ศักดิ์ ธรรมลิขิต ศิษย์สำนักปฏิบัติธรรมสูญญตา อาจารย์ ก๋ง พรหมบุตร

เขายังวนเวียนอยู่ และจะใช้แรงอาฆาตพยาบาทที่ทำให้เขาไม่ได้เกิดมาเป็นเครื่องฉุดดึงชีวิตให้ถึงที่สุด นี่คือ เจ้ากรรมนายเวรตัวจริง และ ยังคงมีฤทธิ์แรง
จิตใจของคุณลึก ๆ คุณก็ยังคงเศร้าหมองจากเรื่องนี้ นี่เป็นสาเหตุให้การดำเนินชีวิตยังคงเป็นไปแบบไม่มีอนาคต อยู่ไปวัน ๆ คืน ๆ

อาชีพที่คุณว่ามานั้น คุณยังคงพอทำมันต่อไปได้ แม้จะไม่มีอะไรแน่นอน แต่ถ้าคุณสามารถหาลูกค้าได้ คุณก็จะอยู่ในลักษณะนี้ ต่อไป เมื่อไหร่คุณท้อแท้ ห่อเหี่ยว ลูกค้าจะไม่เข้าร้าน สังเกตดูก็แล้วกัน ชีวิตช่วงนี้และที่ผ่านมา มันขึ้นกับความเบิกบานสดชื่นของจิตใจคุณ

การแก้ไข
1. ชีวิตชดเชยชีวิต ซึ่งเป็นไปไม่ได้
2. เด็กไปเกิดใหม่ จะทำให้ห่วงโซ่สายใย ลดทอนแรงดึงลง แต่ก็ยังคงมี
ก็ยังเป็นไปไม่ได้อีก เพราะยังไม่ถึงวาระ
3. ทำให้เกิดการอโหสิกรรมขึ้น งานนี้ต้องมีการต่อรอง ด้วยผู้ทืี่มีหน้าที่และได้รับหน้าที่นี้มา
คงจะมีข้อ 3 ที่ หลายคนลองดูแล้ว ก็ดีขึ้นระดับหนึ่ง อย่างน้อยจิตใจก็ดีขึ้น ทำให้การดำเนินชีวิตดูปกติ แต่ก็ไม่ได้ ร้อยเปอร์เซ็นต์

ถ้าคุณนับเวลาแล้ว จากวันนั้น ถึง วันนี้ และรวมอนาคต 10 ปี คุณจะหลุดจากพันธนาการ เพราะเขาหมดวาระในการล่องลอยเกาะติด ต้องเปลี่ยนภพภูมิไปที่อื่น
ข้อ 3 ที่ว่ามา คุณติดตามข่าวสารทางจานดาวเทียม คงพอหาคำตอบได้ว่า ใครจะทำหน้าที่นั้น และต้องหาด้วยตัวของคุณเอง นั่นคือตัวบ่งชี้ถึงประตูแห่งการอภัย

รักษาใจ กาย และวาจา ให้อยู่ในศีล ในธรรม นะครับ

 

1. ไม่ได้เป็นต่อนะครับ
2. มีทุกที่ แล้วแต่โรงเรียนไหนจะมีวิธีการแก้ไขปัญหา บางโรงเรียนก็ให้เด็กดูแลกันเอง ช่วยกันเป็นหูเป็นตา ไม่ให้เขามีโอกาสทำในสิ่งที่จะนำมาซึ่งความเสียหายต่อตัวเขาและคนอื่น แนวทางคือ การสร้างสำนึกขึ้นในจิตใจ และ ต้องเป็นกิจกรรมที่กระทำต่อเนื่อง สอดรับกับทั้งระบบ ตั้งแต่ผู้บริหาร ตัวครู ตัวนักเรียน และผู้ปกครอง งานนี้ต้องใช้การวางแผน และต้องวางด้วยจิตใจที่เปี่ยมด้วยเมตตาธรรม ที่อยากจะเห็นความดีในบางมุมของทุกคน ยอมรับในความไม่ดีที่เกิดขึ้นให้ได้ นี่่คือพื้นหลักของคนที่จะแก้ไขปัญหา คำถามคือ มีอยู่หรือไม่ และมีอยู่ในใครบ้างแล้ว คนเหล่้านี้จะคุยกันรู้เรื่อง เพราะมีอุดมการณ์เดียวกัน

3. จากข้อ 2 นั้่นคือหลักการ คราวนี้มาถึงการปฏิบัติ โรงเรียนต้องมีแผนระยะยาว และเริ่มต้นจากระยะที่หนึ่งที่เป็นไปได้มากที่สุด กะไว้ว่า 3 ปี ทุกอย่างจะเรียบร้อย ถ้าฝันว่า 1 ปีจะแก้ให้ได้ โอ้ พระเจ้า ....
ตัวอย่างนะครับ
1. ทุกวิชาที่มีการเรียนการสอน นักเรียนจะทำการบ้านคนเดียวไม่ได้ ครูจะต้องออกแบบการสอนให้นักเรียนกลุ่มย่อย ทำงานร่วมกัน และเป็นแบบนี้ทุกวิชา เป็นกลุ่มที่ไม่มีการเปลี่ยน และ ไม่ให้จับกันเอง ต้องเลือกให้ผสมกันระหว่างคนมีความรับผิดขอบกับรับผิดชอบน้อย
2. พละศึกษาและลูกเสือ จะต้องสร้างสรรรงานจริงและเป็นงานที่จะใช้แรงกาย และแรงสติปัญญา นำกิจกรรมออกสู่สังคมรอบข้างโรงเรียน เช่น เดินทางไกลออกเก็บชยะที่สามารถรีไซเคิลได้ การนำวัสดุเหลือใช้ในชุมชน และต้องเดินขบวนเชิญชวน ทำกันเต็มรูปแบบ มีการแบ่งหน้าที่ในแต่ละขบวนให้ชัดเจน ไม่ซ้ำซ้อน
3. สิ่งที่ได้จากการหาของในข้อข้างต้น จะนำมาใช้ในการเรียนวิทยาศาสตร์ และ การงาน เพื่ออกแบบผลิตภัณฑ์ และ นำมาใช้ให้ได้จริงในโรงเรียน ให้ โรงเรียนได้ใช้ ให้นักเรียนได้ใช้ และสรุปเป็นคะแนนบูรณาการกลับสู่ผลการเรียนของนักเรียน การบูรณาการนี้ทำได้ทุกวิชา แต่้ทั้งหมดโรงเรียน ครู ต้องมีนโยบาย มีแผน และต้องทำทุกคน ปรับใหม่หมด นักเรียนก็ต้องเข้าใจว่าต่อจากนี้ เราจะทำอะไร ไม่ต้องเฉลยว่าทำเพื่ออะไร รอผลแล้วค่อยประเมินเพื่อปรับปรุงวิธีการในเทอมต่อไป

4. สภานักเรียนมีหน้าที่ผลักดันนโยบาย หาแนวร่วม จากครู และ เพื่อนนักเรียน สภานักเรียน ไม่ใช่สภาปฏิวัติ เป็นการร่วมมือกันทำกิจกรรมเพื่อฝึกความเป็นผู้นำมือเปล่้าที่มีอาวุธคือความคิด และความเสียสละในจิตใจ ทนได้กับความล้มเหลวในการนำเสนอ กล้าที่จะกลับมาปรับปรุงแล้วไปนำเสนอใหม่ ต้องเรียนรู้จังหวะ รูปแบบ แต่ที่สำคัญคือ คุณพร้อมจะลงสมรภูมิในการไขวิกฤตการศึกษาระดับชาตินี้แล้วหรือยัง ถามใจคุณดูก่อน

5. อย่าเพิ่งคิดถึงการหาเงิน ถ้ายังสร้างความสามัคคีไม่ได้ เมื่อความสามัคคีในโรงเรียนเกิดขึ้นในทุกภาคส่วน ขอบริจาคจากทุกคน คนละ 1 บาท เพื่อเป็นทุนเริ่มต้น แล้วคิดว่า จะใช้้เงินนี้ในการทำอะไร เพื่อไปแลกเป็นเงินที่มากขึ้นและได้ทุนกลับมา สรุป เล่นกันเองก่อน แกร่งแล้วค่อยออกนอกโรงเรียน สุดท้าย ออกได้ทาง youtube ที่วีเสรีที่ทุกคนใช้ได้

ข้อ 6 7 8 คำตอบอยู่ในข้างบนแล้วครับ

ยินดีต้อนรับ คนมีอุดมการณ์
ล้มแล้วลุกขึ้น เพื่อจะก้าวต่อไป ถ้าไม่ล้ม คุณยังไม่ได้ทำอะไร โชคดี ขอให้ทำสำเร็จนะครับ

 

ขอบคุณมากครับ และตัวผมควรมีอะไรที่ควรแก้ไขไหมครับ

 

หาแนวร่วมทางความคิดว่ามีใครบ้างที่คิดอยากจะแก้ไขปัญหาเหมือนเรา แล้วจับเข่าคุยกัน ค่อย ๆ ขยายวงขึ้น และต้องทำตัวเป็นนักเรียนตัวอย่างที่ดี ไม่ใช่มีแค่ความคิดเลิศหรู แต่โดนตัดคะแนนความประพฤติประจำ

หาความรู้ การนำเสนอที่ดีทำอย่างไร การปรับเปลี่ยนบุคลิกภาพทำอย่างไร การเป็นผู้นำกลุุ่มมีเทคนิคอย่างไรบ้าง การเป็นผู้นำในที่ประชุม ต้องมีศิลปอย่างไรเป็นองค์ประกอบ

แต่ทั้งหมดตั้งอยู่บ้นพื้นฐาน ความจริงใจ เต็มใจ และ ความเสียสละ

 

ใช่ครับ ผมโดนตัดคะแนนโดยประจำเรื่องไม่เข้าเรียนอย่างเดียวครับ ก็ขอขอบคุณมากอีกครั้งด้วยนะครับ ผมจะทำตามคำแนะนำให้ได้ครับ

 

สวัสดีค่ะ รบกวนสอบถามนะคะ
1.งานที่ทำอยู่ รู้สึกถึงความไม่เป็นธรรมกับบางนโยบายของบริษัท จึงทำให้อยากหางานใหม่ แต่ด้วยอายุแล้วคงยาก จึงอยากถามว่า ถ้าจะไปทำธุรกิจส่วนตัวเล็กๆ อาจเริ่มจากธุรกิจเฟรนไชน์ชานมไข่มุก จะเป็นไปได้มั้ยคะ (ไม่เคยทำธุรกิจอะไรเลย กำลังศึกษาอยู่ค่ะ ยังไม่ได้เริ่มอะไรเลย มีแต่ความคิดอย่างเดียว) ไม่มั่นใจคะเพราะไม่เคยทำอะไร
2.สุขภาพ โดยเฉพาะปวดท้อง มีอันตรายอะไรมากมั้ยคะ
ขอบคุณค่ะ

 

ขอบคุณสำหรับคำตอบนะค่ะ ...
ขอถามเพิ่ม เติมด้วยค่ะ

-มีข้อแนะนำตอนเปิดเกสเฮาส์ไหมค่ะว่าต้องทำพิธีอย่างไร หรือต้องบูชาอะไรเป็นพิเศษไหมค่ะ?
-เพื่อนที่จะเข้ามาช่วยมีลักษณะอย่างไรค่ะ
-หนูต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้ไปหกปี หนูจะผ่านไปได้ใช่ไหมค่ะ และหลังจากนั้นมันจะเป็นอย่างไรค่ะ



ขอบคุณมากค่ะ

 

ขอเรียนถามเรื่องของหลานสาวด้วยค่ะ ขณะนี้กำลังเรียนครูปีหนึ่งอยู่ เขาอยากสอบเปลี่ยนไปเรียนโลจิสติกแทน รบกวนตรวจกรรมให้ด้วยค่ะว่าเขาควรเปลี่ยนสาขาที่เรียนหรือไม่ อนาคตเขาควรประกอบอาชีพอะไรจึงจะเจริญรุ่งเรือง เพราะเขาต้องเป็นเสาหลักของครอบครัว น้องชายเขาไม่ใส่ใจการเรียน ขาดความรับผิดชอบ จะแก้ไขอย่างไรดีคะ ขอบคุณมากค่ะ

 

วัน เวลา การเปิด ฤกษ์ดี วันดี คุณจะได้ทำเอง โดยเปิดปฏิทินจีน หรือ ไทย ที่มีวันบอกถึงวันมงคลในแต่ละปี
นิมนต์พระมาสวด เลี้ยงพระ เลี้ยงคน เลี้ยงคนในชุมชนโดยเฉพาะคนขาดโอกาส (ยากนะครับ มีแต่คนปฏิเสธความเห็นนี้)

เรื่องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ คุณปรึกษาญาติผู้ใหญ่ของคุณ ขอเพียงคุณไม่ทำในสิ่งที่ผิด สิ่งที่ไม่มอมเมา บุญของคุณ เจ้าที่ที่บริเวณนั้น จะทำหน้าที่ของท่านเอง แม้ไม่มีรูปปั้น แม้ไม่มีศาล แต่คุณมีการปฏิบัติธรรม การอุทิศบุญกุศลอย่างสม่ำเสมอ นี่แหละคือหน้าที่ของเจ้าเรือนที่มีต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทุกวันพระ ใส่บาตรและ อุทิศให้

เพื่อน คุณยังมองไม่เห็นในขณะนี้ ดังนั้น เขาคือคนที่จะมาเป็นบริวารของคุณ อยู่ในกลุ่มคนที่เป็นบริวาร ( ฐานะทางสังคมด้อยกว่า)

จบเรื่อง คุณสำเร็จ แต่ระหว่างนั้น ล้ม ๆ ลุก ๆ หรือ นั่งร้องไห้อยู่คนเดียว ก็คงไม่แปลก กำลังใจเป็นต่อ อุปสรรคเป็นรอง จำคำแนะนำเรื่องการบริหารคนที่กล่าวไปแล้ว ทำให้ได้ นั่งในใจคนให้ได้ สุดท้าย สำเร็จ

 

นำคำถามที่ได้ถามอ.ทางPM มาลงเพื่อเปนประโยชน์กับสมาชิกท่านอื่นค่ะ

 

หลานคุณสามารถเรียนได้ทั้งคู่ แต่มีรายละเอียดดังนี้
ครู ชีวิตจะไปเรื่อย ๆ ไม่ใช่ผู้นำในการเปลี่ยนแปลงการศึกษา ไม่มีอุดมการณ์ ไม่มีวิญญาณความเป็นครู สุดท้าย คงจะเบื่อหน่าย เพราะถูกระบบและความที่ไม่อยากเป็นมาแต่เดิม หักเหชีวิตเมื่อทำงานไปแล้วระยะหนึ่ง

โลจิสติก ชีวิตมีแต่เรื่องท้าทาย ให้ต้องดึงขีดความสามารถออกมาใช้ให้เต็มที่ เหนื่อย แต่สะใจ เริ่มตั้งแต่การสอบ การเรียนเป็นลำดับ บ่นเกือบตลอด แต่ลึก ๆ สนุก และได้ใช้ทุกอย่างเต็มที่ ชีวิตมีแต่เรื่องราวไม่น่าเบื่อ จนกว่าเขาจะพบตัวเอง เมื่อทำงานไปแล้ว

ทั้ง 2 อาชีพ เมื่อถึงว้ันหนึ่ง หลานสาวคุณจะค้นพบตัวตนของตัวเอง และเขาจะเกิดการตัดสินใจในชีวิตอีกครั้งหนึ่ง ประมาณอายุ 28 ปี
คุณคงไปกำกับชีวิตที่เขามีสิทธิเลือกไม่ได้

ไม่ว่าเขาจะเรียนอะไร เขาทำได้สำเร็จ และได้งานทำ ไม่ตกงาน แต่ชีวิตเบื้องหลังก่อนที่เขาจะเกิดมา เขาใฝ่ในธรรม เป็นคนมีคุณธรรม มีการปฏิบัติดีมา ดังนั้น หากให้ชีวิตในปัจจุบันนี้ มีโอกาสได้ใส่ชุดขาวบ้าง บางครั้ง และชวนกันไปประสาป้า ๆ หลาน ๆ เขาจะมีภูมิคุ้มกันและเรียกบุญเก่าให้กลับมาเสริมฐานรากของชีวิตให้เข็มแข้ง และตัดสินใจทุกสิ่งได้อย่างมีหลักเกณฑ์ไม่ใช่ตามอารมณ์
อนาคต ฝากผีฝากไข้ได้
ความจริงน้องของเขา มีหลายอย่างลึก ๆ ไม่ต่างจากพี่ เพียงแต่สิ่งแวดล้อมและการเลี้ยงดู ไม่ทำให้จิตเบื้องลึกออกมาทำงาน คุณจึงเห็นเขาไม่ได้เรื่อง และโดยจิตของคณแบบนี้ เด็กผู้ชายเขาจะยิ่งประชดใส่ ไม่ชอบแบบนี้ ก็จะทำแบบนี้แหละ ระวังสายตาและกิริยาของคุณบ้าง ให้โอกาสเขา และ ดูห่าง ๆ เขาจะมีบางอย่างให้คุณเห็น โดยเขาก็สังเกตพี่เขาอยู่ และ จะไม่ยอมแพ้ เขาจะเป็นผู้นำ นี่คือ ลึก ๆ ในใจ และ ต้องบอกว่า เขาเป็นคนมีคุณธรรม เพียงแต่ยังไม่ถึงเวลาที่จะฉายแววออกมา

เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ ขอเพียงอย่าทำตัวเป็นเจ้าชีวิต แต่เป็นแม่คนที่สอง ที่รักและห่วงใย โดยไม่ใช้อารมณ์มาตัดสิน

คุณดูแลพวกเขาได้ดีแน่นอน โชคดีนะครับ

 

ณ เวลานี้ ถ้าเทียบสิ่งที่จะเกิดขึ้น ถ้าให้คุณทำได้ทั้งสองอย่างในเวลาเดียวกัน
1 งานเก่า มีอีกหลายสิ่งที่คุณยังไม่ได้ใช้ความสามารถอย่างจริงจัง แต่คุณไปติดที่คน คนที่ใช้นโยบายมาสั่งงาน ไม่ใช่ตัวนโยบาย ทำให้คุณอึดอัดใจ และงานก็ออกมาได้ไม่เต็มที่ ผลงานก็ไม่ปรากฎ นั่งอึดอัดไปวัน ๆ รอแต่จะหมดเวลางาน เป็นอย่างนี้มาพักใหญ่แล้ว สรุปปัญหาคือ มุมมองและการปรับทัศนคติ การปรับตัวที่ยังทำได้ไม่ดีนัก คิดเข้าข้างตนเอง ถ้าปรับสิ่งเหล่่านี้ได้ คุณจะได้แสดงศักยภาพบางอย่าง เพราะคุณดูโครงสร้างทุกอย่างของที่นี่แล้ว คุณมองออก แต่คุณยังขาดการประสานงาน การทำงานกับคน คุณยังมองไม่ออก พยายามในจุดอ่อน ทำให้เป้นจุดแข็ง แล้วที่เหลือจะง่าย คุณจะมีอนาคตที่นี่
2. งานใหม่ คุณอยู่ในภาวะที่เสี่ยงมาก การโฆษณา มีผลให้คล้อยตาม แต่การตลาดนั้น ตัวสินค้าก็เป็นปัจจัย สถานที่ก็เป็นปัจจัย โดยเฉพาะ คนขาย มีศิลป และรู้ซึ้งถึงคำว่า ความอร่อยแค่ไหน รู้ว่าความอร่อยมันอยู่ตรงไหน มันเป็นสัมผัสที่ต้องมีพรสวรรค์ทีเดียว ไปไม่รอดหรอกนะครับ สำหรับเวลานี้ ไม่ใช่แค่เท ๆ ๆ เขย่า ๆๆ แล้วก็ใส่ถ้วย จบ ไม่ใช่
การทำอาหารขาย ไม่ใช่ทุกคนจะขายแล้วมีลูกค้ากลับมาหา ต่อให้เป็นของอย่างเดียวกัน ยิ่งมีการเปรียบเทียบกันมาก เพราะเคยสัมผัสลิ้นและความรู้สึกที่ดี ก็จะคิดว่า เหมือนกัน พอมาเจอความแตกต่าง แม้นิดเดียว ก็จะสรุปว่า นี่ไม่ใช่ แล้วจะไม่กลับมาอีก คุณจะเป็นเช่นนี้ ถ้าเลือกข้อนี้ และจะปรับได้ดีขึ้น 2 ปี ไม่ไหวแน่ คุณต้องเสียเงินลงทุนฟรี และจะลอยอยู่ในกระแสหางานทำ หารายได้ไม่ได้ โรคเครียดถามหา

ก็ฝากเป็นข้อมูลตัดสินใจนะครับ ขอให้วางทุกอย่างลง ลืมทุกอย่างลง แล้ว ทำชีวิตปกติ สัก 1 - 2 วัน ค่อยกลับมาทบทวนใหม่ โชคดีครับ

 

สวสัดีค่ะ คุณธรรมลิขิตมีน้ำใจมากเลยนะคะ ขยันเข้ามาตอบมาก
เข้ามาอ่านแล้วก็ชื่นชมค่ะ ส่วนตัวไม่ได้ทุกข์ร้อนมากค่ะถามเป็นแนวทางบ้างนะคะ

อยากทราบแนวทางการปฏิบัติและอนาคตทางธรรมค่ะ
หน้าที่การงาน
เงินที่มีคนยืมไปค่ะ
เป็นคนผิวแห้ง ปากแตก ส้นเท้าแตก ซกผ้าแล้วจะเป้นตุ่มใสๆ คันๆ นี่โรคกรรมหรือ
โรคปกติตามหลักวิทยาศาสตร์คะ
คิดจะบวชอีกนานมั้ยคะถึงจะมีโอกาส ขอบคุณมากๆ ค่ะ

 

สวัสดีค่ะ
ดิฉันขอเรียนถามดังนี้
1.ลูกคนที่1 ของดิฉันจะเป็นอย่างไร
2. ลูกคนที่ 2ของดิฉันเป็นอย่างไรบ้าง
3. ดิฉันมีโครงการจะสร้างบ้านมีโอกาสจะสำเร็จไหมคะ
4.ภาระทางการเงินที่รับภาระอยู่ขณะนี้วิธีแก้ปัญหาอย่างไรบ้าง
5. ชีวิตคู่ของดิฉันจะเป็นอย่างไร
6.งานที่คาดหวังไว้จะสำเร็จหรือไม่
ขอบคุณค่ะ

 

แวะมาขอบคุณค่ะ อ่านคำตอบไปตั้งหลายวันแล้ว ยังไม่ได้ขอบคุณเลย ถามอะไรก็ตอบได้ สมเป็นพี่ศักดิ์ จริงๆ

 

ขออภัยค่ะ ส่งคำถามตรงนี้อีกทีค่ะ
ตอนนี้กำลังจะจบม.3 ขอความกรุณาคุณอาศักดิ์แนะนำหน่อยค่ะ ว่าจะเรียนต่อที่ไหนถึงจะดีที่สุด
1. ร.รเดิมที่เรียนอยู่
2. ร.ร เบญจมราชูทิศ ราชบุรี
3. ร.ร ราชโบริกานุเคราะห์
4. ร.ร ราชินีบรูณะ
ตอนนี้อยู่ราชบุรีค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

 

1. ทำกรรมสิ่งใดไว้คะ แขนถึงเป็นอย่างนี้ ต้องแก้ไขอย่างไรคะ
2. ความรัก ไม่สมหวังเลย ชาตินี้มีโอกาสได้พบคู่แท้
ถึงแต่งงานไหมคะ ทำกรรมใดเกี่ยวกับความรักไว้คะ
ต้องแก้ไขอย่างไร
3. ถ้าพบคู่แท้ รูปร่าง ลักษณะ อย่างไรคะ อีกนานไหมกว่าจะเจอ
4. บั้นปลายถ้าแก่ไปจะมีคนดูแลไหมคะ ต้องอยู่คนเดียวไหม จะยากจนมากไหมคะ
5. มีสิ่งศักดิ์สิทธิื์์์คุ้มครองไหมคะ ถ้ามีมีองค์ใดบ้าง ควรบูชาอย่างไร
6. มีสิ่งใดชี้แนะโปรดบอกดิฉันด้วยนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ

 

เรื่องความรัก กำลังดูๆอยู่กับคนนึงค่ะ อยากทราบว่า น้องกับเขาเนี่ย ใช่คู่กันไหม แล้วจะได้คบกันหรือเปล่า น้องรู้สึกแปลกๆอ่ะค่ะ น้องอยากรู้ว่าที่จริงแล้วเขาเป็นคนยังไงกันแน่ ขอบคุณมากนะค่ะ

 

หนูรบกวนถามอ.เกี่ยวกับการนั่งกรรมฐานค่ะ
-หนูขอถามตามประสาผู้มีประสบการณ์น้อยมากในเรื่องการปฏิบัตินี้นะคะ เนื่องจากหนูมีข้อสงสัยในเรื่องของความแตกต่างระหว่าง การนั่งกรรมฐานและการนั่งสมาธิ (จากการได้อ่านข้อความ#637ที่อ.ได้แนะนำไว้) ถ้ามันต่างกันแบบนี้แล้วผลที่ได้รับก็ต่างกันด้วยไหมคะ และเราจะรู้ได้ยังไงคะว่าที่เราปฎิบัตินั้น มันคือนั่งสมาธิ หรือมันคือกรรมฐาน ...

หนูแอบนอกเรื่องไปหน่อย ต้องขอโทษด้วยนะคะ
รบกวนอ.ศักดิ์ ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

ละชั่ว ประพฤติดี ทำจิตใจให้บริสุทธิ์ จากบทสรุป ของวันมาฆะบูชา วันที่พระพุทธองค์ทรงตรัสสอบโอวาทปาฏิโมกข์ และนี่คือข้อสรุป

ไตรสิกขา มีใจความว่า ศีล สมาธิ ปัญญา
ศาสนาพุทธ ต้องเริ่มจากการมีศีลปฏิบัติตามศีล เป็นเหมือนหลักปฏิบัติที่ต้องเริ่มต้นก่อนเป็นอันดับแรก ศีลจะทำให้จิตของเราบริสุทธิ์ ศีลจะทำให้ชีวิตของเราอยู่ห่้างจากอบายภูมิ หรือ สิ่งที่ทำให้เราตกต่ำ
เมื่อเราพยายามปฏิบัติตามศีล ท่านไม่ได้ห้าม แต่ เป็นคำแนะนำให้พึงปฏิบัติ เมื่อทำเป็นประจำ จิตของเราจะสงบ และนี่คือ สมาธิพุทธ ที่แท้จริง
ไม่ใช่ พอนึกถึงสมาธิก็กระโดดใส่ชุดขาว หลับตา นึกอะไรไปตามสูตรต่าง ๆ ในขณะที่มือยังเปื้อนเลือดอยู่ ในขณะที่มือยังกำเงินที่ได้มาจากการเอาเปรียบคนอื่นอยู่

สมาธิที่เรารู้จักกันนั้น คนที่เป็นโจร กำลังจะปล้น กำลังจะขโมย ก็มีสมาธิ เพราะเขาต้องสงบจิตใจ รวบรวมพลังความคิดทุกอย่าง เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย สมาธิแบบนี้ แม้แต่เด็กประถมก็ทำได้

แต่สมาธิของพุทธ ที่พระพุทธเจ้าท่านหมายถึง คือ สมาธิที่เกิดจากการปฏิบัติศีล กายเราบริสุทธิ์ กายเราห่างจากสิ่งไม่ดี จิตเราจะใส สะอาด โปร่ง เกิดพลังที่จะใช้จิตพิจารณาสิ่งต่าง ๆ ที่ควรทำ ควรเลิก
เมื่อทำบ่อย ๆ ปัญญาที่มีศีล มีสมาธิเป็นฐาน จะก่อนให้เกิดความรุ้ที่จะทำให้ชีวิตตน ชีวิตคนอื่น ชีวิตสังคม สิ่งแวดล้อม เปลี่ยนแปลงไปสู่สังคมอุดมคติในวงกล้าต่อไป สังคมที่มีคนแบบนี้ จะไม่มีสงคราม จะไม่มีใครรวยใครจน ทุกคนมีแต่การช่วยเหลือกันและกัน ไม่มีใครต้องเอาเปรียบใคร ใครมีมาก ก็แบ่งปัน ใครมีน้อยก็ใช้ส่ิ่งที่มีเข้าร่วมในสังคม สันติสุขที่ทุกคนพูดถึงก็จะเกิดขึ้น

กรรมฐาน แปลตามคำ การกระทำ(กรรม) ที่ทำแล้ว เกิด ฐานที่มั่นทางจิต
ทำอย่างไร หรือ ทำอะไร ก็คือ การพิจารณาจิต พิจารณากิเลส ต้องรู้การเกิด เหตุแห่งการเกิด และวิธีดับเหตุนั้น
อริยสัจ 4 คือ แนวทางเดินทางที่ทำให้เกิดกรรมฐาน
เมื่อใดมีความอยาก เช่น อยากทานไอศครีม ถ้าเรามีกรรมฐาน เราจะพิจารณาว่า มีความจำเป็นแค่ไหนที่จะต้องไปหาไอศครีมมาทาน ไอศครีม มีสารอาหารที่จำเป้นต่อร่างกาย น้ำตาล นม โปรตีน กลิ่น สี แล้วเวลานี้ ใช่เวลาที่เราต้องการสารอาหารเหล่านั้นหรือไม่ ถ้้าไม่ ก็ไม่จำเป็น แต่ถ้าเป็นเวลาที่ร่างกายต้องการ สารอาหารเหล่านั้นมีผลอื่นที่จะก่อให้เกิดภาวะที่ไม่สมดุลกับร่างกายหรือไม่

พิจารณาแบบนี้ นี่คือกรรมฐานจริงในชีวิตจริง และไม่ต้องไปนั่งหลับตา

แต่การนั่งหลับตาแล้วพิจารณา ก็เป็นสิ่งที่ต้องทำควบคู่กับชีวิตในแต่ละวัน
1 ได้พักสงบ แล้วพิจารณา 2 เพื่อให้เกิดปัญญาในการเผชิญกับรายละเอียดที่ลึกลงไป เพราะในขณะลืมตาใช้ชีวิตในสังคม เราจะพิจารณาได้เป็นขณะ ๆ ตามสิ่งที่มากระทบสัมผัส จาก ตา หู จมูก ลิ้น กาย และ ใจ แต่ในการนั่งปฏิบัติ สิ่งที่ขาดคือสัมผัส แต่สิ่งที่มีคือ ความสงบ

ดังนั้น การปฏิบัติธรรม เป้าหมายหลัก คือ การพัฒนาจิต ให้ลดละสิ่งที่เรียกว่า กิเลส ในตัวคนเรามีกิเลสเก่าอยู่ เราจะต้องรู้ให้ได้ว่า อะไรจะไปเป็นเชื่อ เป็นอาหารของจิตส่วนนี้ และทำให้มันเติบโตมามีผลครอบงำ ควบคุมพฤติกรรมของเรา

ไม่ใช่เรื่องยาก เพราะ ศาสนาพุทธ คือ ศาสนาที่คู่กับการใช้ชีวิตปกติ

ค่อย ๆ ศึกษา แล้วก็ทำไปด้วย สมาธิแบบลืมตานี่แหละ จะทำให้ชีวิตเราเป็นชีวิตจริง เพราะเป็นเวลาส่วนใหญ่ที่เราต้องอยู่กับโลกกับสังคม พอมีเวลาว่างก็ค่อยสมาธิหลับตา

ยาวหน่อยนะครับ แต่ ก็สั้นนิดเดียว สาธุ