การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

ขอบคุณครับ

 

ช่วงนี้เดินทางไปไหน ดูแลตัวเอง ด้วยนะครับ

สำหรับผู้ที่ไปชุมนุม หรือ อยู่ใกล้บริเวณนั้น ดูแลตัวเองเป็นพิเศษนิดนึง

หาทางหนี ทีไล่ไว้ด้วยจะดีครับ

 

เพราะเท่าที่ดูตอนนี้คือ เหมือน กลุ่มคน เฝ้าติดตามมาได้พักใหญ่แล้ว

เพื่อรอก่อเหตุตลอดเวลา รอแค่ใบสั่งครับ

ถ้าเป็นไปได้อย่าไปเลยครับ

 

นึกว่าจะไม่เขียนเสียแล้ว 5555

งานนี้คนฉลาดกลายเป็นคนโง่ คนโง่กลายเป็นคนฉลาด ดูให้รู้ว่าในช่วงเวลาที่เราเกิดมารอบตัวล้วนเป็นมายา

แค่ฉากๆนึ่ง มนุษย์เรานั้นอายุสั้นนักเอาใจเอาจิตไปยึดติดก็หนัก วางลงก็เบา จะหนักจะเบาเลือกเอา

ทุกสิ่งเหมือนฝันตื่นมาก็ล้วนแต่เรื่องไม่จริง หาเอาเรื่องจริงจากฝันนั้นไม่ได้

 

มากราบอาจารย์ บาส และ ทุกๆท่านที่สอนและให้ความรู้เนื่องในวันครูครับ
สาธุ สาธุ สาธุ
(f)
ยังปฎิบัติทุกวันครับ

 

ช่วงนี้ไม่ค่อยได้มาเม้นต์เท่าไหร่เลย ทีแรกว่าจะปล่อย แต่ก็นะ มาเม้นต์จนได้ 555

สมัยก่อนก็ดีใจที่ทำมาเห็นเส้นทางแล้ว...ก็เดินตามทางไป

ตอนนี้ เดินไปทางไหนก็(เห็น)เป็นเส้นทาง เอ่อมมบอกพูดไม่ออกบอกไม่ถูก

 

ตอนนี้ทุกคนได้เดินอยู่บนเส้นทางอยู่แล้ว จุดหมายเดียวกัน

เพียงแค่ท่านยังไม่รู้ ยามที่ท่านรู้แล้ว ประหนึ่งเหมือนตื่นจากฝัน

ไม่ต้องกังวลใจ ธรรมชาติ ทุกสิ่งอัน จะสอนท่าน ในทุกวันอยู่แล้ว

 

หวัดดีอาจารย์visnuด้วยครับ หายไปนานอยู่กับโลกมากไปครับ

 

ช่วงนี้เบื่อ มากเลย

มีท่านไหน อยากสอบถามอะไรบ้างไหม

งานเยอะมาก แต่อยาก ตอบครับ

 

พี่มีเรื่องถามเยอะมาก ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน 555 ล้อเล่นนะจ๊ะ

จะมาบอกว่า ไปทำบุญถวายข้าวสาร ข้าวขาวหอมมะลิ หอมมากกกก 1 ถุง + ปัจจัย 300 บาท ที่บ้านสบายใจ (อุทัยธานี) มา คิดถึงทุกคนนะคะ อนุโมทนากันนะ

ขอบคุณครู จากก้าวแรกจนถึงวันนี้ ที่ทำให้พัฒนา (ใจ) ดีขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่เรื่องต่างๆ มากมายแย่ลง ทั้งตกงาน ทั้งสุขภาพ

บุญไหนที่พี่ทำ ขอบุญนั้นมีแด่ครููด้วย

 

พี่เต่าผมว่าที่พี่ทำมาก็ดีแล้วนะครับพี่

ของพี่จะค่อยดีขึ้นเรื่อยๆน่ะครับ ไม่วูบวาบ

ออกแนวช้าแต่ชัวร์ แต่พี่ต้องใจเย็นๆหน่อยนะครับ

 

สุขภาพภาพก็ประมาณนี้ล่ะครับ ช่วงนี้แย่หน่อย เดี๋ยวมันก็จะดีขึ้นมาหน่อย

เดี๋ยวก็เป็นอีกอะครับ เรื่องงานถ้ามีงานอะไรก็ทำไปนะคับ อย่าคิดมากเลย

ทำไปก่อน เดี๋ยวมีคนเห็น คนรู้จักก็มาชวนๆไปเองคับบ

 

สวัสดีค่ะ ไม่ได้ปฏิบัติทุกวันเหมือนก่อนเริ่มตั้งแต่มีเรื่องเจ็บไข้ได้ป่วย ตอนนี้สุขภาพดีขึ้นแล้วค่ะแต่ยังมีอาการเจ็บจี้ดๆเรื่อย หวังว่าคงไม่มีอะไรมาให้ช็อคอีกนะคะ. เรื่องปฏิบัติทำอาทิตย์ละครั้งได้มังคะ. แต่พยายามระลึกจิตและสติอยู่มีพลั้งเผลอบ้าง. คำถามนะคะว่าบางทีที่ปฏิบัติ. บางทีนิ่ง จิตสงบ พอหลังจากปฏิบัติชอบมีอาการเบื่อหน่ายมากๆค่ะ ส่วนมากก็จะเรื่องครอบครัว มองอะไรๆก็เป็นเรื่องเบื่อหน่ายเพราะมันเกิดซ้ำซากไม่จบๆไม่สิ้น พยายามแบ่งแยกว่านี่คือหน้าที่ภาระ บางทีเหมือนกะว่าต้องเล่นละครตามบทบาทอยู่ มองตัวเองว่านี่ไม่ใช่เรา บางทีเหมือนว่าตัวเองเป็นคนอื่นแต่มาติดอยู่กะทีนี่ตรงนี้ มันเหมือนหลอกตัวเองยังไงๆอยู่. มองกลับมาที่ครอบครัวก็สงสารลูก สงสารสามีเพราะบางทีรู้สึกว่าตัวเองช่างเย็นชาหรือออกจะเฉยเมยกะครอบครัว สงสารที่ไม่สามารถแสดงออกว่ารักและเป็นห่วงออกมาได้. รู้สึกผิดค่ะเพราะพวกเค้าจะแสดงออกกันตลอดเวลาทั้งกอดหอมบอกรักกันตลอดเวลา(สามีกะลูกๆค่ะ) แต่ตัวเองกลับทำไม่ค่อยได้ มันขัดกันอยู่ค่ะ เศร้าใจลึกๆอยู่ข้างใน ต้องยพยามลดทิฐิลงเพราะสงสารเค้าแต่อีกด้านนึงก็ขัดอยู่ บางทีอึดอัดค่ะอยากหนีและแยกตัวออกไปอยู่คนเดียว แต่ทำไม่ได้ค่ะ ความรู้สึกแบบนี้มันแย่ค่ะ มีอะไรแนะนำได้เลยนะคะ. ชีวิตรอบดัานตอนนี้ทุกอย่างดีค่ะแต่ทำไมมันทำตัวให้กลมกลืนกะความสุขเหล่านั้นไม่ได้อะคะ. ยิ่งวางก็ยิ่งค้าน. (โรคประสาทป่าวคะเนี่ย555)

 

ขอบคุณคับบบบบบ >_<

พี่เคยว่าพ่อ ว่าถ้าไม่ได้รับราชการ (ตำรวจ) คงทำไรไม่เป็น ตอนนี้ เหมือนพี่ใช้กรรม รองาน หางาน นอกเหนือจากที่เคยทำ ก็คงทำไม่ได้ ไปไม่เป็น เหมือนที่ว่าพ่อไว้เลย เฮ้อ... ยอมรับทุกชะตากรรม เพียงแต่ถ้ามันรุมกันหนักนัก ก็จะบ่นๆๆๆ ว่าขอเบรคมั่งเห้อะ ให้ได้พักหายใจหายคอกันมั่งเห้อะ อย่ารุมกระหน่ำนัก

ใจคิดว่า...ถ้าอยากขอชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ก็ต้องรับทุกอย่างให้ได้ ทำอะไรได้ก็ทำไป วางอะไรได้ก็วางไปมั่ง ใจเบาไปเยอะ ทำบุญบ่อยๆ ไม่เน้นว่าต้องตังค์เยอะ แต่เน้นว่า ทำบ่อยๆ ตามกำลัง 20 50 100 200 300 ว่าไป ไม่ซีเรียส ทำแล้วไม่ติดว่าน้อยไป มากไป แต่สบายใจพอ

ขออโหสิกรรมและอโหสิกรรมให้ทุกคนที่เคยมีเวรกรรมกันมา ไม่อยากผูกเวร มีภัยกับใครอีก ขอให้ทุกคนเป็นสุข ถ้าหากกรรมบังคับทำให้สุขไม่ได้ ก็ขอให้บุญนั้นบรรเทาทุกข์ จากหนักเป็นเบา

บุญที่ได้ทำมา จำได้มั่ง ไม่ได้มั่ง มีร่วมบริจาคหล่อพระ ถวายผ้าไตร บวชเนกขัมมะ ช่วยงานวัด บริจาคร่วมสร้างสถานที่ปฏิบัติธรรม ถวายข้าวสาร หยอดตู้บริจาคค่าน้ำ-ไฟ ชำระหนี้สงฆ์-ซื้อที่ดิน-หล่อพระ-ค่ารักษาพระอาพาธ-อื่นๆ ทำบุญที่โรงพยาบาลสงฆ์ บริจาคทำบุญช่วยซื้อโลงศพที่ศาลเจ้าข้างวัดโสธร ทำบุญถวายบูชาคุณพระพุทธเจ้า-คุณพระธรรม-คุณพระสงฆ์ หยอดถวายบูชาครู (ฟังเทศน์-ท่านจิตโต) อื่นๆ ขอให้ทุกท่าน ทุกคน ทุกภพ ทุกภูมิ ทุกรูป ทุกนาม ที่เกี่ยวข้องในชีวิตทั้งฝ่ายดีและฝ่ายร้าย และทุกคนที่ได้โมทนา ได้รับบุญนั้นทุกประการ

 

ยังนั่งอยู่นะคะคุณครู ไม่ก้าวหน้าไปไหน แต่รู้สึกได้ว่า นิสัยดีขึ้นว่าแต่ก่อนเยอะ

ขอคำแนะนำจากคุณครูด้วยค่ะ

ตอนนี้นั่งมาถึงบทที่ 3 แล้ว นั่งรู้ตัวบ้าง หลับบ้าง
หลับๆ ตื่นๆ บางช่วงเห็นวงม่วงๆ แดงๆ คราวที่แล้วคุณครูบอกให้ดูเฉยๆ ลองทำดูได้แปบเดียว ก็หาย แถมหลับ พยายามจะไม่ให้มันหลับ แต่ก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง

แล้วจะต้องทำอย่างไรต่อไปดีค่ะ

ขอคำแนะนำจาก คุณครูด้วยคะ

 

^___^

 

ไม่เป็นไรหรอก สักพักเดี๋ยวก็ชินครับ

 

อาจจะยากหน่อย อย่าเพิ่งเบื่อไปเสียก่อน

ฝึกตามนี้ไปสักระยะหนึ่งก่อนนะครับ

 

วันมาฆบูชา ได้ไปร่วมทำบุญหล่อพระชำระหนี้สงฆ์ ที่บ้านสบายใจมาจ๊ะ แล้วพาแม่ไปไหว้พระวัดท่าซุงด้วย แปลกใจมาก...เพราะเคยชวนหลายครั้งแล้วไม่ไป เที่ยวนี้ ไม่รู้เค้านึกอะไร...ขอไปด้วย >_< เลยได้พาแม่ทำบุญหล่อพระด้วย

อนุโมทนากันนะจ๊ะ บุญกุศลใดที่เกิดจากการร่วมทำบุญหล่อพระชำระหนี้สงฆ์ และหยอดตู้บริจาคที่วัดท่าซุง ขอบุญนั้นมีแด่ทุกคน ทุกท่าน ที่มีใจร่วมโมทนาด้วยเทอญ

 

วันนี้ วันพระ ^_^
ตื่นมาจัดดอกไม้ ให้แม่ไหว้พระ ทำโน่น ทำนี่ไป พอสายๆ ไปนั่งรับลมหน้าประตูข้างบนบ้าน นั่ง(สมาธิ)นึกไปเรื่อยๆ จนน้ำตาไหลพรากๆ

นึกถึง นึกขอบคุณ อาเห็ด น้องภูมิ อาจารย์บาส
นึกขอโทษกิ๊ก ที่พี่ทำให้เสียใจ ขัดใจ โดยที่พี่ไม่ได้คิดให้ดี รึอาจเป็นเพราะอกุศลกรรมนำไป ทำให้คิด/ทำให้คนอื่นเป็นทุกข์ เพราะเรา แล้วเราก็ทุกข์ด้วย
นึกขอบคุณ หลวงพ่อ คุณชัยวัฒน์ ที่เป็นแรงบันดาลใจ ให้เข้าหาธรรม ได้เจอทุกข์จนมานั่งสมาธิ จนพัฒนาจิตใจขึ้นเรื่อยๆ

ขอบคุณพระ ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่ทำให้ได้มาเจอครูบาอาจารย์ที่สอนตรงกับนิสัย (ดื้อเงียบ ถือดี มีมานะ/อัตตา ฟังครูแต่ก็ขอลองในแนวของตัวก่อน เก็บครูไว้บนหิ้งก่อน 555)

จนถึงวันนี้มีเป้าหมาย ไม่เปลี่ยนแปลง ขอไปนิพพาน

จากคำท่านจิตโต (ในเทป - ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย) ชาตินี้เป็นชาติที่ดีที่สุด สภาพแวดล้อมที่ดีที่สุด แม้จะทุกข์ก็ตาม เพราะความทุกข์นั้น ทำให้เราตัดสินใจได้ ว่า ไม่อยากเกิดอีกแล้ว ทำให้เราหมั่่นทำบุญด้วยกำลังใจ ด้วยเป้าหมาย(อธิษฐานบารมี) ไม่ขอเกิดอีกแล้ว แม้ตอนแรก...อาจจะยังไม่หนักแน่นนัก แต่ถึงวันนี้ หนักแน่นขึ้นทุกวัน ขอมีนิพพานเป็นที่ไป

ขอกราบขอบคุณ หลวงพ่อสุโพธิ์ หลวงปู่แหวน (ที่มีภาพมาในใจเสมอ) หลวงปู่ดู่ หลวงพ่อทวด หลวงพ่อฤาษี ท่านจิตโต และหลวงพ่อ หลวงปู่อีกหลายรูป ที่เมตตา... ขอบคุณท่านที่ทำให้เห็นถึงคุณของพระพุทธเจ้า พระธรรม และแบบอย่างของพระสงฆ์เนื้อนาบุญทั้งหลาย จนอยากเดินตามหลัง เดินตามรอยท่านไป... ร้องไห้จนน้ำตาพรากๆๆๆๆ

ขอบคุณทุกคนในชีวิต ที่มีส่วนเป็นแรงผลัก ด้านบวก ด้านลบ จนทำให้มีวันนี้

อนาคตเป็นของไม่แน่ค่ะ จะเป็นไงไม่รู้ ทำได้แค่ไหนไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ มีเป้าหมายแน่นอนแล้ว

ขอให้ทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้อง เกี่ยวโยงในชีวิตพี่ ได้รับบุญกันถ้วนหน้านะคะ สาธุ