ตามหาลูกหลานพญานาคที่มาเกิด

พรุ่งนี้ "วันพระ" นะครับ...

เติมบุญ รักษาศีล เจริญภาวนา แผ่เมตตา .....กันนะครับ

 

วันนี้เป็น"วันพระ"แรม 8 ค่ำ เดือน 8

อย่าลืม...เติมบุญ...กันนะ ครับ...

คืนนี้สวดมนต์...ภาวนากันสัก 1 ชม...

รักษา... กาย ...วาจา...ใจ... ให้อยู่ในศีล...ในธรรม...

กันตลอดวัน ครับ

 

ลูกแก้วที่ท่านพญานาค...
ท่านประทานมาให้นั้น...
เมื่อเรามาวางไว้ที่ฝ่ามือ....แล้วขอบารมีจาก..
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์...
พระปัญเจกพุทธเจ้า...พระอรหันต์สาวก...
ท่านท้าวมหาพรหม...
เทพเทวา...พญานาคทั้งหลาย...
ข้าพเจ้าขอปฎิบัติบูชา ต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
ให้ข้าพเจ้าได้รับความสงบ...มีดวงตาเห็นธรรม...
เป็นปัจจัยให้ถึงซึ่งพระนิพพาน...ด้วยเทอญ

ลองปฎิบัติดูกันนะครับ...

ถ้าเป็นดวง สุริยัน-จันทรา หรือ ดวงแก้วของพระแม่พรหมธรณี
นั้นเราสามารถ...ย้อยเห็นอดีตภพชาติของเราเองได้....
หมั่นภาวนากันนะครับ

 

เส้นทางสู่พระนิพพาน ขอให้เข้าใจ

1. อิทัปปัจจยตา

2. ปฏิจสมุปบาท

 

ผมเคยสวดมนต์อยู่หลายบท สวดนานมากร่วม 40 นาทีทุกวัน หลังจากที่ได้ทำความเข้าใจเรื่อง อิทัปปัจจยตา และ ปฏิจสมุปบาทแล้ว การสวดมนต์ก็เหลือเพียง 2 บทนี้เท่านั้น

เมื่อปฏิบัติภาวนา ก็จะไม่มีคำภาวนาใดๆ ทั้งสิ้น ตามดูลมหายใจ และสลับไปตรึกตรองในธรรม 2 บทนี้ของพระพุทธองค์ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเกิดปัญญาที่แท้จริงตามที่พระองค์ได้สอนไว้

 

อิทัปปัจจยตา และปฏิจสมุปบาท มีดังนี้

อิมัส๎มิง สะติ อิทัง โหติ เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้ย่อมมี
อิมัสสุปปาทา อิทัง อุปปัชชะติ เพราะการเกิดขึ้นแห่งสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น
อิมัส๎มิง อะสะติ อิทัง นะ โหติ เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้ย่อมไม่มี
อิมัส๎สะ นิโรธา อิทัง นิรุชฌะติ เพราะการดับไปแห่งสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงดับไป
ยะทิทัง ได้แก่สิ่งเหล่านี้ คือ
อะวิชชาปัจจะยา สังขารา เพราะมีอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขารทั้งหลาย
สังขาระปัจจะยา วิญญาณัง เพราะมีสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ
วิญญาณะปัจจะยา นามะรูปัง เพราะมีวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป
นามะรูปะปัจจะยา สะฬายะตะนัง เพราะมีนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ
สะฬายะตะนะปัจจะยา ผัสโส เพราะมีสฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะ
ผัสสะปัจจะยา เวทะนา เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา
เวทะนาปัจจะยา ตัณหา เพราะมีเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา
ตัณหาปัจจะยา อุปาทานัง เพราะมีตัณหาเป็นปัจจัย จึงมีอุปาทาน
อุปาทานะปัจจะยา ภะโว เพราะมีอุปาทานเป็นปัจจัย จึงมีภพ
ภะวะปัจจะยา ชาติ เพราะมีภพเป็นปัจจัย จึงมีชาติ
ชาติปัจจะยา ชะรามะระณัง โสกะปะริเทวะ-ทุกขะโทมะนัสสุปายาสา สัมภะวันติ
เพราะมีชาติเป็นปัจจัย ชรามรณะ โสกะปริเทวะ-ทุกขะโทมนัสอุปายาสะทั้งหลาย
จึงเกิดขึ้นครบถ้วน
เอวะเมตัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ สะมุทะโย โหติ
ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมีด้วยอาการอย่างนี้
-----------------------------------------------------------------------------------
อะวิช ชายะ เต๎ววะ อเสสะวิ ราคะ นิโรธา สังขาระนิโรโธ
เพราะความจางคลายดับไปโดยไม่เหลือแห่งอวิชชานั้นนั่นเทียว จึงมีความดับ แห่งสังขาร
สังขาระนิโรธา วิญญาณะนิโรโธ
เพราะมีความดับแห่งสังขาร จึงมีความดับแห่งวิญญาณ
วิญญาณะนิโรธา นามะรูปะนิโรโธ
เพราะมีความดับแห่งวิญญาณ จึงมีความดับแห่งนามรูป
นามะรูปะนิโรธา สะฬำยะตะนะนิโรโธ
เพราะมีความดับแห่งนามรูป จึงมีความดับแห่งสฬายตนะ
สะฬำยะตะนะนิโรธา ผัสสะนิโรโธ
เพราะมีความดับแห่งสฬายตนะ จึงมีความดับแห่งผัสสะ
ผัสสะนิโรธา เวทะนานิโรโธ
เพราะมีความดับแห่งผัสสะ จึงมีความดับแห่งเวทนา
เวทะนานิโรธา ตัณหานิโรโธ
เพราะมีความดับแห่งเวทนา จึงมีความดับแห่งตัณหา
ตัณหานิโรธา อุปาทานะนิโรโธ
เพราะมีความดับแห่งตัณหา จึงมีความดับแห่งอุปาทาน
อุปาทานะนิโรธา ภะวะนิโรโธ
เพราะมีความดับแห่งอุปาทาน จึงมีความดับแห่งภพ
ภะวะนิโรธา ชาตินิโรโธ
เพราะมีความดับแห่งภพ จึงมีความดับแห่งชาติ
ชาตินิโรธา ชะรามะระณัง โสกะปะริเทวะ-ทุกขะโทมะนัสสุปายาสา นิรุชฌันติ
เพราะมีความดับแห่งชาตินั่นแล ชรามรณะ โสกะปริเทวะ-ทุกขะโทมนัสอุปายาสะทั้งหลายจึงดับสิ้น
เอวะเมตัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ นิโรโธ โหตีติ
ความดับลงแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมี ด้วยอาการอย่างนี้ ดังนี้
-----------------------------------------------------------------------------------

 

พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๓ อังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต

[๗๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อจินไตย ๔ ประการนี้ อันบุคคลไม่ควรคิด เมื่อบุคคลคิดพึงเป็นผู้มีส่วนแห่งความเป็นบ้า เดือดร้อน อจินไตย ๔ ประการเป็นไฉน ดูกรภิกษุทั้งหลาย

พุทธวิสัยของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ๑
ฌานวิสัยของผู้ได้ฌาน ๑
วิบากแห่งกรรม ๑
ความคิดเรื่องโลก ๑

ดูกรภิกษุทั้งหลายอจินไตย ๔ ประการนี้แล ไม่ควรคิด เมื่อบุคคลคิด พึงเป็นผู้มีส่วนแห่ง ความเป็นบ้า เดือดร้อน ฯ จบสูตรที่ ๗

 

เรื่องเกี่ยวกับ "พญานาค" ในพระไตรปิฎก

มุจลินทกถา
ว่าด้วยเหตุการณ์ขณะประทับอยู่ ณ ควงต้นมุจลินท์(๑)

เรื่องทรงเปล่งอุทานปรารภความสุข ครั้นล่วงไป ๗ วัน พระผู้มีพระภาคทรงออกจากสมาธินั้น แล้วเสด็จจากควงต้นอชปาลนิโครธไปยังควงต้นมุจลินท์๑ ครั้นถึงแล้ว จึงประทับนั่งโดยบัลลังก์เดียวเสวยวิมุตติสุขอยู่ ณ ควงต้นมุจลินท์เป็นเวลา ๗ วัน
ครั้งนั้น ได้บังเกิดเมฆใหญ่ขึ้นในสมัยมิใช่ฤดูกาล เป็นฝนเจือลมหนาวตกพรำตลอด ๗ วัน ลำดับนั้น พญานาคมุจลินท์ได้ออกจากที่อยู่ของตนไปโอบรอบพระกายของพระผู้มีพระภาคด้วยขนด ๗ รอบ แผ่พังพานใหญ่ปกคลุมเหนือพระเศียรด้วยหวังว่า “ความหนาว อย่าได้เบียดเบียนพระผู้มีพระภาค ความร้อน อย่าได้เบียดเบียนพระผู้มีพระภาค สัมผัสจากเหลือบ ยุง ลม แดด สัตว์เลื้อยคลานอย่าได้เบียดเบียน
พระผู้มีพระภาค”
ครั้น ๗ วันผ่านไป พญานาคมุจลินท์รู้ว่า ฝนหายปลอดเมฆแล้ว จึงคลายขนดออกจากพระกายของพระผู้มีพระภาค จำแลงร่างของตนเป็นมาณพ ยืนประนมมือถวายอภิวาทอยู่เบื้องพระพักตร์
ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนั้นแล้ว จึงทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานั้นว่า พุทธอุทานคาถา ความสงัด(๒)เป็นสุขของบุคคลผู้สันโดษ ผู้มีธรรมปรากฏแล้ว ผู้เห็นอยู่
-----------------------------------------------------------
๑ มุจลินท์ คือ ต้นจิกนา ตรงกับภาษาอังกฤษว่า “The Tree Barringtonai Acutangula” ต้นมุจลินท์นี้เป็นเจ้าแห่งต้นมุจละ (PALI-ENGLISH DICTIONARY, P.535, COL. 1, Edited by T.W. RHYS DAVIDS and WILLIAM STEDE)
๒ ความสงัด ในที่นี้หมายถึงธรรมเป็นที่สงบระงับสังขารทั้งปวง คือ นิพพานนั่นเอง (วิ.อ. ๓/๕/๑๐)

 

เรื่องเกี่ยวกับ "พญานาค" ในพระไตรปิฎก

๑๒. อุรุเวลปาฏิหาริยกถา
ว่าด้วยปาฏิหาริย์ที่ตำบลอุรุเวลา

เรื่องชฎิล ๓ พี่น้อง
{๓๗} [๓๗] ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเสด็จจาริกไปโดยลำดับ ลุถึงตำบลอุรุเวลา สมัยนั้น ชฎิล ๓ คน คือ อุรุเวลกัสสปะ นทีกัสสปะ คยากัสสปะ อาศัยอยู่ที่ตำบลอุรุเวลา
ในชฎิล ๓ คนนั้น ชฎิลอุรุเวลกัสสปะเป็นผู้นำ เป็นผู้ฝึก เป็นเลิศ เป็นหัวหน้าเป็นประธานของชฎิล ๕๐๐ คน
ชฎิลนทีกัสสปะเป็นผู้นำ เป็นผู้ฝึก เป็นเลิศ เป็นหัวหน้า เป็นประธานของชฎิล ๓๐๐ คน
ชฎิลคยากัสสปะเป็นผู้นำ เป็นผู้ฝึก เป็นเลิศ เป็นหัวหน้า เป็นประธานของชฎิล ๒๐๐ คน
ต่อมา พระผู้มีพระภาคได้เสด็จไปยังอาศรมของชฎิลอุรุเวลกัสสปะ ครั้นถึงแล้วได้ตรัสกับชฎิลอุรุเวลกัสสปะดังนี้ว่า “กัสสปะ ถ้าท่านไม่หนักใจ เราจะขอพักในโรงไฟคืนหนึ่ง”
ชฎิลอุรุเวลกัสสปะกราบทูลว่า “ท่านมหาสมณะ ข้าพเจ้าไม่หนักใจเลย หากแต่ว่าในโรงไฟนั้น มีพญานาคที่ดุร้าย มีฤทธิ์ เป็นอสรพิษ มีพิษร้าย มันอย่าได้ทำร้ายท่าน”
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกับชฎิลอุรุเวลกัสสปะ แม้ครั้งที่ ๒ ว่า “กัสสปะ ถ้าท่านไม่หนักใจ คืนนี้ เราจะขอพักในโรงไฟ”
ชฎิลอุรุเวลกัสสปะก็กราบทูลว่า “ท่านมหาสมณะ ข้าพเจ้าไม่หนักใจเลย หากแต่ว่า ในโรงไฟนั้น มีพญานาคที่ดุร้าย มีฤทธิ์ เป็นอสรพิษ มีพิษร้าย มันอย่าได้ทำร้ายท่าน”
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกับชฎิลอุรุเวลกัสสปะ แม้ครั้งที่ ๓ ว่า “กัสสปะ ถ้าท่าน ไม่หนักใจ คืนนี้ เราจะขอพักในโรงไฟ”
ชฎิลอุรุเวลกัสสปะก็กราบทูลว่า “ข้าแต่มหาสมณะ ข้าพเจ้าไม่หนักใจเลย หากแต่ว่าในโรงไฟนั้น มีพญานาคที่ดุร้าย มีฤทธิ์ เป็นอสรพิษ มีพิษร้ายมันอย่าได้ทำร้ายท่าน”
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสต่อไปว่า “พญานาคไม่ทำร้ายเรา ท่านกัสสปะท่าน โปรดอนุญาตโรงไฟเถิด”
ชฎิลอุรุเวลกัสสปะก็กราบทูลว่า “ข้าแต่มหาสมณะ นิมนต์ท่านอยู่ตามสบายเถิด”
ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคได้เสด็จเข้าไปสู่โรงไฟ ทรงปูเครื่องลาดหญ้า ประทับนั่งคู้บัลลังก์ ตั้งพระกายตรง ดำรงสติไว้เฉพาะหน้า

ปาฏิหาริย์ที่ ๑
เรื่องโรงบูชาไฟ
{๓๘} [๓๘] ครั้งนั้น พญานาคนั้นได้เห็นพระผู้มีพระภาคเสด็จเข้าไป ก็โกรธขึ้ง ไม่พอใจ บังหวนควัน
ทันใดนั้น พระผู้มีพระภาคทรงพระดำริว่า “ถ้ากระไร เราพึงครอบงำเดชของพญานาคนี้ด้วยเดชของเรา ไม่ให้ระคายผิว หนัง เนื้อ เอ็น กระดูก และ เยื่อกระดูก” ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงสำแดงอิทธาภิสังขารเช่นนั้นบังหวนควัน พญานาคทนการลบหลู่ไม่ได้ จึงพ่นไฟใส่ทันที ฝ่ายพระผู้มีพระภาคก็ทรงเข้าเตโชกสิณ แล้วโพลงไฟสู้บ้าง เมื่อทั้งสองฝ่ายบันดาลให้เกิดไฟขึ้น เรือนไฟได้ลุกโพลงโชติช่วงดุจทะเลเพลิง
ลำดับนั้น ชฎิลเหล่านั้นพากันล้อมเรือนไฟกล่าวกันว่า “ท่านผู้เจริญทั้งหลายมหาสมณะรูปงามคงจะถูกพญานาคทำร้ายเป็นแน่”
ครั้นราตรีนั้นผ่านไป พระผู้มีพระภาคก็ทรงครอบงำเดชของพญานาคนั้นด้วย

 

เรื่องเกี่ยวกับ "พญานาค" ในพระไตรปิฎก

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ธรรมบท ๑๔. พุทธวรรค ๔. อานันทเถรปัญหวัตถุ

๓. เอรกปัตตนาคราชวัตถุ
เรื่องพญานาคชื่อเอรกปัตต์
(พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถานี้แก่พญานาคชื่อเอรกปัตต์ ดังนี้)
[๑๘๒] การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ก็นับว่ายาก
การดำรงชีวิตอยู่ของเหล่าสัตว์ก็นับว่ายาก
การที่จะได้ฟังสัทธรรมก็นับว่ายาก
การที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายจะเสด็จอุบัติขึ้นก็ยิ่งยาก(๑)
------------------------------------------------
๑ การเกิดเป็นมนุษย์ นับว่ายาก เพราะจะต้องได้มาด้วยความพยายามมากและด้วยกุศลมาก การดำรงชีวิตอยู่ นับว่ายาก เพราะต้องทำการงานเลี้ยงชีวิต และเพราะต้องดำรงชีวิตอยู่เพียงชั่วระยะนิดหน่อย
การได้ฟังสัทธรรม นับว่ายาก เพราะหาผู้แสดงได้ยาก การที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายเสด็จอุบัติขึ้น นับว่ายาก เพราะจะต้องบำเพ็ญบารมีด้วยความพยายามอันยิ่งใหญ่จึงจะสำเร็จได้ และจะต้องใช้เวลาหลายพันโกฏิกัปจึงจะเสด็จอุบัติขึ้นได้ (ขุ.ธ.อ. ๖/๙๓)

 

วันเสาร์ที่ 3 สิงหาคม 2556
จะมีพิธีอัญเชิญฯ "ลูกแก้วพญานาค"

ปัจจัยที่ได้เพื่อสร้าง "พระมหาธาตุเจดีย์ เกศแก้วจุฬามณี ศรีอริยเมตไตย"

และสมทบค่าใช้จ่ายต่างๆของวัดครับ

ท่านใดมีวัตถุประสงค์จะเข้าร่วมพิธี ติดต่อ
wangkatekeaw@hotmail.com
Mobile:087-111-0916

 

องค์ท่านท้าวเวสสุวรรณ...ท่านก็ประทานให้มา...ร่วมบุญครับ

 

กลุ่มนี้จะเหมือนกับกลุ่มของเณรคำหรือเปล่าครับ

 

จากหนังสือ หลวงปู่ฝากไว้
ของพระราชวุฒาจารย์ (หลวงปู่ดุลย์ อตุโล)
บันทึกโดยพระโพธินันทมุนี

ธรรมะปฏิสันถาร
เมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2522 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ เสด็จเยี่ยมหลวงปู่เป็นการส่วนพระองค์ เมื่อทั้งสองพระองค์ทรงถามถึงสุขภาพอนามัยและการอยู่สำราญแห่งอิริยาบถของหลวงปู่ ตลอดถึงทรงสนทนาธรรมกับหลวงปู่แล้ว พระบาทสมเด็จพระเ้จ้าอยู่หัวทรงมีพระราชปุจฉาว่า "หลวงปู่ การละกิเลสนั้น ควรละกิเลสอะไรก่อน"
หลวงปู่ถวายวิสัชนาว่า "กิเลสทั้งหมดเกิดรวมอยู่ที่จิต ให้เพ่งมองดูที่จิต อันไหนเกิดก่อน ให้ละอันนั้นก่อน"
-----------------------------------------------------------------
จริง แต่ไม่จริง
ผู้ปฏิบัติกรรมฐานมาระยะเวลาหนึ่ง ภาวนาแล้วก็เห็น นรก สวรรค์ วิมาน เทวดา หรือไม่ก็เป็นองค์พระพุทธรูปปรากฏอยู่ในตัวเรา สิ่งที่เห็นนั้นเป็นจริงหรือ
หลวงปู่บอกว่า "ที่เห็นนั้น เขาเห็นจริง แต่สิ่งที่ถูกเห็น ไม่จริง"
-----------------------------------------------------------------

 

เมื่อวานเดินทางไปท่าพระจันทร์เพื่อซื้อผอบเพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ พระบรมธาตุ และพระธาุตุที่เสด็จมาแบบอจินไตยที่บ้านท่านพญานาครุ่นที่ 4 อันได้แก่
1.พระบรมสารีริกธาตุองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน
2.พระบรมธาตุองค์พระแม่กวนอิม
3.พระธาตุองค์หลวงปู่เสาร์
พระครูวิเวกพุทธกิจ (เสาร์ กนฺตสีโล) - วิกิพีเดีย
4.พระธาตุองค์หลวงปู่มั่น
พระครูวินัยธร (มั่น ภูริทตฺโต) - วิกิพีเดีย
5.พระธาตุองค์หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง

หลังจากซื้อผอบเสร็จก็เดินเล่นเข้าด้านในท่าพระจันทร์ติดริมแม่น้ำ พบร้านหนึ่งมีสินค้าที่ทำเลียนแบบเหมือนของเสด็จที่วัีดป่าฯ และของเสด็จบ้านท่านพี่ฯ แทบทุกอย่าง ไม่ว่าเป็นลูกแก้วสารพัดชนิด พระเหล็กไหลเงินยวง หรือสีทอง พระแก้วมณีโชติ

ยืนดูอยู่นาน (ไม่คิดซื้อหรอกครับ) พิจารณาถึงความว่องไวของเหล่าพ่อค้าพระที่นี่แล้วยอมรับว่า "ตกใจ" ครับ เค้าเร็วจริงๆ แต่เค้าจะทำเฉพาะสิ่งที่เป็นที่นิยมในท้องตลาดและพอขายได้ครับ ส่วนที่เป็นของที่นานๆ เสด็จเช่นพระเหล็กไหลสีเจ้าน้ำเงินพิมพ์คล้ายพระกรุนาดูนนั้นไม่เห็นมีทำขาย หรือพระแก้วมณีโชติองค์ใหญ่ก็ไม่พบเห็นครับ

เล่าสู่กันฟังแค่นี้ครับ

 

"กัมมุนา วัตตะตีโลโก"

ทุกสัตว์โลกตอกย้ำ...กรรมที่เป็น
ยากหลีกเร้นแห่งผล...ตนทำมา

"สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"
ใครกระทำย่อมทราบถึงบาปหนา
ยากหนีพ้นกฎ"อิทัปปัจจยตา"
ตามชะตาวิบากเชี่ยวเป็นเกลียวกรรม

พึงทำใจเป็น...กลาง...ปล่อยวางเถิด
ควรคิดเปิด...ดวงตา...มาฟังเสียง
เหตุและผล...ทบทวนควรไล่เรียง
หากไม่เลี่ยง...ท่านจะเห็นตามเป็นจริง

ที่มา:"สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม" - GotoKnow

 

อยากเข้ามาติดตามอ่านดู แต่เข้ามาที่ไรเวียนหัวคลื่นไส้ทุกที

 

ออกพรรษา ปี56นี้...
ทางวัดจะเริ่มสร้างส่วนของ
ฐานองค์พระมหาธาตุเจดีย์ฯ....

ในทัศนคติส่วนตัวนะ ครับ...
ใครที่ทำบุญเริ่มต้นสร้างฐานได้...

ต่อไปคงมีหลัก..มีฐานะ...มีอะไรที่มั่นคงทั้ง...
ทางโลก และ ทางธรรม

และเป็นจุดเริ่มต้น...เป็นผู้ริเริ่ม...ของพระมหาธาตุเจดีย์ฯ...
เป็นต้นบุญการสร้าง...

กฐินปีนี้ รับเป็นเจ้าภาพร่วมมา 1 กองครับ...
ท่านใดมีวัตถุประสงค์ร่วมบุญ...


ติดต่อ:wangkatekeaw@hotmail.com
Mobile:087-111-0916

 

ผู้ที่ปฎิบัติย่อมรู้เองเห็นเอง....
ลูกแก้วของพี่ พญานาครุ่นที่ 4....
เกิดความเปลี่ยนแปลง ขึ้น...

ลูกแก้วสีขาวใส...เกิดดวงธรรมญาณขึ้นมากมาย...

ลูกแก้วแต่เดิมสีม่วง....กลับกลายเป็นสีเกือบดำ....
และมีดวงธรรมญาณเกิดขึ้นอย่างสวยงาม..เช่นกัน