"ภาพพระพุทธเจ้ากับธิดาพญามาร"

เพิ่มเติมรายละเอียดที่มีผู้วิจารณ์รูปนี้จากเว็บ


อย่างไรก็ตาม หากคำนึงถึงความเหมือนจริง ตามลักษณะอันควรเป็นสรีระเยี่ยงมนุษย์ ก็ต้องว่าภาพวาดนี้เหมือนพระพุทธองค์ที่ทรงมีเลือดเนื้อยิ่งกว่าพระปฏิมาหรือภาพวาดอื่นๆในโลก ส่วนที่ว่าใครจะลงความเห็นว่า ‘สมจริง’ อย่างไรก็คงต้องดูว่ามีความเหมือนมหาบุรุษลักษณะตามที่บ่งไว้ในคัมภีร์พระไตรปิฎกหรือไม่ ผมขอแสดงลักษณะปรากฏแห่งความเป็นองค์พระผู้มีพระภาคเจ้าทั้ง ๓๒ ประการ ซึ่งมีมาในลักขณสูตร แห่งทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค โดยย่อ คือ

๑. ฝ่าพระบาทราบเสมอกัน

๒. ลายพื้นพระบาทเป็นจักร

๓. มีส้นพระบาทยาว (ถ้าแบ่ง ๔, พระชงฆ์ตั้งอยู่ในส่วนที่ ๓)

๔. มีนิ้วยาวเรียว (หมายถึงนิ้วพระหัตถ์และพระบาทด้วย)

๕. ฝ่าพระหัตถ์และฝ่าพระบาทอ่อนนุ่ม

๖. ฝ่าพระหัตถ์และฝ่าพระบาทมีลายดุจตาข่าย

๗. มีพระบาทเหมือนสังข์คว่ำอัฐิข้อพระบาทตั้งลอยอยู่หลังพระบาทกลับกลอกได้คล่อง เมื่อทรงดำเนินผิดกว่าสามัญชน

๘. พระชงฆ์เรียวดุจแข้งเนื้อทราย

๙. เมื่อยืนตรง พระหัตถ์ทั้งสองลูบจับถึงพระชานุ

๑๐. มีพระคุยหะเร้นอยู่ในฝัก

๑๑. มีฉวีวรรณดุจสีทอง

๑๒. พระฉวีละเอียด ธุลีละอองไม่ติดพระกาย

๑๓. มีเส้นพระโลมาเฉพาะขุมละเส้น ๆ

๑๔. เส้นพระโลมาดำสนิทเวียนเป็นทักษิณาวัฏ มีปลายงอนขึ้นข้างบน

๑๕. พระกายตั้งตรงดุจท้าวมหาพรหม

๑๖. มีพระมังสะอูมเต็มในที่ ๗ แห่ง (คือหลังพระหัตถ์ทั้งสอง หลังพระบาททั้งสอง พระอังสาทั้งสอง กับลำพระศอ)

๑๗. มีส่วนพระสรีรกายบริบูรณ์ (ล่ำพี) ดุจกึ่งท่อนหน้าแห่งพญาราชสีห์

๑๘. พระปฤษฎางค์ราบเต็มเสมอกัน

๑๙. ส่วนพระกายเป็นปริมณฑล ดุจปริมณฑลแห่งต้นไทร (พระกายสูงเท่ากับวาของพระองค์)

๒๐. มีลำพระศอกลมงามเสมอตลอด

๒๑. มีเส้นประสาทสำหรับรับรสพระกระยาหารอันดี

๒๒. มีพระหนุดุจคางแห่งราชสีห์ (โค้งเหมือนวงพระจันทร์)

๒๓. มีพระทนต์ ๔๐ ซี่ (ข้างละ ๒๐ซี่)

๒๔. พระทนต์เรียบเสมอกัน

๒๕. พระทนต์เรียบสนิทมิได้ห่าง

๒๖. เขี้ยวพระทนต์ทั้ง ๔ ขาวงามบริสุทธิ์

๒๗. พระชิวหาอ่อนและยาว (อาจแผ่ปกพระนลาฏได้)

๒๘. พระสุรเสียงดุจท้าวมหาพรหม ตรัสมีสำเนียงดุจนกการเวก

๒๙. พระเนตรดำสนิท

๓๐. ดวงพระเนตรแจ่มใสดุจตาลูกโคเพิ่งคลอด

๓๑. มีอุณาโลมระหว่างพระโขนง เวียนขวาเป็นทักษิณาวัฏ

๓๒. มีพระเศียรงามบริบูรณ์ดุจประดับด้วยกรอบพระพักตร์

ขอให้พิจารณาด้วยใจที่เป็นกลางว่ารูปวาดนี้มีความใกล้เคียงหรือแตกต่างจากลักษณะมหาบุรุษมากน้อยเพียงใด

ข้อหนึ่งที่พึงสังเกตคือพระปฏิมาในโลกนี้มีความแตกต่างกัน แต่ก็เหนี่ยวนำให้ใจเราหมายรู้ได้ว่าเป็นรูปแทนพระศาสดา ทำให้เกิดความเบิกบาน มีจิตเป็นกุศล น้อมระลึกถึงพระพุทธคุณได้ง่ายเหมือนๆกัน เมื่อพิจารณาจากความจริงดังกล่าว ก็จะเห็นว่าพระพุทธนิมิตนี้ย่อมปรากฏอยู่ด้วยคุณค่าชนิดเดียวกันด้วย

ผมเองก็เคารพและกราบไหว้พุทธนิมิตนี้เช้าเย็น แต่ไม่ได้กราบไหว้เพราะสำคัญว่านี่เป็นปาฏิหาริย์ ทว่าพุทธนิมิตนี้ทำให้ผมมีความรู้สึกว่าใกล้ชิดพระองค์ท่านมากกว่าพุทธนิมิตหรือพระปฏิมาไหนๆ เช่นที่เอ่ยแล้วว่ามีความใกล้เคียงกับสรีระมนุษย์ของจริง ผมอยากบอกเพียงว่าอย่างไรเราก็ต้องยอมรับว่านี่เป็นภาพวาด อย่าไปร่ำลือกันว่าเป็นรูปปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นจากการถ่ายรูปที่นั่นที่นี่แล้วติดมา พุทธแท้ๆไม่จำเป็นต้องอาศัยเรื่องพรรค์นี้มาเป็นจุดดึงดูดศรัทธา และเรื่องพรรค์นี้ก็มักกลายเป็นการเปิดช่องให้พวกต้มมนุษย์ฉวยโอกาสได้ง่าย นำไปสร้างกลหลอกลวงในรูปแบบอื่นๆโดยสะดวก

ปาฏิหาริย์ที่พระพุทธองค์ทรงทิ้งไว้ให้พวกเราก่อนดับขันธปรินิพพานนั้น คือวิธีสร้างไฟล้างกิเลส และมิใช่ไฟร้อนภายนอก แต่เป็นไฟเย็นภายในอันเกิดจากการประพฤติตนตามครรลองคลองธรรมซึ่งพระพุทธองค์ตรัสชี้ไว้ดีแล้ว

ยุคเราจะตกแต่ง ‘ปาฏิหาริย์แห่งระบบดิจิตอล’ มาหลอกหูหลอกตาสักแค่ไหน ใครจะกุเรื่องจากความเหมือนจริงที่ถูกปรุงแต่งขึ้นอย่างไรก็ได้ แต่ใจเราเท่านั้นครับ ที่เป็นสุขจากปาฏิหาริย์แห่งบุญกุศลอย่างแท้จริงไหม เมื่อลิ้มรสสุขอันเป็นยอดแห่งปาฏิหาริย์เช่นนั้นแล้ว ก็จะไม่ถามหาปาฏิหาริย์อื่นใดให้กังขาเปล่าอีก

 

เคยเห็นภาพพระองค์ท่าน ภาพนี้มาหลายสิบปีล่ะ แต่โดยส่วนใหญ่จะเป็นภาพที่ตัดเอามาเฉพาะเฟรมของพระองค์ท่านเท่านั้น แถมยังรีทัชแต่งเติมให้ดูเสมือนจริงราวกับเป็นภาพที่พระองค์ทรงเสด็จมาประทับอยู่ใต้ต้นศรีมหาโพธิ์ แถมยังแต่งเรื่องราวสมอ้างไปซะใหญ่โต
จนคนเล่าขานกันเป็นเรื่องเป็นราว...และยังเคยมีคนเคยเอาภาพๆนี้เอามาหลอกลวงหากินกับประชาชนอยู่มิใช่น้อย...ผมเองก้อเคยเห็นภาพนี้ๆในแบบของดั้งเดิม โดยพระอาจารย์ท่านหนึ่งท่านได้นำมาให้ดู ผมเลยได้พูดว่าอย่างนี้เค้าก้อหลอกกันนะสิครับ เอามาหลอกว่าเป็นภาพนิมิตรจากพระองค์ พระท่านยิ้มแล้วตอบผมว่า "จริงหรือไม่จริง มิได้สำคัญ เท่ากับใจเรา ที่มีพระธรรมเป็นแก่นแท้จากพระองค์ สู่มนุษย์เพื่อให้เห็นความเป็นอัตตะแก่ตัวตน"

 

ขอบคุณทุกความคิดเห็นครับ^^​

 

ขอออกความคิดเห็นสักนิดเห็นต่างพยายามเอาความคิดตัวเองมาถกกัน

ในมุมมองผม ขอยกตัวอย่าง

ช่างวาดภาพ เห็นคุณเดินผ่านเขาก็นึกเอา วาดเอาแบบเท่าที่เห็นมาจำได้หรือไม่ได้ก็ตาม

แต่อย่างไร ช่างวาดภาพเขาก็วาดรูปคุณอยู่ดี

ช่างวาดภาพก็บอกนี่ผมวาดรูปคุณ ส่วนตัวคนถูกวาดบอก ก็ไม่ใช่รูปผม ไม่เหมือน

ก็สรุปได้ว่า แล้วแต่จะพิจารณากันเองก็แล้วกัน

 

ข้อหลังเคยได้อ่านมากจากหนังสือครับ ที่ให้พระอุปคุตมาปราบ โดยมัดไว้กับภูเขา แล้วเอาหมาเน่าแขวนคอไว้

 

ผมโพสต์กระทู้นี้ในแง่มุมความงามของงานศิลปะเป็นหลักครับ^^
ใครจะว่ากันไปถึงไหน?ก็เป็นสิทธิของแต่ละบุคคลครับ เล่นเว๊ปใจต้องกว้างครับ(kiss)​