ขอทุกท่านแนะนำหนทางดับทุกข์

สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวนะคะ ชื่อพินค่ะ มีปัญหาเรื่องครอบครัว ทุกข์มากค่ะ ตอนนี้พยายามสวดพระคาถาชินบัญชร เพื่อนดับทุกข์ แต่พออยู่คนเดียว ใจมันฟุ้งซ่าน ได้มาอ่านเจอ วบไซด์นี้ พอได้อ่านก็รู้สึกมีกำลังใจ จึงอยากขอให้ทุกท่าน แนะนำทางดับทุกข์ ทำยังไงให้เราสามารถปล่อยวางเรื่องลูกชาย และอดีตสามีได้บ้าง หรือใครมีประสบการณ์ผ่านทุกข์ในด้านครอบครัว ขออณุญาติแบ่งปันเพื่อเป็นกำลังใจกันนะคะ

ขอบพระคุณค่ะ

 

คุณพินครับ โดยส่วนใหญ่คนที่เข้าในหมวดสมเด็จโต จะมาอ่านอย่างเดียว อย่างมากก็มาอนุโมทนา ถ้าอยากสนทนาธรรมมะและหาแนวทางดับทุกข์ ผมพอจะรู้จักอยู่บ้างครับ ลองพูดคุยกับเขาดูน่ะครับ ตามกระทู้ด้านล่าง

http://palungjit.org/threads/เมื่อพยามัจจุราช-มาทวง-ขอชีวิตของข้าพเจ้า.498011/

 

ผมก็ไม่รู้จะแนะนำอย่างไรดี นอกจากจะแนะนำตามที่ครูบาอาจารย์สอนมา
ให้คิดว่าเราจะตายเดี๋ยวนี้ไว้เสมอ และเมื่อเราตายแล้ว ความสัมพันธ์ทุกอย่าง
ไม่ว่าจะในฐานะอะไร ก็เป็นอันสิ้นสุดลงทั้งหมด ดังนั้น ไม่มีประโยชน์อะไร
ที่จะไปเศร้าโศกเสียใจกับเขาเหล่านั้น
ลองใคร่ครวญตามที่พระพุทธเจ้าได้สอนหลวงพ่อฤาษีฯ ไว้ตามนี้นะครับ
ถ้าเชื่อท่านและทำตามที่ท่านแนะนำ มีผลถึงขั้นไม่ต้องกลับมาเกิดอีก

หลวงพ่อทูลถามพระพุทธเจ้าที่จุฬามณีเจดีย์สถานว่า
คนที่ปฏิบัติเพื่อพระนิพพาน จะใคร่ครวญอย่างไรจึงจะง่ายและสั้นที่สุด
ท่านตรัสว่า เจ้าจงใคร่ครวญอย่างนี้
จงคิดว่าเราเป็นผู้ไม่มีอะไรเลย ทรัพย์สินก็ไม่มี ญาติ เพื่อน ลูก หลาน เหลนก็ไม่มี แม้ร่างกายเราก็ไม่มี เพราะทุกอย่างที่กล่าวมามีสภาพพังหมด เราจะทำกิจที่ต้องทำตามหน้าที่ เมื่อสิ้นภาระคือร่างกายพังแล้ว เราจะไปพระนิพพาน เมื่อความป่วยไข้ปรากฏจงดีใจว่า วาระที่เราจะมีโอกาสเข้าสู่พระนิพพานมาถึงแล้ว เราสิ้นทุกข์แล้ว คิดไว้อย่างนี้ทุกวัน จิตจะชินจะเห็น เหตุผล เมื่อจะตายอารมณ์จะสบายแล้วก็จะเข้านิพพานได้ทัน

 

ให้ปฏิบัติตนตามที่พระพุทธเจ้าสอนไว้ ดังนี้ : ภิกษุทั้งหลาย ความจริงอันประเสริฐคือทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ เป็นอย่างไรเล่า? คือหนทางอันประเสริฐ ประกอบด้วยองค์แปดนั่นเอง ได้แก่ :- ความเห็นชอบ ,ความดำริชอบ, การพูดจาชอบ,การเลี้ยงชีพชอบ,ความเพียรชอบ,ความระลึกชอบ,ความตั้งใจมั่นชอบ.
ภิกษุทั้งหลาย! อันนี้เรากล่าวว่า ความจริงอันประเสริฐคือทางดำเนินให้ดับไม่เหลือแห่งทุกข์
ภิกษุทังหลาย ! เหล่านี้แลคือความจริงอันประเสริฐสี่อย่าง.
ภิกษุทั้งหลาย ! เพราะเหตุนั้นในกรณีนี้ พวกเธอพึงทำความเพียรเพื่อให้รู้ตามเป็นจริงว่า " นี้เป็นทุกข์, นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์, นี้เป็นความดับใม่เหลือของทุกข์, นี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ " ดังนี้เถิด.
(พูดให้สั้นก็คือ สมาธิ และวิปัสสนา)

 

จะขอตอบจากประสบการณ์ ตอนที่เคยมีความทุกข์ ไปดูดวงมาหลายที่สรุปทุกที่แนะนำว่าสวดมนต์ เขาบอกมีสองทางคือ เขาพัฒนาดีขึ้นหรือค่อยๆไปจากเรา หนังสือของหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน ท่านจะแนะนำให้ทำกรรมฐาน ก็ได้ผลเหมือนกัน ช่วงแรกก็ยากหน่อยแต่ทำไปเถอะช้าหรือเร็วก็จะเห็นผลแน่นอน อย่างน้อยเราก็จะรู้วิธีแก้ไขเรื่องราวต่างๆโดยใช้ปัญญา ก่อนอื่นให้เริ่มจากทำทานก่อน ทำบ่อยๆเท่าที่มีโอกาสมากน้อยตามกำลัง เพราะฝึกบ่อยๆจะรู้จักละ รู้จักปล่อยวาง ไม่ยึด(ไม่มีสิ่งใดเป็นของเราตลอดไปแม้ร่างกายนี้) สุดท้ายจะอภัยทานได้(ยากแต่ก็มีคนทำได้เยอะแยะ) ต่อมามั่นคงในศีลเราจะแยกได้เลยว่าอย่างไรเดือดร้อนอย่างไรไม่เดือดร้อน เกาะศีลไว้ก่อนเพราะโลภะ โทสะ โมหะ มาหยุดได้ จากนั้นทำสมาธิ เริ่มจากการสวดมนต์ก่อนเพราะในระยะแรกจิตไม่อยากมีสมาธิ ขันแตกบ่อย จากนั้นพอสวดมนต์จนจิตใจสงบดีแล้ว(สวดหลายรอบ)ก็ฝึกสมาธิ ฝึกสติ ทางแก้ปัญหาต่างๆมันก็จะมา บางทีมันก็บังเอิญจนเหลือเชื่อ แต่มันก็จะดีกว่าเดิมมาก แต่คุณต้องอดทนหน่อยใช้เวลาคลี่คลายกันเป็นปี ให้ลองปฏิบัติและสังเกตเอง ทุกข์อยู่ที่เราเกิดได้ดับได้