เรื่องเด่น ห้องประสบการณ์หลวงพ่อเกษม เขมโก สามารถเข้ามาคุยกันได้ครับ

กราบหลวงพ่อเกษม สังฆังนะมามิ

สวัสดีทุกๆท่านด้วยครับ เรื่องพระที่พี่ป๋องจะมอบให้ ติดต่อทาง Pm ถูกต้องแล้วครับ

 

นับถือท่านมาก

ตัวกระผมอยู่ลำพูน เป็นคนที่เชื่อในเรื่องบาปบุญคุณโทษ และเวรกรรม
ถ้าเป็นพระเกจิที่ผมกราบและเคารพนับถือบอกได้เลย หนึ่งใจ ก็คือ หลวงพ่อเกษม เขมโก แห่งนครเขลางค์ วันนี้จึงนำภาพพระเครื่องที่ผมห้อยทั้งติดตัวมาให้ชม ถึงพระจะทำชำรุดแต่ก็ซ่อมและนำมาห้อยบูชาติดตัวตลอดยิ่งถ้าได้กลับบ้านแฟนที่ลำปางต้องห้อยไปเสมอ
ห้อยพระกรุผมห้อย พระสกุลลำพูนพระบ้านเกิด
ห้อยพระเกจิผมห้อย หลวงพ่อเกษมพ่อนับถือท่านมากๆถึงมากที่สุด
ไปภาคอีสานผมห้อย หลวงพ่อคูณ เพราะท่านเป็นพระเกจิที่มีเมตตามากเคยเคาะหัวให้ผมสองครั้งจนเดียวนี้มีหน้าที่การงานทำที่ดี
ไปภาคใต้ผมห้อยหลวงปู่ทวด
ไปภาคกลางผมห้อยพระเกจิสายนครปฐมเพราะพ่อผมเป็นนครปฐม
ครับพี่น้องแล้วพี่น้อง ล่ะห้อยพระไรกันบ้างครับ

เป็นหลวงพ่อเกษมมงคล2 ปี 2517 องค์นี้ถ่ายก่อนเลี่ยมจับขอบกันน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้วเพราะเนื้อพระค่อนข้างเปื่อยและชำรุดง่ายมากครับ

 

ผมห้อยหลวงปู่ดู่ / คุณแม่บุญเรือน / ลพ.สด วัดโพธิ์แตงใต้
กำลังจะนำเหรียญพระมหาป่าไปเลี่ยมแขวน

 

ยินดีครับ ที่นับถือหลวงพ่อเกษม เหมือนกัน

 

กราบท่านระลึกถึงท่านผมว่าสมหวังทุกประการครับ

 

ขอมอบให้ศิษย์หลวงพ่อเกษม ทุกๆท่านด้วยครับ

 

กราบหลวงพ่อเกษมครับ อยากไปกราบท่านรับปีใหม่อ่ะ ไหว้จากรูปไปก่อนครับผม

 

ประวัติและปฏิปทา
หลวงพ่อเกษม เขมโก

สำนักสงฆ์สุสานไตรลักษณ์ (ประตูม้า)
ต.เวียงเหนือ อ.เมือง จ.ลำปาง


หลวงพ่อเกษม เขมโก มีนามเดิมว่า เกษม มณีอรุณ เกิดเมื่อวันพุธ แรม ๔ ค่ำ เดือนยี่ (เหนือ) ปีชวด ตรงกับวันที่ ๒๘ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๕๕ (ร.ศ. ๑๓๑, จ.ศ. ๑๒๗๔, ค.ศ. ๑๙๑๒) ณ บ้านท่าเก๊าม่วง ริมแม่น้ำวัง ตำบลเวียงเหนือ อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง เป็นบุตรชายคนหัวปีคนเดียวของ เจ้าน้อยหนู มณีอรุณ และเจ้าแม่บัวจ้อน ณ ลำปาง และมีน้องสาวเสียชีวิตตั้งแต่เล็กๆ บิดารับราชการเป็นปลัดอำเภอ ชาติตระกูลทั้งบิดาและมารดามาจากตระกูล ณ ลำปาง เป็นหลานเจ้าพ่อบุญวาทย์ วงศ์มานิตย์ เจ้าผู้ครองนครลำปางองค์สุดท้าย

ท่านเป็นคนร่างสันทัด ผิวขาว แข็งแกร่ง บุคลิกลักษณะดีมาแต่กำเนิด ว่องไว และสติปัญญาเฉลียวฉลาด นุ่มนวล แสดงออกซึ่งลักษณะของการประนีประนอม แม้จะซุกซนก็เป็นธรรมดาของวัยเด็ก ไม่มีการแสดงออกซึ่งความแข็งกร้าว ไม่ยอมทำสิ่งที่ผิด

เจ้าเกษม ณ ลำปาง (หลวงพ่อเกษม) จบการศึกษาชั้นประถม ๕ การศึกษาสามัญ ณ โรงเรียนบุญทวงศ์อนุกูล อันเป็นขั้นสูงสุดของโรงเรียนในสมัยนั้น เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๖๖ ขณะนั้นอายุได้ ๑๑ ปี

ปี พ.ศ. ๒๔๖๘ อายุได้ ๑๓ ปี ท่านได้บรรพชาเป็นครั้งแรก ณ วัดป่าดั๊วะ โดยการบวชหน้าไฟ ๗ วัน ต่อมาเมื่ออายุได้ ๑๕ ปี ได้บรรพชาเป็นสามเณรอีกครั้ง ณ วัดบุญยืน จังหวัดลำปาง

ในปี พ.ศ. ๒๔๗๕ ขณะนั้นสามเณรเกษม อายุได้ ๒๐ ปี ก็สามารถเรียนนักธรรมสอบได้ชั้นโท มีความแตกฉานในด้านบาลีมาก

พ.ศ. ๒๔๗๖ อายุได้ ๒๑ ปีบริบูรณ์ ได้เข้าพิธีอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ พัทธสีมาวัดบุญยืน จังหวัดลำปาง โดยมีพระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณธรรมจินดานายก (ฝาย) เจ้าคณะจังหวัดลำปาง (ในขณะนั้น) เป็นพระอุปัชฌาย์, ท่านพระครูอุตตรวงศ์ธาดา เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และท่านพระธรรมจินดานายก เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับนามฉายาว่า “เขมโก” ซึ่งแปลว่า “ผู้มีธรรมอันเกษม”

รูปภาพ
หลวงพ่อเกษม เขมโก ครั้งยังเป็นพระหนุ่ม


เมื่อบวชเป็นพระภิกษุสงฆ์แล้ว ท่านก็ยังศึกษาพระธรรมวินัยอยู่ในระยะแรกๆ โดยได้เข้าเรียนภาษาบาลีและปริยัติธรรมจากสำนักวัดศรีล้อม วัดบุญวาทย์วิหาร วัดเชตวัน และวัดเชียงราย ในจังหวัดลำปาง ซึ่งมีครูสอน อาทิ ท่านเจ้าคุณพระเทพวิสุทธิโสภณ (อดีตเจ้าคณะจังหวัดลำปาง), พระมหาตาคำ, พระมหามงคล บุญเฉลิม, มหามั่ว พรหมวงศ์, มหาปราโมทย์ (นาม) นวลนุช, พระมหาโกวิท โกวิทยากร

การศึกษาพระปริยัติธรรม ท่านสอบได้นักธรรมเอกในปี พ.ศ. ๒๔๗๙ ขณะนั้นอายุได้ ๒๔ ปี และเรียนภาษาบาลีที่สำนักวัดบุญวาทย์วิหาร สามารถแปลพระธรรมบทได้ ๘ ภาค เรียนพระปาติโมกข์ สวดพระปาติโมกข์ ในอุโบสถวัดบุญวาทย์วิหารหลายปี ถึงเวลาสอบเปรียญ ๓ ท่านไม่ยอมสอบทั้งๆ ที่มีความสามารถและมีความสนใจศึกษา

ต่อมา เจ้าอธิการเหมย เจ้าอาวาสวัดบุญยืน ถึงแก่มรณภาพ ทางคณะศรัทธาญาติโยมจึงได้นิมนต์หลวงพ่อเกษมให้มาเป็นเจ้าอาวาสวัดบุญยืน จนกระทั่งถึงปี พ.ศ. ๒๔๙๒ ท่านเกิดเบื่อหน่ายและได้สละตำแหน่งเจ้าอาวาส เพื่อออกเดินธุดงค์ เนื่องจากท่านชอบความวิเวก โดยท่านกล่าวมีความตอนหนึ่งว่า “...ทุกอย่างเราสอนดีแล้ว อย่าได้คิดไปตามเรา เพราะเราสละแล้ว การเป็นเจ้าอาวาสเปรียบเหมือนหัวหน้าครอบครัวต้องรับผิดชอบภาระหลายอย่าง ไม่เหมาะสมกับเรา เราต้องการความวิเวก ไม่ขอกลับมาอีก...”

ทั้งนี้ ท่านจึงไปอาศัยอยู่ที่ป่าช้าศาลาวังทาน จากนั้นจึงย้ายเข้าไปอยู่ในป่าช้าแม่อาง บำเพ็ญภาวนาธรรม ซึ่งท่านได้รับอุบายธรรมมาจาก หลวงพ่อครูบาแก่น (อุบล สุมโน) อดีตเจ้าอาวาสวัดประตูป่อง จังหวัดลำปาง ถือได้ว่าเป็นพระอาจารย์สอนกรรมฐานองค์แรก

การปฏิบัติท่านมีปฏิปทาเช่นเดียวกันกับ “พระป่า” ที่เที่ยววิเวกไปในทุกแห่งหนนั้นเอง อาศัยป่าที่สงบจากผู้คน โดยอาศัยเฉพาะป่าช้าในเขตจังหวัดลำปาง หลวงพ่อเกษม ท่านเป็นพระภิกษุสงฆ์ที่ทุกคนไม่เข้าใจในปฏิปทาของท่าน จะพากันสงสัยว่า “การปฏิบัติที่ตึงเปรี๊ยะ คือ การนั่งภาวนากลางแดดร้อนระอุบ้าง นั่งทั้งวันทั้งคืนโดยไม่ไหวกายเลยบ้าง อดอาหารเป็นเวลานานถึง ๔๙ วันบ้าง มิหนำซ้ำท่านยังไม่ติดรสในอาหารอีกด้วย”

รูปภาพ

รูปภาพ
รูปปั้นหลวงพ่อเกษม เขมโก ขนาดองค์ใหญ่ในท่ายืน
ตั้งเด่นเป็นสง่าบริเวณด้านหน้าสำนักสงฆ์สุสานไตรลักษณ์ จ.ลำปาง


วัตรการประพฤติปฏิบัติธรรมของหลวงพ่อเกษมองค์นี้นับเป็นเรื่องอัศจรรย์ ปฏิปทาของท่าน แม้เราจะมองดูตามลักษณะที่ท่านบำเพ็ญภาวนาตามสถานที่ต่างๆ ดูเหมือนว่าท่านจะทรมานตนเองเกินกว่าเราจะคิดว่านั่นคือการปฏิบัติธรรม เพราะปกติท่านจะอาศัยป่าช้า นั่งสมาธิภาวนาอยู่หน้าเชิงตะกอนเผาผีบ้าง นั่งภาวนากลางแดดร้อนระอุ นั่งภาวนายามค่ำคืนที่หนาวอย่างทารุณของภาคเหนือ นั่งภาวนาท่ามกลางสายฝนที่ตกชุก อย่างนี้เป็นต้น

ทำไมท่านต้องกระทำถึงขั้นนั้น จะไม่เป็นกานทรมานตนเองเกินไปหรือ ?...เปล่าเลย ท่านทนได้และทำได้ โดยไม่มีอันตรายอันใด ไม่ว่าจะเป็นโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ ไม่เกิดกับท่านเลยในเรื่องนี้ นอกจากว่า ความเจ็บที่มีขึ้นตามปกติมนุษย์พึงมีพึงเป็นเท่านั้นมันเป็นความเลี่ยงไม่ได้ แต่การกระทำเยี่ยงท่าน เป็นนิสัยที่ท่านเคยปฏิบัติมาก่อนในอดีต ซึ่งท่านเคยพูดอยู่เสมอๆ ว่า “การปฏิบัติอย่างนี้ ต้องแยกกายและจิตให้ออกจากกัน”

ดังนั้นคณะศรัทธาทั้งหลายจึงมีความเป็นห่วงกังวลในเรื่องนี้มาก เพราะเป็นการถือเคร่งทรมานกิเลสภายใน อันได้แก่ตัณหาอุปาทาน เป็นวิธีที่ล่อแหลมต่ออันตรายทางด้านสุขภาพเป็นอย่างยิ่ง หลวงพ่อเกษม ท่านไม่มีความกังวลในการทรมานตนของท่านเลย ท่านไม่เป็นอะไรยังแข็งแรงเช่นเดิม

หลวงพ่อเกษม ท่านเป็นพระภิกษุสงฆ์ที่มีข้อวัตรปฏิบัติไม่เหมือนคนอื่นนั้น อาจเป็นบารมีเก่าของท่านที่เคยดำเนินมาก่อนก็เป็นได้ เพราะการกระทำของนักปฏิบัติธรรมนั้น เป็นการรู้เฉพาะจิตตัวเอง ไม่มีใครรู้หรือจะเดาไม่ได้เลย พระกรรมฐานทุกองค์ ท่านจะมีปฏิปทาที่ไม่เหมือนกัน ซึ่งผิดแปลกไปจากชาวบ้านธรรมดาอยู่มากทีเดียว แต่ความมุ่งหมายที่สุดของการดำเนินจิตก็เป็นแหล่งเดียวกัน คือทางพ้นทุกข์พ้นภัยนั่นเอง

ท่านปฏิบัติธรรมขั้นอุกฤษฏ์ ตลอดพรรษาได้อย่างสบายไม่มีอะไรติดขัด ก็เพราะท่านมีกำลังจิตแก่กล้ามั่นคงนี่เอง การกระทำเช่นหลวงพ่อเกษม จะต้องมีอารมณ์จิตถึงระดับญาณ ๔ หรือที่เรียกกันว่า จตุตถญาณ คือมีอารมณ์จิตสงัดเงียบจิตจะได้ไม่เกี่ยวข้องกับร่างกายสังขารเลย ญาณ ๔ นี้แม้ความร้อนอ่อนหนาวจะไม่มีอาการรู้ตัวเลย หรือจะมีใครมาทำอะไรแก่บุคคลผู้ได้ระดับญาณ เช่น คนมาตีศีรษะอย่างแรง ทำร้ายร่างกาย จะไม่มีความรู้สึก เพราะจิตและกายได้แยกออกจากกันอย่างเด็ดขาด

รูปภาพ
หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

รูปภาพ
หลวงปู่ศรี มหาวีโร


ผู้เขียนไม่เคยได้พูดคุยปัญหาเรื่องนี้กับหลวงพ่อเกษม แต่ได้เรียนถาม หลวงพ่อพุธ ฐานิโย แห่งวัดป่าสาลวัน อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา ท่านเมตตาเล่าให้ฟังว่า “ถ้าบุคคลใด ปฏิบัติมาได้ขั้นนี้แล้ว จะเป็นผู้มีกำลังจิตที่แก่กล้ามาก อาการเช่นนี้ ถ้าจะมีใครยกเราหย่อนลงไปในน้ำก็สามารถอยู่ได้ ไม่มีอันตรายเลยและไม่มีอะไรอีกด้วย ว่าเย็นหนาว และถ้าเขาจะจับศีรษะบิดจนรอบก็ไม่มีความรู้สึกอะไร จะนั่งอยู่อย่างนั้นไม่เปลี่ยนแปลง บุคคลเช่นนี้มีอำนาจจิตที่แก่กล้าแสดงอิทธิฤทธิ์ต่างๆ ได้ทุกเมื่อเลยทีเดียว” เป็นอันว่าสรุปผลแห่งการปฏิบัติของหลวงพ่อเกษม เป็นผู้ทรงอภิญญาจะต้องแสดงอิทธิปาฏิหาริย์ได้เป็นที่แน่นอน

หลวงปู่ศรี มหาวีโร แห่งวัดประชาคมวนาราม (วัดป่ากุง) อำเภอศรีสมเด็จ จังหวัดร้อยเอ็ด ท่านเคยเมตตาอธิบายว่า “การเจริญสมาธิภาวนาแบบอุกฤษฏ์ทรมานตนนี้ เป็นการสร้าง “มหาสติ” อีกแบบหนึ่ง ผู้ทำสำเร็จจะมีพลังแก่กล้ามาก เป็นความจริงในเรื่องนี้”

ปกติหลวงพ่อเกษม ท่านจะพูดน้อย คือพูดค่อยๆ เชิงกระซิบ โดยท่านให้เหตุผลว่า “ถ้าต้องพูดกับคนทุกคนแล้ว ท่านคงไม่มีเวลาปฏิบัติธรรมแน่ๆ”

ท่านมีคุณธรรมวิเศษอีกข้อหนึ่ง อันได้แก่ เป็นผู้มีศีลอันบริสุทธิ์และมีเมตตาสูง โดยไม่เลือกชั้นวรรณะของสาธุชนผู้เดินทางไปถึงสำนักสงฆ์สุสานไตรลักษณ์ (ประตูม้า) จังหวัดลำปาง นับได้ว่าท่านเป็นพระสุปฏิปันโนผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบองค์หนึ่งในภาคเหนือ

หลวงพ่อเกษม ท่านได้แสดงสัจธรรมให้พวกเราได้ประจักษ์ ถึงความเป็นอนัตตา เป็นความไม่เที่ยงแท้ของสังขาร มี เกิด มีแก่ มีเจ็บ และมีตาย ท่านได้ละสังขารจากพวกเราไปแล้ว ณ ห้องไอซียู โรงพยาบาลศูนย์ภาคเหนือ จังหวัดลำปาง เมื่อวันจันทร์ที่ ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๓๙ เวลา ๑๙.๔๐ น. ซึ่งตรงกับวันแรม ๑๑ ค่ำ เดือน ๒ สิริอายุรวม ๘๔ พรรษา ๖๓ ยังความอาลัยเศร้าโศกเสียใจมายังหมู่ศานุศิษย์ทั่วประเทศ

 

น้อมกราบหลวงพ่อเกษม เขมโก.....

Merry Christmas ครับทุกๆท่าน.....บารมีหลวงปู่คุ้มครองครับ.

 

ยินดีครับน้องได้เจอคนเหนือตวยกันและเคารพหลวงพ่อเดียวกั๋น

 

สุขสันต์วันคริตมาสเพื่อนๆชาวคริตที่แขวนหลวงพ่อเกษม กราบหลวงพ่อครับ อากาศเริ่มหนาวเมื่อไหร่คิดถึงบ้านเกิดครับ วันนี้มีรูปหล่อหลวงโบราณหลวงพ่อเนื้อสตางค์แดงปี18สร้างเป็นการส่วนตัวโดยคุณชูชัย ศิษยืใกล้ชิดท่านหนึ่งของหลวงพ่อจำนวนการสร้างคงไม่มากนักเพราะเห็นหมุนเวียนในวงการพระไม่กี่องค์ครับคลาสิคครับ สังฆะรูปังวันทามิหัง ท่านหนีบสตางค์มาให้ผมด้วยครับ5555

 

กราบหลวงปู่เกษม เขมโก

สังฆะรูปัง วันทามิหัง สังฆังนะมามิ

ใกล้จะได้กลับไปบ้านไปกราบหลวงปู่แล้วครับ วันหยุดยาวปีใหม่ ปีใหม่ ^^

ขอให้ทุกท่านมีความสุข เตรียมความพร้อมในการเดินทางให้ดีครับ ไปดี มาดี มีโชค มีชัย

บุญรักษา พระคุ้มครอง ทุกท่านครับ

 

ยินดีด้วยครับเดินทางปลอดภัยนะครับ
ผมไม่ได้กลับต้องเข้าเวร 7 วันอันตราย

 

สวัสดีพี่ตี๋ พี่ป๋อง พี่ช้าง พี่อ้วน และพี่น้องหลวงปู่เกษมทุกท่านครับ
ขอให้เดินทางปลอดภัยทุกท่านนะครับ

กราบหลวงปู่เกษม พระผู้เหนือกาลเวลา
ขอให้หลวงปู่เมตตารับปีใหม่ดังปรารถนาด้วยครับ

 

ยินดีเช่นกันครับผม

 

กราบนมัสการหลวงพ่อเกษม เขมโก
และขอสวัสดีพี่น้องทุกท่านในเช้าวันใหม่ที่อากาศยังคงเย็นเหมือนเดิม วันนี้ที่ทำงานผมมีงานเลี้ยงปีใหม่ ขอให้ทุกท่านมีความสุขในการทำงานนะครับเหลืออีกแค่ 3 วันเองสู้ ๆๆๆ

 

กราบหลวงพ่อเกษม เขมโก เหนือเศียรเกล้า

รูปภาพที่เก็บไว้บูชาครับ

 

เพื่อนๆท่านใดได้ขึ้นเหนือช่วงปีใหม่แวะลำปางกราบหลวงพ่อเผื่อด้วยครับ ขอให้หลวงพ่อคุ้มครองพวกเราเดินทางปลอดภัยไร้อุบัติเหตครับ ส่วนผมจะไปสวดมนต์ข้ามปีกับย่าอยู่ในกทม.แหละครับ กราบหลวงพ่อครับ สังขะรูปัง วันทามิหัง

 

กราบหลวงพ่อเกษม สังฆังนะมามิ

สวัสดีทุกๆท่านด้วยครับ กราบขอ ขอบคุณเวบพลังจิต อีกปี ที่อวยพรวันเกิดให้ครับผม

วันนี้ได้ทำบุญใส่บาตร และไหว้พระ ทำบุญ ที่วัดวีระโชติ แล้ววัดหนึ่ง บุญกุศลทั้งมวลขอถวายแก่คุณแม่ที่ให้กำเนิดและล่วงลับไป และ หลวงพ่อเกษม ที่ลูกศรัทธาด้วยจิตครับ กะว่าขออีกสักสองวัดครับ