เวรกรรมมีจริง!!!

เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวผม
ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนน่ะครับว่าเรื่องที่ผมจะเล่าให้ฟังเป็นเรื่องที่ไม่ดี และไม่อยากให้ใครกระทำแบบผม เอาไว้เตือนใจกับคนบางคนที่ทำอยู่ เรื่องมีอยู่ว่าผมเคยเป็นคนที่ไม่เชื่อเรื่องเวรกรรม ตอนอายุ 24-35 เที่ยวเก่ง เที่ยวทุกคืน แต่ก็ทำงาน เงินเดือนดีมาก ไม่เคยคิดจะเก็บเงินเลย พ่อแม่ เตือนให้เก็บเงิน แต่ไม่เคยฟังใช้เงินฟุ่มเฟือย จนแม่ผมเสีย และอยู่กับพ่อสองคน อยู่กันมาดีๆ ทางบ้านต้อง ล้มละลาย ตอนผมอายุ 39 เนื่องจากการค้าไม่ดี แต่ยังโชคดีที่ไม่มีหนี้สิน เชื่อไหมครับ ชีวิตผมเปลี่ยน จากหน้ามือเป็นหลังมือ ภายในเดือนเดียว ไม่กล้าไปขอความช่วยเหลือจากญาติ กลัวเขาจะเยอะเย้ย และทุกวันนี้ผมนึกถึงคำที่พ่อและแม่สั่งสอนเรา ให้เก็บเงิน ไว้ยามยาก ถ้าวันนั้นผมเชื่อคำสั่งสอน ของพ่อและแม่ วันนี้ ผมคงสบายกว่าที่เป็นอยู่ปัจจุบัน.

ยังมีต่อภาค 2

 

ภาคสองอยู่ใหนคะ. อยากรู้เพราะทำอยู่เหมือนกันค่ะ. ไม่ได้เอาเงินไปใช้เที่ยวเตร่. แต่มีอะไรก็ให้เค้าหมด. แล้วไปฃื้อใหม่

 

ต่อจากตอนแรกครับ ชีวิตคนมันยิ่งกว่าน้ำเน่า สะอีก
จากคนที่เคยมีบ้านอยู่ ต้องออกมาเช่าห้องอยู่ และที่สำคัญผมตกงานไม่มีงานทำ เรื่องตกงานก็คงไม่มีใครซวยไปกว่าผมแล้วมั้ง เดิมทีผมมีงานทำอยู่บริษัทหนึ่ง ระหว่างที่ผมทำงาน ผมก็ไดสมัครงานที่ใหม่ด้วย เพราะงานที่เดิม ไม่เหมาะกับผม จึงมองหางานใหม่ และผมก็ได้สัมภาษงานแห่งใหม่เป็นบริษัท ขายถั่วอบกระทิ ไม่อยากเอ่ยเดี่ยวเป็นเรื่อง เป็นบริษัทเก่าแก่ ใครคงรูจักดี ทางบริษัทดังกล่าวตอบรับผมทำงาน ตัวเจ้าของบริษัทมาตกลงเงินเดือนกับผมเองเลย ก็ตกลงกันได้นัดวันมาทำงาน ต้นเดือน จากนั้นผมก็ไปลาออกจากบริษัทเก่า เป็นที่เรียบ เชื่อหรือไม่ชีวิตคนมันจะดวงตก ไอ้เจ้าบริษัทที่ผมเพิ่งได้ มันโทรมาบอกว่าขอเลื่อนการมาทำงานของผม ออกไปก่อนเนื่องจากติดปัญหาผู้บริหารมีปัญหากัน ในวันที่ผมเพิ่งยื่นใบลาออก ทำไมมันไม่โทรมาบอกก่อน....เอาล่ะสิทีนี้ผมทำไง จะไปยกเลิกการลาออก ก็เสียคน ผมก็โทรกลับไปให้แน่ใจว่าจะเอากันยังไง ปรากฏว่ามันยกเลิกเฉยเลย บอกแค่ขอโทษ !!! เท่านั้นเอง !! ผมเนี่ยยืนตัวชา มึนไปหมด จะทำไงดีกับชีวิตละตอนนี้ ต้องตกงานเพราะอะไร งงงงง?กับชีวิตว่าทำไมมันช่างแย่เหลือเกิน บ้านก็ล้มละลาย แถมมาตกงานสะอีก และทีสำคััญเมื่อคนเรามีปัญหาก็หวังจะปรึกษาใครสักคน นั่นก็คงไม่พ้นแฟนเรา และสิ่งที่ผมไม่คาดคิด ว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเรา แฟนผมกลับหลบหน้าผม หนีไปเที่ยวเฉยเลย !!! อะไรจะแย่ขนาดนั้น ??? เชื่อไหมผมร้องไห้ โทรไปหาพ่อผม เหมือนเด็กเลย เล่าให้พ่อผมฟัง แกก็สงสารผม และพูดให้กำลังใจผมเสมอ แต่ทุกสิ่งทุกอย่าง ผมสร้างก็ต้องแก้เอง ถูกไหมครับ

ผมขอยกไปต่อภาค3

 

ผมขอเล่าให้จบเลยล่ะกัน เรื่องที่ผมจะเล่าต่อนี่เป็นเรื่องที่หลายท่านอ่านแล้วอาจจะไม่ชอบในการกระทำของผม และรู้สึกสมเพสในเวรกรรมของผม แต่ที่ผมมาเล่าให้ฟังนั้น อยากจะบอกว่า "เรื่องเวรกรรมนั้นมีจริง"

เรื่องของการเจ้าชู้ ช่วงอายุ 24-35ปี ผมมีแฟนหลายคน หลายคนที่ผมเลิกลาไป ล้วนแล้วแต่เจ็บช้ำ เสียใจในการกระทำผม แต่มีอยู่หนึ่งคน ที่เปลี่ยนชีวิตผมแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน และเป็นบทสรุปกับชีวิตเลยว่า เวรกรรมมีจริง ผมได้พบกับแฟนผมคนนี้ ที่ทำงานเธอมาติดต่องานมาเสนอขายงานให้ผม และบังเอิญเธอมีหน้าเมือนกับแฟนเก่าที่ผมเพิ่งเลิกไป ผมแอบชอบเธอ และติดต่องานกัน ผมนัดเธอทานข้าว (ผมไม่รู้ว่าเธอแต่งงานแล้ว) คบกันเที่ยวกันสักพัก จนเธอเริ่มมีปัญหากับสามี (ตอนนั้นผมก็ยังไม่รู้) จนเราคบกันลึกซึ้งถึงทราบว่าเธอแต่งงาน แล้วมีลูกด้วย ตอนนั้นก็ยังไม่เลิก เข้าใจเธอเพราะเธอเล่าให้ฟังว่ามีปัญหากัมานานแล้ว ผมก็กะจะเลิกคบแต่เรื่องมันบานปลาย เธอไปขอเลิกกับสามีและหนีสามีมา และให้ผมไปรับ(ตอนนั่นเข้าใจว่า เธอโดนทำร้ายมา)ตั้งแต่นนั้นมาชีวิตผมเปลี่ยนไปเหมือนตกนรกทั้งเป็น ผมต้องหลบๆส้อนๆแฟนเธอเหมือนโจร ต้องหลบตำรวจยังไง อย่างนั้นเลย พาเธอหนีไปอยู่ที่อื่นเข้าบ้านไม่ได้ ทำอยู่สักสองสามอาทิตย์ทรมาน ใจ ทุกใจ สุดท้ายผมต้องพาเธอกลับไป หาสามีเธอ ผมก็ตกลงกับเธอว่าเราจะอยู่แบบนี้ไม่ได้ เธอก็ยอมกลับ พาเธอกลับ สามีเธอก็รอเธอกลับ แต่แล้วเหมือนเรื่องจะจบ ตกเ็ยนมีเรื่องเลย สามีเธอโทรมาด่า ขู่จะทำร้ายผม ผมบอกว่าได้เดี่ยวผมไปหา ผมกะจะรับสรภาพผิดให้สามีเธอกระทืบ ให้สมกับที่ผมทำไม่ดีกับเขาไว้ แต่สามีเธอดีมากไม่ทำอย่างที่ขู่ไว้ ผมเห็นเธอเมาแล้วโดนสามีเธอตี ต่อหน้า ผมก็สงสารแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ สามีเธอไล่ผมกลับ ผมคิดว่าจบแล้วในคืนนั้น เดินทางกลับบ้านปกติ แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิด เธอมาเคาะประตูห้องนอนผม ตอนเช้าผมเปิดประตูห้องผมโมโหมาก ถามเธอว่ากลับมาทำไมอีก เธอบอกว่าสามีเธอเป็นคนให้เธอออกมาเอง สภาพเธอเนื้อตัวมีแต่รอยเขียวช้ำ ผมก็สงสารส่งกลับไปก็โดนอีก ตั้งแต่นนั้นมาเธอก็อยู่กับผม แต่ชีวิตคู่มันไม่ได้ราบรื่นอย่างที่คิด ตอนนี้เวรกรรมทั้งหลายมั้นย้อนมาเล่นงานผมแล้ว ผมเปิดร้านขายของให้เธอ ประกอปกับเธอดูสวยขึ้น และผมไปทำงาน เริ่มมีหนุ่มๆมาจีบเธอเริ่มหลงตัวเอง แอบคบกับผู้ชาย ส่วนผมไปทำงานไม่รู้เรื่อง จนมาจับได้ตอนมีโทรมาแล้วเป็นผู้ชาย ผมถึงรู้ผมทะเลาะและไล่เธอไป แต่เธอก็ไม่ยอมไป มาสาบานว่าจะไม่ทำอีก ผมก็ใหโอกาสเธอ ผ่านไป สองเดือนเอาอีกทีนี้หนัก แอบหนีเที่ยวไปกับผู้ชาย ก็คือตอนที่ผมตกงานนั่นแหละ ผมถึงนึกเรื่องราวที่ผ่านมาว่าเราเคยทำร้ายใครไว้บ้าง เวรกรรมมันมาเร็วไม่ต้องรอ ชาติหน้า ผมทั้งโมโห ก็ไล่เธอไปอีก แต่เธอก็กลับมา ผมไม่รู้จะทำยังไง ก็ให้อภัยเธออีกครั้ง ตั้งแต่ครั้งนั้นเธอก็ไม่มีใคร (ไม่รู้ยังจับไม่ได้) แต่ชีวิตผมก็ไม่ได้ดีขึ้น ทำการค้าก็ยังไม่ดี แถมต้องเป็นคนวิตกจริต ว่าเธอจะแอบคบใครอีก เวรกรรมมันเล่นงานจนผมประสาทจะกินอยู่แล้ว มีแต่ความระแวง ไม่ไว้ใจ ทุกข์ ทรมาน อยู่ทุกวัน จนถึงปัจจุบัน ได้แต่คิดว่าก็ดีชดใช้เวรกรรมในชาตินี้ จะได้ไม่ต้องชดใช้ในชาติหน้า
หลายคนมองว่าแล้วทำไมไม่เลิกล่ะ บอกได้อย่างเดียวครับ ใช้เวรใช้กรรมที่ผมได้ทำมาให้หมด หรือรอจนกว่าเธอจะไปจากผมเอง หรือไม่ก็คงเป็นคู่กัน แต่มีเวรกรรมแต่อดีตจึงต้องมา ร่วมเวร ร่วมกันในชาตินี้ มั้ง

"อย่างไรก็ขอให้ท่านที่คิดจะใช้ชีวิตแบบผม ขอให้อ่านและคิดให้ดีก่อนทำ เวลาไม่สามารถย้อนกลับมาแก้ไขได้"

 

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ทำใจยอมรับกรรมซะ หมดกรรมแล้วเหตุการณ์จะคลี่คลายเอง ผมก็กำลังโดนอยู่เหมือนกัน เปลี่ยนพฤติกรรมตัวเองเสียใหม่ ศีลห้า จะเป็นพื้นฐานในการปรับปรุงตัวเอง ไม่ต้องเคร่งครัดเพียงแต่แรกๆ ทำให้ได้บ้าง หลังๆจะค่อยๆรักษาได้ดีขึ้นเอง บุญรักษาครับ

 

คนที่ไม่เคยผิดพลาด ไม่ใช่คนหรอกคับ อดีตอย่ารื้อฟื้นเรื่องอื่นอย่าไปคิดให้ติดอยู่กับปัจจุบันคิดว่าเขาคงเป็นคู่เวรคู่กรรมกับพี่ละกัน แต่ตอนนี้ผมมีความเชื่ออย่างหนึ่งคือ ทำดีทุกอย่างให้บิดามารดา ชีวิตจะไม่มีวันตกอับเลย ผมขอแนะนำพี่หาเวลาว่างไปนั่งกรรมฐานนะคับ 3-7 วันตามสะดวกครับ เพราะสิ่งที่พี่โดนมันอาจจะเป็นแค่เศษกรรมรึป่าว ก็ไม่มีใครทราบนอกจากตัวพี่เอง สาธุคับ ขอให้เทวดาคุ้มครองครับ

 

สู้ต่อไปครับ ที่มันแล้วให้มันแล้วไป เรื่องคู่ครองคงเป็นเจ้ากรรมของเรา ผมก็ยังทุกข์เรื่องนี้อยู่บ้างครับและตัวผมเองก็ยังแย่อยู่เหมือนกันครับ มีธรรมะนี่แหละเป็นยาขนานสุดท้ายที่ใช้อยู่

 

ขอบคุณทุท่านที่ให้กำลังใจ ตอนนี้เป็นช่วงที่แย่มากๆ ก็พยามเข้าวัดแต่ตอนนี้จิตรใจมันวุ่นวาย มันไม่สงบ เข้าวัดก็ได้แต่นั้งเม่อ คิดแต่เรื่องเก่าๆ ที่ตนเองทำร้ายจิตรใจมาหลายคน ได้แต่นั้งเวทนาตนเอง สมเพสตัวเองที่เป็นแบบนี้ ก็ยังไม่รู้ว่าจะทำใจได้เมื่อไร รอจนกว่าจะชดใช้เวรกรรมที่ผมได้สร้างมา ขอขอบคุณทุกท่านที่แนะนำสิ่งดีๆใหกับผม ขอบคุณมมาครับ

 

บุญรักษานะคะสู้ๆค่ะ

 

ผมขอแบ่งบุญที่ผมเคยทำมาเพื่อช่วยให้คุณพ้นจากวิบากนี้โดยเร็ววันเทอญฯ

 

ผมก็เคยเป็นเหมือนคุณนั่นแหละเจ้าชู้มาก่อนทำให้ทำอะไรไม่ขึ้นงานไม่ก้าวหน้าความรักมีอุปสรรค์คนที่คิดว่าจริงใจเขาก็ไม่จริงใจด้วยการเงินติดขัด โดนคนหักหลัง มีแต่เรื่องต้องเสียเงิน ตอนนี้ก้ยังแก้ปัญญาหาไม่หมดสิ้น แต่ก็จิตใจดีขึ้น กำลังใจครับสำคัญอย่าท้อถอยต้องสู้ ตอนนี้ผมก็หันมาปฏิบัติธรรมอ่านข้อคิดที่ครูบาอาจารย์สอนไว้ในเวปนี้นี่แหละครับทำให้มีกำลังใจมากขึ้นเยอะเอาใจช่วยครับขอให้ข้ามผ่านช่วงนี้ไปให้ได้โดยเร็วนะครับ

 

การจะกำหนดทิศทางชีวิตให้ดีขึ้นหรือแย่ลง ก็ขึ้นอยู่ที่ตัวเราเป็นผู้กำหนด
เพราะเหตุเช่นนี้ พระพุทธองค์ท่านจึงแนะให้เดินเส้นทางมรรค
และการละไว้ซึ่งความประมาท นั้นคือ การเจริญสติ เพื่อให้รู้เท่าทันจิตของตนเอง

แม้ในเรื่อง บุญ บาป ของแต่ละคน อาจจะก่อร่างสร้างไว้ ไม่เหมือนกันก็ตาม
แต่ว่าด้วยเรื่อง โลกธรรม 8 นั้นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ย่อมประสบพบเจอกันทุกคน
หากเมื่อเราพึงจิตที่เป็นกลางไว้ พึงความตั้งมั่นไม่หวั่นไหวไปตามโลก อยู่เสมอ ๆ
เราจะเห็นได้ว่า แม้แต่ความสุขในโลกนี้ มันก็ไม่เที่ยง ไอ้ที่ว่าแย่ มันก็ยังไม่เที่ยง...
ในเมื่อมันไม่เที่ยง ก็ไม่มีสิ่งใดให้น่า ยึดมั่น ถือมั่นเลย...

อนาคตจะดีได้ หากเมื่อปัจจุบันนี้ดีแล้ว หากจะละซึ่งการจองเวร ก็อโหสิกรรมแก่กันเถิด
ขอให้ท่านล่วงพ้นจากวิบากนี้ในเร็ววัน บุญรักษา ธรรมคุ้มครอง เป็นกำลังใจให้ครับ

 

เลิกคิดเวทนาตัวเองแล้วเริ่มคิดปรับตัวเปนคนดีตั้งแต่ตอนนี้เลยค่ะ ชนะตัวเองให้ได้ บุญรักษาค่ะ

 

ขอให้สู้ต่อไปนะครับ คนเราจะต้องเจอกับสิ่งต่างๆที่ำไม่คาดคิดมากมายนับไม่ถ้วน อยากขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนี่ท้อและเผชิญกับอุปสรรค์นาๆประการ ลุกขึ้นมาสู้ ผมเชื่อว่า ฟ้าหลังฝนย่อมต้องสวยงาม สู้ๆนะครับ

 

ขอให้ชีวิต ช่วงแย่ๆ ผ่านพ้นไปได้รวดเร็วนะคะ

 

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะครับ....ปัญหาของคุณผมว่ามีอีกหลายร้อยคนที่ยังไม่เปิดเผยตัวตนก็คงเคยประสบปัญหาเดียวกัน....ทุกอย่างถูกกรรมกำหนดให้เกิดให้มีให้เป็นไปตามนั้นฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ....ขอให้ผ่านช่วงชีวิตที่เลวร้ายนี้ไปเร็วๆนะครับ....

 

เป็นจังหวะในชีวิตที่จะเห็นธรรม

ทุกข์หนักระดับนี้ เป็นจุดทางแพร่งแยกทางเดิน ทางโลก ทางธรรม
คนที่สบายพร้อม มีคติว่าชีวิตเป็นสุขไม่เห็นทุกข์ ไม่เห็นภัยวัฏฏะเลยเพราะสมบูรณ์ด้วยสุขอันมากจึงประมาทไม่ปฏิบัติธรรม ไม่แสวงหาโมกษะ คือ ความพ้นทุกข์ พ้นวัฏฏะ

ณ.บัดนี้ ถ้าเราไม่มีห่วง เข้าสู่ทางธรรมเต็มที่เลย เราเห็นแล้วว่าทางโลกไม่ใช่ทางพ้นทุกข์ยั่งยืน เต็มไปด้วยความทุกข์ภัยเลยจริงไหมครับ

ถ้ายังต้องดำเนินทางโลกถ้าเรามีภาะดูแลพ่อ ครอบครัวอยู่
ก็ลองนึกดูว่าเรามีทักษะ เก่งอะไรบ้าง ตั้งหลักตั้งลำใหม่ ทำที่เราถนัด เราก็มีศีล เป็นเครื่องพ้นอบายภูมิ เป็นเครื่องส่งผลต่อสุข เป็นคนดี ผู้คนก็ดีตอบ อยากเกื้อกูลช่วยเหลือ ซื่อสัตย์จริงใจต่อกัน ซื่อกินไม่หมดคดกินไม่นาน
หมั่นฝึกฝน พัฒนาตนเอง หาความรู้เนื่องๆ

พนักงานPC Lotuc ยังเงินเดือนหมื่นกว่า
ขับแท็กซี่ ก็วันละ500 - 800
ยืนแจกใบปลิวยังได้เป็นรายใบ
งานเซลล์ไม่เกี่ยงงาน อย่างน้อยก็15000 ไม่รวมน้ำมัน
เอาให้มีกินก่อน ตั้งหลักกันใหม่ครับ

เรื่องผู้หญิงของคุณนี่กรรมตามทันจริงๆ มันผิดตั้งแต่รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้วยังไปยุ่งนี่อ่ะ
ก็ต้องใช้กรรมไปก็อาจจะตกลงยื่นคำขาด จับได้อีก คือต้องตกลงกันให้ชัดเจนเอายังไง
ให้จบ จะเอาเงิน เอาอะไรก็ให้จนพอใจ ให้ไปพ้นๆขาดกันไปครับ

 

มีอะไรก็ไม่ต้องไปเล่าให้พ่อคุณฟังซะทุกเรื่อง เดี๋ยวเส้นเลือดในสมองแตกพอดี จริงๆนะมีอะไรก็เก็บๆไว้อย่าให้คนแก่รับรู้มาก เหลือพ่ออีกแค่คนเดียวรักษาเค้าเอาไว้ให้นานๆ จะได้อยู่กับเราไปนานๆ

 

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์

รักสิ่งใด ก็ต้องเป็นทุกข์เพราะสิ่งนั้น

ผู้ใดไม่มีสิ่งอันเป็นที่รัก ผู้นั้นก็ไม่ทุกข์


สุขแบบโลกีย์ มีได้ชั่วคราว
สุขแบบยืนยาว ต้องเข้าหาธรรม


โลก....คือที่หยุดพัก
ถึงแสนรักก็ต้องมีวันลา


สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น

" นิพพานชาตินี้กันเถอะ "

 

"บุญเราไม่เคยสร้าง ใครที่ไหนจะช่วยเจ้า" จากสมเด็จโต

.... ต้องมีทุนเป็นของตัวเอง พอใช้หนี้หมดก็จะเห็นแสงสว่าง เป็นอิสระ

ทาน ศีล ภาวนา ช่วยได้ค่ะรับรองผล100% ไม่ต้องไปหาหมอดูน่ะค่ะ ทำดีดวงดีแน่นอน

ที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป ถ้าเราเดินถูกทางยังไงก็ต้องเห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์อยู่ดี

ไม่มีใครไม่มีทุกข์ โชคดีแล้วค่ะที่เจอความทุกข์ก่อนตาย จึงเห็นโทษที่ตนเคยทำ ยังแก้ไขอะไรๆ ได้อีกมาก ถ้าเห็นโทษหลังตายละก็แก้ไม่ได้ ทุกข์กว่านี้อีกค่ะ

ดูแลพ่อ อย่าให้พ่อทุกข์ สวดมนต์แผ่เมตตาให้ตนเอง และผู้อื่น โดยเฉพาะแผ่เมตตาให้ตนเอง สวดทุกวัน ทำงานไปก็นึกไป กำลังเหม่อ กำลังทุกข์ใจ กำลังฟุ้งซ่านก็ให้นึกไปสวดไป 1เดือนเท่านั้น รับรองผล100% จิตใจดีขึ้น สงบขึ้น ความโกรธ ความเกลียด ความขุ่นข้องหมองใจ ลดลงแน่นอนค่ะ (ทำมาแล้ว)