"ข้อห้ามในการแขวนพระ" สิ่งสำคัญที่ควรศึกษา

อาจารย์ผมบอกว่าพระเครื่องเป็นอาวุธของคนดีช่วยคนดีได้คับ

 

ไม่ว่าจะทำอย่างไรกับพระเครื่อง ยังไงพระไม่มีวันเสื่อมครับ ผมได้พระหลวงพ่อทวดวัดช้างไห้ พุทธซ้อน 2509 จากในคลองเสาธง ซึ่งเป็นเขตแบ่งของ อ.พระพรหมกับ อ.ร่อนพิบูลย์ จ.นครศรี ตอนสมัยเด็กๆ ลงไปเล่นน้ำในหน้าแล้ง น้ำจะลดลงและน้ำใส และบริเวณดังกล่าวก็ไม่มีทราย มีแต่หินก้อนเล็กก้อนใหญ่ มองเห็นสิ่งต่างๆในน้ำได้ง่าย ผมเห็นเหรียญดังกล่าวในน้ำ ผมเอาขึ้นมาตอนนั้นคราบตะไคร่น้ำเขียวเลยครับ ผมเลยเอาน้ำมะนาวถูๆพอจะเห็นลางๆ ตอนนั้นผมอายุ 10 ขวบ เห็นพระพุทธซ้อนหลวงพ่อทวดครั้งแรก ก็งงครับ ว่าทำไมมีพระขี่กัน สององค์ (เพิ่งมารู้จักว่าเป็นพระหลวงพ่อทวดพุทธซ้อนตอนจบมหาลัยแล้ว เพราะตอนนั้นไม่สนใจพระเลย ได้มาก็เอาเก็บไว้เฉยๆ ไม่ได้คิดอะไรมากกว่านี้) ที่ผมบอกว่าพระเครื่องไม่มีวันเสื่อมก็เพราะว่าในคลองดังกล่าว บางทีคนนิสัยเสียเอาสิ่งสกปรกของร่างกายไปแอบทิ้งบ้าง บางทีคนจัญไรเอาผ้าอนามัยไปแอบทิ้งบ้าง แต่แม้จะโดนสิ่งสกปรกขนาดไหน พุทธคุณยังคงอยู่เหมือนเดิม

 

ผมสมาชิกใหม่คับ (deejai) ผมว่าอยู่ที่ศรัทธาของใจธรรมในใจเรามากกว่า พระท่านไม่เสื่อมหรอก มีแต่ใจเราที่เสื่อม ถ้าเราให้พระดี ทำตัวไม่ดี ไม่ศรัทธา ห้อยไว้เพื่อกะเช้าขาย พระทั่นไม่ยุคุ้มครองหรอกคับ

 

แขวนแล้ว อบอุ่นใจดีครับ จะดังหรือไม่ดังก็รู้สึกดีครับ

 

ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับเจตนาเป็นสำคัญ สสารในโลกนี้ ผมคิดเสมอว่า มีคุณค่าในตัวของเขาเอง การเห็นคุณค่า ดูแล รักษา ให้เกียรติ ไม่ลบหลู่ มีศรัทธา มีสติ ไม่ดูหมิ่น แม้แต่ก้อนดิน พกติดกระเป่า ก็ยังศักดิ์สิทธิ์ครับ

 

ความเห็นผม ผมว่าอยู่ที่บุญในตัวเรามากกว่าครับ พระเครื่องเป็นส่วนประกอบให้เราระลึกนึกถึงนะครับ ถ้าบุญในตัวหมดก็ตายทุกคนละครับ ไม่ว่าจะแขวนพระอะไรนะครับ ขอโมทนาบุญกับทุกท่านที่ให้ข้อมูลทุกท่านครับ สาธุ....สาธุ...สาธุ... ครับ

 

การแขวนพระเป็นตัวช่วยให้เราเข้าอยู่ในศีลธรรม
แขวนพระแล้วให้เกิด หิริโอตัปปะ
เพราะถึงพระจะศักดิ์สิทธิ์ พุทธคุณมากแค่ไหน
หากผู้ใช้ เป็นผู้ไม่มีศีลธรรม ยากที่พุทธคุณของพระจะช่วยได้

 

การแขวนพระเพื่อการระรึกถึงคุณของพระพุทธเจ้าพระรัตนตรัยเป็นหลักแต่ความจริงคนที่แขวนพระต้องถือศีล5เป็นพื้นฐานไม่ใช่คุณแขวนพระหลวงปู่หลวงพ่อหรือใครก้อตามผิดศีลผิดธรรมก้อเท่านั้นครับ

 

ขอถามทุกท่านหน่อยครับ ใครพอจะทราบวิธีเข้าไปดูข้อมูลการบูชาพระเครื่องของพี่ หนุ่มเมืองแกลง ไหมครับ เวปพลังจิตนี่แหละครับ ขอบพระคุณมากครับ

 

ธัมมะทั้งลาย ย่อมเกิดแต่เหตุ

ธัมมะทั้งลาย ย่อมเกิดแต่เหตุ หากเข้าใจเหตุ(ที่มา)แล้ว ย่อมมีความกระจ่าง หมดความเคลือบแคลงในสิ่งอันปรากฎอยู่(ผล)ตามความเป็นจริง
พระเครื่อง(พระที่ระฤก) ตามประวัติที่มีการค้นพบกันและอาจกล่าวได้ว่าเก่าแก่ที่สุดในโลก เข้าใจว่ามีการจัดสร้างขึ้นราว ปี พ.ศ.1200เศษ เกิดขึ้นในเขตสุวรรณภูมิ เมืองหริภุญไชย หรือจังหวัดลำพูนในปัจจุบัน พระคงกรุเก่า-พระคงกรุใหม่ จังหวัดลำพูน (ประวัติพระคง ลำพูน) พระนางจามเทวี - วิกิพีเดีย ในช่วงนั้นศาสนาพุทธมหายาน(อวตานและพระโพธิสัตว์)มีความรุ่งเรืองเป็นอย่างมากแพร่หลายไปอย่างกว้างขว้างทั่วทวีปเอเชีย พระคงได้ถูกสร้างขึ้นในวาระแห่งการสถาปนาอาณาจักรใหม่ เพื่อเป็นที่ระฤกแด่ผู้ปกครองอาณาจักร พระนางจามเทวี ข้อสังเกตุจะเห็นได้จากต้นโพธิ์ที่ดูสะพรั่งงดงาม ต่างจากพิมพ์พระรอดที่สร้างขึ้นในวาระต่างกันซึ่งน่าจะเพื่อไว้อาลัย โดยกษัตริย์องค์ต่อมา
ในยุคเริ่มต้นเนื่องจากพระเครื่องถูกสร้างโดยชนชั้นสูง พระเครื่องจึงไม่นิยมนำมาไว้ติดตัวอย่างเช่นในปัจจุบัน ต่างจากเครื่องรางซึ่งมีการนำมาใช้ติดตัวกันตั้งแต่ในยุคหินแล้ว เช่นเมื่อสามารถล่ามาได้ก็นำกระดูกหรือเขี้ยวมาห้อยไว้กับตัว ก็เพื่อให้ได้ระฤกถึงความสามารถความกล้าหนึ่ง ให้ผู้พบเห็นได้เกรงกลัวหนึ่งเป็นการแสดงฐานะแห่งตน
อนุสติ 10 อนุสติ 10 - วิกิพีเดีย สิทธิการิยะ ครูบาอาจารย์ทั้งหลายผู้สถิตย์อยู่ ผู้เข้า-ออกทุกข์เห็นทุกข์ แลเข้าใจในทุกข์ จึ่งดำริที่จะยังเมตตาให้เกิดแก่เราทั้งหลาย และเพื่อให้เป็นที่ระฤกถึงในอำนาจแห่งคุณความดีในอนุสติ จึงได้จัดสร้างที่ระฤกทั้งหลายมีรูปองค์พระพุทธเจ้าบ้าง พระสงฆ์แลเทพเทวาบ้างเป็นต้น ก็ด้วยปัญญาและเมตตาในครูบาอาจารย์ทั้งหลาย เมื่อถึงยามที่ต้องเผชิญทุกข์ได้ใช้เป็นที่ระฤกในอำนาจความดี และในยามปกติได้เพียรสร้างสิ่งดีต่อไป ไม่ว่าจะเป็นผ้าถุงแม่ ฟันพ่อ หรือรอยสักอักขระ ก็มาจากเหตุแห่งการระฤกถึง ตามพุทธพจน์ทั้งสิ้น อย่างน้อยก็ยังเป็นที่พึ่งทางใจในสภาวะสังคมเยื่ยงนี้ได้ ข้าพเจ้าขอกราบลงแทบเท้าของท่านทั้งหลายเหล่านั้ันมา ณ.ที่นี้ เรื่องจะเสื่อมหรือไม่เสื่อมข้าพเจ้าไม่เคยนำมาคิดเป็นสิ่งต้องกดดันให้สัทธาในพระวจนะแห่งองค์พระตถาคตเจ้าเลยแม้แต่น้อย แม้นจะโคจรหรืออโคจรก็ตาม ฯลฯ

 

เคยได้ยินมาว่าแขวนพระหลวงพ่อปานห้ามทานเหล้าครับ

 

ไม่เห็นข้อมูลเลยครับ

 

ไม่มีข้อมูลครับผม

 

พึ่งเข้ามาอ่าน ไม่เห็นข้อมูลเลยค่ะ

 

เรื่องแบบ นี้ ผมว่าเป็น สิ่งที่ดี ผมเองก็เป็นคน ที่ชอบ หลงใหลในพระเครื่อง สาเหตุที่ทำให้หลงใหล คงเป็นเพราะว่า ตนเอง เป็นคนที่ชอบในประวัติศาสตร์ และในเชิงประวัติศาสตร์ของไทยเรานั้น บรรดา บูรพมหากษัตริย์ ของไทยเรา ก็มีการ ทนุบำรุง พระพุทธศาสนา มาตลอด ขอผมได้บวชเรียน ก็นั่นแหละครับ มีเวลาว่างมากจัด เลยไปอยู่กับ หลวงพี่ ที่ชอบในพระเครื่อง ผมไม่รู้จะทำอะไร ก็เลย ไปอยู่กับเขา เลยเอาพระ กับประวัติศาสตร์ มาเชื่อมโยงกัน กลายเป็นได้เรื่องเลย ก็เลยชอบพระมาตั้งแต่นั้นมา ส่วนเรื่องการแขวนพระ ส่วนตัวผมคิดว่า ถ้าคิดดี บวกกับมีความรู้ เรื่องพระอยู่บ้าง แขวนพระอะไรผมก็หวังดีทั้งนั้นแหละ แต่อย่า คิดไม่ดีเด็ดขาด ต่อให้แขวงสมเด็จ ผมก็ว่าไม่ดี เพื่อนๆเชื่อไหมครับ ผมจะเล่าให้ฟังเป็นเรื่องของผมเอง ตั้งแต่ดูพระเครื่องมา ผมไม่เคยปล่อยภาพ ได้เลย เพราะเคยมีอยู่ครั้งนึง ผมแค่คิดจะปล่อย เหรียญรุ่นเราสู้ เนื้อเงิน ของหลวงปู่แหวนสุจิณโณ หนึ่งใน 108 เหรียญ ผมก็เลยคิดว่า ติดตั้ง เอาท่านมาใช้งานซะหน่อยเดียวก็จะปล่อยแล้ว เช้ามา ผมก็ เนบ ท่าน แล้วได้ขับรถ พาป้า ไปหาหมอที่กาญจนบุรี พอกลับมาถึงบ้าน เชื่อไหมครับ ถ้าไม่อยู่แล้ว เหลือแต่แบบ ที่ยังอยู่ที่เดิม แต่ก็ยังอีกนั่นแหละครับ ตั้งแค่ครั้งที่ 1 ผมก็ยังไม่เชื่อสักเท่าไหร่ ทีนี้ลองของอีก มีลูกพี่ลูกน้อง ให้เหรียญหลวงพ่อเนื่องวัดจุฬามณี ผมแค่คิดว่า จะปล่อย ตามติด ราคาหลายที่มาก ว่าจะเอาราคานั้น แล้วก็โลภ ผลคือ ที่นี้พระถูกขโมย ตั้งแต่นั้นมา ผมเลิกเลยครับ ที่คิดจะ ปล่อยพระ ทุกวันนี้ยังเจ็บปวดอยู่เลย

 

ขอบคุณครับ

 

ข่าวคนที่ถูกยิง ถูกแทง ถูกตีจนตาย ทั้งที่มีพระเต็มคอ ตะกรุดเต็มเอว พบเห็นได้ดาษดื่น บ่อยครั้งเป็นเหตุให้คนที่มีศรัทธาในของขลังเริ่มคลอนแคลน ที่ไม่ศรัทธาอยู่แล้วก็หยิบยกมาโจมตีว่า ไม่เห็น “วิเศษ” ดังคำคุยเป็นเพราะอะไร

จะมีสักกี่คนที่คิดเจาะลึกลงไปถึงเบื้องหลังของสาเหตุว่า ทำไมวัตถุมงคลเหล่านั้นจึงไร้ “ประสิทธิภาพ” คิดแบบตื้นๆก็ต้องว่า ของขลังเหล่านั้นไม่ขลังจริง คิดให้ลึกไปอีกหน่อยก็ต้องว่า ของนั้น “เคยขลัง” แต่ต้องมาเสื่อมเพราะใครคนนั้นเอง คิดแบบลึกสุดใจก็ว่า“กรรม”

“กรรม” แปลว่าการกระทำ ซึ่งมีทังทำดี-ทำชั่ว พูดถึงตรงนี้ก็มีเสียงค้านกัน “ตึม” ว่า แล้ว “ไอ้เสือ” ที่ปล้น ฆ่าชิงทรัพย์ในยุคเก่าก่อนเล่า เหตุใดจึง “หนังดี” ทั้งๆที่เขาเหล่านั้นก็ทำชั่ว แต่ความขลังก็ยังคงอยู่ ทำไมไม่เสื่อม

ผมตอบทันที เพราะไม่ผิดครู...!!

ใช่ว่าผมจะไม่เชื่อกรรม ไม่เชื่อผลของกรรม แต่กรรมบางอย่างก็ไม่อาจให้ผลได้ในปัจจุบัน ทั้งคนที่เป็นเสือและคนที่เป็นเจ้าทรัพย์ ก็ล้วนแล้วแต่สร้างกรรมมาร่วมกัน เป็นเหตุให้ต้องมาพบกันในลักษณะนั้น เรื่องกรรมมันลึกซื้งซับซ้อนยากจะอธิบาย ต้องคุยกับระดับพระมหาเถระอาจกระจ่างได้บ้างแต่เรื่อง “แรงครู” คุยกับผมก็ได้

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย วัดป่าสาลวัน จ.นครราชสีมา เคยเล่าให้ผมฟังว่า ท่านมีลูกศิษย์ผู้ชายอยู่ 2 คน สมมตินามว่า “ยอด” กับ “ยิ่ง” ทั้งสองเป็นคนใจถึง เข้าทำนอง “ใจนักเลง” (ไม่ใช่อันธพาล) เขา 2 คนนับถึงหลวงพ่อพุธมาก เคยมาขอพระจากท่าน ท่านก็ให้เหรียญ รุ่นดีเซลราง ซึ่งเป็นเหรียญรุ่นสองในชีวิตท่าน แต่เป็นรุ่นแรก ขณะที่มาเป็นเจ้าอาวาสวัดป่าสาลวัน แก่เขาไปคนละเหรียญ เขาก็แขวนคอทันทีแขวนไม่นาน ยอดก็ประคองยิ่งมาต่อว่าหลวงพ่อเป็นการใหญ่ว่า พระรุ่นเดียวกัน รับพร้อมกัน แต่ทำไมไม่ขลังเลย เจ้ายิ่งโดนยิงทะลุไส้แตก เพราะอะไร หลวงพ่อเงียบไปในทันที ไม่ใช่เงียบในลักษณะ “จน” แต่เป็นการ “ตรวจสอบ” บางอย่างโดยวิธีของท่าน สักพักท่านก็พูดเย็นๆ ขึ้นว่า“เพราะเพื่อนคุณไปเปิดประตูทอง”


สองคนนั้นงง อะไรคือประตูทอง ท่านเฉลยต่อ “ก็คุณ” ชี้ไปที่คนถูกยิง “ไปด่าแม่เขาเข้านะสิ นั่นละเปิดประตูทอง” สองหนุ่มก็กระจ่างใจในบัดดล จึงขอขมาหลวงพ่อแล้วเล่าถวายว่า

เขาไปดื่มสุราในร้านอาหารแห่งหนึ่ง พบกับคู่อริที่ไม่ชอบหน้ากันเลยเกิดตะลุมบอนขึ้น เขามีกันสองคน แต่พวกนั้นมีเกือบสิบ ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ถอย วาดลวดลายจนนักเลงมวยหมู่ตั้งตัวไม่ติด 1 ใน 10 นั่นก็เลยชักปืนขึ้นมาแล้วกระโดดเข้าล็อกคอหนุ่มยอด เอาปืนกดขมับแล้วลั่นไกทันที

เล่าถึงตอนนี้หลวงพ่อทำมือทำไม้ประกอบ พลางว่า “มันยิงดัง..แต๊บ...แต๊บ...แต๊บ...สามนัดแต่ไม่ออก” ข้างหนุ่มยิ่งเห็นคู่อริเอาปืนจ่อหัวเพื่อนก็เข้าใจว่า “ข้างหนุ่มยิ่งเห็นคู่อริเอาปืนจ่อหัวเพื่อนก็เข้าใจว่า “ขู่” ให้กลัวเท่านั้น จึงร้องตะโกนออกไปว่า “...แม่! แน่จริง***อย่าใช้ปืนสิวะ” ไอ้คนยิงฉุนกึก ใจกะจะฆ่าอยู่แล้วไม่ใช่แค่ขู่ เลยเบนกระบอกปืนไปที่คนปากเก่งแล้วลั่นไก “ปัง”

แม่นยังกับจับไปวาง กระสุนทะลุท้องทันที หนุ่มยิ่งถึงกับทรุดลงไปกองกับพื้น คู่อาฆาตเห็นท่าไม่ดี เลยเผ่นตะโพงกันไปหมด ทั้งสองจึงมีเรื่องมาต่อว่าหลวงพ่อด้วยประการฉะนี้

ก็เหรียญรุ่นเดียวกันรับพร้อมกัน อันหนึ่งยิงออก อันหนึ่งไม่ออก ทำไมจะไม่แปลกใจ เดชะบุญว่าหลวงพ่อมี “จิตรู้” ที่แจ่มใส ท่านจึงทราบความเป็นมาเป็นไปของคนทั้งสอง แล้วตอบ “เคลียร์” ให้เข้าใจหาไม่แล้วหลวงพ่อคงถูกให้ร้ายว่าไม่เก่งจริง

ได้โอกาสผมจึงเรียนถามว่า “แสดงว่าพระของหลวงพ่อห้ามคนแขวนด่าพ่อด่าแม่ใช่ไหมครับ” ท่านตอบว่า “ไม่ใช่แต่ของหลวงพ่อดอก ของใครก็ห้ามเหมือนกัน เพราะพระสงฆ์เวลาปลุกเสกพระ ท่านก็เชิญคุณพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ คุณบิดามารดา ครูบาอาจารย์ มาเหมือนๆกัน ฉะนั้นเมื่อไปลบหลู่คุณของท่านเหล่านั้น มันก็เท่ากับเราลบหลู่ครูบาอาจารย์ของเราด้วย”

“สรุปว่าพระของหลวงพ่อห้ามอะไรบ้างครับ”

ท่านยิ้มแล้วว่า “พระของหลวงพ่อห้ามคนแขวนลบหลู่บุพการี (คือพ่อแม่) ของตัวเอง และคนอื่น ห้ามลบหลู่ครูบาอาจารย์ของคนอื่น ถ้าทำได้อย่างนี้พระนั้นขลังจริง”

นั่นเป็นข้อห้ามที่ฟังมาจากท่านอาจื๊อ (คุณเพียรวิทย์ จารุสถิติ) เคยเล่าให้ผมฟังว่าคนแขวนพระหลวงปู่ทิม อิสริโก วัดละหารไร่ ตั้ง 3 องค์ แต่ถูกยิงตาย ประดาศิษย์มาซักไซ้เอากับหลวงปู่ถึงกุฏิ เพราะพระที่แขวนก็แท้ แต่ถูกยิงเข้า หมายความว่าอย่างไร เรื่องนี้มันสั่นประสาท “คนเป็น” ที่ยังแขวนพระท่านเสียจริง จึงต้องถามทำไมเป็นอย่างนั้น? ท่านเงียบไปอึดใจ ก่อนตอบว่า

“พ่อแม่มัน มันยังไม่เอา จะให้พระเอามันได้อย่างไร”

สืบไป สืบมา ได้ความว่า เขาคนนั้นเป็นคนขี้เหล้า ขี้พนัน เมื่อขอเงินพ่อแม่ไม่ได้ก็ประเคนให้ด้วยแข้ง เข่า ไม่เอาพ่อเอาแม่จริงๆนี่ถ้าหลวงปู่ไม่แจ่มแจ้งในเชิง “ฌาน” ต้องจนแต้มอย่างไม่ต้องสงสัยนั่นเป็นเรื่องที่สองพระเถระต่างวัยต่างยุคสมัยบอกเล่าได้ตรงกัน แสดงถึงข้อห้ามอย่างชัดเจนว่า พ่อ-แม่ เป็นของสูง จะนำมาพูดจาบจ้วงล่วงเกินไม่ได้เลย มิฉะนั้นจะมีผลดังที่เล่ามายังไม่จบเพียงนั้น

เพื่อนผมคนหนึ่งแขวนเหรียญ “พ.ฆ.อ.” เนื้อเงิน เป็นรูปสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (เจริญ ญาณวโร) พระอุปัชฌาย์ของท่านเจ้าคุณนรฯอยู่ เหรียญนี้ท่านเจ้าคุณนรฯ ได้ทำการอธิษฐานจิตให้ถึง 2 ครั้ง 2 คราว เรียกว่า “ขลัง” พอดู

เมื่อผมพบเขาเรื่องที่คุยก็ไม่พ้นพระ ตอนหนึ่งผมถามว่ามีภรรยามาแล้วตั้ง 2 คน เวลาหลับนอนแบบนั้นถอดพระบ้างไหม เขาตอบอย่างมั่นใจ “ไม่ถอด” ผมตกใจมาก แต่ก็ทำหน้าให้เป็นปกติ ถามต่อว่า แล้วไปเที่ยวสถานบริการที่มีผู้หญิงแบบนั้น ถอดไหม “ไม่เคยถอด” หนำซ้ำเขายังถามคืนว่า “ถอดไปทำไม พระอยู่ที่ใจ”

เออ ! คนเรานี่ก็แปลก ถ้าว่าพระอยู่ที่ใจจริง แล้วจะแขวนพระเครื่องไปทำไมเล่า แล้วพระอะไรหนอที่เข้าไปสิงใจเพื่อนผมแล้วชวนมันไปเที่ยวที่อย่างว่า ชวนมันไปกินเหล้า ถ้าพระชนิดที่มันบอกมีจริง โปรดอย่ามา “อยู่ที่ใจ” ผมเลยผมเสียว !

แล้ววันแห่งความพลิกผันในชีวิตของเขาก็มาถึง เมื่อวันหนึ่งเพื่อนเอาปืนมาหยอก แล้วลั่นไกแบบหยอกๆ ลูกปืนก็เลยออกแบบหยอกๆ แต่ผลของมัน “ไม่ใช่หยอก”

เพราะมันทะลุปอดซ้าย แล้วไปหยุดอยู่ที่กระดูกสันหลัง เมื่อแพทย์โรงพยบาลสมิติเวชดึงหัวกระสุนปืนออก น้ำไขสันหลังก็เยิ้มหนืบตามลูกกระสุนออกมาราวกับเยลลี่ ผลของมันก็คือทำให้เพื่อนของผมเป็นอัมพาตตั้งแต่เอวลงไปสุดปลายเท้าตลอดชีวิต


สังเวยความดื้อ ด้วยวัยเพียง 24 ปี

เมื่อผมไปเยี่ยม เขารำพึงว่า “เชื่อนายเสียก็ดี” ผมมาคิดดูว่าถ้าเขาต้องมีอายุขัยสัก 70 ปี เขาต้องทรมานอย่างนี้ไปอีกตั้งเท่าไหร่ มันไม่คุ้มเลยกับที่เราเชื่อความเห็นของตนเองชนิดที่ไม่ยอมรับครูบาอาจารย์ เรื่องทำนองนี้ยังมีอีก

รุ่นน้องของผมคนหนึ่งชื่อ “จุ๊” มาขอพระหลวงปู่ทิม อิสริโก จากผม เพราะรู้ว่าผมมีเยอะ ผมก็ให้เหรียญห่วงเชื่อม 8 รอบไป เขาก็รีบนำไปเลี่ยมพลาสติกแขวนคอ วันหนึ่งเกิดอยากเที่ยวที่แบบนั้นประสาหนุ่มน้อย ก็ชวนน้องชายขี่มอเตอร์ไซค์ไปที่โรงแรมเล็กๆ แห่งหนึ่งในตัวเมืองชลบุรี

ด้วยความที่ผมย้ำ “ข้อห้ามสากล” สำหรับพระทุกชนิดว่า

1. ห้ามด่าแม่

2. ห้ามเป็นชู้ลูกเมียเขา

3. ห้ามใส่พระเข้าสถานบริการทางเพศ หรือใส่มีเพศสัมพันธ์เด็ดขาด

ถ้าฝ่าฝืน พระต้องเสื่อมแบบถาวรอย่างไม่ต้องสงสัย หนุ่มจุ๊ก็ได้คิด ก่อนจะเข้าไปเลยถอดพระออกจากคอไปสวมให้น้องชาย นาม “โจ้” ไว้แทน และกำชับว่าให้คอยอยู่นอกรั้วนี้ ห้ามเข้าไปเด็ดขาด พี่จะเข้าไปคุยกับเพื่อนเดี๋ยวออกมา ว่าแล้วก็จ้ำอ้าวเข้าไป ปล่อยให้น้องโจ้คอยอยู่นอกรั้ว

ข้างหนุ่มโจ้รออยู่ครึ่งชั่วโมง พี่ชายก็ไม่ยอมออกมา แดดก็ร้อน เลยคิดว่าขอเข้าไปหลบแดดที่ชายคาบ้านคงไม่เป็นไร คิดแล้วก็ล็อกมอเตอร์ไซค์ พลางเดินมุ่งตรงไปที่ตึก เพียงแค่หนุ่มโจ้เดินผ่านประตูรั้วเหล็กเข้าไปเท่านั้นเขาก็ต้องตกใจชะงักอยู่กับที่เมื่อได้ยินเสียงวัตถุบางอย่างแตกดัง “เปรี๊ยะ”

เสียงนั้นอยู่ใกล้เหลือเกิน โจ้จึงก้มลงมองหารอบๆเท้า ด้วยเข้าใจว่าคงเหยียบเศษอะไร แต่ก็ไม่พบ ครู่เดียวก็เกิดเอะใจจึงล้วงสร้อยคอออกมาดู ปรากฏว่าพลาสติกที่เลี่ยมเหรียญหลวงปู่ทิมเกิดการ “ระเบิด” ย่อยๆ จนพลาสติกแตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เฉพาะตรงด้านหน้าที่เป็นรูปท่านเท่านั้นที่คงสภาพเดิมน่าอัศจรรย์จริงๆ

โจ้ยืนงงคิดไม่ตกอยู่กับที่เป็นนานสองนาน เมื่อพอจะเข้าใจได้ลางๆ ก็เผ่นพรวดออกมายืนข้างมอเตอร์ไซค์ พอพี่ชายตัวดีเดินตัวลอยกลับมาก็ฉะเสียยกใหญ่ คาดคั้นว่าที่เข้าไปไม่ใช่บ้านเพื่อนใช่ไหม พี่ก็โวยวายว่ารู้ยังไง อย่ามามั่ว โจ้จึงงัดพระออกมาให้ดูเลยเงียบไปอีกคนแล้วสารภาพเสียงอ่อย “เออ! นั่น...ซ่อง...” จากนั้นก็ตรงมาหาผม 2 คนนั่นเลยได้ฟังเทศน์เสีย 3 ชั่วโมงรวด ก็ผมเสียดายของผมนี่นา

ผมเก็บเหรียญนั้นไว้ถึง 3 ปี เพื่อเป็นตัวอย่างบอกเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง จนพระหลวงปู่หายากเข้า คุณป๊อบ เจ้าของร้านข้าวมันไก่โอเชี่ยนจึงมาออดอ้อนขอเอาไป ไม่อย่างนั้นผมจะมีรูปเหรียญทั้งพลาสติกเดิมมาให้ชม

เห็นไหมเรื่อง “มาตุคาม” กับพระเข้ากันได้เมื่อไร กรณีหนุ่มจุ๊ถือว่าโชคดีที่หลวงปู่ทิมท่านเมตตา “แสดง” ให้รู้ว่าอาตมาไม่อยู่ด้วยละ แต่กรณีท่านเจ้าคุณนรฯท่านไปแบบเงียบๆ คนแขวนเลยไม่ทันระวังตัว อันตรายจริงๆ

พูดเรื่องนี้มีอีกเยอะ เพื่อนบางคนแขวนเหรียญหลวงปู่แช่ม วัดฉลอง จ.ภูเก็ต เข้าสถานบริการกลับออกมาเหลือแต่ตลับ เหรียญข้างในหายจ้อย สร้อยก็อยู่กับคอ ตลับก็ไม่ได้เปิด พระไปได้อย่างไร อีกคนใส่ตะกรุดหลวงพ่อแดง วัดเขาบันไดอิฐ เกิดหักโป้งเป็น 2 ท่อน ทันทีที่ใต้ชั้น 2 ของที่อย่างว่า

ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่

เหล่านี้คือสิ่งที่ควรศึกษาให้รู้ก่อนแขวน

ยังมีอีกเยอะแยะ มากมายครับ เขียนมากไปก็เกรงจะเป็น “สอนพระสังฆราช” อีก จึงได้แต่วิงวอนผู้เลื่อมใสในพระเครื่องของขลังจงระวังระไว จะแขวนจะคาดสิ่งใดโปรดตรวจสอบที่มาที่ไปก่อนเถิด อย่าตามใจตัวเองจนเก่งเกินครู ไม่อย่างนั้นท่านอาจจะต้องเสียใจในภายหลัง

https://www.google.co.th/search?q="...x-b&gws_rd=cr&dcr=0&ei=DG5SWqbvJ4TcvgSTlpywCw

 

เป็นประโยชน์มากค่ะ

แม่และเด็ก
โรงแรม/ที่พักกรุงเทพและปริมณฑล

 

ความเสื่อมย่อมเกิดขึ้นได้ภายใต้กฎไตรลักษณ์ ทุกสิ่งมีความเสื่อมเป็นธรรมดา จากที่สัมผัสในส่วนตัวแขวงพระไม่เคยถอด เพราะเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องระลึกถึงการทำความดี เป็นเครื่องหมายเตือนใจให้ปฏิบัติตนให้เหมาะสมกับสิ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจให้ละอายใจต่อบาป ความเสื่อมในวัตถุยังไม่เท่าความเสื่อมในจิตใจคน จะแขวงพระดีมีราคาแต่ทำตนผิดบาปก็ไม่ช่วยอะไร จะขลังแค่ไหนก็ตายได้ไม่พ้นกรรม ยิ่งเป็นคนดียิ่งขลังพระที่แขวงไม่มีความเสื่อมตราบที่เราไม่เสื่อมในความดี