รวม ธรรมะสั้นๆ เข้าใจง่าย ของครูบาอาจารย์สายหลวงปู่มั่น - พระป่าธรรมยุติ etc.

"ความทุกข์ที่จริงเป็นสิ่งดี ทุกข์นี้ดีจะได้เบื่อ เบื่อว่ากูไม่อยากเกิดแล้วโว้ย จะได้ปรารถนาออกจากกาม เพราะถ้ามันสุข มันก็จะลืมตัว"

หลวงปู่บุญฤทธิ์ ปัณฑิโต

 

ตื่นนอนปั๊บจับพุทโธตลอดเวลา กิริยาเคลื่อนไหวไปไหน ๆ ในเวลาที่ตั้งจิต จิตยังหารากฐานไม่ได้ เอาขนาดนั้นเทียวนะ ตั้งใจลงกับคำบริกรรม ไปไหนไม่ให้เคลื่อนคลาดไปเลยทีเดียว ตื่นนอนปั๊บ พุทโธ ติดเลย จนกระทั่งได้เห็นชัดเจนว่าจิตของเรานี้ เวลามันละเอียดจริง ๆ นี้คำบริกรรมไม่ปรากฏนะ นั่นมันเกิดขึ้นแล้วในตัวของเรา เวลามันยุ่งเหยิงวุ่นวายเอาคำบริกรรมติดแนบไว้เลย ไม่ยอมให้มันคิด ไม่เสียดายความคิดใด ๆ ทั้งนั้น ให้มีแต่ความคิดคือว่า พุทโธ ๆ ซึ่งเป็นความคิดทางด้านธรรมะอยู่กับใจ

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

 

"กายกับใจเมื่อเกิดขึ้นมาเป็นตัวเป็นตนแล้วก็มีความเจริญขึ้น โตขึ้น ในเมื่อโตเต็มที่แล้วมันก็เจริญลง ในที่สุดมันก็เจ็บ ตาย นี่คือความเป็นไปของธรรมะของคนเรา ความเจริญอันนี้หลักธรรมะท่านว่ามันอนิจจัง มันไม่เที่ยง คือพอมันเกิดมาแล้วตัวเล็กๆ มันจะอยู่เพียงตัวเล็กๆ แค่นั้นไม่ได้ เพราะกฎธรรมชาติของมันจะต้องเจริญเติบโต พอโตเต็มที่แล้วมันก็โทรมลง คือแก่ลงๆ ร่างกายเคยโตสูงใหญ่มันก็หดเล็กลงๆ ทุกที ในที่สุดเมื่อสิ้นสุดอายุไปแล้ว มันก็เจ็บตาย นี่คือความเป็นจริงของธรรมะของเราคือกายกับใจ ธรรมะนี้พระพุทธเจ้าเรียกว่า "สภาวธรรม" สภาวธรรมนี้เป็นเครื่องรู้ของจิต เป็นเครื่องระลึกของสติ"

...หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

 

"..ของเก่ามาดีแล้ว ก็อย่ากินแต่ของเก่า
ความสวย ความงาม ฐานะ มันมี มันก็หมดได้
ดี-ชั่ว นี่แหละ มันติดตัวเราข้ามภพข้ามชาติ
ดี ไม่ดี มันอยู่ที่เราทำนะ อย่าประมาท.."

โอวาทหลวงปู่อร่าม ชินวังโส
วัดป่าถ้ำแกลบ จ.เลย

 

“..โลก เขาเอาสุขทางกายเป็นใหญ่
จิตใจจะทุกข์อย่างไร ก็ช่างมัน
แต่ธรรม เอาสุขทางใจเป็นใหญ่
เพราะถือว่าใจเป็นส่วนสำคัญยิ่ง...”

: ธรรมโอสถ ท่านพ่อลี ธมฺมธโร

 

"...การชนะตนเองนี้ เป็นสิ่งชนะยาก
ชนะคนอื่นง่ายกว่า
คนที่ชนะตนเองจึงมีน้อย

แต่ใครสามารถชนะได้อย่างเด็ดขาด
โดยไม่กลับมาแพ้อีก
เราเรียกว่า เป็นยอดนักรบในสงคราม
สงครามชีวิต ซึ่งยืดเยื้อนานที่สุด
กว่าสงครามใด ๆ..."

พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก

 

(ซ้าย-หลวงปู่ท่อน, ขวา-หลวงปู่เหรียญ)


"บุญถ้าไม่ทำเพิ่มเติม ก็หมดไปได้ เหมือนน้ำในโอ่งหากไม่ตักเพิ่ม ในที่สุดก็แห้งหมดไปได้"

...หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ

 

"โดยมากก็มาแสวงหาบุญกัน แต่ว่าไม่เคยเห็นญาติโยมที่แสวงหาการละบาป มีแต่แสวงบุญเรื่อยไป ไม่รู้จะเอาบุญไปไว้ตรงไหนก็ไม่รู้ ผ้าสกปรกไม่ฟอก แต่อยากจะรับน้ำย้อมนะ นี่มันเป็นอย่างนั้น"

หลวงพ่อชา สุภัทโท

 

ดวงพุทโธ สว่างมาก ยิ่งกว่าพระอาทิตย์ตั้งร้อยดวงพันดวง เพราะพระอาทิตย์ไม่สามารถส่องเห็นนรกสวรรค์ได้ แต่ดวงพุทโธสามารถส่องเห็นหมด

พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต เคยมอบธรรมบทนี้ให้กับชาวเขา

 

ความตายนั้นแก้ไขไม่ได้
พระพุทธเจ้าจึงให้แก้ใจตัวเอง
ให้สงบนิ่งอยู่ภายใน

หลวงปู่สิม พุทธาจาโร

 

"การละชั่วทางกาย วาจา ใจ นั้นคือ ศีล
การทำความดี ทำกุศลทางกาย วาจา ใจ คือสมาธิ
การทำจิตใจให้ผ่องใส คือ ปัญญา"

...หลวงปู่อ่ำ ธมฺมธาโม วัดสันติวรญาณ จ.เพชรบูรณ์

 

ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ ปัญญาอยู่ที่รู้จักแยกแยะ

 

มรรคผลนิพพานในครั้งพุทธกาลมีอยู่ฉันใด ในครั้งนี้ก็มีอยู่ฉันนั้น สำหรับผู้ปฏิบัติด้วยความมีสติสตังตามแนวทางที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนไว้โดยถูกต้องแล้วนั้น มรรคผลนิพพานอยู่ที่ใจของผู้ปฏิบัติถูกทางนั่นแล ไม่ได้อยู่ที่ต้นไม้ ภูเขา ดินฟ้าอากาศ กาลนั้น สถานที่นี่ เวล่ำเวลามืดแจ้งอย่างนี้ มรรคผลนิพพานไม่อยู่ แม้กิเลสก็ไม่อยู่เหมือนกัน อยู่ที่ใจ กำจัดกิเลสก็กำจัดที่ใจ ด้วยความพากเพียรของตน

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน
"นักปฏิบัติให้ยึดการพิจารณาร่างกายเป็นหลัก"
๑ สิงหาคม ๒๕๔๗

 

“...ให้ทำใจให้เย็นเหมือนน้ำ
ทำใจดีเหมือนน้ำ น้ำมันดี ดีอย่างไร
ใครด่าก็เฉย ใครนินทาก็เฉย
ขี้รดก็เฉย เยี่ยวรดก็เฉย
ทำใจอย่างนั้น จึงจะได้ธรรมะ

ปล่อยวาง..
เขาว่าดีก็คืนให้เขา ไม่ต้องรับเอา
เขาว่าไม่ดีก็คืนให้เขา เอามาทำไม

เขายกก้อนไฟมาให้เรา เราไม่เอาทั้งนั้นแหล่ะ
นินทาก็เป็นไฟ สรรเสริญก็เป็นไฟ
ไฟทั้งนั้นแหล่ะ พระพุทธเจ้าท่านให้ละ
ดีก็ไม่เอาของใครทั้งนั้น ชั่วก็ไม่เอาของใคร..”

หลวงปู่หลวง กตปุญฺโญ

 

"คนที่ไม่มีโรคทางกายนับว่าประเสริฐ แต่คนที่ไม่มีโรคทางใจคือกิเลสประเสริฐกว่า

...หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ

 

อาจารย์นกแก้วนกขุนทอง

เรื่องธรรมะนี่จริงๆแล้ว ไม่ใช่เรื่องบอกกัน ไม่ใช่เอาความรู้ของคนอื่นมา
ถ้าเอาความรู้ของคนอื่นมาก็เรียกว่าจะต้องเอามาภาวนาให้มันเกิดชัดกับเจ้าของ

ไม่ใช่ว่าคนอื่นพูดให้ฟังเข้าใจแล้วมันจะหมดกิเลส ไม่ใช่อย่างนั้น ได้ความเข้าใจแล้วก็ต้องเอามาขบเคี้ยวมันอีกให้มันแน่นอนเป็นปัจจัตตังจริงๆ

(ปัจจัตตัง - รู้เห็นได้ด้วยตนเอง,รู้อยู่เฉพาะตน)

หลวงพ่อชา สุภัทโท

 

“ ..ครั้นปีใหม่ขึ้นมาแต่ละปีๆ ตื่นเต้นกัน คนเรา
ตื่นอะไรกันก็ไม่ทราบ ควรที่จะ..
พากันตื่นจากความชั่ว ทำความดี นั้นดีกว่า.. ”

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

 

"หาแต่พรปีใหม่ ไม่ทราบปีใหม่อยู่ที่ไหน ใครก็หาพรปีใหม่ๆ ลมๆ แล้งๆ ไม่ได้หลักได้เกณฑ์ จึงสอนว่าพรปีใหม่ปีเก่าอยู่กับตัวของเราเอง จะรับดีรับชั่วจากการกระทำดีกระทำชั่วของตัวเอง...พรปีใหม่อย่างในกรุงเทพ ซัดกันที่สนามหลวงแหลกหมด มีแต่สะแตกเหล้าทั้งนั้น นี่พรปีใหม่ของเขาเขาฟาดเหล้าลงไป... มีแต่ความชั่วความลืมเนื้อลืมตัว นี่ก็มาเป็นคติสอนพวกเรา ปีใหม่เช่นนั้นเป็นปีจม จมทั้งคนนั่นละ

ทำความดีงามซิ ยกตัวอย่างอย่างที่ว่าพระท่านตั้งใจปฏิบัติดีปฏิบัติชอบเพื่ออรรถเพื่อธรรม เพื่อมรรคผลนิพพานจริงๆ ท่านจ่ออยู่ในตัวของท่าน ความเคลื่อนไหวไปมาผิดถูกชั่วดีท่านจะรับผิดชอบตลอดเวลา หลับตื่นตลอดอยู่อย่างนั้น ท่านก็เป็นมงคลแก่ตัวเอง สุดท้ายท่านก็ทรงมรรคผลนิพพานได้เต็มหัวใจ นี่คือผู้รักษาความดี คือรักษาตัวของเราเอง"

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน
เทศน์อบรมฆราวาส ณ ศาลาใหญ่วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๑ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๙