จะหลอกกันไปทำไมว่าถึงยุคพระศรีอาริย์แล้ว

ได้หนังสือเล่มนี้มาครับปกเล่มมีข้อความบอกว่า"(ยุคพระศรีอารย์ถึงแล้ว)":boo: ขอค้านอย่างคอเป็นเอ็นว่าคุณพิมพ์มาหลอกชาวบ้านชาวเมืองยุคพระศรีอาริยเมตไตรยยังมาไม่ถึงครับช่วยกันแชร์ต่อไปด้วยนะครับ
ผมเคยอ่านหนังสือธรรมะของทางวัดท่าซุงหลวงพ่อฤๅษีฯท่านกล่าวไว้ว่ายุคพระศรีอาริย์ไม่มีการลักขโมยแต่นี้เป็นยุคสมัยของศาสนาสมเด็จพระสมณโคดม(ยังเป็นพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันอยู่)ถ้านี้เป็นยุคพระศรีอาริย์จริงหญิงสาวอายุ500ปีครับถึงจะแต่งงานมีสามีได้และคนก็อายุยืนเป็นหลายหมื่นปี (ประมาณ80,000ปี)แล้วเป็นยังงั้นไหมล่ะครับก็ไม่ใช่ ใช่มั้ยล่ะ
เมื่อวันก่อนผมยังได้ยินว่ามีการยักยอกเงินของฝ่ายการเงินในบริษัทที่ผมทำงานอยู่เลยครับไปสารภาพที่โรงพักว่าเอาเงินไปสี่หมื่นกว่าบาท
ก่อนจะถึงยุคพระศรีอาริย์หลายๆคนในนี้คงรู้กันแล้วนะครับว่าต้องมีช่วงพุทธันดรมาขั้นกลางก่อนคือหลังจากพ.ศ.5000จึงสิ้นพุทธกาลแล้วมีช่วงพุทธันดรมาขั้นกลางช่วงพุทธัรดรนี้จะมีพระปัจเจกพุทธเจ้าอุบัติขึ้นมาแล้วหลังจากนั้นจึงจะถึงยุคพระศรีอาริยเมตไตรย

 

แล้วในหนังสือยังมีการบอกอีกว่าอนุญาตให้ฆ่าสัตว์เพื่อบริโภคได้

 

เรื่องพระศรีอาริยเมตไตรย
พระศรีอาริย์ฯท่านตรัสว่า คนที่ต้องการไปเกิดในสมัยผม ขอให้ปฏิบัติตามนี้ คือ
(๑) ตั้งใจรักษาศีล๕และกรรมบถ๑๐ให้ครบถ้วนเสมอ ถ้ารักษาครบทุกวันไม่ได้
วันอื่นอาจจะพร่องบ้างก็ไม่เป็นไรแต่ทุกวันพระต้องรักษาให้ครบทั้งศีล ๕ และกรรมบถ ๑๐
(๒) จงหมั่นให้ทาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งก็คือ สังฆทาน ถ้าจนมาก ทรัพย์มีน้อย ก็จัด
หาอาหารหรือผลไม้ ผล๒ผล ถวายพระที่มีตั้งแต่ ๔ รูปขึ้นไปก็เป็นสังฆทานมีอานิสงส์มาก
(๓) จงเจริญภาวนาเสมอๆ ถ้าทำไม่ได้มากเมื่อศีรษะถึงหมอนก็ให้ภาวนาเล็กน้อยแล้วหลับไป
เพียงเท่านี้เขาจะเกิดในสมัยผม(พระศรีอาริย์)ตรัสเป็นพระพุทธเจ้าแน่นอน

เอามาจากบ้างตอนของธัมมวิโมกข์นะครับ ใครอยากเกิดทันพระศรีอาริย์ก็ทำให้ได้ตามนี้นะครับ

 

ตอนนี้ถึงแม้ยุคพระศรีอาริย์ยังมาไม่ถึงแต่ท่านก็ช่วยเหลือในฐานะที่เป็นพระโพธิสัตว์ได้ครับและท่านก็ยังเป็นเทวดาอยู่ที่ชั้นดุสิตอยู่ถ้าท่านทำสมาธิให้ถึงขั้นได้ทิพจักขุญาณ
หรือมโนมยิทธิได้ก็ไปคารวะพระศรีอาริย์ได้ที่สวรรค์ชั้นดุสิตเลยครับ

 

เท่าที่เคยทำมโนมยิทธิมาไปคารวะท่าน(พระศรีอาริย์)ตอนนี้ท่านให้เรียกท่านว่า
"ท่านปรีชา ทรงธรรม" ก่อนเพราะท่านยังไม่ได้ตรัสรู้จึงยังไม่ใช้ชื่อว่าพระศรีอาริยเมตไตรย วิมานของท่านอยู่หลังที่สองของชั้นดุสิตครับรัศมีกายท่านสว่างมากเป็นแสงขาวๆ

 

ขออนุญาติเล่านะครับ
พระพุทธองค์กล่าวว่า เหตุที่ทำให้ ศาสนาหมดลง ก็เกิดจากพุทธบริษัท4
เป็นผู้กระทำ

ยุค2500 ปีท่านว่าเป็นยุคเสื่อม(อันนี้ไม่ทราบว่าใครพูดนะครับ)
อีกไม่ถึง2500ปี ศาสนาพุทธจะดับ

เมื่อก่อนก็ผมดิ้นนะ ดิ้นไปดิ้นมา จนคนบอกว่า
ให้ปล่อยวางบ้างคิดไปทำไม
แต่ผมคิดว่าถ้าปล่อยวางมากๆความเสื่อมยิ่งเยอะๆขึ้น
ผมก็ดิ้นๆๆๆๆ ต่อไป
จนกลายเป้นว่าผมเอาอารมณ์ไปเกี่ยว หน้าตาเปลี่ยนตัวหมองคล้ำ
หยาบกร้าน ผมจึงกลับมาคิดพิจารณาว่า

1 พระพุทธองค์ ตรัสว่า ชอบสิ่งไหน สิ่งนั้นจะเอาความทุกข์มาให้
2 ศาสนา มีอายุ5000ปีจะดับ ถ้าท่านตรัสแล้วคงไม่มีทาง แก้ได้ ต้องเป็นตามนั้น
ไม่ว่าเราจะ ทำหรือไม่ทำ มันก็คงเหมือนเดิม
จนถึงเรื่อยๆว่า
4 ครูบาอาจาย์เยอะเกินไป สอนสิ่งที่ผมไม่ชอบ (มั่วเยอะ) แล้วบางคนก็กล่าวว่า คิดว่าตัวเองเก่งกว่าครูบาเหรอ
หรือบางคนก็ด่าว่า น้ำลายฟูมปากทำอะไรไม่ได้ 5555 เพื่อยั่วโมโหกันไป
3 ความเสื่อมจะมาก็ เพราะ พุทธบริษัท4
เมื่อคิดได้ผมเลยคิดว่าถ้า ผมอยู่ศาสนาต่อไป อาจจะเป้นคนทำลายศาสนาก็ได้
ในเมื่อถ้าผมอยู่ศาสนาต่อไปผมอาจจะ ทำศาสนาพังก็ได้
ถ้างั้นผมออกจากศาสนาดีกว่า
แล้วปล่อยให้โลกหมุนตามวันเดือนปีตามเดิม


ปล่อยวางงง
ทุกวันนี้เวลาบอกไม่มีศาสนา คนมักจะมองว่า พวกนรก
หรือพวกนอกรีต
ถึงเขาไม่พูดแต่ผมก็ดูจิตเขาออก แต่ถึงเขาจะมองยังไง ผมก็สบายใจกว่าเมื่อก่อนเยอะครับ

 

เอานะ มันเป็นเรื่องของแนวคิด ความเชื่อ เป็นลัทธิ
มีบุคคลสูงปัญญาบ้าง เบาปัญญาบ้าง ก็แบ่งๆกันไป เราไปช่วยอะไรไม่ได้
เมื่อเราศึกษาเรื่องอนัตตาธรรม ทุกอย่างเป็นอนิจจัง เขาทำอย่างนั้นเขียนอย่างนั้น
ก็ช่างเขาเถิด ศาสนามีมากมายแล้วแต่จะมีใครสมมติขึ้น
ก็คิดว่ามันก็เป็นอีกศาสนาอีกลัทธิ ที่มีคนคิดต่อยอดเอาเองจากพุทธศาสนาก็แล้วกัน
เมื่อเรารู้ว่าอะไรใช่ อะไรไม่ใช่ เราก็เดินตามทางที่ถูกก็พอ

 

จะกี่ปีพุทธก็ไม่ดับ จะดับลงก็เมื่อพร้อมโลกดับไม่มีสิ่งมีชีวิต. เถียงกันได้อะไร มีเหตุแล้วนะ. มีปัจจัยแล้วนะ ผลยังไม่เกิด. อย่าเชื่อ เห็นผลเมื่อไรไม่ต้องเถียงกัน.

 

ยุคไหนๆหากมีใจมุ่งมั่นอย่างจริงแล้วก็ย่อมจะสำเร็จเป็นอริยะได้....

 

นี่แหละที่บางท่านบอกการทำหนังสือเผยแพร่ แทนที่จะเป็นบุญเป็นกุศลแต่นำความไม่รู้จริงมาทำให้บางคนที่ยังไม่รู้มาเกิดความเข้าใจผิดๆ แล้วทำให้บางคนหลงทิศหลงทาง แทนที่จะเข้าถึงมรรคผลนิพพานเร็ว กลับทำให้หลงไป กว่าจะหาทางกลับได้ก็แสนนาน ผู้ที่อุส่าห์สละทรัพย์ร่วมพิมพ์เผยแพร่ก็ได้รับผลกรรมไม่ดีไปด้วย พุทธสมัยให้อย่างไรก็ไม่สามารถมาซ้อนกันได้ดอกครับ และพระโพธิสัตว์ท่านก็ยังไม่ถึงวาระที่จะตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ ทรงพระนามว่า พระศรีอริยะเมตตรัย เลย ยังต้องผ่านไปอีกพุทธันดรหนึ่งก่อนจึงถึงวาระของท่าน และพระศาสนาขององค์บรมครู พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่า พระสมณโคดม ของเราในสมัยนี้ยังไม่ถึงวาระสิ้นอายุพระศาสนาเลย เมื่อพระพุทธองค์ตรัสไว้แล้วว่าอายุพระศาสนาจะสิ้นเมื่อครบ 5000 ปี หลังพุทธปรินิพพาน ก็จะเป็นไปตามนั้น ในช่วง 5000 ปี นี้ความเป็นอริยะยังคงสืบเนื่องต่อกันไปจนครบแน่นอน เพียงแต่จะลอหย่อนกำลังลงไปบ้างเท่านั้น แต่ในช่วงนี้จะเป็นช่วงที่พระพุทธศาสนาจะกลับมาเจริญรุ่งเรืองอีกครั้งหนึ่ง สังเกตุได้จากการที่มีผู้ประพฤติปฏิบัติกันมากขึ้น มิใช่นับถือเพียงแค่ในทะเบียนบ้าน มีผู้คนพูดถึงพระนิพพานกันมากขึ้นกว่าแต่ก่อน เพียงแต่ถ้าพระสงฆ์ผู้นำคำสอนที่เป็นคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาสั่งสอน มิใช่นำสิ่งที่ตนแต่งเองตึกเองคิดเองมาสั่งสอน หรือเหมือนดังคำในหนังสือ ที่ จขกท. นำมาแสดงให้ดูนี้มันผิดหลักผิดทางไป

 

ประสบการ์ณคนใกล้ชิด"สาวกลัทธิ พระศรีอาริย์"
ผมเองนับถือศาสนาพุทธแห่งพระสมณโคดมหรือพระพุทธเจ้า รับศึลห้าและปฏิบัติตัวเป็นอุบาสกตามสมควรแก่ฐานะและเวลา ผมต้องมาข้องเกี่ยวกับผู้คนที่นับถือ"พระศรีอาริย์"(ซึ่งถ้าจะว่าไปแล้วในเวลานี้ก็นับเวลาได้เพียงสองพันห้าร้อยกว่าปี ยังอีกนานทีเดียวกว่าจะถึงเวลาของพระองค์ตามที่พระพุทธเจ้าได้ทรงทำนายไว้)ก็เพราะแฟนและแม่ยายนับถือ โดยส่วนตัวแฟนผมก็พอจะเข้าใจแต่ผมก็ต้องใช้เวลากล่อมเกลาและชี้แนะความเห็นความเป็นจริงอยู่พอสมควรจึงจะหันกลับมาเป็นสัมมาทิฐิ ซึ่งแตกต่างไปจากในเวลา
แรกๆที่คบหากันนั้นอย่างสิ้นเชิง ก็เคร่งครัดอยู่กะเขาเหมือนกันชนิดไม่ยอมเข้าไปที่วัด,ไม่ยกมือไหว้พระ,มีบทสวดซึ่งเรียกกันในหมู่คนที่นับถือเหมือนๆกันว่า"กฏหมาย"เป็นสมุดเล่มหนาคล้ายกับสมุดบัญชีเขียนขึ้นด้วยลายมือวางเป็นตั้งๆในห้องพระ ซึ่งผมเคยย่องไปเปิดดูว่าจะมีคำสอนอะไรที่พอจะเป็นประโยชน์หรือนำมาปรับใช้ ยึดเหนี่ยวทำให้จิตใจปราศจากความเศร้าหมองหรือที่แตกต่างไปจากหลักธรรมคำสอนในพระพุทธศาสนาบ้าง แต่เปิดๆอ่านไปก็ไม่สามารถจับประโยชน์ใดๆนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้เลย มีเน้นมากๆเพียงการไหว้หรือสวดอ้อนวอนบูชาและการทำพิธีอ่านไปได้ไม่กี่หน้าก็ปวดหัวขึ้นมาเลย ตอนแรกๆนั้นแฟนก็กล่าวอ้างว่าพอหันมานับถือทางนี้(พระศรีอาริย์)ตัวเขาก็ได้ดิบได้ดี เช่นปรับเงินเดือนขึ้น ผมก็ไม่ว่าอะไรไม่ก็ไม่อยากจะขัดใจปล่อยไปก่อนส่วนแฟนผมก็ไม่ได้คาดคั้นจะต้องให้ผมมานับถือตามเรียกว่า"ใครใคร่นับถือและปฏิบัติอย่างไรก็ตาสบาย"แต่กับแม่ยายผมนั้น พอผมได้ไปมาหาสู่ที่บ้านเท่านั้นเองก็มาคาดคั้นให้ผมต้องนับถือและปฏิบัติตาม ผมเองก็ไม่อยากจะขัดใจเลยรับปากไปส่งเดชอย่างนั้นเองทั้งๆที่ไม่มีใจที่จะนับถือด้วยเพราะขัดกับความรู้ที่ได้รับมา จากที่แฟนบอกเล่าให้ฟังถึงมูลเหตุแห่งการหันเหมานับถือก็เนื่องมาจาก เดิมทีนับถือพุทธศาสนาเช่นเดียวกับคนไทยอื่นๆทั่วไปและคุณแม่เป็นคนที่ค่อนข้างเคร่งและธรรมะธัมโมด้วย ใส่บาตรเช้าแทบจะไม่เคยขาดหรือถึงวันสำคัญๆทางศาสนา ก็จะพาบรรดาลูกๆเข้าวัดฟังเทศน์ฟังธรรมเป็นอันดี แต่แล้วพอคุณพ่อแยกทางกันคุณแม่ก็ต้องออกมาทำงานหาเลี้ยงลูกๆ3คนด้วยความยากลำบาก เกิดอาการเครียดจนมีอาการทางประสาทต้องเข้ารับการรักษา ฐานะทางบ้านก็เริ่มแย่ลงลูกๆบ้างคนต้องออกจากโรงเรียนบางคนต้องทำงาน ก็มีผู้หวังดีและเป็นสาวกลัทธิ"พระศรีอาริย์"(ผมขอเรียกอย่างนี้ละกันเพราะผมไม่เชื่อที่เผยแพร่ในเวลานี้จะเป็นของจริง)แนะนำให้หันไปนับถือจะได้สบายเหมือนกันกับเขา(ผู้หวังดี) ซึ่งก็พอดีกับจังหวะเเฟนได้บรรจุเข้างานประจำที่ใหม่และย้ายไปที่อยู่ใหม่ที่ดีขึ้นสะดวกสบายมากขึ้นอย่างที่เล่าในตอนแรก จึงเท่ากับเป็นการตอกย้ำได้เป็นอย่างดีในเรื่องความเชื่อที่เห็นเป็นจริงจับต้องได้ ซึ่งตรงนี้จะสังเกตได้ว่าเป็นการปฏิเสธในเรื่อง"กรรมดีกรรมชั่ว"ผลและเหตอย่างสิ้นเชิง จากนั้นผมก็ยังได้เคยไปร่วมงานพิธีขึ้นบ้านใหม่ ที่เรียกกันในหมู่ผู้นับถือว่า"พิธีเปิดตำหนัก"ที่ต่างจังหวัด เจ้าของบ้านและตำหนักใหม่ก็พรรคพวกกันนั่นแหละไม่มีเงินก็เลยมายืมเงินเอากะแฟนผมโดยผ่านการรับรองคุณ(ว่าที่)แม่ยายผมในเวลานั้นแกก็ว่า"คนที่นับถือทางนี้ไม่มีการมาโกงกันหรอกให้ไปเถอะ"ผมได้ยินเข้าถึงกับขำก๊ากเกือบตกเก้าอี้เลย ดีแต่ยั้งไว้จึงได้แต่บอกสั้นๆเมื่อเเฟนมาเล่าให้ฟังเชิงขอความเห็นผมก็บอกไปเพียงแค่ว่า"ก็ให้มันได้อย่างนั้นจริงๆเถอะ"แต่ในใจคิดว่าหนี้เสียแหง๋ แล้วก็ได้รับการพิสูจน์ในเวลาต่อมาในสิ่งที่ผมคาดการ์ณไว้ก็เป็นจริงคือ ไปตามทวงเมื่อไหร่ก็ไม่มีไม่เจอจนกระทั่งต้องตามไปในละแวกบ้านที่อยู่ ก็ไม่พบๆก็แต่ผู้หวังดีคนเดิมคนที่แนะนำมานั่นแหละและเป็นหนึ่งในสาวกก็ตอบมาแทนลูกหนี้ตัวแสบคนนั้นให้เจ็บใจเสียอีกว่า"ไม่ต้องไปทวงมันหรอก คิดเสียว่าเคยไปติดหนี้มันเมื่อชาติก่อนก็แล้วกัน"ดูๆมันพูดเข้า มันช่างตรงข้ามกับสิ่งที่คุณแม่ยายให้คำรับรองไว้ชนิดหน้ามือเป็นหลังเท้าเสียจิงๆ ผมก็ได้แต่ปลอบใจไปว่า"ทำใจเสียเถอะนึกว่าซื้อบทเรียน ต่อไปแม่คุณจะได้เลิกพฤติกรรมแบบนี้เสีย" ในเวลาต่อมาเมื่อผมต้องมาอยู่ร่วมกันกับแม่ยายซึ่งอันที่จริงผมก็มีบ้านอยู่ แต่ด้วยเหตุที่ว่าคุณแม่ยายผมเกิดเป็นโรค"เบาหวาน"และเกิดอาการช๊อกหมดสติไม่มีลูกๆอยู่ด้วย ซึ่งอันนี้ก็ผมก็ไม่ได้คิดจะแยกแม่ลูกละคับแต่คุณแม่ยายผมแกรับรองก่อนที่ผมกับแฟนจะไปแยกไปอยู่ว่า"อยู่คนเดียวได้และมีปู่(เทพหรือสิ่งศักดิสิทธิ์)อยู่ด้วยไม่เป็นอะไรหรอกดูแลตัวเองได้"และใช้เงินที่ลูกส่งมาให้ กินอยู่ตามใจปากไม่ห่วงสุขภาพแม้จะมีลูกแวะเวียนมาหาก็ออกปากเตือนให้ยั้งๆไว้บ้างก็แล้ว แต่ไม่ว่าจะมีใครตักเตือนในเรื่องการกินอยู่อย่างไร ก็จะยืนยันเป็นกระต่ายขาเดียวว่า"ปู่ให้กินได้ไม่เป็นไรมารู้ตัวอีกทีก็เป็นชนิดหนักหนาเข้าขั้นทำให้ตาเกือบบอด ซ้ำคำว่า"ไม่เป็นไร"นี้ยังก่อให้เกิดปัญหาอย่างมากในการรักษาไปพบหมอและพยาบาลหรือเมื่อเกิดอาการทางประสาทคลุ้มคลั่งในเวลาต่อมาอีกมาก ก็ด้วยหลังจากที่ผมได้เข้าอยู่รวมกันได้ระยะหนึ่งแล้ว วันนึงในเวลาดึกมากคุณแม่ยายก็ตามมาปลุกและคาดคั้นให้ผมหันไปนับถืออย่างตะแกบ้าง ผมก็ตอบไปเสียงดังฟังชัด"ผมหันไปนับถืออย่างแม่ไม่ได้หรอกเพราะผมไม่ได้ศรัทธา และผมปฏิบัติตามอย่างพุทธศาสนาที่เป็นของจริงมีตัวตนมีหลักฐานอย่างแน่นหนามากกว่าสองพันปีอย่างนี้แน่นอนกว่าสิ่งที่ยังมาไม่ถึงผมขออยู่กับปัจจุบันและเป็นของจริงดีกว่า ส่วนแม่อยากจะนับถือสิ่งใดก็ว่าไปเถอะผมไม่เข้าไปก้าวก่าย"ซึ่งเรื่องนี้สร้างปมขัดแย้งให้แม่ยายกับผมเป็นอย่างมาก ถึงขนาดแกตั้งป้อมโกรธและเกลียดทั้งยังพยายามหาเรื่องใส่ความผมเสียๆหายๆบ่อยจน ชาวบ้านละแวกนั้นได้ยินเสียงตะโกนด่าทอผมไปทั่ว ผมจึงต้องประกาศและอธิษฐานจิตว่า"ขอสิ่งศักดิสิทธิ์เป็นพยานผมไม่เคยทำดังที่แม่ยายผมว่า หากแกพูดไม่จริงก็ขอให้ลงโทษเป็นการสั่งสอนด้วยเถิด"สามวันหลังจากนั้น แกก็เกิดอาการช๊อกด้วยความผยองไม่ยอมกินยาตามที่ลูกๆได้จัดไว้ ทั้งนี้โดยมีผมอาสาเป็นผู้ดูแลเฝ้าแกอยู่ห่างๆ ก็ต้องหามส่งโรงพยาบาลโดยความเอื้อเฟื้อของเพื่อนบ้านด้วยโชคดีที่ไปทันก็เลยรอดอยู่ใช้กรรมกันต่อ แต่หลังๆจากนั้นมาท่าทีที่เคยผูกใจเจ็บและคิดจะเอาเรื่องกะผมในเรื่องทำนองที่จะชักจูงให้ผมมานับถือตามแกก็เลยเบาๆลงไป แต่หันไปเล่นงานและคาดคั้นเอากับลูกๆที่พากันมาเยี่ยมในวันสำคัญอย่างสงกรานต์แทน โดยเน้นเรื่องการทำพิธีไหว้ปู่ต้องทำให้ได้ซึ่งก็มุกเดิมคือไหว้แล้วจะรวย ซึ่งข้อสังเกตที่ผมเห็นการประพฤติปฏิบัติก็คือ 1.ไม่ไหว้หรือไม่นับถือพระก็ไม่ทราบบางเวลาที่มีข่าวไม่ดีเกี่ยวข้องกับพระก็จะแสดงอาการประมาณสะใจพร้อมชี้แนะให้หันมานับถือแต่ผมก็สงสัยอยู่เวลาตายเผากันเองหรือจะนำไปฝังกันอย่างไรหรือที่ไหนก็ไม่ทราบ2.เวลากินข้าวร่วมกันก็ต้องบอกกล่าวปู่และลาข้าวกินเป็นยา อันนี้พอรับได้คงคล้ายๆกับการปลงในทางพุทธ 3.ต้องมีการไหว้ยิ่งไหว้หรือมีงานต้องทำให้บ่อยยิ่งทำยิ่งรวย ก็ไม่ทราบเหมือนกันเพราะก็เห็นน้องชายเขาทำแล้วก็ไม่เห็นว่าจะดีหรือวิเศษขึ้นไปกว่าเดิมตรงไหน เห็นมีแต่ประพฤติตัวแย่ลงจากที่เคยทำงานสบาย มาตอนนี้งานหนักขึ้นรายได้น้อยลงที่อยู่เงินเก็บไม่ต้องพูดถึงคือไม่มีและที่แน่ๆคือ น้องชายคนนี้งานไหว้ที่ว่าจัดต้องไปกู้หนี้ยืมเขามาจนป่านนี้ใช้หมดหรือยังก็ไม่ทราบ 4.อันนี้แฟนเล่าให้ฟัง แบ่งเกรดพวกที่มาร่วมงานกันโดยเมื่อไปรวมกลุ่มสาวกในบ้านงาน คนมีเงินจะได้รับการดูแลต้อนรับจัดที่นั่งรวมไปถึงน้ำท่ามาเลี้ยงรับรองอย่างดี ส่วนพวกที่ไม่มีเงินก็ไปออกแรงและแยกไปอีกพวกสองพวกนี้จะมักจะไม่เสวนาร่วมกัน และผู้ร่วมงานทุกคนต่างกล่าวอ้างแตกต่างกันไปว่ามีเทพองค์โน้นองค์นี้เรียกขานไป โดยมีสายสะพายปักชื่อเรียงนามไปว่าชื่อองค์...ฯลฯ อย่างน้องชายนี่เรียกว่าองค์"จมื่นไวยวรนาถ"ผมเองก็ไม่ทราบว่าสาวกคนอื่นๆจะประพฤติปฏิบัติกันตามนี้ทั้งหมดหรือเปล่า สิ่งที่น่าเป็นห่วงก็คืออาการทางประสาทที่มักจะพูดคนเดียวอ้างว่าปู่สั่งอย่างโง้นอย่างงี้แต่ที่ร้ายกาจทำความหนักใจที่สุดเห็นจะเป็น การไม่กินยาบางครั้งที่เป็นเอามากจะไม่ยอมไปพบหมอ และพร่ำเพ้อวนเวียนฝังใจกับการไหว้โดยไม่ดูฐานะและความพร้อม หรือเห็นตามความเป็นจริงแต่อย่างใด ซึ่งอันนี้ถ้าในความเห็นผมแล้วถ้าหากในเวลาที่ยังเป็นพุทธอยู่ตอนนั้นหากคุณแม่ยายผมอดทนรับเวรกรรมต่อไปอีกสักนิด ก็จะพบทางออกอยู่แล้วและสามารถใช้ชีวิตอยู่กับลูกๆหลานๆได้อย่างมีความสุข ด้วยเหตุด้วยผลในปัจจุบันตามสมควร การที่ท่านไปหลงเชื่อกับผู้หวังดีผมว่าเป็นคราวเคราะห์ร้ายมากกว่าด้วยไม่ทำให้ยึดติดอยู่กับความจริงแต่ไปเพ้อฝันหลงทางชนิดกู่ไม่กลับอย่างน่าเสียดาย ทั้งหมดที่เล่าไว้ให้พวกท่านที่นำเรื่องราว"พระศรีอาริย์"มาเผยแพร่จะโดยเจตนาหรือไม่ก็ตามได้พึงระลึกและสังวรณ์ไว้ให้มากๆถึงผลดีผลร้าย ในทางพุทธศาสนาท่านได้ละเมิดศีลข้อมุสาวาท ทำให้คนอื่นๆหลงเชื่อเป็นบาปมากน้อยแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับจำนวนสมาชิก ความร้ายแรงยิ่งเชื่อมากบาปเคราะห์ของท่านก็ยิ่งมากพวกท่านมีนรกเป็นที่หมาย ในทางกฎหมายไทยท่านมีสิทธิทำได้มีเสรีภาพที่จะเชื่อโดยไม่ทำความเดือดร้อนหรือไปทำการต้มตุ๋นหลอกตบทรัพย์ให้กับผู้อื่นท่านก็ไม่ผิด และผมก็เคารพความเชื่อเช่นนั้นแต่ขอให้ท่านเตรียมตัวเตรียมใจยอมรับผลกรรมนั้นๆด้วยเช่นกัน

 

โอ้.., ฟังคุณพงพันเล่าแล้วน่ากลัวจริงๆ

คนเรานับถือผิดแล้ว ไม่นับถืออะไรเลยยังจะดีกว่า
ถ้าต้องเป็นหนี้ บางทีอยู่เฉยๆ ยังจะดีกว่า

เพราะเลขศูนย์ คูณอะไรก็ได้ศูนย์
แต่ติดลบแล้ว ลบได้อีกเป็นอนันต์.

 

ก็ไม่ทราบซินะครับฝีมือใคร ภาพล่าสุดจาก จ.เชียงราย เชียงใหม่