เชิญช่วยกันระดมความคิดเห็นเรื่อง"จิต" เพื่อสัจธรรมความจริง

^
^
เฮ้อ!!!

ก็มันมั่ว เป็นความพยายามที่เกินจริง จากคนทั่วๆไป

แม้พระอริยเจ้า ท่านเองก็ยังรู้ละเอียดขนาดนี้ไม่ได้เลย

เป็นความพยายามของนักวิทยาศาสตร์ ที่ศึกษาเรื่องกายวิภาค

จิตเป็นสภาพธรรมที่ยึกเอาสกลกายมาเป็นของตน และรู้ได้แค่ที่รู้ในสติปัฏฐาน๔เองนั้น

จะมารู้ว่า ขนแต่ละเส้น เส้นไหน ส่งสัญญาณก่อน หรือ หลัง หรือ พร้อมกันไม่ได้หรอก

แล้วคนที่ไม่มีรู้ขุมขนหละรู้ได้มั้ย? แบบคุณ"สังข์ทอง" ที่ไม่มีรูขุมขน

มีแต่คนที่ชอบแอบอ้างเอาผลงาน ของนักวิทยาศาสตร์มาคุยทับถมกันเท่านั้น

และก็ไม่ใช่การเกิดดับแบบถี่ยิบ แต่เป็นการเปลี่ยแปลงที่เกิดขึ้นรวดเร็ว ตามสิ่งมาผัสสะ

ส่วนจะถี่ยิบขนาดไหนนั้น อย่ามาโม้เสียให้ยากเลย ถ้ารู้จริงบอกหน่อยสิ ถี่ยิบขนาดกี่ครั้งต่อวิ

ชอบจริง ขอให้ได้เปรียบเทียบในสิ่งที่ดูเวอร์ๆเท่ๆ ไม่ใช่สิ่งจิตที่รู้เองเห็นเอง

คอมพิวเตอร์ก้เช่นกัน เกิดดับที่ไหน ก็พูดเองชัดๆว่า "ส่ง-หยุดส่ง"

เป็นการส่งแบบต่อเนื่องกันเป็นระยะๆ เมื่อหยุดส่งนานๆ ก็เหมือนภาพมันดับไปเท่านั้น

เมื่อส่งต่อเนื่องจึงเห็นเป็นภาพได้ จากความจำประมาณ๓๒หรือ๓๖เฟรมต่อวิ จึงทำให้ต่อเห็นภาพเคลื่อนไหวได้

ส่วนที่คิดว่ามันเกิดดับนั้น คิดกันไปเอง เหมือนชอบเอาเรื่องไฟฟ้ามาอ้างกัน

พอได้คุยกับนักวิชาการทางด้านนี้ มันเกิดดับที่ไหน ไฟมีกระแสสลับ กับ กระแสตรง

ที่เอามาพูดกันนั้น เป็นการเปรียบเทียบให้รู้ถึงความรวดเร็วของการเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่เกิดดับ55+

เจริญในธรรมที่สมควรแก่ธรรม อย่างมงายทุกๆท่าน

 

พี่ธรรมาภูต พระอริยเจ้าที่เห็นเป็นอณู ก็น่าจะมีเยอะน๊าคะ
หรืออาจจะเห็นละเอียดกว่านักวิทยาศาสตร์แต่ไม่มีหน่วยเรียก

 

สูตรเต็มๆ

 

กาลามสูตร 10 ยังไม่ได้ทำ ยังทำไม่ได้
ไม่อ่าน แต่เชื่อไปก่อนแล้ว นี่นักปฏิบัติ หรือเด็กอนุบาลครับ?

แล้วจะเชื่อสภาวะหลอกลวง ที่จิตตัวเองมันปั้นแต่งขึ้นมา แล้วก็เอามาโพนทะนาบอกผู้อื่น ว่านี่คือทางที่ถูกต้อง?

 

สงสัยธรรมภูตจะยังอ่านพระไตรปิฎกไม่ละเอียดหนะ

นี่คือ สิ่งที่ได้มาจากอาการ รู้ ของจิต

จิตที่รู้โดยละเอียด ไม่มีสิ่งปิดบัง ย่อมรู้ได้หมดในสากลจักรวาล แม้เรื่องการรู้วาระจิตคน การติดต่อสื่อสารกับภพภูมิ สิ่งเหล่านี้ แม้จะไม่ใช่สาระสำคัญอะไรต่อการหลุดพ้น
แต่ระดับจิตของธรรมภูต ก็ไม่ใกล้เคียงที่จะทำในสิ่งเหล่านี้ได้

ธรรมภูต กล่าวโดยทิฏฐิ ในสิ่งที่เกินจากภูมิตนเอง ตนเองอยู่แค่ในกะลา ผู้มาบอกว่านอกกะลาเป็นเช่นไร ก็ไม่ฟัง แถมยังแสดงทิฏฐิ โดยการบอกว่า "ไม่อ่าน แต่เชื่อ"

ในการนี้ ด้วยความเขลาของธรรมภูต ธรรมภูต ก็ได้ปรามาสพระธรรม และ พระสงฆ์แล้ว

เพราะพระสารีบุตรนั้น สามารถนับเม็ดฝนได้หมด นั่นเป็นสิ่งที่จิตของพระสารีบุตรรับรู้ได้

ธรรมภูต คิดว่าฝนตกหนึ่งครั้ง มีผัสสะเกิดดับ ถี่ยิบขนาดไหนกัน?

 

ถ้าธรรมภูตกล่าวเช่นนี้ ธรรมภูต จะอธิบายอย่างไร ที่พระตถาคต กล่าว่า ทุกสิ่ง เกิดขึ้น และ ดับไป

ในเมื่อจริงๆ แล้ว มันไม่มีอะไรเกิด ไม่มีอะไรดับ มีแค่การเปลี่ยนแปลงของธาตุ 4 เปลี่ยนแปลงไปมา

ถ้าเช่นนั้น พระตถาคต กล่าวได้อย่างไร ว่ามีอะไรเกิด มีอะไรดับ ในเมื่อธรรมภูตบอกว่า มันไม่มีเกิดดับ มีแค่เปลี่ยนแปลง

ขอให้ธรรมภูต แก้ข้อนี้ด้วยที่ธรรมภูต ปรามาสพระพุทธ ด้วยความคะนอง

 

เออนี่โพสต์นี้เพิ่งอ่าน
อ่านแล้วตลกมาก

เอาอย่างนี้จะบอกวิธีทดลองนะ
ลองถือกระดาษแผ่นไปบังหน้าพัดลมที่ำกำลังเปิด
แล้วจับด้วยสองนิ้วนะ ใช้นิ้วชี้กับนิ้วโป้งจับส่วนบนของกระดาษ
ก็จะเห็นว่า กระดาษนี่สะบัดอยูเป็นระยะ
คือกระดาษถูกพัดสะบัดไป แล้วตกลงมา
พอตกลงกมาก็ถูกพัดสะบัดไปอีก เป็นลักษณะอย่างนี้

มันก็สะท้อนให้เห็นว่า กระแสลมของพัดลมนั้นมาเป็นระลอก ๆ
เหมือนระลอกคลื่นน้ำทะเลนั่นแหละ
ใครที่เป่าพัดลมเข้าหาตนเอง สังเกตลมที่กระทบร่างกายเพียงนิดหน่อย
ก็จะสังเกตเห็นได้เหมือนอินทรบุตรว่านั่นแหละ
เด็ก ประถม ก็รู้แบบอินทรบุตรได้

มันไม่ได้ปราณีต ละเอียด ลึกซึ้ง เป็นอณู อะไรเลย
เรื่องพื้น ๆ แล้วเอามาพูดซะใหญ่โต
ว่าเห็นการเกิดดับที่ ปราณีต ละเอียด ลึกซึ้ง เป็นอณู

อ่านแล้วตลกขบขันดี อวดว่าตนรู้มากละเอียดลึกซึ้ง
กับอีแค่พัดลมพัดโดนแขนแค่นี้ ชื่นชมตัวเองยกใหญ่
ก็กระแสลมมันมาเป็นระลอก ๆ มันก็รู้สึกว่ากระทบแล้วก็หายไป
กระทบแล้วก็หายไป ก็แค่นั้น
มันจะไป ปราณีต ละเอียด ลึกซึ้ง เป็นอณู อะไรที่ไหน
เด็กประถมก็รู้ได้อย่างนี้น่ะ

เออ แล้วมาพูดด้วยอีกนะว่า
เตชพโล พูดอย่างนั้นอย่างนี้
เตชพโล พูดเรื่องลมของพัดลมากระทบแขนอย่างนั้นอย่างนี้
เคยพูดที่ไหน เอามาพูดเป็นตุเป็นตะว่าเตชพโลพูดเรื่องพัดลม ลมพัด อะไรนี่
มันโกหกกันหน้าด้าน ๆ เลยนะ เคยพูดที่ไหน

 

จริงๆ ผมว่า เตชพโล น่าจะไปสอนธรรมภูต มากกว่านะ ตอนนี้เริ่มหลงทาง ไปในแนวทุกอย่างไม่มีเกิดดับ มีแค่การเปลี่ยนแปลง เสียแล้ว มันจะกลับไปหลงสันตติซะหละมั้งนั่น

 

ผมว่าคุณกลับไปอ่านธรรมะของคุณธรรมภูตให้ดี จะดีกว่า
อย่าอ่านเพียงผ่าน ๆ มันจะไม่เข้าใจเนื้อหาสาระที่แท้จริง
เพราะบางทีอาจใช้คำต่างกันเท่านั้น แต่เนื้อหาใจความไม่ต่างกันหรอก

 

ลมที่กระทบแขน แท้จริงไม่ใช่ลม

เพราะลมมองเห็นด้วยตาไม่ได้

ที่รู้ว่ากระทบนั้น เป็นปฐวีธาตุ ว่าโดยลักษณะ แข็ง อ่อน เป็นปัจจัยเวทนาเกิด เป็นขณะๆ

บางทีก็รู้สึกเย็น จากการกระทบ นั้นเป็นเตโชตาตุ ว่าโดยลักษณะ เย็นร้อน เป็นขณะๆ

ดูคู่กันไปจะชัดเจน ระหว่าง ลักษณะธาตุกระทบ กับเวทนา

หรือ ลักษณะเวทนาบ้าง รูปกระทบบ้าง กับสัญญาความคิดว่าเป็นลมพัดบ้าง

ว่ามันเป็นอันเดียวกันไหม ก็ได้

 

อันนี้ไปหาหลักฐานมาให้ดูหน่อยนะ ว่าผมพูดอย่างนั้นเมื่อไหร่

สมองปลาทองของคุณ มันทำให้ประเด็นปนกันมั่ว

หรือจะพูดอีกอย่างก็คือ คุณเริ่มแยกความจริง กับ จินตนาการในหัว ไม่ค่อยออกแล้วนะครับ

 

เออ แล้วจะสัมผัสลมได้ยังไงล่ะ

 

ก็ดูเอาแล้วกัน

 

ดูเอานะโพสต์ที่ #273 นั่นแหละ
ข้างบนนี้

 

ก็อยู่ตรงที่กระทบนั้นแล

ความเคลื่อนไป ที่รู้อาการเป็นระลอกนั้นแล มีแล้วไม่มี

ลมมองเห็นไม่ได้ แต่รู้ได้ว่ามีลม เพราะเห็นกระดาษมันปลิว เห็นต้นไม้มันไหว

 

แต่โพสต์ก่อนหน้าทำไมบอกว่า"ลมที่กระทบแขน แท้จริงไม่ใช่ลม"
ตกลงมันคืออะไรที่กระทบ

 

ที่เห็นพัดลม มีลมพัดมากระทบแขน

คำว่าลมเกิดจากสัญญา จำลักษณะอย่างนี้ๆว่าเป็นลม จึงเป็นลมบัญญัติ

ส่วนลักษณะกระทบโดยความเป็นธาตุ ดูรู้ที่ลักษณะ

ในธาตุหนึ่ง มีอีกสามธาตุเกิดร่วม อยู่ที่ว่าสิ่งใดเด่นขณะนั้น

ส่วนมากลมพัดกระทบ ไม่รู้เย็น ก็รู้แข็งที่กระทบ แต่สัญญาไปหมายว่านี้ลม


หรือ เวลาอาบน้ำ ก็อย่าสำคัญว่า กายกระทบน้ำล่ะ

มันมีแต่ แข็ง อ่อน เย็น เคลื่อน และเวทนาเด่นๆ ถูกไหม

 

ตกลงคือไม่ให้ไปหมายรู้ว่าเป็น ดิน เป็น น้ำ เป็นลม เป็นไฟ ใช่มั้ยหลวงพี่
เห็นเพียงสักแต่ว่าเวทนาใช่มั้ยหลวงพี่

อยากจะบอกว่าถูกตั้งแต่หลวงพี่ยังไม่ตอบนั่นแหละ

แต่สำคัญต้องมีสติด้วยใช่มั้ย

 

ไม่ถูกต้อง ^^

ค่อยๆภาวนาไป เพราะถ้าอธิบายต่อก็รู้อยู่ว่าจะแสดงทิฏฐิอะไรออกมา

 

แต่ผมว่าถูกนะ
แต่สำคัญคือจิตต้องมีกำลังจากสมาธิให้มาก
มันจะเห็นเป็นแต่เพียงสักแต่ว่าเท่านั้นแหละ

อุบายไปได้แล้ว
แต่จิตยังไม่มีพลังมากพอที่จะเห็น