เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

ขอบคุณครับคุณขจรวรรณ แต่ผมก็คิดว่าตัวเองยังไม่ดีอะไรมากหรอก ส่วนที่ไม่ดียังมีอีกเยอะแยะมาก

ก็กำลังพยายามวิเคราะห์จิตใจเค้าอยู่จากข้อความที่เค้าโพส (เขียนเหมือนเก่งเนาะ จริงๆ ก็แค่ลองคิดตามเค้าเท่านั้นเอง ซึ่งก็ไม่ค่อย get อะไรเท่าไหร่หรอก ไม่ค่อยได้เรื่องอะไรเท่าไหร่หรอก แถมให้คำปรึกษาอะไรไม่ค่อยได้ซะด้วยสิ)

อันล่าสุดที่เค้าโพสมาก็เขียนว่า


ทุกเรื่องแหละ หมอบอกว่า*อ่อนไหวง่าย ก้อจริง แต่ทุกเรื่องมีส่วนทำให้*เครียด พอ*เครียด *ก้อรู้สึกแย่

บางครั้งก้อเบื่อ เหนื่อย ความคิดเซ็งๆ แย่ๆ ทั้งหลาย ทำให้*อยากตาย

*แบบว่า เอาไงดีล่ะ เบื่อโลกนี้เต็มทน เบื่อตัวเอง เบื่อคนรอบข้าง เบื่อชีวิต....

ความเบื่อโลกนี้แหละ ทำให้*อยากจะตายๆไปซะ


ก็มาคิดว่าจริงๆ แล้วเค้าเป็นโลกซึมเศร้าหรือเปล่านะ หรือแค่อ่อนไหวง่าย แล้วเจอแต่เรื่องแย่ๆ เลยทำให้รู้สึกว่าโลกนี้ไม่มีอะไรดีเลย

คนที่นั่นก็ช่วยๆ เหลือกันดีนะ มีโพสคุยกันตลอดเลยที่ผ่านมา

 

ส่งการบ้านแล้วค่ะคุณครู(f)
1. รู้สึกว่าวาดได้ดีขึ้นตามลำดับ

2. - ขณะที่วาดภาพแรกสุด มีความรู้สึกเหมือนถูกบังคับให้วาดภาพทั้ง ๆ ที่วาดภาพก็ไม่เป็น จึงไม่มีอารมณ์หรือจินตนาการใด ๆ ทั้งสิ้น
- ขณะที่วาดภาพสุดท้าย รู้สึกนิ่งสงบ มีเพียงความต้องการวาดให้เหมือนต้นแบบที่สุดเท่าที่จะวาดได้

3. ในขณะที่วาดภาพแรก ๆ ให้ความสำคัญกับอวัยวะแต่ละชิ้นโดยไม่ได้มองภาพรวม จึงพยายามวาดอวัยวะแต่ละส่วนให้เหมือนที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ปรากฏว่าภาพวาดที่วาดออกมาไม่เหมือนกับต้นฉบับเลย ไม่เหมือนภาพสุดท้ายที่มองภาพต้นแบบแล้วสเกตสัดส่วนของภาพรวมออกมาก่อนแล้วจึงใส่รายละเอียดอื่น ๆ ลงไปปรากฏว่าภาพที่วาดออกมาเหมือนต้นฉบับมากขึ้น จึงทำให้ตนเองเริ่มเปลี่ยนมุมมองใหม่คือใส่ใจภาพรวมก่อนแล้วจึงค่อยพิจารณารายละเอียดปลีกย่อยอื่น ๆ เพื่อนำไปสนับสนุนภาพรวมต่อไป

4. ค้นพบว่าตัวเองมีอารมณ์ - จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่เป็นเด็ก ๆ อยู่ แต่ไม่ค่อยได้ดึงออกมาใช้ในชีวิตประจำวัน จะสังเกตุเห็นว่าในระยะหลัง ๆ ขจรวรรณเริ่มจะ Post ข้อความเหมือนเด็กเล็ก ๆ ซึ่งไม่ค่อยได้ปรากฏในชีวิตจริงสักเท่าไหร่ มีอยู่ครั้งนึงไปเยี่ยมครอบครัวคุณป้าที่บ้าน แล้วไปนั่งดู TV ปรากฏว่าวันนั้นมีรายการการ์ตูนก็เลยดูการ์ตูนซะเลย ขณะที่ดูไปก็หัวเราะไปอยู่คนเดียวค่ะ ทีนี้พี่สาวไม่รู้มาจากไหน ดุเราใหญ่เลยว่าไม่รู้จักโต จนป่านนี้ยังจะดูการ์ตูนอีก.. จ๋อยไปเลยค่ะ.. ปิด TV แทบไม่ทันเลยแหล่ะ.. อิอิ..

5. เอ.. ก็น่าจะมีพรสวรรค์อยู่เหมือนกันนะคะเนี่ย ไม่งั้นก็คงวาดภาพสุดท้ายได้ไม่ดีขึ้นหรอกเน๊อะ..

6. น่าจะสามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ เช่น เมื่อเกิดสถานการณ์บางอย่างที่จำเป็นต้องแก้ปัญหาในชีวิต สิ่งแรกที่ต้องทำคือนิ่งสงบและมองเหตุการณ์ในภาพรวมก่อน แล้วจึงค่อยพิจารณาในรายละเอียดอื่น ๆ ที่ประกอบเป็นสถานการณ์นั้น และแก้ไขในส่วนที่บกพร่องเหมือนการวาดภาพที่ถ้าหากไม่พอใจในส่วนไหนก็ใช้ยางลบลบออกและเขียนใหม่ก็ได้ ขึ้นอยู่กับตัวของเราเองที่จะเปลี่ยนแปลงแก้ไขไปในทิศทางที่เราต้องการ

7. ฝึกวิธีคิดและความสามารถในการปรับเปลี่ยน อารมณ์ - จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดได้ตามที่เราปรารถนา

8.การวาดภาพจะเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมของขจรวรรณต่อไปแน่นอนค่ะ และรู้สึกตื่นเต้นกับความสามารถนี้ที่ซู้ดดด....
(||) (||) (||)

 

คุณขจรวรรณ เก่งจังค่ะ ชอบที่คุณตอบคำถามคุณนักเขียน ทำให้ได้สัมผัสกับ มุมมอง ความคิด อารมณ์ ความรู้สึก ที่พัฒนาไปอย่างเป็นขั้นตอนค่ะ อยากลองทำดูบ้างจัง ว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง

 

มาส่งก่อนเพื่อนเลยนะครับ k.ขจรวรรณ ลอกการบ้านซะเลยดีมั๊ย อิอิ
เคยได้ยินคำพูดหนึ่งทำนองว่า คนเอเชียมักคิดรายละเอียดจากเล็กๆจากวงข้างในออกมาสู่วงนอก แต่ชาวตะวันตกมักคิดจากวงนอกเข้าสู่วงใน (ความคิดจะวนแบบก้นหอย)..มักจะมีมุมมองที่ต่างกันตามวิธีคิดที่บ่มเพาะกันมา ถ้าเอามามุมมองทั้งสองแบบมาผสมผสานกันได้ในทางปฎิบัติคงจะสมบูรณ์แบบมาก

จำได้ว่าพี่นักเขียนเคยบอกว่าจะกลับมาขยายความให้อีกครับ
เกี่ยวกับหลักการวาดด้วย 4 ข้อนี้

1.การมองเห็นริมหรือขอบของส่วนต่างๆของภาพ
2.การมองเห็นพื้นที่ว่าง
3.การมองเห็นความสัมพันธ์ของชิ้นส่วนต่างๆ
4. การมองเห็นน้ำหนักของแสงและเงา
พี่นักเขียนจะกลับมาขยายความเกี่ยวกับหลักการทั้งสี่ข้อนี้ และความสัมพันธ์ของการมองเห็นทั้ง 4 ข้อนี้กับประสาทสัมผัสที่หกต่อไป

เอาไว้รออ่านกันครับ..ตอนนี้พี่ฯเค้าคงกำลังขมักเขม้นวาดรูปให้ทันงานแสดงอยู่ครับ:-

 

เอาใหม่ค่ะคุณ Zip ไม่รู้ว่าคุณ Zip มีหนังสือเล่มจิตวิญญาณประสานกายรึปล่าวนะคะ ถ้ามีน่าจะลองไปอ่านดู บทที่ 14 การเริ่มต้นใหม่หมดด้วยความมุ่งมั่นที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป ท่านอาจารย์เขียนไว้เยอะเหมือนกันค่ะประมาณ 30 กว่าหน้าแน่ะ เผื่อว่าจะช่วยอะไรคุณ Zip ได้บ้างค่ะ ขจรวรรณขอคัดลอกออกมาบางส่วนเพราะพิมพ์ไม่ไหว ไม่รู้จะถูกคุณครูตีรึปล่าวก็ไม่รู้นะคะเพราะอาจทำให้เนื้อหาเปลี่ยนไปก็เป็นได้ค่ะ..

หน้า 209 - 242 บุคคลที่ฆ่าตัวตายจำนวนมากมักมีความรู้สึกนึกคิดว่าพวกเขาไม่เป็นที่ต้องการของสังคมและการมีชีวิตอยู่ของเขาเป็นอุปสรรคหรือขวางกั้นการอยู่ดีมีสุขของผู้อื่น ดังนั้นการฆ่าตัวตายของเยาวชนจำนวนมากจึงไม่ได้เกิดจากความรู้สึกที่ต่ำที่สุดของมนุษย์อย่างที่คนจำนวนมากมักเข้าใจกัน แต่เป็นความปรารถนาที่จะให้ความร่วมมือและเอื้ออำนวยจากมุมมองที่ตรงกันข้ามกับคนส่วนใหญ่ บุคคลที่ฆ่าตัวตายมักไม่ได้มาจากครอบครัวหรือสังคมที่ยากจน ในทางตรงกันข้ามผู้ที่ยากจนมักมีความอดทนต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งจำเป็นต่อชีวิตของพวกเขา แต่ละวันของพวกเขามักเต็มเหยียดไปด้วยกิจกรรมและความพยายามที่จะอยู่รอดอย่างท่วมท้นจนไม่มีเวลาแม้กระทั่งจะคิดถึงการฆ่าตัวตาย

ความปรารถนาที่จะเติมเต็มคุณค่า การพัฒนาและเป้าหมายของชีวิตเป็นสิ่งที่มีพลังมหาศาล หากสิ่งเหล่านี้ถูกปฏิเสธชีวิตจะไร้ค่า ในหลาย ๆ กรณีเยาวชนซึ่งเป็นลูกหลานของผู้มีฐานปานกลางหรือผู้มีอันจะกินมักเป็นผู้ที่มีชีวิตล่อแหลมต่อการฆ่าตัวตาย พวกเขามักได้รับสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตจากครอบครัวของเขาอย่างท่วมท้นจนเกินเหตุ จนกระทั่งพวกเขารู้สึกว่าเขาไม่มีวันที่จะประสพความสำเร็จในชีวิตและสรรหาสิ่งต่าง ๆ อันพรั่งพร้อมไปกว่านั้นได้ด้วยตนเอง

หากพ่อแม่ทุ่มเทให้ลูกมากเกินไปเยาวชนเหล่านั้นมักรู้สึกว่า พวกเขาเป็นเพียงส่วนเกินหรือเป็นเพียงสมบัติของพ่อแม่ซึ่งอยู่ในความดูแล - ความครอบครอง - และอำนาจการปกครองของพ่อแม่ตลอดไป สถานการณ์ดังกล่าวนี้ทำให้เด็กไม่อาจมองเห็นอนาคตที่เขาจะกลายเป็นผู้ใหญ่ได้ พวกเขาไม่อาจจินตนาการเห็นตนเองเป็นพ่อแม่ในอนาคต หรือแม้แต่มีอาชีพที่แน่นอน ชีวิตของพวกเขาดูเสมือนจวนเจสู่การเป็นผู้ใหญ่ แต่พวกเขาก็ไม่อาจมองเห็นได้ไกลไปกว่านั้น ไม่ว่าพ่อแม่จะมองเห็นหรือไม่ก็ตาม เยาวชนที่พ่อแม่ทุ่มเทให้ทรัพย์สมบัติสิ่งของแก่เขาอย่างท่วมท้นเหล่านี้มักมีความรู้สึกว่าชีวิตของเขาไร้ความหมาย เยาวชนเหล่านี้มักเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์สูง แต่พวกเขากลับรู้สึกว่าพรสวรรค์ของเขาไม่มีวันที่จะเบ่งบาน พวกเธอจำนวนมากมักมองเห็นว่าสถานการณ์เหล่านี้ไม่มีความสำคัญเพราะกรณีเลวร้ายอื่น ๆ อีกมากมายในโลกที่เกิดจากความเชื่อที่ผิด

ครอบครัวที่มีฐานะจำนวนไม่น้อยเน้นถึงการแข่งขันและการประสพความสำเร็จของลูกไปในทิศทางที่ทำให้เด็ก ๆ เชื่อว่าพวกเขาจะมีค่าสำหรับพ่อแม่ก็ต่อเมื่อพวกเขาประสพความสำเร็จตามที่พ่อแม่คาดหวังเท่านั้น พวกเขาเข้าใจว่าเขาไม่อาจได้รับความรักจากพ่อแม่ได้ด้วยการเป็นเพียงแค่ตัวของเขาเท่านั้น

หากพวกเธอเป็นบุคคลหนึ่งที่คำนึงถึงการฆ่าตัวตายบ่อย ๆ เธอควรคุยกับคนใกล้ตัวที่เธอไว้วางใจถึงปัญหาของเธอ การสื่อสารกับผู้อื่นที่จะช่วยปัดเป่าปัญหาของเธอให้ทุเลาลงได้บ้างไม่มากก็น้อย บุคคลที่คิดฆ่าตัวตายมักมองเห็นว่าเขากำลังก้าวไปสู่การกระทำที่ไม่อาจหันหลังกลับได้ การคิดฆ่าตัวตายจึงเป็นสิ่งที่เธอทั้งหลายไม่ควรเห็นเป็นเรื่องเล็ก บุคคลเหล่านี้ตกอยู่ในภาวะจิตที่หดหู่ท้อแท้สิ้นหวัง จนกระทั่งพวกเขาเลือกที่จะหยุดคิดถึงเหตุผลที่เขาควรจะมีชีวิตอยู่ต่อไป และพวกเขามักเตือนใจตนเองให้คิดถึงความตายที่รอคอยอยู่แค่เอื้อม

บ่อยครั้งคำวินิจฉัยเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไม่เป็นพิษเป็นภัยอาจเปิดใจบุคคลที่มีสภาพจิตไม่มั่นคงให้มองเห็นความเป็นไปได้ใหม่ ๆ ส่วนหนึ่งของร่างกายความรู้สึกนึกคิด - อารมณ์และจิตวิญญาณของตัวตนถูกกระตุ้นให้แสวงหาความเจริญ การพัฒนาและความพึงพอใจ ดังนั้นมันจึงเป็นไปได้เสมอที่ความรู้สึกนึกคิดของบุคคลจะยึดติดสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ทำให้บุคคลหลุดพ้นจากความท้อแท้หดหู่สิ้นหวัง แม้เป็นเพียงชั่วขณะสั้น ๆ ก็ตาม

หากเธอตกอยู่ในภาวะดังกล่าวเธอควรจะระลึกถึงความเป็นจริงที่ว่า ธรรมชาติแห่งปัญหาทุกปัญหาย่อมมีทางแก้และความตายไม่ใช่ทางแก้ปัญหาแต่เป็นเพียงจุดจบของเบื้องต้น

เธอควรจะบอกกับตนเองว่าเธอจะไม่เลือกและไม่ตัดสินใจจนกว่าจะเลยวันเกิดของเธอไปหรือเลยเทศกาลปีใหม่ไปแล้วเธอจะเลื่อนเวลาเลือกและตัดสินใจในสิ่งต่าง ๆ ไปก่อนสักเดือนหนึ่งหรือสัปดาห์หนึ่ง - สุดแล้วแต่เธอจะรู้สึกพอใจกับระยะเวลาใด

นักจิตวิทยาทั้งหลายอาจนำวิธีการดังกล่าวนี้ไปใช้ โดยแนะนำคนไข้และทำให้คนไข้ให้ความร่วมมือมากขึ้น คนไข้สามารถเลือกเวลาที่จะเลื่อนการตัดสินใจของเขาออกไปได้ตามความปรารถนา

มันเป็นการสูญเปล่าหากจะบอกกับบุคคลดังกล่าวว่าเขาไม่ควรจะฆ่าตัวตายหรือห้ามไม่ให้เขาฆ่าตัวตาย เพราะการห้ามปรามมักเป็นอันตรายและผลักดันบุคคลนั้น ๆ ให้ตัวสินใจที่จะฆ่าตัวตายเร็วยิ่งขึ้นไปอีก นักจิตวิทยาควรเน้นการเลือกหรือการตัดสินใจของเขา เพราะการมีชีวิตอยู่และการตายย่อมเป็นทางเลือกส่วนบุคคลโดยแท้

ในกรณีของผู้ที่ฆ่าตัวตายเธอจะพบได้ว่าพวกเขามีทัศนคติที่แต่กต่างไป พวกเขาปฏิเสธชีวิตของเขาและภาวะโดยทั่วไปของชีวิต พวกเขาต่อต้านว่าเขาไม่ได้ต้องการมาเกิดด้วยซ้ำไป พวกเขารู้สึกเช่นนั้น เพราะเขาเก็บกดความปรารถนาภายในที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป พวกเค้ามักแสดงออกซึ่งความรู้สึกที่ว่า เขามีความแปลกแยกไปจากพ่อแม่-ครอบครัวและเพื่อนฝูงของเขาระหว่างที่มีความรู้สึกเช่นนี้เกิดขึ้น พวกเขามักลืมการให้ความร่วมมือและความเบิกบานที่เขาเคยมีในวัยเด็กไป การแสดงออกซึ่งความรักของเขากลายเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก

ข้อแนะนำในบทนี้จะช่วยขจัดความรู้สึกนึกคิดที่เป็นนิสัยในรูปแบบที่กล่าวมานี้ หากบุคคใดได้รับการบำบัดจิตจากแพทย์ มันจะเป็นการดีหากสมาชิกครอบครัวมีส่วนร่วมในการบำบัดดังกล่าวพร้อมกันไปด้วย บ่อยครั้งสภาพเศรษฐกิจของครอบครัวอาจไม่เอื้ออำนวย แต่การบำบัดจิตเป็นกลุ่มเป็นกระบวนการที่ให้ผลลัพธ์ที่ดี การสื่อสารกับคนหลายคนซึ่งมีความคิดที่จะฆ่าตัวตายคล้ายคลึงกันทำให้บุคคลเหล่านี้รู้สึกถึงการได้รับความสนับสนุนจากผู้อื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากพวกเขาได้รับการแนะนำจากผู้ให้การบำบัดผู้ที่คิดฆ่าตัวตายจำนวนมากไม่ได้ฆ่าตัวตายและพวกเขาก็ผ่านวิกฤตการณ์เหล่านั้นไปได้โดยดี พวกเขาจำนวนมากดำเนินชีวิตต่อไปอย่างราบรื่น แม้ว่าความคิดในแง่ลบอาจผุดขึ้นมาในความรู้สึกนึกคิดของเขาบ้าง แต่พวกเขาก็มีความหลังที่จะพัฒนาและประสพความสำเร็จต่อไปในภายหน้า

ปัญหาของผู้ที่คิดฆ่าตัวตายมักไม่ใช่ความกดดันจากอารมณ์เดือดดาลหรือความโกรธ แต่มักเป็นปัญหาจากความรู้สึกที่ว่า ชีวิตส่วนตัวของพวกเขาไม่มีโอกาสที่จะพัฒนา-แสดงออกหรือบรรลุผลสำเร็จใด ๆ ได้อีกต่อไป และเหตุผลในการมีชีวิตอยู่ต่อไปปราศจากความหมายสำหรับเขา ความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปถูกลบล้างด้วยความเชื่อและทัศนคติที่กล่าวมาแล้ว

เธอทั้งหลายควรจะพยายามทุกวิถีทางที่จะสอดแทรกอารมณ์ขันในทุกสถานการณ์ของชีวิตให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผู้ป่วยควรจะสะสมการ์ตูนขำขันที่ติดมาจากนิตยสารต่าง ๆ หรือหนังสือพิมพ์ ชมรายการขำขันจากทีวีหรือภาพยนต์ แท้จริงแล้วสิ่งใด ๆ ที่น่ารื่นรมย์ซึ่งสามารถดึงดูดความสนใจของผู้ป่วยไปจากโรคภัยไข้เจ็บของเขาได้ล้วนให้ผลดีเป็นอย่างมากต่อการรักษาโรค

คุณZip คะขอขนมเป็นรางวัลค่าพิมพ์ยาว ๆ ด้วยค่ะ.. อิอิ..
(tm-love) (tm-love) (tm-love)

 

สุขสันต์วันตรุษจีนนะจ๊ะ
งานก็เยอะ คอมก็เจ๊ง เลยไม่ได้เข้าเน็ต
คืนก่อนฝันดีมากเลย ฝันถึงพระพิคเณศ แถมฝันเห็นคนในครอบครัวล้อมวงไหว้ท่านกันครบเลย ยิ่งพ่อกับพี่สาวนับถือมาก
แล้วก็ฝันว่าตัวเองเป็นร่างทรงของเจ้าแม่กาลี เฉย ๆ นะกับเรื่องร่างทรง แต่ตอนที่นึกถึงเจ้าแม่ก็คิดเอาว่าท่านดุ ๆ โหด ๆ ดี เราชอบ
เห็นนาฬิกาตัวเลขกลายเป็นรูปเจ้าแม่ในปางต่าง ๆ แต่ในหัวก็แว้บขึ้นมาอีกว่าอาจารย์ที่เรานับถืออีกก็คืออาจารย์อนาลัย (ช่วงนี้ไม่ได้อ่านเลย แอบขี้เกียจ)
เช้ามาก็เล่าให้พ่อฟัง พ่อก็บอกว่าเมื่อเช้าเดินผ่านร้านเช่าพระ เห็นพระพิคเณศสวยดี เลยบูชามา แหม ช่างตรงกันจริง ๆ

วันเสาร์นี้จะไปเที่ยวทะเล ระยองกับเพื่อน ๆ ล่ะ จะสูดบรรยากาศดี ๆ มาฝากนะจ๊ะ

 

ตรุษจีนนี้ ขอให้สมาชิก ห้องวิทย์ เฮงๆๆ รวยๆๆ กันทุกคนนะครับ

(deejai) (deejai) (deejai)

 

ซินเจี่ยยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ เข้าปีใหม่(จีน)กันแล้ว ขอให้ได้แต๊ะเอียกันเยอะๆ นะ (เอ หรือจะแจกเยอะๆ ดี)

ขอบคุณมากเลยคุณขจรวรรณ เค้กขอบคุณครับ







กินลงหรือเปล่าครับเนี่ย

เดี๋ยวคงต้องหาเวลาอ่านบทที่คุณขจรวรรณแนะนำมาล่ะ ตอนนี้คงยังไม่ได้เพราะตั้งแต่ออกมาแต่เช้ายังไม่ได้กลับบ้านเลย แต่เดี๋ยวคงใกล้กลับล่ะ กว่าจะถึงบ้านคงจะใกล้ตี 1 อาบน้ำนอนไม่ต้องทำอะไรแล้ว +_+

edit: ขอบคุณอีกครั้งครับ ส่วนที่คุณขจรวรรณคัดลอกมา มันตรงกับปัญหาที่เค้าไประบายที่บอร์ดเลย
ตอนนี้นึกถึงมูลนิธิ/องค์กรเอกชนที่ให้คนโทรไประบายปัญหาโดยทางผู้รับสายจะเป็นแค่คนฟังเฉยๆ จะไม่พูดอะไรเลย ใครพอรู้บ้างเอ่ย??

edit2: เจอแล้วครับ ชื่อสมาคมสะมาริตันส์

สะมาริตันส์ คืออะไร ?
สะมาริตันส์ คือ สมาคมที่ให้บริการเป็นเพื่อนพูดคุยทางโทรศัพท์ โดยมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อป้องกันการฆ่าตัวตาย อาสาสมัครมาจากหลากหลายอาชีพ ผลัดเปลี่ยนกันมาทำหน้าที่โดยไม่ได้รับผลตอบแทนใดๆ การทำงานของสมาคมตั้งอยู่

บนหลักการว่าจะไม่เกี่ยวข้องกับศาสนา ปรัชญา หรือลัทธิการเมืองใด ๆ

แต่ก็ขอดูสถานการณ์ก่อนว่าจะส่งข้อมูลให้เค้าหรือเปล่า ว่าเค้าต้องการหนทางแก้ปัญหาจริงจริง หรือว่าต้องการแค่ระบายออกเท่านั้น

edit3: ที่นึกถึงสมาคมนี้เพราะคิดว่าถ้าน้องเค้าแค่ได้ระบายอะไรออกมา ก็คงพอบรรเทาได้ แต่คงไม่หายขาด เพราะไม่ได้ไปจัดการที่ต้นตอ

 

วันนี้หลายคนคงหยุดงานกันแน่เลย แต่นกไม่หยุด หยุดพรุ่งนี้
เห็นหมูกะไก่เบื่อไปเลย กินขนมเทียนดีกว่า อิอิ (smile)

 

ส่งการบ้าน

ขอตอบการบ้านอย่างสั้นๆ นะครับ เพราะว่ามันยังไม่ชัดเจนมากพอที่จะตอบละเอียดกว่านี้เท่าไหร่ คงต้องฝึกฝนต่อไปครับfficeffice" /><O></O>
1. รู้สึกอย่างไรเมื่อมองดูภาพแรกสุดกับภาพสุดท้ายที่คุณวาด
รู้สึกว่าฝีมือต่างกันเยอะเลย จากที่เคยเข้าใจ (และทำ) มาก่อนว่าสิ่งที่เราเห็นนั้นมีลักษณะเป็นเส้น แต่ในความเป็นจริงมันเป็นเรื่องของแสง-เงา
2. ในขณะที่วาดภาพแรกสุด มีอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดอย่างไรและ
ในขณะที่วาดภาพสุดท้ายมีอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดอย่างไร
ขณะวาดภาพแรก มีความรู้สึกเพียงอยากจะวาดให้เหมือน โดยที่แทบไม่มีพื้นฐานในการวาดภาพแต่ก็วาดไม่ได้ดังใจ
ขณะวาดภาพสุดท้าย มีความรู้สึกพอใจในผลงาน เหมือนเริ่มจับถูกทาง รู้สึกสนุกกับการวาด และมีสมาธิมากขึ้น
4. คุณมองเห็นพัฒนาการบางอย่างในตนเองหรือไม่ อย่างไร และพัฒนาการเหล่านั้นคืออะไร (ให้อธิบายถึงพัฒนาการทางด้านอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่เกิดขึ้นเมื่อคุณมองดูภาพต้นฉบับ แล้ววาดภาพเหมือนให้พิจารณาว่าอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดเมื่อแรกเริ่ม กับ ณ วันนี้ หรือเมื่อวาดภาพสุดท้าย เปลี่ยนแปลงไปอย่างไร เช่น ทำให้เรามีมุมมองหรือทัศนคติเปลี่ยนแปลงไปบ้างหรือไม่ อย่างไร ไม่ใช่วินิจฉัยคุณภาพของภาพวาดแต่วินิจฉัยคุณภาพของอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดของตนเอง)
เห็นพัฒนาการที่ดีขึ้น โดยเพาะความเข้าใจในเรื่องของสัดส่วนของภาพที่จะส่งผลถึงความเหมือนหรือไม่เหมือน มีการเชื่อมโยงจุดเด่นของบุคคลแต่ละคนเพื่อทำให้ภาพวาดเหมือนจริง (จุดนี้ยังมีความบกพร่องอยู่ ต้องปรับปรุงและเพิ่มความชัดเจนให้มากกว่านี้)
5. คุณค้นพบคุณสมบัติอะไรในตนเองบ้างจากหลังจากได้ฝึกฝนวาดภาพซึ่งคุณไม่เคยพบมาก่อน
ค้นพบความเป็นศิลปินในตัวเอง (555) ว่าเราก็ทำได้นะ จากที่เคยแต่นึกชื่นชมคนอื่น
6. คุณรู้สึกว่าตนเองได้รับพร หรือมีพรสวรรค์บ้างไหมเมื่อมองเห็นภาพวาดเหล่านี้

 

ขอบคุณมากเลยค่ะคุณ Zip น่ารักมาก ๆ เลยค่ะ คงทานไม่ลงอ่ะ ขอเก็บไว้เป็นของที่ระลึกจากคุณ Zip ละกันนะคะ ไม่รู้ว่ามดจะขึ้นรึปล่าวน้า

สำหรับน้องบูบู จะเอาวิชาที่เรียนมาช่วยส่งพลังให้น้องเค้ามีสติทางจิตวิญญาณอีกแรงนะคะ น้องเค้าจะสามารถรับได้รึปล่าวก็ไม่รู้ เพราะน่าจะเป็นนามแฝงและไม่เห็นหน้าตาน่ะคะ.. เอาน่ะช่วยกันไม่เสียหลายหรอกเน๊อะ..

 

ไปหาในฝันเลยน่าจะดีกว่านะครับ ห่ะห่ะ (ยังกะว่าทำได้งั้นแหล่ะ)

อ่านที่พี่สุดใจเล่าเกี่ยวกับการฝึกเพื่อละขันธ์ 5 เลยนึกไปถึงที่อ.โนวา บอกว่า ในโลกแห่งความจริงบางโลก รูปกายนึงอาจจะมีจิตวิญญาณใช้ร่วมกันมากกว่าหนึ่ง ก็เลยคิดไปว่าสงสัยที่ทำได้อย่างนั้น ก็คงเพราะว่าในโลกแห่งความจริงโลกนั้น คงละรูปขันธ์ กันได้แน่เลย คงไม่ยึดว่าร่างนี้ของเรา

เหมือนกับว่า น้ำที่อยู่ในขวดก็ไม่ยึดว่าเราเป็นน้ำยี่ห้อนี้นะ (น้ำ = จิตวิญญาณ, ขวดน้ำ = ร่างกาย) แต่ระลึกอยู่เสมอว่าเราเป็นน้ำ และขวดอื่นอื่น ก็เป็นน้ำเหมือนกัน การเทน้ำออกจากขวดก็เหมือนว่าเปลี่ยนจากขวดนึงไปยังอีกขวดนึง ไม่ได้คิดว่าเราเป็นขวดที่น้ำกำลังจะไหลออกไป

เราเข้าใจได้ถูกประเด็นหรือเปล่าหว่า

 

มัยวันนี้ห้องวิทย์เงียบจังคะ..

อยากทราบว่าความสามารถในการใช้สมองส่วนกลางหมายถึงอะไร? มีความเหมือนหรือแตกต่างจากความสามารถในการใช้สมองซีกขวาอย่างไร? แล้วมนุษย์เราสามารถเข้าถึงความสามารถนี้ได้หรือไม่? พี่นักเขียนช่วยขยายความให้ฟังด้วยค่ะ.. ขอบคุณค่ะ..

 

เงียบหน่อยครับ คงไปเที่ยวตรุษจีนกันหมด
มีคนขยันทำไฟล์มาเพื่มถึงหน้า 50 แล้วครับ
คุณ Fidgi มาส่งไม้ต่อให้ผมแล้ว Aกับ B เคยส่งให้ไปแล้วนะ
เพิ่มชุด C-D-E-F-G รวม 322 หน้าแล้วครับ เชิญ Load..
ไฟล์เหล่านี้จะเกิดขึ้นไม่ได้ถ้าไม่มีพี่นักเขียนที่รักของพวกเรา
ขอบพระคุณมากครับ

ซินเจียอยู่อี่...ครับ
ส่งให้เป็นของขวัญตรุษจีนซะเลย:-

(deejai)(deejai)(deejai)

 

ได้ฤกษ์ซะที นั่งไรท์ข้อมูลในเครื่อง แผ่นหมดไปเกือบ40แผ่น ไม่รู้ไรท์ไวรัสติดไปด้วยมั่งเปล่า แต่ตอนนี้ก็formatเครื่องเอาไวรัสออกไปเรียบร้อยแล้ว เย้ ๆ

ตอนเย็นไปซื้อโต๊ะบูชามาวางองค์จตุคาม หมดไป1600 แง่ว ขนาดโต๊ะเล็ก ๆ นะเนี่ย แต่ไม่เป็นไร เสียตังค์แต่มีความสุข
แถมพ่อเอาพระพิคเณศมาตั้งไว้ที่บ้านด้วย 7 ปาง เพิ่งสังเกตุเห็นว่ามีพระแม่อุมาด้วยองค์นึง
หุหุ โลกเราไม่มีเรื่องบังเอิญ ที่เล่าให้ฟังวันก่อนว่าฝันเห็นพระพิคเณศกะเจ้าแม่กาลี พอตอนเช้าพ่อบอกว่าไปเช่าพระพิคเณศมา
แต่เราก็ไม่รู้นะเนี่ย ว่าพ่อไปเช่าพระแม่อุมามาด้วย เจ้าแม่กาลีก็เป็นอีกภาคหนึ่งของพระแม่อุมาเหมือนกัน

ไปนอนดีกว่า ไว้กลับจากไปเที่ยวก่อนจะไล่อ่านย้อนหลัง แล้วก็ส่งการบ้านนะ

 

ขอบคุณมากค่ะ ..ขอให้เฮง เฮง เฮง กันทุกๆ คนเลยนะคะ

 

กรี๊ดดดดด... 322 หน้า!!!
โอย.. 50 หน้า เป็น 322 หน้า
ถ้า 200 หน้า จาเป็นเท่าไหร่หนอ?
กรี๊ดดด.. 1,288 หน้าค่ะทุก ๆ คน
ขอให้อ่านกันอย่างเพลิดเพลินจำเริญใจเลยค่ะ.. อิอิ...
ขอบคุณคุณ Mead และคุณfiggi มาก ๆ นะคะ..
ขอให้เฮง เฮง เฮง กันทุก ๆ คนจ้า..(kiss) (kiss) (kiss)

 

ตอนนี้หนังสืออาจารย์อนาลัยไม่ค่อยเห็นในตลาดเลยครับ
เพื่อนๆเริ่มหาหนังสือกันแล้ว บางเล่มไม่พบต้องหมุนเวียนกันอ่านไปก่อน
เห็นคุณขจรวรรณบอกว่าที่ฟิวเจอร์ปารค์ รังสิตยังพอมีอยู่หลายเล่ม
คาดว่าเคือนมีนาคมคงหาง่ายขึ้น กำลังอยากอ่านเรื่องนึงใน "โลกแห่งความเป็นจริงหลากมิติ" ภาคปลายที่คุณจินตวดีพูดถึง เผ่าพันธ์สุมาริสา ที่มักจะถือกำเนิดเกิดขึ้นก่อนการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในโลก น่าสนใจดีครับ ต้องขอยืมของใครสักคนอ่านก่อนครับ หรือใครมาเล่าให้ฟังหน่อยครับ แล้วค่อยไปหาหนังสืออ่านกันอีกที

 

เก็บคืนกันหมดเลยครับทั้งที่ B2S โรบินสัน สีลม Se-ed The Mall บางกะปิ เซ็งจังไม่รู้ว่า
ที่จุฬายังพอมีอยู่หรือเปล่าใครทราบช่วยตอบทีครับ

 

เราเป็นเขา_เขาเป็นเรา

ช่วงนี้พี่นักเขียนต้องหายหน้าไปหลายวันหน่อยค่ะเพราะติดงานหลายเรื่อง แต่คิดถึงพวกเราทุกคนนะคะ และจะพยายามหาเวลาเข้ามาเยี่ยมเยียนเสมอๆ

ความฝันคือโลกแห่งความเป็นจริงหลากมิติ ซึ่งเป็นโลกที่ไม่ได้อยู่ภายใต้กฏเกณฑ์ของช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลาเช่นโลกทางกายภาพ การเป็นบุคคลตัวตนของเราไร้ขอบเขตอันจำกัดเช่นที่เราเคยรู้เห็นในโลกยามตื่น

ในโลกของความฝัน เราเป็นบุคคลตัวตนหลายตัวตน หลายชาติภพ หลายมิติพร้อมกันหมดเป็นปัจจุบัน กล่าวได้ว่าในโลกของความฝัน เรารู้เห็นธรรมชาติอันปราศจากขีดจำกัดของจิตวิญญาณ และธรรมชาติของการประสานกันเป็นระบบเครือข่าย-เป็นหนึ่งเดียวของจิตวิญญาณ เราปรากฏเป็นเขา เขาเป็นเรา หรือเราเป็นคนหลายๆคน และคนหลายๆคนก็รวมกันเป็นเรา

ความเป็นระบบเครือข่ายหรือความเป็นหนึ่งเดียวของจิตวิญญาณที่ปรากฏในความฝัน เป็นปัจจัยหลักที่ทำให้โลกเป็นโลกอยู่ได้อย่างที่เป็นอยู่คือ มนุษย์โลกมีความสัมพันธ์กัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน เพราะเรามีความสัมพันธ์ที่เป็นไปอย่างแน่นแฟ้นและแบ่งแยกไม่ได้ในความฝัน

หากปราศจากความฝันที่ดูเสมือนจะสับสนว่า เขาเป็นเรา เราเป็นเขา มนุษย์โลกจะปราศจากสัมพันธภาพอันลึกซึ้งที่ทำให้เรามีความเมตตา ปราศจากความเข้าใจในความรู้สึกและความต้องการของผู้อื่นอย่างแท้จริง เพราะหากมนุษย์ใช้เพียงภาษาพูดและการสื่อสารภายนอกในโลกยามตื่นที่จะทำให้เข้าใจผู้อื่นได้แต่เพียงอย่างเดียว เราทุกคนอาจต้องใช้เวลามากมายเสมือนการเรียนภาษาต่างชาติ เรียนรู้ขนบธรรมเนียม เรียนรู้วัฒนธรรมที่เราไม่รู้จักมาก่อนในชีวิต เพียงเพิื่อที่จะเป็นมิตรกับใครได้สักคน

พี่นักเขียนขอแนะนำให้เรานำความรู้ที่ท่านอาจารย์อนาลัยมอบให้ ติดตัวไปในความฝันด้วยเสมอๆ หรือนำความรู้ติดสติสัมปชัญญะไปเผชิญกับประสบการณ์ในความฝันเสมอๆ ความรู้ที่ว่านี้คือ
1. จิตวิญญาณมาถือกำเนิดเป็นบุคคลตัวตนจาก 3 แหล่งข้อมูลด้วยกันคือ:
1.1.จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมมิติในอดีต
1.2.จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ในปัจจุบัน
1.3.จิตวิญญาณ(เสมือน)ร่วมร่างแต่ต่างมิติในอดีต-ปัจจุบัน-อนาคต

2. อดีต-ปัจจุบัน-อนาคต มีอยู่-เป็นอยู่-ดำเนินไปพร้อมกันหมดเป็นปัจจุบัน

3. จิตวิญญาณจดจ่อกับภาวะใด
จิตวิญญาณมีชีวิตอยู่-เป็นอยู่-ดำเนินไป-เป็นภาวะนั้น
พร้อมด้วยร่างกายตัวตนที่คล้องจองกับภาวะนั้นๆ

4. เธอทั้งหลายสร้างโลกแห่งความเป็นจริงด้วยความเชื่อของตนเอง

5. ปัจจุบันคือจุดแห่งการมีอำนาจสูงสุดของมนุษย์
และ
อำนาจแห่งปัจจุบันเป็นภาวะที่ทำให้มนุษย์มีความเป็นไปได้สูงสุด

ธรรมชาติความเป็นจริง 5 ข้อนี้ครอบคลุมทุกสาระ และช่วยทำให้คำถามของเรามีคำตอบ และช่วยทำให้สิ่งที่เราเข้าใจไม่ได้ กลายเป็นสิ่งที่เข้าใจได้ ตระหนักได้เสมอ(rose)