คนใกล้จะตายควรแนะนำอย่างไร..

"....ถ้าป่วยใหม่ๆ อาตมาแนะนำดังนี้
1.)ให้นำพระพุทธรูป ผ้าไตรจีวร พร้อมอาหารและของใช้จำเป็น นำไปให้ผู้ป่วยเห็นและให้ตั้งจิตอธิฐานว่า
"ของทั้งหมดนี้ขอถวายเป็นสังฆทานแก่พระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา เพื่ออุทิศส่วนกุศลผลบุญทั้งหมดนี้เพื่อให้เจ้ากรรมนายเวรของผู้ป่วยได้อนุโมทนาและอโหสิให้ผู้ป่วยด้วย"

2.)ถ้าจะให้ดีขึ้นไปอีก ควรนำเงินมากน้อยตามศรัทธา ให้ผู้ป่วยถือเงินไว้และตั้งจิตอธิฐานว่า

"เงินจำนวนนี้ขอถวายชำระหนี้สงฆ์ตั้งแณ่อดีตจนถืงปัจจุบันถ้าเคยไปหยิบหรือนำของสงฆ์มาโดยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม"

3.)ในระหว่างที่นอนป่วยอยู่ ควรนำพระพุทธรูปมาตั้งไว้ให้ผู้ป่วยนอนเห็นได้ถนัด ผู่ป่วยลืมตาขึ้นมาเมื่อใดก็เห็นพระทันที จิตของผู่ป่วยจะได้จับอยู่ที่พระ ใจจะได้สบายช่วยให้คลายทุกขเวทนาได้บ้าง และถ้าตายเมื่อไดก็จะไม่ลงนรก

4.)ถ้าผู้ป่วยมีทุกขเวทนามาก ควรแนะนำสั่นๆ ให้นึกถึงพระพุทธเจ้า หรืออย่างใดอย่างหนึ่งดีกว่า ถ้าแนะนำยาวจะเกิดอาการกลุ้ม

5.)ถ้าต้องการให้ผู้ป่วยตายไปพระนิพพาน ให้นึกภาวนาว่า "นิพพานัง สุขัง"ถ้าคิดป้องกันนรกให้ภาวนาว่า"พุทโธ"ให้บอกสั่นๆอย่าบอกยาว

6.)ถ้าผู้ป่วยภาวนาไม่ใหว ก็ให้นึกถึงพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่งก็ได้หรือจะนึกถึงพระสงฆ์ก็ได้ อย่าแนะนำยาวๆเพราะเวลานั้นทุกขเวทนามากจะทำให้ผู้ป่วยกลุ่ม ดีไม่ดีจิตใจเขาดีอยู่แล้ว ถ้าแนะนำไม่ดี พูดมากไปเขาจะกลุ่มจะทำให้ลงนรกไป ให้ดูตาคนป่วย ถ้าตาลอยๆ ตาปรือๆ อย่าไปพูดมาก

ฉนั้น การแนะนำคนป่วยก่อนตาย ต้องระมัดระวังให้ดี..."

ที่มาหนังสือ ตายไม่สูญ..แล้วไปใหน
องค์หลวงพ่อพระราชพรหมยาน หน้า 354 _/\_

 

โมทนาสาธุ
ผมมีเรื่ิองเล่านิดหนึ่งครับ
ผมฝันเห็นยมฑูตมาตามวิญญาณหรือมารับวิญญาณ เผอิญ ระหว่างทางมาเจอผมกำลังเดินอยู่ ผมจึงทักท่านยมฑูตทั้งสองว่า ท่านกำลังจะไปไหนครับ ท่านตอบ
ผมว่ามารับวิญญาณที่บ้านนี้ แล้วท่านได้บอกผมว่าหากเห็นคนป่วยให้แนะนำให้เขาหรือญาติหาเทปธรรมเปิดให้เขาฟังตลอดเวลา หากไม่มีเทปก็ให้เขาท่องหรือภาวนาระลึกถึงพระรัตนตรัย หรือท่องคำว่า พุทโธ โดยให้มีสติ สมาธิ และต้องตั้งใจด้วย จิตเขาจะสบาย มีพระรัตนตรัยอยู่ในใจ จะได้ไม่ตกนรก
โมทนาสาธุ
ขอให้มีเมตตาและเจริญในธรรม
ข้าพเจ้าเกิดมาต้องตาย ชีวิตไม่เที่ยง ความตายเป็นของเที่ยง นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง

 

อนุโมทนาครับ เมื่อหลายปีแล้วอากงผมนอนป่วยที่โรงพยาบาล ก็เล่าให้ฟังว่าเมื่อตอนกลางคืนฝันเห็นยมทูตใส่กางเกงแดง 4คนจะมาเอาชีวิต ผมก็บอกอากงว่าอย่าคิดมากครับ แต่อีกวันท่านก็เสีย ก็แปลกอยู่นะครับ ตอนแรกก็ไม่เชื่อ

 

โมทนา สาธุขอให้บุญใดที่ท่านนำมาเล่าจงตกแก่ ชายอันเป็นที่รักสูงสุดอย่างหาขอบเขตไม่เจอของข้าพเจ้า ที่เสียชีวิตอย่างทรมานต่อหน้าข้าพเจ้า ไปเมื่อปี 2012 การสูญเสียคนที่เรารักไปกับความตาย เป็นสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดอย่างหาใดเทียบ และเป็นเจ็บที่เรื้อรังเหมือนโรคมะเร็ง สามวันดีสี่วันไข้ สิ่งเดียวที่จะดึงสัตว์โลกออกจากความทุกข์นี้มีเพียงอย่างเดียวคือ การตรัสรู้