ประสบการณ์ พบพระเจ้า แบบจะจะ

" สภาวะพระนิพพานสูงสุดนี้ อันมีลักษณะใหญ่ทั้ง4นี้ ปรากฏรวมกันเป็นหนึ่งเดียว มิได้แยกกันอย่างที่พรรณนา และลักษณะแต่ละอย่างนี้ปรากฏแรงและชัดเจนมากจนเหมือนกับเราเป็นผู้สร้างสิ่งนั้นโดยละเอียด
ขนาดถึงอิเลคตรอน วิญญาณ หรือชีวิต และในลักษณะใหญ่ทั้ง4 ยังมีลักษณะย่อยในลักษณะใหญ่ทั้ง4อีกมาก
โปรดอย่าล่วงเกินด้วย กาย วาจา ใจ จะเป็นบาปหนัก ด้วยผมเกรงว่าคนไทยที่ปากเปราะหรือใจเบา อาจกระทำผิดต่อพระนิพพานจริงๆนี้ ด้วยกาย วาจา ใจ ก็จะมีอันเป็นไป ผมเสียท่านอุปัชฌาย์ที่รักไปองค์หนึ่ง เพราะพอมีผู้ไปบอกท่านว่าผมบรรลุนิพพาน ท่านด่า และปากคอเน่า สิ้นกรรมไปในสองสามเดือน"

 

ผมไม่สามารถนำชื่อท่านมาเปิดเผยได้ครับ มันเป็นดาบสองคม เกรงว่าผมจะไม่สามารถรับผิดชอบ ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นได้ ผมแค่ให้ผู้อ่านได้รู้ถึงประสบการณ์ของ ท่านหนึ่ง เกี่ยวกับ พระเจ้า ซึ่งอาจจะทำให้บางคนเข้าใจ พระเจ้า มากขึ้น และผมไม่ต้องการแสดงความเห็นเรื่องนี้มากนัก เกรงจะเป็นการละเมิดเจ้าของประสบกรณ์ แต่ถ้ามีใครอยากรู้ให้ส่งมาที่ข้อความส่วนตัว

 

神經病

 

คุณ ใบไม้ ครับ

" นิพพานที่ผ่านการทดสอบแล้วจะกับมาเกิดได้ นิพพานที่มาเกิดคือนิพพานแรกที่ทุกจิตยังไม่ได้รับการทดสอบ "


นิพพานผ่านการทดสอบนี่คืออะไรหรือ


เอ๊ะ ผมฟังแล้วไม่เข้าใจ หรือว่าคุณใบไม้ นี่ฉลาดแสนรู้จนชาวบ้านเมินครับ

 

ขณะบรรลุนิพพานสูงสุด วิญญาณสลายตัว
"ในขณะบรรลุพระนิพพานสูงสุดเป็นพระผู้เป็นเจ้าสูงสุดบนสวรรค์ชั้นสูงสุดนั้น เริ่มจากสมองของเราในโลกนี้ก่อน เมื่อนั้นเรารู้สึกว่าวิญญาณของเราพาเราขึ้นไปรวมกับพระนิพพานสูงสุดกลาง บนฟ้าอันแสนไกล ณ ที่ใดที่หนึ่ง ซึ่งผู้บรรลุพระนิพพานชั้นสูงสุดทุกโลกรวมกันเป็นเนื้อเดียวสนิท เป็นสุขอย่างที่สุดในสวรรค์สูงสุดอมตะนั้น ตลอดกาล และวิญญาณที่พาเราไปสลายตัวด้วยแสงอันแรงกล้านั้นทันที นี่คือ วิญญาณัง สุญญัง ผู้ใดเห็นวิญญาณตั้งแต่ต้นสังสารวัฏ
พัฒนาจากจุลชีวิตมาจนโตและเจริญกล้าขึ้น จนบรรลุพระนิพพานสูงสุด แล้วพาพระนิพพานสูงสุดไปสู่พระนิพพานสูงสุดกลาง แล้วเห็นวิญญาณสูญ วิญญาณสูญคือผู้บรรลุพระนิพพานสูงสุดเท่านั้น วิญญาณจะไม่ตายจนกว่าจะบรรลุพระนิพพานสูงสุดเท่านั้น อันวิญญาณเกิดมาเพื่อเจริญเป็นชั้นๆ ไปจนขั้นบรรลุ เมื่อบรรลุแล้วจึงสลายตัวไม่มาเกิดอีกต่อไป และเราเห็นวิญญาณของเราตั้งแต่แรกเกิดในวัฏสังสาร ของเราทุกชีวิตมาโดยลำดับจนสูญ เมื่อทำสำเร็จบรรลุพระนิพพานขั้นสุด เราจะรู้สึกกลัวการเกิดในสังสารวัฏอย่างจับใจ และไม่ยอมเกิดอีกเด็ดขาด และเรารู้สึกเสมือนว่าเรายังอยู่ในพระนิพพานสูงสุดนั้นตลอดกาล เพราะเวลาตลอดกาลในพระนิพพานสูงสุดนั้นแรงมากจะติดอยู่ในความรู้สึกเรายิ่งกว่าสิ่งใด และสดๆอยู่ นี่แหละคือตถาคตของพระพุทธเจ้า และการเป็นลูกพระเจ้าของพระเยซู"

 

ขอบคุณที่เผยแพร่

พระธรรมกว้างใหญ่ไพศาล

ท่านอาจารย์ ชิงไห่ ชาวเวียดนาม ก็อธิบายในเรื่องโลกวิญญานที่ไม่ค่อยเหมือนใคร

แล้วแต่ใครจะเรียก จะเปรียบ เป็นสมมติบัญญัติให้ผู้คนเข้าใจ

แต่ละคน แต่ละท่าน ตามกุศลบารมีที่สั่งสม

สุดท้ายก็ปล่อยวางทั้งหมด......ไม่ยึดติดสิ่งใด

 

การสนทนาธรรม ย่อมเป็นประโยชน์ต่อผู้สนทนา

 

กรรม

นิพพานอะไรมีบรรลุแล้วบรรลุอีก

ตาน้ำแตกในความรู้เอนกอนันต์ไปเทียบปริยัตินี้จะตกข้อ วิปัสสนูกิเลส นะ
พอยินดีอยู่ตรงนี้ก็ไม่ไปไหน ตัวตนยังไม่หายไปจากจิต ก็ไม่น่าแปลกใจที่
สามารถออกแบบศิลปแล้วออกมาจำหน่ายหารายได้ไปสร้างกุศล ดูให้ดีๆ
สิ กุศลยังเทียวก่ออยู่ ยังไปบริจาคเงินตามที่นู้นที่นี้อยู่ ยังเอาบุญอยูเลย
บรรลุนิพพานแล้วจะเอาบุญไปทำอะไร ถ้าคนไม่เอาบุญนี้เขาจะปล่อยให้
เป็นหน้าที่คนอื่น คนที่ยังไม่บรรลุเขาทำกัน แหมแล้วงานนี้บุญเริ่มด้วยมหา
ทาน ก็นะ ว่ากันไป มั่งคั่ง ยิ่งมีชื่อเสียงก็ยิ่งมั่งคั่ง ผิดกับพุทธศาสนา

เอานะ ใครอยากไปพบพระเจ้าติดใจอยู่แค่การมีความรู้สมมติอย่างเอนกอนันต์
ก็เชิญครับ เลือกสักชิ้น เมื่อท่านจริงใจแสดงการเริ่มต้นด้วยมหาทาน เขาก็
น่าจะเรียกท่านไปสอนตัวต่อตัว พยายามกันหน่อย ขั้นแรกไปหาเงินมาเยอะๆ
เก็บไว้ วันหน้าต้องใช้อย่างแน่นอน

แบบงานศิลปแต่ละชิ้นก็ช่างแตกต่างกันนะ สอนให้รู้รูปต่างๆ มังกร บัว เพชร
พลอยแดง พลอยฟ้า เอากันเข้าไป สอนให้ยึดติดในรูป ในธาตุ เป็นการพา
พ้นด้วยนัยยะพิศดารเหลือเกิน เราคงน้อมไม่ถึง

ถ้าใครอยากฝึกอย่างพุทธบริษัทนะ เงินไม่ต้องสะสมมากมายอะไร ไม่ต้องซื้อ
เพชรนิลจินดามาสวมเพื่อศิริมงคลนะ ซื้ออย่างมากก็หนังสือธรรมะ ซึ่งเป็น
คำสอนที่เข้าถึงได้เลย ไม่ต้องผ่านอย่างอื่น หรือ บางทีไปวัดพกไป 5 บาท
พอและ เอาไว้เป็นน้ำค่าไฟตอนเข้าส้วม เด๊ยวติดหนี้สงฆ์ หนี้วัดมันไม่ดี แค่
นี้พอแล้วสำหรับพุทธบริษัทอย่างไทยๆ


PV : 200$ PM : 150$
ลูก : 3% : แม่ : 1.5%
บำรุงยอดเพชรมงกุฏทองคำ

 

นี้คือบทสรุป จัดเป็นของสูงเคยพบบ่อยตามยอดไม้ ข้างทาง มีเป็นระยะๆ

 

กาลามสูตร กับ โยนิโสมนสิการ น่าจะมีประโยชน์สำหรับคนในนี้

อ่านแล้วคิดวิเคราะห์ให้ดีครับ

 

อันนี้ไม่ใช่ประสบการณ์ของท่าน อนุตตราจารย์ ชิงไห่ เป็นประสบการณ์ของท่านอื่น เป็นผู้ชาย ความจริงผมพยายามหลีกเลี่ยง ไม่เอาชื่อท่านอาจารย์ชิงไห่มาลงตั้งแต่แรกแล้ว แต่บังเอิญครั้งที่แล้วไปทำ ลิ๊ง ไว้ เขาก็ไปอ่านมานิดๆหน่อยๆ แล้วก็เอาไปปรามาส ก็ต้องปล่อยเขาไป กรรมใครกรรมมัน
จึงขอแจ้งว่าโพสนี้ไม่เกี่ยวกับ ท่านชิงไห่แต่อย่างใด ถ้าอ่านโดยละเอียดจะรู้ว่าไม่ใช่ ได้โปรดอย่านำชื่อท่านชิงไห่มาเกี่ยวข้อง มาปรามาส มาละเลง ผมไม่สามารถไปรับผิดชอบ การกระทำบาปกรรม อันเกิดจาก ความไม่รู้ แทนท่านได้

 

ถ้าไม่ใช่คุณชิงไห่ ก็ว่าต่อไปได้เลยครับ ส่วนข้างบนนั้น เราก็พิจารณาดีแล้ว
ว่าควรชี้แค่ไหน อย่างไร ก็ชี้เน้นไปที่ ถือว่าอยู่นอกข่ายพุทธศาสนา
เพราะไม่ปรากฏการทนุบำรุงศาสนาพุทธแต่อย่างใด สร้างพระ สร้างวัดไหม
ไม่ค่อยเห็น ถวายปัจจัยพระ เณรไหม ก็ไม่เห็น ก็แปลว่า เน้นเป็นพระเอง

ดังนั้น เราก็แสดงไปโดยชัดเจน ชี้ไปชัดเจนว่า นอกข่ายพุทธศาสนา ยิ่งนอก
ราชอาณาจักรไทยก็ยิ่งชัด ยุคนี้ยุคเม็ดเงินห้ามไหลออกโดยไม่มีวินัย ก็เลย
ชี้ไปที่วัดของหลวงตามหาบัว กรณีที่ใครอยากบริจาคทานกันจริงๆ ก็ชี
ประโยชน์ที่ดี และรอบด้านให้

คุณบำรุงคิดว่าเราชี้โทษอะไรหรือเปล่าละ ชี้อะไรไม่ควรหรือเปล่าละ ระหว่าง
ทำบุญกับพระในบ้านเรา กับ พระนอกบ้าน คุณจะเลือกชี้ไปทางไหนละ ชี้แล้ว
นั่นคือ การลบหลู่อีกฝ่ายหรือเปล่า

 

การฟื้นคืนชีพ
"เมื่อฟื้นคืนชีพอีกครั้งหนึ่ง อาการที่เราคืนชีพนั้นเป็นอาการที่ร่างกายกลับจากสภาวะคล้ายตายไปแล้ว กลับเป็นขึ้นมาอีก ในลักษณะการที่รู้สึกจากกลางสมองที่พระนิพพานเพิ่งหยุดลง กลับเข้ามาสู่สมองภายนอก ลงมาสู่อวัยวะทุกชนิดอย่างละเอียด ผมได้พบความจริงว่า สมองมนุษย์นี้มีสวรรค์สูงสุดและพระเจ้าสูงสุด ซึ่งจะปรากฏในขณะบรรลุพระนิพพานสูงสุด แต่รู้สึกว่ามนุษย์จะคลางแคลงใจ ที่ตรงเห็นความรู้และญาณแล้วจำเอามามิได้ รู้สึกเสียดายอย่างที่สุด หารู้ไม่ว่าอีกประเดี๋ยวจะปรากฏในวิมุตติ"
" ผมกลับมานั่งที่เตียง พอนั่งลงอริยสัจ4ก็เกิดทันที อริยสัจ4นี้ ปรากฏเหมือนกับนั่งรำลึกรู้อย่างรวดเร็วที่สุด คือเป็นความรู้สึกนึกรู้ธรรมดา และร่างกายก็ตื่นอยู่อย่างธรรมดานี่เอง ผมจึงไม่นับเข้าในระดับพระนิพพานและวิมุตติ
อริยะสัจประการที่1 จะรู้สึกนึกถึงสภาวะชีวิตในสังสารวัฏ อันมีทุกข์มากกว่าสุข และรู้สึกในความทุกข์แรงมากในชีวิตทั้งปวงในสังสารวัฏ นี่คือทุกข์ในอริยสัจของพระพุทธเจ้า
ประการที่สอง จะรู้สึกถึงความน่ากลัวของชีวิต อันจำเป็นต้องดิ้นรนในอาสวะสัญชาตญาณกิเลสการเกิดการตายของชีวิตแต่ละชีวิต ซึ่งโดยมากมักจะเจ็บและทุกข์ทรมาน และอยุติธรรมมากกว่ายุติธรรมแห่งสังคมชีวิตที่มีกินกันเพื่อสร้างสังคมชีวิต ไปสู่พระนิพพาน
ประการที่สาม คือการเข้าสู่ขั้น พระนิพพานอันบริสุทธิ สันติ สงบ
ประการที่สี่ คือมรรค8 ซึ่งรู้สึกทั้งทางบวกและทางลบ ตั้งแต่ข้อ1ถึงข้อ8จนจบ"

 

วิมุตติสุข
" เมื่อการรำลึกรู้อริยสัจจธรรมจบ ผมก็ลุกขึ้นเดินมานั่งลง พอทรุดตัวลงก็เกิดวิมุตติสุขทันที วิมุตตินี้เป็นเวลาคัญที่สุด เพราะวิมุตติขาดง่ายเพียงแค่มีอะไรผ่านประสาทตาให้รู้สึก พอความรู้สึกไปจับสิ่งที่ผ่านตา วิมุตติจะหยุดหรือหดทันที
วิมุตติสุขนั้นเป็นอาการของความรู้และญาณในพระนิพพานสูงสุด เมื่อตะกี้นี้เองมาปรากฏทีละอย่างจนจบสูตรคล้ายฝันแต่รวดเร็วที่สุด โดยเกิดจากกลางสมองออกมาตรงจุดที่เยื่อสมองเปิดขึ้นบรรลุเป็นพระนิพพาน
แต่ความรู้และญาณในพระนิพพานนั้นรวมกันเป็นล้าน แต่คราวนี้ปรากฏทีละอย่างโดยชัดแจ้งที่สุด ซึ่งคนเราไม่รู้ว่าความรู้ที่มีกำลังสูงสุดนั้นเป็นสุขสูงสุด และถ้าเข้าวิมุตติได้แล้วกิเลสจะหยุดหมด"
.............................................................................
ผมขอจบประสบการณ์ การพบพระเจ้า ของบุคคลท่านหนึ่ง ไว้แค่นี้ครับ ต่อไปผมจะ มาเปิดเผยความเป็นไปของโลก อะไรจะเกิดขึ้นกับโลกใบนี้ ในปี2012 ครับ

 

ที่คุณ บำรุง เล่ามา ผิดแล้วครับ นี่มันอุปาทานครับ นิพพานนั้น ดับไปในเรื่องสมมติทุกประการ อัศจรรย์นี้ จะอัศจรรย์ ตอนอวิชชากลับคืนแล้ว แ่ต่ตัวพระนิพพานนั้น ไม่มีอะไรต้องอัศจรรย์ เพราะละสมมติไปทั้งสิ้น
จิตธรรมดานี้แหละ คือ พระนิพพาน แต่มันธรรมดาที่สุด ไม่ต้องปรุงอะไร
อยากรู้ของจริงถามผมนี่สิ

 

ก็เห็นด้วยกับคุณ ขันธ์ ถ้ากล่าวตามแนวเถรวาท เพราะจะเป็นตามที่คุณขันธ์กล่าว
แต่ตรงนี้จะต่างตรงที่ผู้บรรลุ จะมีปัญญาญาณในเรื่อง พระผู้เป็นเจ้า ผู้รังสรรค์สรรพสิ่ง ฯลฯ ซึ่งผมก็ไม่แสดงความเห็นว่าท่านบรรลุระดับใด แต่มีหลายคนอยากรู้ ว่าใครสร้างโลก ตรงนี้มีคำตอบให้ ซึ่งอาจจะทำให้เข้าใจ พระเจ้า มากขึ้น

 

บำรุงครับ มันมี บรรลุแบบเถรวาท หรือ บรรลุแบบ มหายานด้วยหรือครับ

แต่ก็เป็นไปได้นะ ถ้าหากว่า คุณจะนิยามคำว่าบรรลุ ตามแบบ ของมหายาน

เพราะ ผมอาจจะนิยาม เด็กอึ ว่าบรรลุก็ได้

แต่ เราต้องมาดู การบรรลุในธรรมตามพระพุทธองค์ที่แท้จริง อันก่อให้เกิด โสดาปัตติมรรคญาณเป็นต้น

แต่หากว่า จะบอกว่าบรรลุ ตามแบบของท่าน ก็อาจจะไม่ใช่บรรลุในความหมายของพระพุทธองค์ ครับ

 

ถามคุณขันธ์ ช่วยตอบด้วยนะครับ
พระอริยะมี 4 ระดับ อะไรที่ต่างกัน
โสดา
สกิทา
อนาคา
อรหันต์
พระอรหันต์ มีหลายประเภทอะไรที่ต่างกัน
-สาวก
-พระปัจเจก
-พระพุทธเจ้า
แล้วคุณขันธ์จะได้คำตอบครับ ว่ามีบรรลุแบบเถรวาท หรือ มหายาน หรือแบบเด็กอึ หรือเปล่า
............................................................................................
ผมเองก็ไม่ได้แสดงความเห็นว่า ท่านเจ้าของประสบการณ์ ท่านบรรลุระดับใด
และผมตั้งกระทู้ว่า พบพระเจ้า ผู้รังสรรค์สรรพสิ่ง ผมต้องการสื่อตรงนั้นมากกว่า

 

ขออภัยนะครับ

อาการ ผู้รู้สามารถรู้เข้าไปในธาตุอย่างเเอนกอนันต์นั้น อาจจะถึง หรือ ไม่ถึง
โสดาบันก็ทำได้แล้ว เป็นเรื่องของอำนาจของฌาณสมาบัติ ซึ่งก็ไม่จำเป็น
ต้องหมายถึงพุทธศาสนาด้วย ซึ่งการเข้าไปรู้ถ้าผู้รู้ไม่หยุด ก็จะติดอยู่ตรงนั้น
ไม่ไปไหน ก็เหมือนไอสไตน์ที่รู้ไปเรื่อยๆ แต่ก็รู้ลึก แต่ไม่ใช่พุทธศาสนาเลย

การรู้นั้นก็อย่างคุณขันท์กล่าว ตอนเข้าไปรู้นั้นจะต้องพ้นสมมติทุกอย่าง ด้วย
อำนาจหรือวิถีของฌาณที่จะเข้าไปรู้ จะต้องรำงับสัญญาสังขาร หรือความทรง
จำเก่าๆจากสมองไปก่อน ถึงเข้าไปได้ แต่บางคนก็เข้าไปแล้วออกมาที่
สัญญาแล้วก็เข้าไปใหม่ แล้วแต่ความสามารถของการทำสมาธิ ทำให้ความ
รู้ที่ได้ เนื่องกับสัญญาเก่าได้ ทำให้ออกมาแล้ว จำได้ แต่ที่นี้ จะเห็นว่ามัน
ขึ้นกับสัญญาเก่า ประสปการณ์เก่าๆ ที่จะถ่ายทอดออกมาเป็นภาษามนุษย์ได้
ดีหน่อยก็คือเปรียบเทียบกับภาพ แต่มันก็เป็นสภาพใกล้เคียง ไม่ใช่ภาพจริง

ไม่เชื่อลองไปถาม mamboo ดู ถ้าเขาไม่เรียนวิทยาศาสตร์มา อะไรที่เขา
คิดว่าเห็นจะถ่ายถอดออกมาเป็นแนววิทยาศาสตร์ไหม แต่อะไรก็แล้วแต่ถ้า
เป็นสายพุทธะแล้ว พระไหนๆเขาก็บอกให้ทิ้งไปเสีย ให้วางเฉยเสีย เพราะนั้น
คือวิปัสสนูกิเลส จะทำให้ติดอวิชชา ไม่พ้นภพชาติ ติดสมมติอยู่ตรงนั้น
แหละ ติดสมมติอะไรบ้าง ก็เท่ากับชีวิตที่เขาผ่านมา เคยศึกษาเรื่องพระเจ้า
ก็อธิบายออกไปเป็นพระเจ้า เคยศึกษามาเป็นพลังงานก็อธิบายไปเป็น
พลังงาน เคยอ่านเรื่องจักรวาลก็อธิบายไปเป็นจักรวาล ไปเป็นดวงอาทิตย์
ความรู้ตอนนี้เลยดวงอาทิตย์ไปแล้ว คนเคยอ่านแต่ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์
ไปเป็นชี่ ไปเป็นเต๋า ไปเป็นโอริโอ้ แล้วแต่ประสบการณ์ ก็คิดได้แค่นั้น

อริยสัจจนั้น ไม่ได้ไปอยู่ที่ไหน อยู่กับใครๆ มันเนื่องอยู่กับขันท์ 5 ของคนๆ
นั้น อยู่กับการเป็นอาสวะที่ห่อหุ้มจิต เหนี่ยวรั้งจิตให้เสพอารมณ์รู้ ความทุกข์
มันอยู่ตรงนั้น อยู่ที่เรา ไปรู้ทุกข์ของคนอื่นก็คือรู้ทุกข์ของเรา ไปปลดทุกข์
คนอื่นทำไม่ได้หรอก ทำได้แต่ที่เรา ทุกข์จึงอยู่ที่เราล้วนๆ ไม่ได้ไปอยู่กับ
สรรพสัตว์ และลึกไปกว่าขันท์ 5 ก็อยู่ที่จิตผู้รู้ ต้องถอนอีก ต้องทำลาย
อีก ก็คิดดูสิครับ ถ้าทำลายผู้รู้แล้วจะเหลืออะไรให้จำได้อีก พ้นสมมติโดย
สิ้นเชิงขนาดนั้น จะเอาอะไรออกมาอธิบายได้ พระพุทธองค์เปรียบเทียบ
ได้ก็ชัดเจนพออยู่แล้ว

 

ความรู้ใหม่ เล่าปัง = เอกวีร์
ทำไปด้ายยยยยยยยยยยยยยยย