวรเรียบร้อย นั่งประสานมือ ตามองจับมาที่ผมและผอ.กมลเป๋งเลยทีเดียว เป็นครั้งแรกในชีวิตของผมและในชีวิตของผอ.กมลก็ว่าได้ที่ได้สัมผัสกับกระแสแห่งเมตตาจิตอันรุนแรงที่สุดจากสายตาของหลวงปู่ ซึ่งไม่เคยสัมผัสกับกระแสจิตเช่นนี้จากใครมาก่อนเลย เป็นกระแสจิตที่ทรงพลังอำนาจรุนแรงมาก เช่นนี้นี่เอง ที่ไม่ว่าใครจึงกลัวเกรงหลวงปู่ท่านมาก แม้แต่เจ้าประเวทย์ก็เองเถอะ

ทั้งผมและผอ.กมล ต่างรีบถ่ายภาพหลวงปู่ ถ่ายเอา ถ่ายเอา ราวกับคนที่หิวโหย อดอยากกันมาแต่ไหนแล้วมาเจอเข้ากับอาหารทิพย์ตั้งอยู่ตรงหน้าอย่างนั้น ผอ. กมลยืนอยู่เบื้องหน้าของหลวงปู่พอดี ผมยืนอยู่ด้านข้าง ๆ ของหลวงปู่เยื้องออกมา หลวงปู่นั่งประสานมือ หันหน้าไปมอง ผอ.กมลที พอ ผอ.กมลถ่ายเสร็จ หลวงปู่ก็หันมามองผมที ผมกดฉับ ไฟสว่างวาบ หลวงปู่ก็หันหน้าไปมองทาง ผอ.กมล หลวงปู่ท่านนั่งหันไปหันมา ให้ผมและ ผอ.กมลถ่ายสลับกันอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานานพอสมควรยอมรับครับว่ามือไม้สั่นไปหมด ตื่นเต้นกันสุดชีวิตทีเดียว ถ่ายรูปหลวงปู่เสร็จถึงกับหอบ

มีอยู่ครั้งหนึ่ง หลวงปู่ท่านหันหน้ามามองผม ซึ่งผมได้เตรียมปรับหน้ากล้องเอาไว้เรียบร้อยแล้ว พอผมเห็นหลวงปู่ท่านยิ้มให้ ก็รับกดชัตเตอร์กล้องทันที ไฟสว่างวาบ เสียงหลวงปู่ท่านพูดขึ้นว่า

“ถ่ายไปทำไมเยอะแยะ หลวงปู่ไม่ใช่นางงามนะ”

ผมเข่าอ่อนพอดี และภาพนี้ก็ดูเหมือนว่าเป็นภาพสุดท้ายที่ผมไมได้คิดไม่ได้หวังว่า ภาพนี้จะดีหรือไม่ดีอย่างไร แต่ที่ผมตั้งใจและวาดหวังไว้เป็นที่สุด ก็คือภาพที่หลวงปู่ท่านนั่งประสานมือ อย่างสงบสำรวม และหันไปหันมาให้ผมและผอ.กมลถ่ายคนละทีนั่นแหละครับ

ถึงเวลาพกพาฟิล์มทั้งหมดกลับกรุงเทพฯ ด้วยความหวังที่สูงสุด อิ่มใจที่สุด ผมเคยเชื่อมั่นฝีมือการถ่ายภาพของตัวผมเองเสมอ ค่าที่มีครูบาอาจารย์ชื่อ ท่านศาสตราจารย์พูน เกษจำรัส อดีตนายกสมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์ที่เคี่ยวเข็ญผมมาตลอด ซึ่งผมเองก็เคยคว้ารางวัลชนะเลิศการถ่ายภาพ จากมือท่านอาจารย์พูนมาแล้วด้วยความภาคภูมิใจ เป็นเกียรตินิยมที่ทำให้ผมมั่นใจตัวเองมาก และได้สอนคนมาก็มาก

แต่ ฝีมือการถ่ายภาพของผมตกต่ำมาก เมื่อมาถ่ายภาพหลวงปู่ในวันนี้

รับรูปที่ล้างอัดไว้จากร้าน “อาภากร” ฝีมือเยี่ยม แล้วทั้งผมและผอ.กมล ก็ขึ้นไปบนชั้นจำหน่ายอาหารที่มาบุญครองเซ็นเตอร์ รับประทานอาหารและที่จะขาดไม่ได้คือ โอเลี้ยง ที่หอมหวนที่สุดขาประจำที่ถูกคอกัน

พอเปิดอัลบั้มรูปภาพทั้งหมดออกดู ทั้งผมและ ผอ.กมล แทบหมดแรง พลิกดูจนหมดอัลบั้ม ทุกอัลบั้ม ใจหาย ภาพที่วาดหวังไว้นั้นมัวซัวไปหมด เพราะไฟแฟล็ชไม่ทำงานหรือเพราะเหตุใดก็ไม่ทราบ

โอเลี้ยงที่เคยหอมหวานมาตลอด นานนับหลายปีสำหรับเรา กลับกลายเป็นโอเลี้ยงที่ขมปี๋ฝืดคอ คนเราที่ผิดหวังรุนแรงเป็นเช่นนี้เองหนอ ทั้งผมและผอ.กมล ซึมเซาลงถนัดใจ ความมั่นใจตัวเองของผมหายไปเกือบหมดสิ้น

รุ่งขึ้น เราตัดสินใจเลือกเอาภาพที่เห็นว่า น่าจะดีที่สุด แล้วในสภาพที่ซึมเซาผิดหวังเช่นนั้นเป็นภาพขึ้นหน้าปก คือในฉบับที่ ๒๒๓ ที่เราตั้งใจจะขึ้นปก ภาพของหลวงปู่ท่านเป็นสิริมงคล เพราะเป็นฉบับที่ก้าวขึ้นสู่ปีที่ ๑๐ ของนิตยสารศักดิ์สิทธิ์พอดี

หนังสือฉบับนั้นพิมพ์เสร็จ วางตลาดเรียบร้อย ทั้งผมและผอ.กมล ก็มีเรื่องที่จะต้องขึ้นลำปางไปในงานของหลวงปู่ท่านกันอีก พอเจอะหน้าเจ้าประเวทย์เข้า ผมเอานิตยสารศักดิ์สิทธิ์ฉบับที่ ๒๒๓ มอบให้เจ้าประเวทย์ด้วยความสงบเสงี่ยมซึมเซา แต่กลับพลิกล็อกครับ

เจ้าประเวทย์ท่านยิ้มบอกว่าผมว่า ผมซื้อแล้ว ปกเล่มนี้สวยมาก เดี๋ยวผมจะเอาไปให้หลวงพ่อดู แล้วจะถามท่านว่า รูปใคร

เป็นความชื่นชมที่เราไม่แน่ใจนักว่า จริงจังแค่ไหน เจอะคุณพงษ์สิน หริณวรรณ ประธานจัดสร้างวัตถุมงคลหลวงปู่อีกท่านหนึ่ง เห็นปกศักดิ์สิทธิ์ฉบับนี้เข้าร้องว่า ขอผมสักภาพเถอะ จะเอาไปทำล็อกเก็ต

เจ้าประเวทย์เอาภาพนั้นเข้าไปหาหลวงปู่ ถามท่านว่า หลวงพ่อนี่รูปใคร

หลวงปู่ยิ้ม บอกว่า "ก็รูปเราน่ะซี"

เราขยายภาพขนาดใหญ่ ไปขอเมตตาหลวงพ่อจารลายมือบนภาพให้ นั่งรอหน้ากุฏิตั้งแต่ ๙ โมงเช้า จนถึง ๔ โมงเย็น หลวงปู่นั่งค่อย ๆ บรรจงจารลายมือให้ เขียนไปท่านก็เพ่งพิศไป หลวงปู่เขียนเสร็จก็บอกกับพี่เสริฐ “ผอมไปนะ” แล้วหลวงปู่ก็ชี้ให้พี่เสริฐ คนรับใช้หลวงปู่ดูที่รูปนี้

หลวงปู่ท่านเขียนให้สองรูป ให้ผมไปบูชาที่บ้านรูปหนึ่ง ผอ.กมลรูปหนึ่ง สัมผัสทางใจส่วนลึกอันเร้นลับ บอกเราว่าหลวงปู่ให้เราพิมพ์รูปนี้ของท่านแจก ผอ.กมลปรึกษาเจ้าประเวทย์ ท่านก็บอกว่าดี พอกลับถึงกรุงเทพฯ ก็รีบพิมพ์ทันที เสร็จแล้วก็ติดต่อเจ้าประเวทย์อีกที เจ้าประเวทย์กราบเรียนหลวงปู่ แล้วเจ้าประเวทย์ก็บอกมาว่า หลวงปู่ให้นำรูปไปให้ท่านมนต์ที่สุสานไตรลักษณ์ เราขนรูปทั้งหมดด้วยรถบรรทุก ๖ ล้อคันหนึ่งและขับรถตามไปอีกคันหนึ่ง

ไปถึงกุฏิหลวงปู่ตามเวลานัดหมาย ทั้งผมและผอ.กมลก็ถึงกับตกตะลึงกับความตื่นเต้นของคนที่นั่น กับรูปถ่ายของหลวงปู่รูปนี้ เจ้าประเวทย์ตื่นเต้นมากกว่าใครเพื่อน อย่างชนิดที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ถึงกับเอ่ยปากขอไว้ที่สุสานไตรลักษณ์และบอกว่า รูปหลวงปู่รูปนี้ สวยซึ้งที่สุดเท่าที่มีการถ่ายรูปหลวงปู่ทั้งหมด

เมื่อเราขนรูปหลวงปู่ทั้งหมดเข้าไปวางอยู่ต่อหน้าหลวงปู่ ขณะที่ท่านกำลังปลุกเสกให้นั้น ทั้งผมและผอ.กมลน้ำตาคลอ เมื่อสำนึกถึงความเมตตาสูงสุดของหลวงปู่ ทุกอย่างที่เรานั่งคุยกันมาในรถ ก่อนที่จะได้มีโอกาสถ่ายภาพหลวงปู่ภาพนี้ เป็นอย่างที่เราพูดไว้ทั้งสิ้น ตั้งแต่พูดว่าหลวงปู่ห่มผ้าจีวรเรียบร้อย นั่งมองกล้องยิ้มให้น้อย ๆ ด้วยเมตตาอันยิ่งใหญ่ และที่สำคัญที่สุด หลวงปู่ท่านยังเอาผ้าก๊อดออกจากศีรษะของท่านอีกด้วย ผมไม่กล้าที่จะพูดอะไรพาดพิงก้าวล่วงหลวงปู่อีกแล้ว พูดไว้อย่างไรก็ได้ไปเห็นเป็นอย่างนั้นไปหมด

เสร็จพิธีปลุกเสกซึ่งหลวงปู่ได้เมตตาให้เป็นพิเศษอย่างสมคุณค่าทีเดียว ด้วยการปรกอธิษฐานจิตให้นานถึง ๔๙ นาทีพอดีอย่างไม่น่าเชื่อ เสร็จแล้วหลวงปู่รับสายสิญจน์ทั้งลูก ที่โยงมาพันล้อมรอบรูปภาพหลวงปู่ทั้งหมด ไปอธิษฐานจิตแล้วเป่าให้เต็มอึดใจ เสร็จแล้วก็ขนกันออกมานอกห้องหลวงปู่ไปขึ้นรถ ตอนนี้แหละครับค่อนข้างชุลมุนพอสมควร ผู้คนที่อยู่ในพิธีต่างก็เข้าไปห้อมล้อม ผอ.กมล ทั้งขอรูปขอจองหนังสือกันวุ่นวายไปหมด

ก่อนกลับ หลังจากได้รับน้ำที่หลวงปู่ท่านสรงแล้ว ผอ.กมลและผมก็เอาธูปเทียนแพไปนั่งอธิษฐานจิตภาวนาคำขอขมาหลวงปู่ข้างกุฏิ เพื่อไม่ให้รบกวนหลวงปู่อีก พอตั้งจิตกล่าวเสร็จ สายลมเย็นประหลาดพัดวูบมาเต็มแรง จน ผอ.กมลและผมขนลุกซู่ ความรู้สึกขณะนั้น คล้ายดังกับว่าจิตส่วนลึกได้สัมผัสกับกระแสจิตของหลวงปู่ ที่ท่านแผ่เพ่งทะลุฝาห้องกุฏิของท่านออกมา และเป่าหัวให้เป็นการรับรู้การขอขมาลาโทษ ที่จะพึงมีในการรบกวนท่านครั้งนี้ ผมรู้สึกได้ในทันทีนั้นเองว่า กระแสจิตอันอบอุ่นด้วยเมตตาธรรมของหลวงปู่ที่แผ่ทะลุฝาห้องออกมานี้เป็นญาณทิพย์ของหลวงปู่ท่านนั่นเอง...

 

ปิดรายการนี้
รายการที่ 115
เหรียญประสบการณ์ด้านคงกะพันครับ
เหรียญ 6 รอบ 72 ปี ออกปี 2526
เนื้อทองแดง พิมพ์ใหญ่ แท้ๆๆหายากแล้วครับรุ่นนี้
ขนาดประมาณเหรียญห้าบาท
ราคาบูชา 400 บาท

 

ปิดรายการนี้
รายการที่ 118
เหรียญพระพุทธ ลายสือไทย ปี 2526
บล๊อกกองกษาปณ์ เนื้อทองแดง ผิวน้ำตาลสวยมาก
รุ่นนี้ปลุกเสก ณ.วัดศรีรัตนศาสดาราม กทม.
เกจิอาจารย์เข้าร่วมพิธีมากมาย หลวงพ่อเกษมร่วมปลุกเสกด้วย
ราคา 250 บาท

 

รายการที่ 119
เบี้ยแก้ ฝังตะกรุดเงิน บรรจุปรอท พอกด้วยครั่ง
รุ่นสุริยุปราคา ปี 2538 พร้อมกล่องเดิม
เบี้ยแก้ตัวนี้ จะเป็นขนาดกลางๆ
ราคา 450 บาท

24 ตุลาคม 2538 เกิดสุริยุปราคาเต็มดวงคณะกรรมการและศิษย์ยานุศิษย์เห็นว่าเป็นวันสำคัญยิ่ง จึงได้ปรึกษาหลวงพ่อว่าควรจัดสร้างวัตถุมงคล(เครื่องราง)ขึ้น ซึ่งหลวงพ่อเกษม เขมโก สุสานไตรลักษณ์ได้เมตตาอนุญาตอธิฐานจิตปลุกเสกให้ในวันที่ 24 ตุลาคม 2538 ฤกษ์มหาอำนาจ เวลา 09.09.53 น. ณ สุสานไตรลักษณ์ประตูม้า จ.ลำปาง

เบี้ย แก้นั้นมีการสร้างมาแต่โบราณ สรรพคุณในการใช้นั้นก็ตรงกับชื่อคือใช้แก้กันได้สารพัด ใช้ป้องกันคุณไสยต่างๆ ป้องกันภูตผีปีศาจ ป้องกันไข้ป่า ป้องกันยาพิษยาสั่ง อยู่คงเขี้ยวงาทุกชนิด ป้องกันและแก้พิษจากแมลงสัตว์กัดต่อยได้ผลชะงัด
เบี้ย แก้นั้นถ้าสร้างอย่างถูกวิธีนั้น กรรมวิธีการสร้างยากมากต้อง นำปรอทหนัก 1 บาท ชันโรงใต้ดิน หอยเบี้ย นับให้ได้ฟัน 32 ซี่ แผ่นตะกั่ว บางรายก็หาผ้าแดงมาด้วย แล้วจึงนำสิ่งของทั้งหมดใส่ถาดพร้อมดอกไม้ธูปเทียน มาถวาย ให้เจ้าของนำไปถักเชือกเอาตามใจชอบ ปรอทมีคุณสมบัติเป็นของเหลวลื่นไหลการจะนำปรอท มาบรรจุเบี้ยแก้ คณาจารย์ผู้สร้างจำต้องมีพระเวทเข้มขลัง เพราะต้องใช้พระเวทฆ่าปรอทหรือบังคับให้ปรอทรวมตัวกันอยู่ในเบี้ย บริกรรมพระเวทเรียกปรอทเข้าในตัวเบี้ยได้เอง
- ป้องกันอัตวิบากกรรม แก้ภาพหลอน จิตรหลอน ภาพอุปทาน แก้อำนาจภูผีปีศาจ อาถรรพณ์เวททำให้มัวเมาขลาดกลัว ขนพองสยองเกล้า ลมเพลมพัด คุณไสย คุณผี คุณคนทั้งปวงอุบาทวเหตุ อุบาทวภัยทั้งปวง มัวเมายาพิษ ยาสั่งทั้งหลาย ไข้ป่า ไข้ป้าง ไข่ผีป่า ผีโป่ง ผีปอบ ต้องกระทำจากภูตผี ผีพราย ผีตายโหง กองกอยวิกลจริต จิตวิกลวิกาล วิญญาณ อุปาทานวิกลเหมือนผีเข้าเจ้าสิงสู่ปราศจากสิ้นแล
- ให้อธิษฐานเอาน้ำมนต์ เอาดอกพุทธรักษาดอกไม้ ดอกเข็มแดงหลากสี ตั้งขันธูปเทียน ขันห้า
ข้าว ตอก ดอกไม้แก้บาทวพิษ บาทยัก อัมพาต บาดแผล ฝีมะเร็ง ฝีคุณ หัวพิษ หัวกาฬ ทรางชัก รางขนพอง สันนิบาตลูกหมา ลูกนก หลังแอ่น คางแข็ง บ้าหมู ภายนอกภายใน อาบกินด้วย ตั้งจิตหน่วงลง ในคุณพระศรีรัตนตรัยใช้ได้แล
- เมื่อเข้าศึกสงครามให้เอาไว้ด้านหน้าสารพัดศัตรู บีทาย่ำรุกไล่ให้เอาไว้ด้านหลัง หาเจ้าฟ้ามหากษัตริย์ เจ้าขุนมูลนาย ให้เอาไว้ด้านข้างขวา เมื่อหาหญิง หานางพญาไว้ข้างซ้าย สารพัดศาสตรามิต้องข้างกายเลย ดุจฝนเสนห่า ข้าวปลาอาหารเป็นพิษ คางแข็ง เคี้ยวไม่กลืนเลยแล
- ปลิงก็ดี ทากร้ายก็ดี มีในป่ามืด ในน้ำห้วยหนอง คลองบึง มันไม่เก่าะกินเลือดทั้งวัวทั้งควาย ช้างม้า ก็ดีแล แก้งูพิษ เขี้ยวขนอน แมวเซา เห่าแก้วก็ดีมิต้องกายมาขบกัดเลยแล

 

เงื่อนไขการจอง-โอนเงินค่าบูชาภายใน 3 วัน
-ค่าจัดส่งแบบEMS 50 บาท/ครั้ง
-หากบูชาพระ 3 รายการขึ้นไป ส่งฟรี

บัญชีโอนเงิน -ธ.กรุงเทพ สาขาฟิวเจอร์ พระราม 3
ออมทรัพย์ เลขที่ 866-7-03776-9
Somchai wogwatana
Tel 062-441-3549

 

ขอจองรายการนี้ครับ

 

ขอจองรายการนี้ครับ

 

พรุ่งนี้ส่งให้ครับ

 

รับทราบการจองรายการใหม่ อีก 2 รายการ
ส่วนรายการกิ่งไผ่ที่โอนเงินมาแล้ว ส่งให้พรุ่งนี้

 

รายการที่ 121
พระผงจีวรมงคล 7 ปี
เป็นรุ่นที่หลวงพ่อเกษมมาเข้าฝันลูกศิษย์ให้สร้างรุ่นนี้
(ไม่ทันหลวงพ่อเกษม) แต่ใช้มวลสารข้าวก้นบาตรเดิม
ที่เคยมีอยู่(หลวงพ่อปลุกเสกไว้แล้ว)และนำจีวรที่คุ้มสรีระของหลวงพ่อเกษมไว้นาน 7 ปี นำมาบดเป็นผงผสมในเนื้อพระ (จะเห็นชัดเจนหากส่องด้วยกล้อง) จัดสร้างประมาณปลายปี 2545 สร้างไม่มากครับ
ถือเป็นรุ่นหลังๆที่น่าบูชาไว้มาก มวลสารเข้มข้นที่มีอยู่ทั้งหมดนำมาลงในรุ่นนี้ ลูกศิษย์สายตรงรวบรวมมวลสารเดิมแบบที่เท่าไหร่ใส่ให้หมด
รูปแบบของพระคล้ายมงคลเกษม 2
ราคาบูชา 350 บาท

 

ส่งให้เช้านี้
มีของแถมให้ไปด้วยครับ
ขอบคุณ

 

ปิดรายการนี้

รายการที่ 122
ลูกสะกด เนื้อผงกะลาตาเดียวคลุกรัก
สอดตะกรุดทองแดง ปี 2538 กล่องเดิม
ราคา 220 บาท

 

ยินดีครับ

 

ปิดรายการนี้
รายการที่ 123
ชุดกรรมการ รุ่นเซ็งลี้ฮ้อ ปี 2536
ฝังตะกรุดเงิน และจีวร กล่องเดิม
ราคา 450 บาท

 

รายการ26เหรียญสร้างอนุสาวรีย์ทิพยืช้างปี2524
เนื้อทองแดงตอกโค๊ด ราคา250
ถ้ายังอยู่ขอจองครับ

 

รายการนี้ยังอยู่ครับ
รับทราบการจอง
ขอบคุณ

 

มีเหรียญรุ่นนี้ไหมคับ

 

มีครับ แต่เป็นเนื้อนวะโลหะ ขนาดประมาณ 2.8 เซ็น นะครับ
ถ้ารับไว้ ขอหาเหรียญก่อนนะครับ ไม่รู้เก็บไว้กล่องไหน

แต่่ถ้าเป็นเหรียญจัมโบ้ บาตรน้ำมนต์ รุ่นนี้เหมือนกันไม่มีแล้ว