การให้อภัยทาน(ธรรมทาน)ย่อมชนะเสียซึ่งทานทั้งปวง

การให้อภัย หรือธรรมทานเป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่มาก เป็นการให้ที่ชนะทานทั้งหมดทั้งปวง เพราะการให้อภัยเป็นการปล่อยวาง การรู้จักให้อภัยจะทำให้เรารู้สึกสบายใจ มีความสงบสุขในจิตใจ ดังนั้น คนเราควรเริ่มตั้งแต่ตอนนี้ เริ่มต้นการให้ทาน คือ การให้อภัย รู้จักให้อภัยตัวเอง และให้อภัยคนอื่นๆ แล้วชีวิตก็จะพบเจอแต่สิ่งที่ดีๆ
(555) (555)

 

การให้อภัยทานก่อนการภาวนาจิตสามารถช่วยให้เกิดความก้าวหน้าในการทำกรรมฐานอย่างมากมายครับ ท่านที่มีปัญหาในด้านการเข้าฌานลองแผ่เมตตาไปทั่วจักรวาลแล้วตั้งใจให้อภัยกับทุกดวงจิตที่เราเคยผูกโกรธดูสิครับ ผมทดลองทำดูแล้ว จิตละเอียดขึ้น พอภาวนาต่อจะเข้าสู่ฌาน4 ได้เร็วมากและเห็นภาพพระได้สว่างมาก

เมื่อแผ่เมตตาไปทั่วจักรวาลทุกภพภูมิแล้ว ทำให้คิดต่อว่า ความผูกโกรธนั้นไม่เกิดประโยชน์ใดเลยทั้งกับเราและคู่กรณี ใจที่เร่าร้อนของเราที่ผูกโกรธก็ทำให้เราเสียประโยชน์ เข้าพระนิพพานไม่ได้ ส่วนคู่กรณีเรานั้น ถ้าถูกเราจองเวรทำร้ายเมื่อไร เค้าก็จะทุกข์มากขึ้นอีก ซึ่งเค้าเองก็ทุกข์พออยู่แล้วจากการเกิดมามีร่างกายเลวๆ ที่ไม่เที่ยงนี้ รวมความว่าการผูกโกรธนี้ไม่เห็นจะมีอะไรดีต่อตัวเราและผู้อื่น การให้อภัยต่อทุกดวงจิตจึงดีกว่า เพราะเป็นปัจจัยให้เกิดความรัก ความสุขกันทั้งสองฝ่าย

เราจึงขอให้อภัยทานนี้ กับทุกดวงจิตที่เคยเป็นเจ้ากรรม นายเวรกับเรา ตั้งแต่ชาติแรกของเราจนสืบมาทุกชาติถึงปัจจุบันขณะจิตนี้ ตั้งแต่นี้ไป เราไม่ขอเป็นศัตรูกับผู้ใดอีก

ขอบารมีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โปรดบันดาลให้กุศลจากอภัยทานนี้ กลายเป็นดอกบัวแก้วแพรวพราว ให้เราได้กราบถวายแด่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่เราเห็นในนิมิตร เพื่อเป็นพุทธบูชา ณ บัดนี้เทอญ

ความใสสะอาดของจิตจากการแผ่เมตตา+อภัยทาน+การเจริญพุทธานุสสติกรรมฐานโดยนึกถวายอภัยทานแด่ภาพพุทธองค์นี้ จะทำให้เพื่อนๆเข้าสู่ระดับฌาน4ใช้งาน ได้อย่างรวดเร็ว มีคุณภาพ จะเห็นภาพพระสว่างขึ้นเต็มกำลัง

ถ้าเป็นสายสุขวิปัสโก สามารถใช้กำลังฌานที่เข้มแข็งนี้ พิจารณาธรรมเป็นวิปัสสนาตัดกิเลสต่อได้อย่างดี

ส่วนสายมโนมยิทธินั้น สามารถตัดขันธ์5 ขึ้นไปพระนิพพานได้อย่างดี ทิพจักขุญาณจะแจ่มใสขึ้นบนนั้น เพราะเราใช้คุณธรรมข้อใหญ่ของพระอานาคามีคือการให้อภัย ไม่ผูกโกรธ เป็นองค์ประกอบในการขึ้นสู่พระนิพพาน

 

ขออโหสิกรรมให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งชาตินี้และชาติที่ผ่านมา..

 

ขออนุโมทนาสาธุในบุญกุศลของธรรมทานในครั้งนี้ด้วยนะครับ
<!-- / message --><!-- sig -->

 

<TABLE id=HB_Mail_Container height="100%" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0 UNSELECTABLE="on"><TBODY><TR height="100%" UNSELECTABLE="on" width="100%"><TD id=HB_Focus_Element vAlign=top width="100%" background="" height=250 UNSELECTABLE="off">จะอภัยให้เยอะๆ
</TD></TR><TR UNSELECTABLE="on" hb_tag="1"><TD style="FONT-SIZE: 1pt" height=1 UNSELECTABLE="on">
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ขออนุโมทนสาธุครับ แน่นอนครับการคิดแบบนี้เป็นผลดี จะได้ไม่ต้องจองเวรข้ามภพชาติกันอีกต่อไป และยังได้บุญกุศลในทานนี้อีกด้วยครับ

 

อนุโมทนากับสัมมาทิฏฐิของพี่ตั้มด้วยค่ะ ขออนุญาตเสริมสักเล็กน้อยนะค่ะ
ข้าพเจ้าเคยมีเรื่องที่คิดวางกำลังใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับการให้อภัยเหมือนกันค่ะ
จนกระทั่งบัดนี้ถึงคิดว่าวางกำลังเป็น(เป็นบางครั้ง) การกระทำใดๆๆที่ผิดศีลผิดธรรมและนำความเศร้าหมองสู่ใจเราและทั้งยังมีผลเดือดร้อนกับคนหมู่มาก
หรืคนอื่นๆ นั้น
โดยส่วนตัวเราควรให้อภัยผู้กระทำโดยคิดว่าเขาทำไปเพราะกิเลสแะมิฐฉาทิฏฐิ ควรสงสารเขาด้วยซ้ำเพราะถ้าเขารู้ว่าการกระทำเหล่านั้นจะมีวิบากและวิบัติอย่างไรในภายหน้าเขาคงไม่ทำ

แตในขณะเดียวกันสำหรับบางคน โมหะและกิเลสบังตาจนแยกชั่วดีไม่ออก สิ่งที่ทำได้คือ เตือนให้รู้สำนึก(การเตือน ก็ต้องทำอ้อมๆสำหรับบางคน)อย่างที่พี่ตั้มทำคือเตือนผ่านระบบ เพื่อนสะกิดไม่ให้เขาทำผิดไปกว่านี้(นี่ก็ยังรักษากำลังใจในพรหมวิหารได้)
และก็เป็นอภัยทานกับพรหมวิหารร่วมกัน

หลวงพ่อเคยสอนว่า พ่อแม่ตีเพราะเมตตาอยากให้ลูกเป็นคนดี ระบบลงโทษก็มีใว้ดึงผู้คนให้อยู่ในมางที่ถูกที่ควรเหมือนกัน

การรักษากำลังใจแห่งอภัยทานเป็นสิ่งที่ทำยาก ที่ยากกว่าคืออุเบกขา ว่าแค่ไหนอย่างไรเพื่อไม่ให้เขาทำผิดไปกว่านี้ โดยที่เรายังให้อภัยได้ไปพร้อมๆกับการดึงเขาเข้าสู่ลู่ทางที่ดีควรทำแค่ไหนเพื่อไม่ให้เรากำลังใจตกลงไปด้วย

 

ขอกราบอนุโมนากับผู้ที่หยุดจองเวรซึ่งกันและกัน
ขออโหสิกรรมกับทุกสิ่งอย่างที่เคยถูกเบียดเบียดก็ดีและที่เคยไปเบียดเบียนเข้าก็ดี.

การให้อภัยเป็นการให้ที่ยากยิ่งกว่าการให้ใดๆ การพูดเฉยๆ ไม่ถือว่าเป็นการให้อภัย
หากมิได้ออกมาจากใจแล้วไซร้ ย่อมไม่มีความหมายใดๆเกิดขึ้นมาการการพูดครานั้นๆเลย.

 

อนุโมทนา สาธุ สาธุ ครับ การรักษาศีล ก็เป็นทานอันหนึ่ง เรียกว่า อภัยทาน นอกจากจะเป็นการจาคะสละความชั่วของตนแล้ว ยังเป็นการให้อภัยแก่สัตว์ที่เราจะต้องฆ่า และสิ่งของที่เราจะขโมยเขา เป็นต้นอีกด้วยครับ

 

อนุโมทนาครับ ขออนุญาตนำไปเผยแผ่เป็นธรรมทานนะขอรับ..qsqu

 

อนุโมทนาสาธุ คุณโยมวีระชัย เเก่นภักดี ผู้ก่อตั้งเว็บพลังจิต ที่อุทิศตนเพื่อพระพุทธศาสนา
อย่างเเท้จริง...สาธุ สาธุ สาธุ

 

สงสัยมานานเเล้วคะว่าเวปพลังจิตกับเวปบ้านมหาหมอดูและอีกเวปนะคะจำไม่ได้ใครเป็นต้นแบบคะรูปแบบทั้ง3เวปเหมือนกันเลยนะคะใครรู้ตอบด้วยนะคะแต่ที่รู้ๆๆมาว่าทั้งสองท่านเคยบวชพระมานะคะ บ้านมหา

 

คนเราทุกคนย่อมมีจุดหมายกันทั้งนั้น ความหวังของคนงานในระบบอุตสาหกรรม
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับพรสวรรค์และความสามารถทั้งนั้น ยังต้องรวมกับความโชคดีของดวงดาวแห่งโชคชะตาด้วย


ใช่สิ.......



หากยังมีลมหายใจทุกๆคนย่อมแสวงหาสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อตัวเองกันทั้งนั้น
ต่างก็ต้องการรางวัลเพื่อเป็นของขวัญของชีวิตกันทั้งนั้น
อาจจะเป็นบ้านหลังใหม่ รถคันงาม ที่ดินสักแปลง
หรือแม้แต่ทองซักบาทตามกำลังเงินและความสามารถที่ตอบแทนตัวเอง


นั่นเป็นเรื่องความต้องการของแต่ล่ะคน
ผิดกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ ยอมทุ่มเทแรงกาย แรงใจ
เพื่อให้คนอีกหลายคนได้มีชีวิตที่สมบูรณ์ ฉันเคยถามผู้หญิงคนนั้นว่า
เคยได้รางวัลจากที่แรงกายตลอดเวลายี่สิบกว่าปีนั่นไหม
เธอแต่ทอดรอยยิ้มที่แสนเหนื่อยอ่อนมาที่ฉัน
แล้วบอกว่า สิ่งที่ลูกกำลังเป็นอยู่ทุกวันนี้คือรางวัลของแม่


แม่ของฉันก็คงเหมือนกับแม่คนอื่นๆที่ปรารถนาที่จะเห็นลูกมีชีวิตที่ดี
เอาตัวรอดได้ในสังคมปัจจุบัน

วิธีการที่แม่สอนคือการลงมือปฏิบัติ นับครั้งได้แม่ไม่เคยที่สอนฉันเป็นถ้อยคำ แต่แม่ทำให้ดูเลย แม่สอนให้ฉันเป็นมีความกตัญญูเพราะการปฏิบัติต่อยาย สอนให้ฉันขยันเพราะการทำงานของแม่ สอนให้ฉันเป็นคนดีเพราะการกระทำ

ภาพที่ฉันจำได้ตอนเป็นเด็ก แม่จากบ้านมาด้วยความจำเป็นอีกทั้งยังติดลบเพราะหนี้สิน แต่แม่ก็ไม่เคยละเลยทุกอย่างที่เกี่ยวกับฉัน น้องและยายเลย แม่พยายามส่งเสียฉันและน้องด้วยมือผอมๆคู่นั้น กลับบ้านมาทีไรแม่ไม่เคยมีทองใส่ คนอื่นเขามีรถขับแม่ก็ไม่เคยมี เงินในบัญชีก็มีเท่ากับค่าแรงที่ได้และมันไม่เคยเหลือเก็บเลย แรกๆฉันยังแอบอิจฉาเพื่อนๆคนอื่นที่เขาได้เงินไปโรงเรียนเยอะกว่า มีอะไรๆดีกว่า
บางทีฉันไม่อยากไปโรงเรียนเลยเพราะเสื้อนักเรียนยังเป็นตัวเก่า
แต่พอมาเห็นแม่ทำงานหนักจนไม่มีเวลาพัก
ตั้งแต่นั้น ฉันไม่เคยอายเลยที่ใส่เสื้อเก่าไปโรงเรียน
ถ้าเสื้อใหม่ตัวนั้นมันจะทำให้แม่ทำงานหนักขึ้น ฉันใส่เสื้อตัวเก่าดีกว่า

เมื่อพวกฉันโตขึ้น ค่าใช้จ่ายก็มากขึ้นแต่แม่ไม่เคยบอกว่า
หยุดเรียนเถอะแม่ไม่ไหวแล้ว

ฉันเคยแต่ได้ยินแม่พูดว่า

แม่ไม่สมบัติอะไรให้ลูกหรอกบางทีแม่อาจจะมีหนี้สินให้ลูกด้วยซ้ำ
แต่สิ่งที่แม่ให้ลูกได้คือความรู้เงินทองยังมีวันหมด แต่ความรู้จะติดตัวเราไปจนวันตาย

ฉันไม่เคยรักแม่น้อยลงเลยถึงแม้ชีวิตของพวกเราไม่ได้สมบูรณ์

แม้ช่วงที่เรียนมหาวิทยาลัยฉันแทบจะไม่ได้เรียนเต็มที่ เพราะฉันต้องไปทำงานโรงงาน ฉันก็ไม่เคยทิ้งความฝันของแม่เลย มีครั้งหนึ่งที่แม่พูดกับฉันว่า เรียนหนังสือแทนแม่หน่อย แม่อยากรับปริญญา หนูทำแทนแม่ได้ไหม นั่นคือคำขอร้องของแม่ของฉัน


แม่เคยบอกว่า....


สิ่งที่แม่ภาคภูมิใจที่สุดก็คือ มีพวกฉันเป็นลูก
เหมือนกับที่พวกฉันไม่เคยเสียใจเลยที่มีแม่เป็นแม่
จวบจนวันนี้ วันที่แม่ยิ้มได้ มันไม่ใช่เพียงแต่ฉันเท่านั้นที่ทำได้ ยังมีน้องๆของฉันที่ดำเนินตามทางที่ฉันปูไว้
แม่บอกว่าลูกคือเครื่องประดับที่งดงามที่สุดที่แม่มี แม่ไม่เคยอายแม้ไม่มีทองใส่
ไม่เคยอายที่ไม่มีรถขับ
ไม่เคยอายที่ตราบที่ลูกเรียนจบแล้วเรายังอยู่ห้องเช่าเล็กๆอยู่เลย
ไม่เคยอายไม่มีอะไรๆเหมือนคนอื่น ทั้งนี้เพราะแม่มีพวกเรา
แค่นั้นเพียงพอสำหรับแม่


อยากบอกแม่เช่นกันว่า


ไม่เคยอายที่มีแม่เป็นกรรมกร
ไม่เคยอายที่ใครจะถามว่าแม่ของฉันทำอาชีพอะไร
ความเป็นแม่คือรางวัลชีวิตที่งดงามของฉันเช่นกัน
ฉันจะสูดหายใจลึกๆบอกเขาด้วยความภาคภูมิใจว่า


แม่ของฉันคือกรรมกร

 

ชอบ

ชอบ9999999999999999999999999999999999

 

ชอบอีก

22222222222222222222

 

อภัยทาน เป็นเมตตา สูงสุดแค่พรหมโลก แต่การให้ธรรมทานเป็นทานสูงสุด ถึงขั้นนิพพาน

 

อย่าดัดแปลงธรรมของพระพุทธองค์เลย

 

พระอัญญาโกญฑัญญะ บรรลุโสดาบันเพราะฟังธรรม มิใช่หรือ

สัพพะทานัง ธัมมะทานัง ชินาติ. การให้ธรรมะเป็นทาน ย่อมชนะการให้ทั้งปวง (พุทธภาษิิตใช่หรือไม่)
กระผมไม่ได้คิดเปลี่ยนแปลงคำสอนใดๆของพระพุทธองค์ดังเช่นคุณถิ่นธรรมกล่าว เราแย้งด้วยเหตุผล พระสงฆ์สมัยพุทธกาลที่ฟังธรรมจากพระพุทธองค์แล้วบรรลุอรหัตตผลท่านจะอธิบายอย่างไรว่าเป็นเพราะอะไร


ธรรมทานคือ ปัญญา
ขออโหสิกรรมหากทำให้ไม่สบายใจครับ...ไม่มีเจตนาดูหมิ่นใครเลยจริงๆ

 

ผมไม่ได้ตำหนิคุณเลย เห็นพ้องกับที่คุณกล่าวทุกประการ เพราะว่าตรงกับพุทธพจน์ แต่ผมเตือนบางท่านที่พยายามยกให้อภัยทานเป็นสิ่งสูงสุดเหนือธรรมทาน ซึ่งจะไปตรงกับความพยายามของบางศาสนาที่มีหลักการที่การให้อภัยของพระเจ้าเป็นสิ่งสุงสุดโดยไม่จำเป็นต้องมีความรู้ความเข้าใจใดๆ
โปรดระวังเพราะว่่ามันมีธรรมะดัดแปลงจากต่างศาสนาเข้ามาเปลี่ยนแปลงหลักการของพุทธศาสนาให้รองรับความเชื่อของเขา

 

ก่อนอื่นต้องขอโทษคุณถิ่นธรรมด้วยนะครับ...คือคอมเม้นท์ท่านอยุ่หลังกระทู้ผม...ผมเลยคิดเอาเองว่าท่านตำหนิผม...ผมขออโหิกรรมนะครับ..จะได้ไม่มีโทษซึ่งกันและกัน...ขอบคุณครับที่ท่านออกมาเตือนเจ้าของกระทู้