เราจะสามารถที่จะทำบุญเผื่อคนที่เรารักได้มั้ยคะ

ก่อนทำบุญใส่บาตรเราจะอธิษฐานเผื่อให้กับคนที่เรารักได้มั้ยคะ

 

ผมว่าได้นะ แต่จะดีกว่า ถ้ามีโอกาสบอกให้เขาอนุโมทนาในบุญกุศลนั้นด้วย

 

จริงหรอคะคุณcs2555
ดีจัง
ขอบคุณที่ให้คำตอบนี้นะคะ

 

ให้เทวดาประจำตัวเขาก้ได้
ให้เขาโดยตรงเลยก็ได้
ได้หมดเลยครับ

 

บุญ ๑๐ วิธี

ตามหลักพุทธศาสนา มีการทำบุญด้วยกัน ๑๐ วิธี เรียกว่า บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ (สิ่งอันเป็นที่ตั้งแห่งการทำบุญ ๑๐ ประการ) คือ

๑. ให้ทาน แบ่งปันผู้อื่นด้วยสิ่งของ ไม่ว่าจะให้ใครก็เป็นบุญ (ทานมัย) การให้ทานเป็นการช่วยขัดเกลาความเห็นแก่ตัว ความคับแคน ความตระหนี่ถี่เหนียว และความติดยึดในวัตถุ นอกจากนี้สิ่งของที่เราแบ่งปันออกไปก็จะเป็นประโยชน์กับบุคคลหรือชุมชนโดยส่วนรวม

๒. รักษาศีล ก็เป็นบุญ (ศีลมัย) เป็นการฝึกฝนที่จะ ลด ละ เลิกความชั่ว ไม่ไปเบียดเบียนใคร มุ่งที่จะทำความดี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ผู้อื่นเป็นการหล่อเลี้ยงบ่มเพาะให้เกิดความดีงามและพัฒนาคุณภาพชีวิตไม่ให้ตกต่ำ

๓. เจริญภาวนา ก็เป็นบุญ (ภาวนามัย) การภาวนาเป็นการพัฒนาจิตใจและปัญญา ทำให้จิตสงบ ไม่มีกิเลส ไม่มีเรื่องเศร้าหมอง เห็นคุณค่าสิ่งต่าง ๆ ตามความเป็นจริง ผู้ที่ภาวนาอยู่เสมอย่อมเป็นหลักประกันว่า จิตจะมีความสงบ ชีวิตมีความสุข คุณภาพชีวิตดีขึ้น สูงขึ้น

๔. อ่อนน้อมถ่อมตน ผู้น้อยอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่ก็แสดงออกในความมีเมตตาต่อผู้น้อย และต่างก็อ่อนน้อมต่อผู้มีคุณธรรมรวมถึงการให้เกียรติ ให้ความเคารพในความแตกต่างซึ่งกันและกันทั้งในความคิด ความเชื่อและวิถีปฏิบัติของบุคคลและสังคมอื่น เป็นการลดความยึดมั่นถือมั่นในความเป็นตัวตน ก็เป็นบุญ (อปจายนมัย)

๕. ช่วยเหลือสังคมรอบข้าง ช่วยเหลือสละแรงกาย เพื่องานส่วนรวม หรือช่วยงานเพื่อนบ้านที่ต้องการความช่วยเหลือ ก็เป็นบุญ (ไวยาวัจจมัย)

๖. เปิดโอกาสให้คนอื่นมาร่วมทำบุญกับเรา หรือในการทำงานก็เปิดโอกาสให้คนอื่นมีส่วนร่วมทำ ร่วมแสดงความคิดเห็น รวมไปถึงการอุทิศส่วนบุญให้แก่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้วด้วย ก็เป็นบุญ (ปัตติทานมัย)

๗. ยอมรับและยินดีในการทำความดี หรือทำบุญของผู้อื่น การชื่นชมยินดีหรืออนุโมทนาไม่อิจฉาหรือระแวงสงสัยในการกระทำความดีของผู้อื่น ก็เป็นบุญ (ปัตตานุโมทนามัย)

๘. ฟังธรรม บ่มเพาะสติปัญญาให้สว่างไสว ฟังธรรมะ ฟังเรื่องที่ดีมีประโยชน์ต่อสติปัญญา หรือมีประโยชน์ต่อการดำเนินชีวิตที่ดี เป็นความจริง ความดี ความงาม ก็เป็นบุญ (ธรรมสวนมัย)

๙. แสดงธรรม ให้ธรรมะและข้อคิดที่ดีกับผู้อื่น แสดงธรรมนำธรรมะไปบอกกล่าว เผื่อแผ่ให้คนอื่นได้รับฟัง ให้เขาได้รู้จักวิธีการดำเนินชีวิตที่ดี เป็นเรื่องของความจริง ความดี ความงามก็เป็นบุญ (ธรรมเทศนามัย)

๑๐. ทำความเห็นให้ถูกต้องและเหมาะสม มีการปรับทิฏฐิ แก้ไขปรับปรุงพัฒนาความคิดเห็น ความเข้าใจให้ถูกต้องตามธรรม ให้เป็นสัมมาทัศนะอยู่เสมอ เป็นการพัฒนาปัญญาอย่างสำคัญ ถือเป็นบุญด้วยเช่นกัน (ทิฏฐุชุกรรม)

ทิฏฐุชุกรรมหรือสัมมาทัศนะ เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ในการทำบุญทุกชนิดและทุกโอกาส จะต้องประกบและประกอบเข้ากับบุญกิริยาวัตถุข้ออื่นทุกข้อ เพื่อให้งานบุญข้อนั้น ๆ เป็นไปอย่างถูกต้องตามความหมายและความมุ่งหมาย พร้อมทั้งได้ผลถูกทาง

การทำบุญ ๑๐ ประการนี้ สามารถสรุปเป็นข้อความคล้องจองกันว่า

๑. แบ่งปันกันกิน ๒. รักษาศีล คือ กาย วาจา

๓. เจริญสมาธิภาวนา ๔. กาย- วาจา-ใจอ่อนน้อม

๕. ยอมตนรับใช้ ๖. แบ่งให้ความดี

๗. มีใจอนุโมทนา ๘. ใฝ่หาฟังธรรม

๙. นำแสดงออกไม่ได้เว้น ๑๐. ทำความเห็นให้ถูกต้อง

จากเวป

 

เอ..ผมว่านะก็เหมือนกินข้าวนะคุณกินคุณก้ออิ่มใครทำใครได้มากกว่านะ ยกเว้นแต่ว่าเป็นสายเลือดเดียวกันหรือหากต่างสายเลือดแต่เกี่ยวข้องกันเป็นสามีภรรยายังงี้ก็ส่งถึงได้ ม่ายงั้นจูนเข้าหากันหรือจิตสัมผัสสื่อถึงกันยาก อันนี้ฟังมาจากประสบการ์ณจริงของคนที่เคยใกล้ตายและจากหลวงพ่อจรัญ หรืออีกวิธีคือตัวคุณ"เจริญสติกรรมฐาน"แล้วอุทิศไปแต่ต้องตั้งใจปฏิบัติจริงๆถึงจะได้ผล

 

ผมทดสอบใช้คาถาจักรพรรด์ สายหลวงตาม้าวัดถ้ำเมืองนะสายหลวงปู่ดู่วัดสะแก
อธิษฐานอุทิศกุศล
เจาะจงอุทิศให้คนเป็นๆเกือบทั้งหมดได้ผลครับ
ถึงคนรับจะไม่มีอารมณืเป็นทิพย์ คนธรรมดา ไม่มีญาณทิพย์ไรงี้
แต่ต้องเป็นบุญใหญ่และต้องอุทิศเจาะจง

ถ้าคนมีพวกประมาณกุมารทอง มีพวกโอปาติกะสื่อสิง อะไรงี้
แค่คิดแรงๆเค้าก็รับได้แล้ว
คิดเบาๆมันจังเสือกรู้ได้เลย
อันนี้อุทิศกุศลระวังด้วยจะมีพวกผีมาเกาะเราแถม ควรจะมีวัตถุมงคลที่เราใช้ชำนาญแล้ว
คุ้มครองตัว

แปลว่าถ้าคนรับยังมีชีวิตอยู่ ไม่มีญาณทิพย์ แต่เราทำบุญใหญ่จริงๆ อุทิศเจาะจง
ผมสังเกตุเอาเองว่ามีความแตกต่าง แรงกระทบกระทั้งหายไป เค้าดีกะเราขึ้น
โดนที่เค้าไม่ทราบเลยเราก็ไม่บอกว่าเราอุทิศอะไรให้

ถ้าอุทิศให้คนที่มีพวกญาณทิพย์อันนี้หาวัตถุมงคลมาหัดใช้
คนพวกนี้มีอะไรแฝงหลายคน อุทิศปุ๊บ มันสวนมาปั๊บ
บางที่ตั้งใจดีๆ สวนเราเอาตายเลย
หาว่าไปปล่อยผีมัน

 

บุญใหญ่ก็เช่น
เราไปหน้าตู้ค่้าน้ำไฟวัด แต่หยอดเงินแค่บาทเดียว คือมากกว่าก็ได้
แต่เราอาราธนาศีลมาก่อน อาจจะมาอาราธนาหน้าวัด หรือหน้าตู้
ภาวนาสวดอิติปิโส อะไรงี้ จนใจสบาย แล้วอุทิศกุศลจากการอาราธนาศีล
อาราธนาพระกรรมฐานไรงี้ก่อน
แล้วค่อยหยอดตู่หนึ่งบาท เอาบาทหนึ่งที่หยอดตู่อุทิศให้เหยื่อ แค่นี้ก็ใหญ่แล้ว
หรือบุญกรรมฐานที่เราทำได้ดีจัดๆ เช่นวันนี้นิวรณ์ ไม่เหลือเลย เห็นทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรคในนิวรณ์อยู่พักใหญ่ๆ
อันนี้บุญใหญ่
อุทิศเจาจงคนเป็นๆได้ ลองดูไม่ต้องบอกเหยื่อด้วยซ้ำว่าอุทิศให้
ทดลองเลย.

 

กรณีผมที่ผมทดสอบมาเกินสองปี
อุทิศให้คนเป็ฯๆ ไม่ได้อุทิศให้เทวดาประจำตัวด้วย
เจาจงคนเลย
ระวังพวกมี รูปนามแฝงไว้
คนธรรมดาอุทิศไปเค้าไม่มีอะไรเป็ฯไสยะทำตอบโต้เรา
แต่คนที่มีพวกอวิชชา มีไสยะ อยู่
บางที่จะสวนเรามา หลายทีเอาตายเลย
อันนี้ประสบกาณ์จริง เกินสองปี

 

พวกที่สวนมา เขาไม่ต้องการบุญเราหรอครับ หรือว่าเขามีเยอะแล้ว
หรือเขาไม่รู้ว่าเป็นบุญ ? หรือสิ่งที่อุทิศส่งไปจริงๆมันไม่ใช้บุญ ?

 

ทำไงได้
เวลาอุทิศผมใช้คำอธิษฐานงี้นะ
บุญใดและกุศลใดที่ข้าพเจ้าจะพึ่งได้รับจากการ บำเพ็ยทานศีลภาวนา
ที่ข้าพเจ้าบำเพ็ญมา หนึ่งเดือนที่ผ่านมานี้ ข้าพเจ้าขออุทิศให้กับ......(เจาะจงชื่อ)
เงียะ
บางคนสำคัญมากอุทิศกุศลจากการบำเพ็นทานศีลภาวนาศีลสมาธิปัญญาทุกภพทุก๙าติตั้งแต่อดีตชาติไล่เรื่อยเรียงมาอย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบันนี้

ก็โดนพวกสวนมา เอาตายด้วย

 

จึงจำเป็ฯต้องมีวัตถุมงคล ที่เราใช่คล่องๆ มีประสบการณืการใช้ต่อต้านพวกสวนกลับมา
มันต้องมีความเก๋าอยู่บ้าง ไม่งั้น โดนอานเลย
ปรกติก็ถอยทัพ เอามาอุทิศให้พ่อ แม่เราแทน
ไม่น่าเชื่อ เกิดมาแทบไม่เคยทำไสยะสวนกะใครเลย
เวลาโดนเค้าทำสวน ทั้งๆที่เราอุทิศกุศลให้
เอากุศลนั้นไปอุทิศให้พ่อแม่แทน
หายเกือบทุกที
รักแท้ คือพ่อแม่รัก

 

ขอต่ออีกนิด
เช่นคนที่เรารัก มีคนมาหลงรักหลายคน และก็มีหลายคนในนั้นทำไสยะใส่เพื่อให้รักตอบ
เราก็หวังดีแต่ไม่ได้ทำของใส่กะเค้านะ อุทิศกุศลเจาะจงคนนั้นๆแทน
ไอ้ไสยะที่ทำไว้นั้นเห็ฯท่าว่าจะมีคู่แข่ง กระโจนเล่นงานเราแทน อันนี้กรณีหนึ่ง

สองคนที่เรารัก ก็ชอบเล่นไสยะอยู่และเล่นแรง
เวลามีคนจะมารัก มาชอบ ก็จะสวนโดยการทำของใส่เราเลยก็กะให้รักกันแรงๆไง
แต่เราไม่ทันตั้งตัว รักอย่างนี้ไม่ไหว จะให้ตายลงไปตรงนี้เลย

จริงๆแล้วความรัก ก็ทำให้ทุกข์อยู่แล้ว
รู้ว่าทุกข์ ทั้งๆที่ยังรัก มีกุศลมาก
อุทิศให้ผมก็ได้นะ ที่รู้ทุกข์ในรัก
ผมชื่อ นพพร ทรงสวัสดิ์

 

ขอขอบคุณในคำตอบของทุกท่านนะคะ

แล้วหากเราผิดศีล เราสามารถแก้ไขได้หรือไม่คะ

 

ผิดครั้งก่อนหน้านี้
ผิดครั้งนี้
ผิดครั้งหน้า
เป็นคนละครั้ง
มันรวมตัวกันเป็นครั้งเดียวเมื่อไหร่ เกิดจากการเข้าใจว่าบุญบาป ชำระกันได้ ดุลยภาพกันได้ หักล้างกันได้ มันไม่ใช่
อย่างนั้น
บุญเข้าดลใจ ก็จะมีแต่บุญ
บาปเข้าดลใจจะมีแต่บาป
ไม่หักล้างไม่ลดเบาลง ไม่ใช่บาปดลมากๆ บาปจะเบาลง บางทีหนักขึ้น
ไม่ใช่บุญดลมากๆผลบุญจะหมด ไม่ใช่บางทีบุญมากขึ้น

ถ้าเราผิดศีล พยายามให้รอยต่อระหว่างสองผิด
กว้างมากๆๆๆๆๆๆ
อย่าไปทำผิดถี่ๆ พยายามให้เกิดความถี่น้อยที่สุด
ประมาณว่าครั้งที่แล้วก็นานมากเลย มันไม่ดลแล้ว
และครั้งหน้า ก็ไม่ผิด เพราะบุญดลอยู่แทน

 

คือ แบบนี้ การที่จะอุทิศ ให้ใครซักคน กลายเป็นภัย ซะอย่างงั้น แบบนี้ ถ้าเราอุทิศแบบอยากให้ทุกๆคนมีความสุข แบบนี้ ไม่โดนเต็มๆเลยหรอครับ เราแค่อยากให้คนในประเทศมีความสุข เพราะ ปัจจุบันมีแต่ปัญหา ตอบผมที เวลาทำบุญทำนึกอยากให้ทุกๆคนมีความสุขเสมอนะ

 

อะไรที่ เสียหายไปแล้ว คิดจะแก้ นั้นคงจะไม่ได้

ฆ่าคนตาย แล้วจะแก้ให้เค้าฟื้นคืนมา นั้น ไม่ได้

แต่เรา ผู้ฆ่า คิดได้ ว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้น ไม่ดี แล้วไม่คิดจะทำ ซ้ำแบบเดิมๆอีก

แบบนี้นะ ได้จ้า พิจารณาๆๆจ้าา

 

ขออภัย
มีรูปนามที่ไม่เอาบุญ และไม่ต้องการให้ใครให้ ใครได้
ประมาณกูไม่ได้ ใครก็ต้องไม่ได้
กูไม่เอาใครๆก็ต้องไม่เอา
มันมีหนะ
ถ้าเราบังเอิญไปเจอแบบนี้การอุทิศให้ตรงๆ ก็เท่ากะไปแหย่รังแตนเข้า

วิธีที่ดีอีกแบบคือ อาราธนาบารมีพระรัตนตรัย
เช่นข้ำพเจ้ากราบขออราธนาบารมีของคุณพระพุทธรัตน ธรรมรัตน สังฆรัตนะ โฌปรดเมตตาแก่ข้าพเจ้าโปรดเมตตาแสดงอิทธิฤทธฺ ปัญญาฤทธิ และบุญฤทธิ โปรดเมตตาให้บุญ(นี้ๆๆๆๆ ที่เราอธิษฐาน)จงสำเร็จแก่คนนี้ๆๆๆๆๆ
อันนี้ก็จะไปโดนพระรัตนตรัยแทน
ผมใช้คาถาจักรพรรดิ์สายหลวงปู่ดู่ หลวงตาม้า อุทิศแบบนี้เสมอๆ

 

ถ้าเราสงสัยว่าอุทิศบุญดีหรือไม่ดี
เรารู้ตัวว่าเราสงสัย และเรารู้ตัวว่าเราทุกข์
อุทิศกุศลนี้ให้ผมก็ได้ ผมเนียะ
นายนพพร ทรงสวัสดิ์

ถ้าขนาดผมยังรับได้
พระภูมิเจ้าที่จะรับไม่ได้เหรอ

เนียะผมเนียะมันมีญาณทิพย์ มีหูทิพย์ตาทิพย์ที่ไหน มีคุณวิเศษที่ไหน
มีความดีความงามที่ไหน มีศีลมีธรรมตรงไหน ถ้ามีน้อยมาก
ถ้าผมรับบุญได้หละ
ทำไมพระภูทิเจ้าที่จะรับไม่ได้

 

อย่างผมนี่ถ้าจะรับอะไรจากใคร เอาแต่บุญเท่านั้น
จะส่งไรให้ใครเอาแต่ส่งบุญเท่านั้น

แล้วชีวิตก็จะสงบไปเอง
แรกๆก็โดนหนักหน่อย หลังก็ไม่มีใครกล้าส่งไรมาให้ถ้าไม่ใช่บุญ
เพราะไม่เคยส่งไรไปหาใคร ถ้าไม่ใช่บุญเช่นกัน