มีข้อสงสัยครับ

มีข้อสงสัยนะครับรบกวนหน่อยนะครับ
1. คืออยากรู้ว่าการจะนิพพาน ได้อะครับ คือมีบ้างหรือเปล่าครับที่ไม่ใช่พระ
คือเป็นคนธรรมดา เนี่ยเคยมีบ้างไหมครับ คือแบบว่าตัดกิเลสได้หมดแต่ไม่ใช่พระนะครับ
2. คือดืมเหล้าทำไมมันบาปต้องตกนรกละครับ คือมันเป็นเพียงแค่สิ่งที่มนุษย์ปรุงแต่งขึ้นมาไม่ใช่หรือครับแล้วมันต่างจากอาหารที่เราปรุงรสชาติตรงไหนครับ แล้วผมเป็นคนชอบกินโค้กมาก มันแตกต่างจากดื่มเหล้ายังไรหรือครับผมจะต้องตกนรกหรือเปล่าครับ แล้วถ้าเราดื่มไวน์ที่ทำจากน้ำองุ่นละครับ มันบาปหรือป่าวครับ
3. คือสงสัยครับว่าทำไมการตกนรกกันได้ง่ายจังเลยละครับ ทำผิดนิดเดียว
สุบบุรี่ โกหก ความโกรธเนี่ย ต้องตกนรกเป็นล้านๆ ปีกันเลยหรือครับ ผมเคยอ่านจากในที่นี่ว่า "มีผู้หญิงคนหนึ่งทำดีมาชั่วชีวิตแต่ก่อนตายได้นึกถึงตอนที่สามีสะดุดเท้าตัวเองด้วยความโกรธก่อนตาย พอตายไปเท้าก็แหย่อยู่ได้นรกอยู่ 7 วันเลยหรือครับ

ปล.ขอโทษนะครับถ้าเขียนตรงไหนผิดไปภาษาไทยไม่ถูกต้องตรงไหนนะครับ..
รบกวนผู้รู้ตอบด้วยครับ คือเป็นเพียงขอสงสัยครับ ไม่ได้มากวนนะครับ

 

1. มีครับ หลวงพ่อเคยพูดให้ฟังในหนังสือ ตอบปัญหาธรรม เล่มใหนจำไม่ได้แล้ว ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งพิจารณาธรรมไปจนถึงจุดหนึ่ง อารมณ์ทิพย์บอกว่าหากหยุดการพิจารณาแต่นี้จะมีิชีวิตไปอีก 2 สัปดาห์ แต่ถ้าพิจารณาต่อไปจะต้องตายทันที ผู้หญิงท่านนั้นเลือกพิจารณาต่อจนกระทั่งบรรลุธรรมและเสียชีวิตในห้องนอน

2. การดื่มเหล้าเป็นต้นเหตุทำให้ไม่สามารถครองสติได้ เป็นเหตุแห่งการละเมิดศีล และเป็นเหตุให้ปัญญาเสื่อมในที่สุด การดี่มไวน์จากน้ำองุ่น หรืออื่นๆ ก็เช่นเดียวกัน ถ้าขัดต่อการให้ทาน, ถือศึล 5, กรรมบท 10 และเจริญภาวนา ก็เป็นเหตุให้ลงนรกทั้งนั้น

ขอแถมอีกหน่อย ในพระไตรปิฎก ยังกล่าวอีกว่า แม้แต่นักร้อง นักแสดง นางแบบทั้งหลายที่สร้างความรื่นรมย์ให้เหล่ามนุษย์นั้น ตายไปแล้วยังต้องลงนรกที่ชื่อ ปหาส เหตุเพราะสิ่งสิ่งที่พวกเขาทำให้นั้น นำมาซึ่งธรรมอันส่งเสริมราคะ โทสะ และโมหะ ที่่ผู้ชมทั้งหลายมีมากอยู่แล้ว ให้บังเกิดมากยิ่งขึ้นไปอีก (ดังเช่นละครน้ำเน่าทั้งหลายที่ตบแล้ว ตบอีก) พวกนักแสดงเหล่านั้นมีชีวิตที่ประมาทมัวเมาอยู่แล้ว ยังทำตัวเป็นแบบอย่าง ให้ผู้อื่นประมาทมัวเมายิ่งเข้าไปอีก

3. ไม่ขึ้นกับบุญหรือกรรมที่ทำมาว่ามากหรือน้อยแค่ใหน แต่ขึ้นอยู่กับดวงจิตสุดท้ายในขณะที่ตายครับ ถ้าเป็นสุขติก็จะไปสวรรค์ ถ้าเป็นทุคติก็จะลงนรก หญิงผู้นั้นบังเอิญมีความรู้สึกผิดกับความผิดเล็กน้อยนั้นอยู่ตลอดเวลา จิตจึงเป็นจึงเป็นทุคติในขณะที่ตายครับ หลังจากใช้กรรม 7 วันแล้วจึงไปเสวยสุขในสวรรค์ตามกรรมดีที่ได้ทำไว้
ดังนั้น พระจึงสอนให้เราอย่าประมาท ควรภาวนาเพื่อให้จิตเป็นสุขติอยู่ตลอดเวลา

 

//นักแสดงนักร้องยังบาปอีกหรือครับ ในเมื่อเข้าแค่สมมุติขึ้นมาก็เท่านั้นเอง แต่จะทำให้ใครเกิดโมหะ หรือราคะ ความบาปก็น่าจะเกิดจากคนๆนั้นเอง ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลยหนิครับ
..แล้วถ้าคนสวยคนหล่อ นี่ต้องบาปต้องตกนรกด้วยหรือครับ สวยหล่อ อยู่ดีๆ ทำให้คนอื่นเกิดความราคะหลงในรูปของเค้าแบบเนี่ยบาปหรือป่าวครับ
..หรือว่าคนที่เกิดมาน่าเกลียด เห็นหน้าแล้วอารมย์เสียเนี่ย บาปหรือป่าวละ
เกิดมาน่าเกลียดแล้วยังต้องตกนรกอีกหรอ งง จัง ไม่ยุติธรรมเลยแหะ

 

]มีข้อสงสัยนะครับรบกวนหน่อยนะครับ
1. คืออยากรู้ว่าการจะนิพพาน ได้อะครับ คือมีบ้างหรือเปล่าครับที่ไม่ใช่พระ
คือเป็นคนธรรมดา เนี่ยเคยมีบ้างไหมครับ คือแบบว่าตัดกิเลสได้หมดแต่ไม่ใช่พระนะครับ

มีจ๊ะ ฆราวาสก็สาสมารถสำเหร็จอรหันต์ได้เหมือนพระจ๊ะ

2. คือดืมเหล้าทำไมมันบาปต้องตกนรกละครับ คือมันเป็นเพียงแค่สิ่งที่มนุษย์ปรุงแต่งขึ้นมาไม่ใช่หรือครับแล้วมันต่างจากอาหารที่เราปรุงรสชาติตรงไหนครับ แล้วผมเป็นคนชอบกินโค้กมาก มันแตกต่างจากดื่มเหล้ายังไรหรือครับผมจะต้องตกนรกหรือเปล่าครับ แล้วถ้าเราดื่มไวน์ที่ทำจากน้ำองุ่นละครับ มันบาปหรือป่าวครับ

ก็ดูเอาซิครับ ดื่มไปแล้วเวลาเมาเหมือนคนหรือเปล่าครับ พอครองสติไม่อยู่ ศีลข้ออื่นๆก็จะขาดตามมาครับ

3. คือสงสัยครับว่าทำไมการตกนรกกันได้ง่ายจังเลยละครับ ทำผิดนิดเดียว
สุบบุรี่ โกหก ความโกรธเนี่ย ต้องตกนรกเป็นล้านๆ ปีกันเลยหรือครับ ผมเคยอ่านจากในที่นี่ว่า "มีผู้หญิงคนหนึ่งทำดีมาชั่วชีวิตแต่ก่อนตายได้นึกถึงตอนที่สามีสะดุดเท้าตัวเองด้วยความโกรธก่อนตาย พอตายไปเท้าก็แหย่อยู่ได้นรกอยู่ 7 วันเลยหรือครับ


ไปสู่สุคติภูมิก็ง่ายพอๆกัน มีทางให้ไปอยู่ ก็ไม่ค่อยจะไปตามทางนั้นกัน เวลาตายเขาให้นึกถึงแต่สิ่งดีๆไม่ให้หลง แต่ในความเป็นจริงถ้าไม่เคยฝึกฝนมาก่อน(ทำสมาธิ) ถึงเวลาจะตายจะมีสักกี่คนที่ทำได้ เขาถึงให้ฝึกฝนทางสมาธิทางจิตอยู่สม่ำเสมอไงครับ

 

เรื่องของกรรมเป็นเรื่องละเอียดลึกซึ้งมาก (ยากที่จะใช้โลกียปัญญาพิจารณาให้เข้าใจ) ต้องใช้โลกุตรปัญญาถึงจะรู้แจ้งได้ แต่ในโลกนี้จะมีสักกี่คนที่ทำเช่นนั้นได้ ผมก็เคยสงสัยเหมือนกันได้พยายามศึกษาจากครูอาจารย์หลายท่าน ท่านก็ได้อธิบายเปรียบเทียบให้เห็นเป็นรูปธรรม ตัวอย่าง พระพุทธเจ้าบัญญัติศีลข้อ ๕ ห้ามดื่มสุรา เครื่องดอง ของมึนเมา เหตุผลหลักน่าจะอยู่ที่การดื่มสุรา ของมึนเมา ทำให้เราขาดสตินะครับ ในเรื่องนี้ผมเคยนมัสการถามหลวงตาพวง สุขินทริโย จ.ยโสธร ว่า "คนทีดื่มเหล้า ดื่มไวน์ ดื่มยาดอง แต่เพียงเล็กน้อยจะเป็นบาปเป็นกรรมไหมครับหลวงปู่" ท่านเมตตาอธิบายว่า "ไฟแม้เราจับเพียงเล็กน้อยเราก็ได้รับอันตรายจากความร้อนของมันเช่นกัน จับมากก็ร้อนมาก จับน้อยก็ร้อนน้อย ไม่จับไม่ร้อน" ขอทุกท่านได้พิจารณาคำตอบของหลวงปู่ด้วย

 

ขอบคุณทุกคำตอบทุกๆ ท่านครับ
ของให้นิพพานกันโดยเร็วนะครับ